هرتزلیا، کنفرانس ـ 2008

مقدمه:

کنفرانس هرتزلیا مهمترین نشست راهبردی سران رژیم صهیونیستی به شمار می رود که همه ساله در نیمه دوم ماه دسامبر یا ژانویه با حضور عالی رتبه ترین مقامات سیاسی، امنیتی، دفاعی، اقتصادی و علمی این رژیم و با هدف بررسی چالشهای استراتژیک و یافتن راهکاری برای برون رفت از این چالشها برگزار می شود. طرح موضوعات مهم استراتژیک و بسترسازی مناسب برای پیشبرد سیاستهای کلان رژیم صهیونیستی از جمله عواملی است که منجر به اهمیت این کنفرانس در محافل داخلی این رژیم و حتی سایر کشورهای منطقه می شود.

سابقه طرح مباحث مهمی چون دیوارحائل، طرح تخلیه شهرکهای یهودی نشین غزه موسوم به طرح جداسازی و طرح عقب نشینی از کرانه باختری معروف به طرح الحاق باعث شده است تا کارشناسانمسائل رژیم صهیونیستی، فارغ از برون داد تئوریک این نشست، مباحث مطروحه در کنفرانس هرتزلیا را به عنوان مقدمه ای بر سیاستهای جدید این رژیم و در جهت استمزاج افکار عمومی جهان ارزیابی کرده و تمامی موضوعات را با حساسیت خاصی دنبال کنند.

در راستای طرح مسائل و چالشهای مرتبط با امنیت ملی، موضوع ایران نیز پس از آغاز جنجال تبلیغاتی غرب بر سر برنامه هسته ای این کشور در سال 2002 به یکی از ارکان ثابت کنفرانس سالانه هرتزلیا تبدیل شده است

الف ـ پیشینه برگزاری کنفرانس هرتزلیا:

کنفرانس هرتزلیا برای نخستین بار در سال 2000 میلادی و به میزبانی مرکز میان رشته ای هرتزلیا برگزار شد. این کنفرانس که در ابتدا با هدف تجمیع سران رژیم صهیونیستی و آگاه ساختن آنها از یافته های مراکز تحقیقاتی مختلف در طول یک سال گذشته به منظور استفاده از آنها در برنامه ریزی های آتی قدم در عرصه سیاستگذاری این رژیم گذاشت، به تدریج به تریبون پرمخاطبی برای معرفی سیاستهای ملی و راهبردی رهبران سیاسی این رژیم تبدیل شد.

به عنوان نمونه، آریل شارون نخست وزیر رژیم صهیونیستی در چهارمین کنفرانس هرتزلیا حمایت همه جانبه خود را از نقشه راه آمریکا اعلام و در پنجمین کنفرانس هرتزلیا برای نخستین بار طرح خود برای عقب نشینی یکجانبه از نوارغزه را علنی کرد. ایهود اولمرت نخست وزیر بعدی این رژیم نیز در سال 2006 زمانی که پس از سکته مغزی شارون به موجب قانون به عنوان نخست وزیر موقت انتخاب شدـ ششمین کنفرانس سالانه هرتزلیا را برای اعلان حمایت از تشکیل دولت فلسطینی مستقل و طرح عقب نشینی یکجانبه از کرانه باختری انتخاب کرد.

کنفرانس هرتزلیا از سال 2000 میلادی تا سال 2008 همه ساله به استثنای سال 2005 به طور مرتب در نیمه دوم دسامبر یا ژانویه با حضور رئیس جمهور، نخست وزیر، رئیس ستاد کل ارتش، وزرا و نمایندگان کنست، شخصیتهای برجسته سیاسی، نظامی، اقتصادی، امنیتی و اطلاعاتی و همچنیندهها محقق و کارشناس اسرائیلی و غیراسرائیلی تشکیل شده است. درون مایه اصلی این کنفرانس را طرح مباحث مربوط به امنیت ملی اسرائیل تشکیل می دهد که از آن جمله میتوان به رفع تهدیدات منطقه ای از اسرائیل، طرح مسائل کلان اقتصادی، تقویت رابطه اسرائیل با آمریکا و یهودیان دیاسپورا و همچنین تلاش برای حفظ هویت یهودی اسرائیل اشاره کرد.

کنفرانس 2008 نیز کماکان حول محور امنیت ملی اسرائیل و تحت عنوان کلی "اسرائیل در 60 سالگی: آزمون هایی برای سنجش بردباری" برگزار شد. محورهای اصلی این کنفرانس که حدود 167 نفر در آن حضور داشتند، عبارت بودند از:

ـ تعیین هدف و مسیر برای اسرائیل و مردم یهود برای 60 سال آینده:

ـ اصلاح نظام آموزش و پرورش و آموزش عالی

ـ اعراب اسرائیلی و خدمات ملی

ـ سکولاریسم یهودی در قرن21

ـ چگونگی برقراری ارتباط میان اسرائیل و نسل جوان دیاسپورا

ـ مسئولیت دولت در برابر حفظ انسجام و رعایت برابری میان اعراب و یهودیان

ـ ایجاد موازنه در امنیت ملی اسرائیل: شاخصه های هرتزلیا در شصتمین سالگرد:

ـ بررسی میهن پرستی در اسرائیل

ـ گزارش کمیسیون وینوگراد و تصمیم گیری در مورد امنیت ملی

ـ لب کلام: اورشلیم، پایتخت همیشگی اسرائیل و قوم یهود

ـ بررسی چالشهای ملی، اقتصادی و اجتماعی در عرصه جهانی:

ـ اولویت دهی به برنامه ها و نیازهای اجتماعی اسرائیل

ـ مؤلفه هایی برای کمک به رشد اقتصادی اسرائیل

ـ بررسی روندها و فرایندهای جهانی اقتصاد

ـ امنیت انرژی در سطح ملی و بین المللی

ـ تحولات منطقه ای و چالشهای سیاست خارجی:

ـ پیش بینی مذاکرات اسرائیل و اعراب

ـ چالش اسلام رادیکال

ـ تهدید هسته ای ایران:

ـ برآورد نیات و توانمندیهای هسته ای ایران

ـ آیا می توان از هسته ای شدن ایران جلوگیری کرد؟

ـ آیا می توان ایران هسته ای را مهار کرد؟

طرح مسائل کلان ملی در کنفرانس هرتزلیا توأم با حضور شناخته شده ترین چهره های سیاسی، نظامی، امنیتی، اقتصادی و علمی رژیم صهیونیستی باعث شده است که این کنفرانس به واسطه برون داد تئوریک آن که برآمده از یافته های تحقیقاتی محققان و نظرات کارشناسی تحلیلگران است جایگاه منحصر به فردی را در گفتمان سیاسی و فرایند تصمیم گیری های کلان این رژیم به خود اختصاص دهد.

ب ـ موضوع ایران در هرتزلیا:

هشتمین کنفرانس سالانه هرتزلیا در حالی در تاریخ 20 لغایت 23 ژانویه 2008 برگزار شد که برنامه هسته ای جمهوری اسلامی ایران برای پنجمین بار پیاپی یکی از محورهای اصلی آن را تشکیل می داد. از زمان آغاز جنجال تبلیغاتی غرب به سرکردگی آمریکا و رژیم صهیونیستی علیه برنامه هسته ای ایران در سال 2002 و پیگیری فعالیتهای هسته ای ایران از سوی آژانس بین المللی انرژی اتمی، موضوع ایران همواره در سالهای 2003، 2004، 2006، 2007 و 2008 از محورهای ثابت این کنفرانس بوده است. در ذیل به دیدگاههای افرادی که در هشتمین کنفرانس سالانه هرتزلیا حول محور ایران به گفت وگو پرداختند اشاره می شود:

1 ـ برآورد نیات و توانمندیهای هسته ای ایران:

اولین محوری که در کنفرانس 2008 در مورد ایران به بحث گذاشته شد، نیات و توانمندی هسته ای جمهوری اسلامی ایران بود که پنج مقام اسرائیلی و غیراسرائیلی در مورد آن به گفت وگو پرداختند.

1) آهارون آبرامویچ:

آهارون آبرامویچ (Aharon Abramovitch)مدیرکل وزارت امور خارجه رژیم صهیونیستی در سخنرانی خود در هشتمین کنفرانس سالانه هرتزلیا، سال 2008 را سال سرنوشت سازی برای جامعه بین الملل برای پرداختن به تهدید هسته ای ایران برشمرد. وی که پیش از این به عنوان مدیر کل وزارت دادگستری این رژیم و مشاور حقوقی آژانس یهود و سازمان جهانی صهیونیست نیز مشغول فعالیت بوده است، ضمن کم اهمیت دانستن گزارش 16 نهاد جاسوسی آمریکا در مورد برنامه هسته ای ایران گفت: "گزارش نهادهای اطلاعاتی آمریکا نشان می دهد که ایران برنامه هسته ای نظامی خود را از سال 2003 به حالت تعلیق درآورده است اما از نظر ما و با توجه به برنامه موشکی این کشور، ایران با سرعت خیره کننده ای به دنبال دستیابی به بمب اتم است."

آبرامویچ در ادامه عنوان کرد: "برای پی بردن به مقاصد پنهانی یک کشور، باید به رفتار کلی آن کشور توجه کرد و در مورد ایران، این رفتار بوضوح منفی است. ایران کشوری است که در کنار توسعه برنامه موشکی خود، با توسل به تروریسم سعی در برهم زدن ثبات منطقه دارد و با همکاری سوریه به تأمین مالی و تسلیحاتی حزب الله و حماس می پردازد. از سوی دیگر، آنتی سمیتیسم نیز در قالب برگزاری تظاهرات، کنفرانس و نمایشگاه در ایران بیداد می کند و اظهارات مقامات رسمی این کشور در مورد نابودی اسرائیل نیز گواه دیگری است که زشتی رفتار و غیر صلح آمیز بودن نیات هسته ای آن را تأیید می کند."

مدیرکل وزارت امور خارجه رژیم صهیونیستی، در ادامه با اشاره به اینکه جامعه بین الملل هنوز اقدامات در خور و شایسته ای را برای متوقف ساختن ایران انجام نداده است، گفت: "به نظر می رسد که اعمال تحریمهای اقتصادی علیه ایران تا حدی موفقیت آمیز بوده است چرا که اندکی تغییر در رفتار این کشور مشاهده می شود." آبرامویچ تأکید کرد "با تشدید تحریمهای اقتصادی و صدور همزمان قطعنامه از سوی شورای امنیت سازمان ملل می توان در رفتار ایران تغییر بیشتری ایجاد کرد."

وی با بیان اینکه "وزارت امور خارجه اسرائیل می کوشد، در راستای برملا ساختن اهداف واقعی ایران، چهره واقعی این کشور را به جهانیان نشان دهد"، ادامه داد: "به کرات در محافل مختلف گفته می شود که اسرائیل قادر به پذیرش یک ایران هسته ای نیست و مشکل ایران تنها به اسرائیل محدود می شود اما ما معتقدیم که ایران یک مشکل جهانی برای کل جامعه بین الملل است و شکست جامعه بین الملل در برخورد قاطع با این مشکل که همزمان شکست NPTشورای امنیت، سازمان ملل و آژانس بین المللی انرژی اتمی نیز محسوب می شود، دارای تبعات ناگوار فراوانی برای جهانیان خواهد بود."

آبرامویچ ـ فارغ التحصیل رشته حقوق از دانشگاه عبری قدس ـ در خاتمه با بیان اینکه یک ایران هسته ای باعث بی ثباتی خاورمیانه و در صورت تسلط بر خلیج فارس، افزایش غیرقابل کنترل قیمت نفت خواهد شد، آمریکا را دارای مسئولیت سنگینی در رابطه با هسته ای شدن ایران برشمرد و کشورهای اروپایی به ویژه انگلیس، فرانسه و آلمان را به تلاش بیشتر برای متوقف ساختن برنامه هسته ای ایران فرا خواند

2) یوال اشتینیتز

(Yuval Steinitz)یوال اشتینیتز نماینده پارلمانی حزب اپوزیسیون لیکود سخنرانی خود در هشتمین کنفرانس هرتزلیا را با این جمله آغاز کرد که "گزارش نهادهای اطلاعاتی آمریکا در مورد ایران ضربه سنگینی را به اراده جهانیان برای مقابله با هسته ای شدن این کشور وارد کرد و بهانه دیگری را در اختیار چین و روسیه برای ملایم کردن مواضع خود نسبت به ایران قرار داد." وی در ادامه در رابطه با نیات هسته ای ایران تصریح کرد: "ما چیزهای زیادی در مورد ایران می دانیم اما نداشتن مدرک محکمی برای اثبات آنها، ما و جهانیان را از تلاش برای مقابله با هسته ای شدن این کشور بی نیاز نمی کند، چرا که نادیده انگاشتن زوایای پنهان این امر هزینه سنگینی را به همراه خواهد داشت."

اشتینیتز که به همراه بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسبق اسرائیل یکی از ضدایرانی ترین چهره های حزب راستگرای لیکود به شمار می رود،در ادامه بار دیگر با اشاره به غیرمنطقی بودن گزارش 16 نهاد جاسوسی آمریکا گفت: "هرگز عقل سلیم باور نمی کند که ایران پس از میلیاردها دلار سرمایه گذاری در پروژه ای که عمر آن به 20 سال می رسد، به دنبال بهره برداری نظامی از این پروژه و ساخت بمب اتم برای تکمیل برنامه موشکی خود نباشد."

عضو کمیسیون امور خارجه و دفاع کنست در پایان با انتقاد از اعتراف نهادهای اطلاعاتی آمریکا به توقف رویکرد نظامی ایران به برنامه هسته ای خود در سال 2003 و عاملیت تحریم اقتصادی در این مسئله، گفت: "در سال 2003، جهان شاهد تهاجم نظامی آمریکا به عراق بود و شاید به همین دلیل بود که به ادعای گزارش نهادهای اطلاعاتی آمریکا برنامه هسته ای ایران با وقفه روبه رو شد اما این گزارش از بیم آنکه مبادا طرح این سناریو احتمالی باعث استفاده از گزینه نظامی علیه ایران شود از گفتن آن خودداری می کند."

3) جان بولتون:

(John Bolton) سفیر سابق آمریکا در سازمان ملل ابتدا با متهم ساختن ایران به پیروی از سیاستهای هسته ای کره شمالی، از بابت تغییر مسیر سیاست خارجی آمریکا در قبال ایران ابراز تأسف کرد. به گفته بولتون، آمریکا اخیراً در سیاست خارجی خود در رابطه با ایران مسیری را در پیش گرفته است که دیر یا زود این کشور را در رابطه با برنامه هسته ای ایران به یک "نظاره گر صرف" تبدیل خواهد کرد. عضو مؤسسه "آمریکن اینترپرایس" در نشست هرتزلیا عنوان کرد: "ایران در صورت موفقیت برنامه هسته ای خود، با استفاده از امکانات مالی که از راه فروش نفت حاصل می شود، سوریه را نیز وارد چرخه هسته ای خاورمیانه خواهد کرد."

جان بولتون در بخش دیگری از سخنرانی خود در این کنفرانس، ضمن تمجید از "حمله هوایی موفقیت آمیز اسرائیل به یک پایگاه هسته ای در سوریه" که در سپتامبر 2007 صورت گرفت، از آنچه وی آن را سانسور شدید این واقعه در مطبوعات اسرائیلی و در نتیجه، ناگفته باقی ماندن ارتباط هسته ای کره شمالی با ایران و سوریه مینامید، ابرازشگفتی کرد.

سفیر سابق آمریکا در سازمان ملل در پایان، احتمال موافقت دولت آمریکا با حمله نظامی به ایران پیش از پایان ریاست جمهوری جرج بوش را نزدیک به صفر ارزیابی و عنوان کرد: "با توجه به مسیری که سیاست خارجی آمریکا در پیش گرفته است، تمام نگاهها برای متوقف ساختن ایران، به سوی اسرائیل بازگشته است و در چنین شرایطی که حمله نظامی به ایران از حمایت کافی در آمریکا برخوردار نیست، شاید اسرائیل باید تلاش خود را آخرین راه حل ممکن برای جلوگیری از هسته ای شدن ایران بداند."

4) کوری شیک:

کوری شیک (Kori Schake)معاون مدیر بخش سیاستگذاری وزارت امور خارجه آمریکا که برای ایراد پاره ای توضیحات درباره گزارش نهادهای اطلاعاتی آمریکا در مورد ایران به هرتزلیا آمده بود، در این رابطه گفت: "سوء برداشت های فراوانی در مطبوعات دنیا در مورد گزارش اطلاعاتی آمریکا صورت گرفته است. براساس این گزارش، ایران برنامه تولید تسلیحات هسته ای خود را در سال2003 به حالت تعلیق درآورده است اما لازم به ذکر است که برنامه تولید تسلیحات هسته ای دارای سه بخش است و اگرچه ایران بخش اول را متوقف کرده است اما دو بخش دیگر یعنی تولید مواد هسته ای قابل شکافت و توسعه موشکهای بالستیک را با کیفیت سابق دنبال می کند."

وی اضافه کرد: "تولید مواد هسته ای قابل شکافت زمان برترین و پیچیده ترین بخش از فرایند تولید سلاحهای هسته ای به شمار می رود و ایران، به گفته احمدی نژاد رئیس جمهور این کشور، بیش از سه هزار سانتریفیوژ را در مرحله ساخت و بهره برداری دارد.

ایران همچنین توسعه توانمندی موشکی خود را با اشتیاق خاصی دنبال می کند و دلیلی وجود ندارد که این کشور پیش از تکمیل برنامه موشکی خود، در جهت تولید سلاح هسته ای قدم بردارد. گزارش نهادهای اطلاعاتی آمریکا نیز می گوید که مشخص نیست ایران چه زمانی را برای ادامه برنامه تولید سلاحهای هسته ای انتخاب کرده است. ضمن آنکهاین گزارش اذعان دارد که تغییری در میل شدید ایران به هسته ای شدن و تولید بمب اتم مشاهده نمی شود."

5) جان بی الترمن:

جان بی الترمن (Jon. B.Alterman)مدیر برنامه خاورمیانه ای مرکز مطالعات بین المللی و استراتژیک آمریکا (CSIS) آخرین فردی بود که در مورد نیات و توانمندی هسته ای ایران در کنفرانس هرتزلیا به سخنرانی پرداخت. به گفته الترمن: "اگر چه گزارشها و تحلیلهای فراوانی در مورد تلاشهای هسته ای ایران منتشر شده، ولی حقیقت این فرایند و اهداف پنهانی ایران هنوز به طور کامل بازگو نشده است." وی در این کنفرانس، اظهار داشت: "دشمنی ایران با اسرائیل در گفتار و کردار رهبران این کشور به اثبات رسیده و این کشور در صورت لزوم از توانایی لازم برای تولید سلاح هسته ای برخوردار است اما ما اغلب هنگام سخن گفتن در مورد نیات آشکار و پنهان ایران، پیچیدگی نظام سیاسی این کشور را فراموش کرده و بیشتر به سخنان رئیس جمهور این کشور توجه می کنیم که در تقسیم بندی قدرت از جایگاه رفیعی برخوردار نیست."

الترمن ادامه داد: "اشتباهی که ما اغلب اوقات مرتکب می شویم این است که دشمنی را با غیرمنطقی بودن اشتباه می گیریم در حالی که ایران اگرچه به دنبال احیای غرور جریحه دار شده خود است اما هرگز به فکر رویارویی با آمریکا نیست و اقدامات آن را نباید به تلاش برای رویارویی نظامی با غرب تعبیر کرد."

وی در بخش دیگری از سخنرانی خود اظهار داشت: "ما باید حدود ناسیونالیسم ایرانی را بشناسیم. جنبش اصلاح طلب مرده است و حتی زمانی که در قدرت بود نیز صهیونیست یا هوادار اسرائیل نبود. از این رو، در ایران رفتار یک رهبر رادیکال بیشتر از یک رهبر میانه رو قابل پیش بینی است و آسانتر می شود برای آنچاره اندیشی کرد."

2 ـ راهکارهای جلوگیری از دستیابی ایران به فناوری هسته ای:

دومین محور کنفرانس هرتزلیا بحث در مورد امکان جلوگیری از دستیابی ایران به فن آوری هسته ای بود. بر همین اساس، پنج مقام اسرائیلی و غیراسرائیلی راهکارهای خود را به شرح زیر برای جلوگیری از هسته ای شدن ایران بیان کردند.

1) اسحاق بن ـ اسرائیل:

ژنرال بازنشسته اسحاق بن ـ اسرائیل: (Issac Ben- Israel) عضو کمیسیون امور خارجه و دفاع کنست از حزب حاکم کادیما در هشتمین کنفرانس سالانه هرتزلیا خطاب به حاضران گفت: "اگر ایران به فکر دستیابی به بمب اتم نبود، ما هیچ یک دلیلی برای نگرانی نداشتیم اما پیش بینی این سناریو، ما را بر آن می دارد تا برای جلوگیری از تحقق آن تلاش کنیم."

وی ادامه داد: "تصور یک ایران هسته ای بسیار وحشتناک است و از این رو، باید از دستیابی این کشور به سلاحهای هسته ای جلوگیری کرد." از نظر بن ـ اسرائیل، مشکل هسته ای شدن ایران در این است که با هسته ای شدن این کشور کل منطقه خاورمیانه نیز به دلیل نگرانی دولتهای سنی از یک تهدید شیعی، به سمت هسته ای شدن پیش خواهد رفت و این وضعیت با توجه به فعالیت گسترده سازمانهای تروریستی در این منطقه و احتمال دستیابی آنها به سلاحهای هسته ای شرایط وخیمی را در آینده رقم خواهد زد.

عضو پارلمانی حزب لیکود در ادامه یادآور شد که در نهایت جامعه بین الملل اجازه هسته ای شدن را به ایران نخواهد داد و در این مورد تنها مسئله زمان در میان است. وی اضافه کرد: "ایران کشور قدرتمندی نیست و کشورهای بسیاری در جهان می توانند از هسته ای شدن آن جلوگیری کنند اما هنوز زمان آن فرا نرسیده است." بن ـ اسرائیل در پایان با بیان اینکه روسیه و چین نیز در نهایت به جمع مخالفان هسته ای شدن ایران خواهند پیوست تصریح کرد: "ایران بسیار بیشتر از آنچه به نظر می رسد نسبتبه فشارهای خارجی آسیب پذیر است و چنانچه شورای امنیت تحریمهای سنگین تری را علیه این کشور وضع کند و غرب نیز گزینه نظامی را از دستور کار خود خارج نکند، می توان از هسته ای شدن ایران جلوگیری کرد."

2) افرایم سنه:

افرایم سنه (Ephraim Sneh) ژنرال ذخیره ارتش رژیم صهیونیستی و معاون سابق وزارت دفاع در سخنرانی خود در هرتزلیا مشکل جامعه بین الملل را نه مسئله هسته ای ایران بلکه نظام حاکم بر آن دانست. وی در این باره تصریح کرد: "رژیم حاکم بر ایران رژیمی امپریالیست و متنفر از اسرائیل است که با اتکا به درآمد نامحدود نفت پیوسته در حال افزایش توان نظامی خود است." سنه اضافه کرد: "ایران در ارتباط با اسرائیل گزینه نظامی را انتخاب کرده است که دور اول آن را در ژوئیه 2006 (جنگ 33 روزه) و دور دوم آن را اکنون در غزه مشاهده می کنیم."

عضو پارلمانی حزب کارگر در ادامه خاطر نشان کرد: "هدف اصلی جامعه بین الملل باید سرنگونی رژیم ایران از طریق مسدود کردن منابع مالی آن باشد که برای تحقق این هدف سه روش وجود دارد:

1 ـ تحریم فروش فراورده های نفتی به این کشور که مطمئناً بحران سوخت را در این کشور رقم زده و مردم را به شورش علیه نظام و آتش زدن پمپ بنزین ها ترغیب خواهد کرد.

2 ـ سلب اعتبار و تحریم بانکها و مؤسسات مالی این کشور.

3 ـ توقف سرمایه گذاری در صنعت سوخت این کشور به طوری که دیگر قادر به تولید و صادرات مواد نفتی نباشد.

سنه در بخش دیگری از سخنانش دلیل بی تأثیر بودن تحریمهای آمریکا و سازمان ملل در خلال سالهای 1999 تا 2006 را سرمایه گذاری میلیارد دلاری کشورهای دیگر، عدم اجرای کامل تحریمهای مذکور و ادامه همکاری تجاری شرکتهای بزرگ آمریکایی با ایران برشمرد اما در عین حال یادآور شد که طی یک سال و نیم گذشته با سخت تر شدن قوانین تحریم آمریکا و کاهش همکاری بانکها و شرکتهایآمریکایی با بانکهای ایرانی، تغییر محسوسی در کارآمدی تحریمهای آمریکا و سازمان ملل به وجود آمده است که با افزایش نظارت بر تحریمها و مشارکت بیشتر کشورهای اروپایی، می توان بر کارآمدی آنها افزود.

عضو کمیسیون امور خارجه و دفاع کنست در خاتمه، انتخاب "گزینه نظامی از جانب اسرائیل" را نامطلوب و تبعات آن را تنها اندکی بهتر از تبعات هسته ای شدن ایران توصیف کرد.

3) فرانسوا هیسبورگ:

پروفسور فرانسوا هیسبورگ (Francois Heisbourg)مدیر مؤسسه بین المللی مطالعات استراتژیک فرانسه با بیان اینکه "گزارش اطلاعاتی اخیر آمریکا در مورد ایران اتحادی که میان آمریکا، اسرائیل و دولتهای سنی علیه این کشور در آناپولیس برقرار شده بود را از میان برد"، در چارچوب تبیین راهکارهای جدید برای مقابله با هسته ای شدن ایران گفت: "با توجه به گزارش اخیر 16 نهاد اطلاعاتی آمریکا که نشان می دهد ایران در زمان ریاست جمهوری محمد خاتمی نیز برنامه مخفیانه برای تولید بمب اتم را در دستور کار داشته و سپس اقدام به تعلیق آن کرده است، در حال حاضر تداوم دیپلماسی بازدارنده در سال 2008 به امید آن که برگزاری انتخابات جدید در ایران و آمریکا تغییری در شرایط موجود ایجاد کند، بهترین گزینه ممکن به شمار می رود."

به عقیده وی، حصول توافق هسته ای میان ایران و غرب تنها در صورتی امکان پذیر است که آمریکا از موضع ضعف خارج شود.

هیسبورگ در ادامه سخنرانی خود گفت: "خطرات هسته ای شدن ایران بسیار است و چنانچه این کشور به توانمندی هسته ای دست پیدا کند، کل منطقه خاورمیانه به دلیل نگرانی از ایران، غرق در یک رقابت هسته ای غیرقابل کنترل خواهد شد." وی در تکمیل صحبت های خود اضافه کرد: "اسرائیل باید با افشای جزئیات حمله هوایی خود به سوریه در ماه سپتامبر گذشته، جهان را از گسترش مخفیانه تسلیحات هسته ای در خاورمیانه و ضرورت مقابله با آن آگاه کند." مدیر مؤسسه بین المللی مطالعاتاستراتژیک فرانسه در پایان گفت باید به هر طریق ممکن از هسته ای شدن ایران و دستیابی این کشور به بمب اتم جلوگیری کرد.

4) نورمن پادهورتز:

نورمن پادهورتز (Norman Podhoretz)سردبیر مجله کامنتاری (Commentary)که برای نخستین بار در سال 1945 توسط کمیته یهودیان آمریکا منتشر شد نیز از دیگر شرکت کنندگان در این کنفرانس بود. وی با ابراز تردید نسبت به کارآیی دیپلماسی و تحریم در متوقف ساختن ایران گفت: "ایران مصمم به تولید سلاح هسته ای است و قطع نظر از گزارشهایی که در مورد صلح آمیز بودن یا نبودن تلاشهای هسته ای این کشور منتشر می شود، باید از تبدیل آن به یک قدرت هسته ای جلوگیری کرد."

پادهورتز ادامه داد: "چنانچه قدرتهای بزرگ جهان نسبت به سیر تحولات هسته ای ایران بی تفاوت باشند به زودی یا باید ایران را بمباران یا با بمب اتمی ایران مدارا کنند. پس بهتر است تا فرصت هست از هسته ای شدن این کشور جلوگیری شود."

وی اظهار داشت: "در تصمیم گیری در مورد متوقف کردن برنامه هسته ای ایران باید کوتاه ترین برآورد ارائه شده را مدنظر قرار داد و از اتکاء به برآوردهایی که سال 2010 الی 2015 را سال هسته ای شدن ایران می نامند، اجتناب کرد."

سردبیر آمریکایی مجله کامنتاری در ادامه تأکید کرد: "با توجه به ناکامی تحریمهای بین المللی چنانچه گزینه نظامی را از میان گزینه های موجود حذف کنیم دیگر گزینه ای برای مقابله با ایران باقی نخواهد ماند."

پادهورتز در پایان با اشاره به آنچه، آن را تهدیدات ایران علیه رژیم صهیونیستی دانست، گفت: "توقف برنامه هسته ای ایران جز با حمله نظامی به این کشور میسّر نیست و چنانچه آمریکا امید جهانیان را به ناامیدی تبدیل کند، بدون شک کلید حل بحران هسته ای ایران در اختیار اسرائیل قرار خواهد گرفت."

5) پاتریک کرونین:

پاتریک کرونین (Patrick Cronin)مدیر مؤسسه ملی مطالعات استراتژیک آمریکا (INSS)با بیان اینکه تفاوت فاحشی میان دیدگاههای مقامات هسته ای ایران در مورد ضرورتهسته ای شدن این کشور وجود ندارد، در هشتمین کنفرانس سالانه هرتزلیا، جامعه بین الملل به رهبری آمریکا را به تصمیم گیری سریع در مورد ایران فرا خواند. وی تأکید کرد: متوقف کردن ایران نیازمند اتحاد و رهبری قدرتمند است اما پیش از هر اقدام نظامی، ابتدا باید اهداف و تبعات آن بر منطقه را به دقت مرور کرد

وی در بخش دیگری از سخنانش با اشاره به گزارش اخیر نهادهای اطلاعاتی آمریکا در مورد برنامه هسته ای ایران گفت: "هیچ تحقیقی، کامل و هیچ اطلاعاتی، عاری از اشتباه نیست و در شرایط کنونی، آمریکا چاره ای جز تصمیم گیری براساس مفروضات ندارد."

کرونین تحریمهای اعمالی علیه جمهوری اسلامی ایران را نیز بسیار ناچیز برشمرد و بر ضرورت تقویت آنها و تداوم دیپلماسی بازدارنده غرب پیش از انتخاب گزینه نظامی تأکید کرد.

3 ـ نحوه تعامل با ایران پس از دستیابی این کشور به فن آوری هسته ای:

سومین محور کنفرانس 2008 راجع به نحوه تعامل با ایران پس از دستیابی این کشور به فن آوری هسته ای بود که افراد زیر در مورد آن به ایراد مطلب پرداختند.

1) ماتان ویلنای:

ژنرال ماتان ویلنای (Matan Vilnai)معاون وزیر دفاع رژیم صهیونیستی در ابتدای سخنرانی خود پیرامون مسئله فوق، از انتخاب این عنوان از سوی مسئولین برگزاری کنفرانس به دلیل دلالت آن بر امکان هسته ای شدن ایران انتقاد کرد و اظهار داشت حتی تصور هسته ای شدن ایران نیز برای او دشوار است. وی در ادامه عنوان کرد: "اسرائیل باید آنچه در توان دارد را برای جلوگیری از هسته ای شدن ایران به کار بندد اما چنانچه تلاشهای بازدارنده اسرائیل و جامعه بین الملل برای متوقف ساختن ایران مؤثر واقع نشد، اسرائیل باید همان گونه که اکنون نیز شاهد آنیم، با استفاده از امکانات و توان مهندسی خود، سیستم کارآمدی را برای دفع موشکهای بالستیک ایران تعبیه کند." عضو کمیسیون امورخارجه و دفاع کنست از حزب کارگر با ب یان اینکه "اسرائیل اولین کشوری است که با پیش بینی احتمال هسته ای شدن ایران، تلاش خود را برای طراحی و عملیاتی کردن یک سیستم پدافند هوایی با هدف مقابله با موشکهای بالستیک آغاز کرده است"، توسعه مکانیسم های دفاعی را تنها راه برای مقابله با ایران هسته ای خواند.

2) شموئل بار:

شموئل بار (Shmuel Bar) مدیر بخش مطالعات استراتژیک مرکز میان رشته ای هرتزلیا ضمن تأیید سخنان معاون وزیر دفاع رژیم صهیونیستی در مورد ضرورت جلوگیری از هسته ای شدن ایران و پرهیز از کاربرد ترکیب "ایران هسته ای" در گفتار و نوشتار، امکان تعمیم الگوی جنگ سرد در منطقه خاورمیانه را با توجه به شرائط خاص این منطقه و احتمال چند قطبی شدن آن در آینده بعید دانست و گفت: "در دوران جنگ سرد، رفتار بازیگران (آمریکا و اتحاد جماهیر شوروی سابق) منطقی بود اما در منطقه خاورمیانه علاوه بر تعدد بازیگر، رفتار بازیگران تا حدودی غیرمنطقی است." با این حال، وی با فرض هسته ای شدن ایران، توسعه سیستمها و توانمندیهای دفاعی را برای بازداشتن این کشور از به کارگیری تسلیحات هسته ای علیه کشورهای همسایه خود ضروری دانست. وی در ادامه تصریح کرد: "باید با توسعه زیرساختهای دفاعی به ایران نشان داد که هیچ حمله هسته ای غافلگیر کننده ای آنقدر گسترده و مخرب نخواهد بود که این کشور را از حملات تلافی جویانه رقیب مصون نگه دارد."

وی که سابقه 30 سال فعالیت در تشکیلات امنیتی رژیم صهیونیستی را دارد، در خاتمه سخنرانی خود در کنفرانس هرتزلیا گفت: "استفاده ابزاری ایران از سازمانهای تروریستی برای گریز از حملات تلافی جویانه باعث شده است که اعمال بازدارندگی علیه این کشور در مقایسه با سایر کشورها دشوارتر شود."

3) اودد براش:

دکتر اودد براش (Oded Brosh)فارغ التحصیل رشته علوم سیاسی از دانشگاه عبری قدس و محقق ارشد مرکز میان رشته ای هرتزلیا ـ در مورد امکان اعمال سیاست بازدارندگی علیهجمهوری اسلامی ایران گفت: "در حال حاضر، بسیاری بر این باورند که بر اساس تجربه جنگ سرد میتوان ایران هسته ای را مهار کرد اما باید دانست که مفروضات تئوری بازدارندگی هسته ای از زمان جنگ سرد تاکنون دستخوش تغییرات فراوانی شده و این تئوری نیز مانند هر تئوری دیگری در برابر خطاهای انسانی مقاوم نیست." وی در ادامه با ب یان اینکه تئوری بازدارندگی هسته ای هرگز رفتار رهبران را تضمین نمی کند، یادآور شد: "در تئوری بازدارندگی هسته ای، یک بازیگر منطقی و مجموعه ای از مفروضات و شرائط منطقی خاص مدنظر است. ضمن آنکه لازمه این تئوری، شناخت دقیق از بازیگر مورد نظر است. از این رو، برای مقابله با یک ایران هسته ای باید به فکر یک تئوری جدید با محوریت یک بازیگر جدید بود."

4) الکس مینتز:

پروفسور الکس مینتز،(Alex Mintz) مدیر مدرسه عالی دیپلماسی و مطالعات استراتژیک مرکز میان رشته ای هرتزلیا، اعمال صحیح سیاست بازدارندگی هسته ای علیه جمهوری اسلامی ایران را مستلزم پیش بینی صحیح تصمیمات رهبران ایران و شناخت دقیق از الگوی رفتاری آنان برشمرد. وی در ادامه با بیان اینکه تحلیل فرایند تصمیم گیری در ایران به دلیل تعدد بیش از حد بازیگران و عوامل تصمیم گیرنده بسیار دشوار است، گفت: "بزرگترین مشکل موجود در رابطه با تحلیل الگوی تصمیم گیری در ایران این است که در میان تحلیلگران اجماعی بر سر منطقی بودن یا غیرمنطقی بودن رفتار ایران در مواجهه با شرائط خاص و استثنایی وجود ندارد و از این رو، شناخت الگوی رفتاری ایران و پیش بینی تصمیمات رهبران این کشور نیازمند تحقیقات بیشتری است." مینتز تأکید کرد در تحلیل و پیش بینی فرایند تصمیم گیری در ایران، باید هزینه فایده های این رژیم در رابطه با هر تصمیم را نیز مدنظر قرار داد چرا که رهبران این کشور در استفاده از ترفندهای ظریف و هوشمندانه در حوزه های مختلف نظیر استفاده از تاکتیک انکار هولوکاست برای بسیج جهان عرب علیه اسرائیل و منحرف ساختن نگاهها از مشکلات داخلی و اقتصادی خود بینظیر عمل می کنند.

وی در ادامه، با ب یان اینکه قیمت فزاینده نفت مانع تأثیرگذاری تحریمهای اقتصادی علیه جمهوری اسلامی ایران میشود، گفت: "چنانچه ایران مسلح به سلاح هسته ای شود، فقط در صورتی میتوان رفتار این کشور را کنترل کرد که رهبران آن، استفاده از بمب اتم را با پایان دوران زمامداری خود برابر بدانند." عضو هیئت تحریریه مجله "تحلیل سیاست خارجی" (Foreign Policy Analysis)در پایان خاطرنشان کرد: "از آنجا که رژیم ایران ابایی از کشتار یا ایراد آسیب به مردم خود از ناحیه بین الملل ندارد، هر گونه اقدام تنبیهی یا تحریمی علیه مردم این کشور تأثیرگذار نخواهد بود مگر آنکه این اقدامات، حیات رژیم را هدف قرار دهد."

5) شائول موفاز:

شائول موفاز (Shaul Mofaz)وزیر حمل و نقل و امنیت جاده ای رژیم صهیونیستی از حزب حاکم کادیما در هشتمین کنفرانس سالانه هرتزلیا به عنوان آخرین فرد به ییان نقطه نظرات خود در مورد برنامه هسته ای ایران پرداخت. به گفته وی، علیرغم انتشار گزارش اخیر نهادهای اطلاعاتی آمریکا، ایران همچنان از دید اسرائیل متهم به تلاش برای دستیابی به بمب اتم است و این کشور همچنان نه تنها برای اسرائیل بلکه برای کل جهان یک تهدید بزرگ به شمار می رود.

وزیر دفاع اسبق رژیم صهیونیستی که از جانب ایهود اولمرت نخست وزیر این رژیم به عنوان مسئول مذاکرات استراتژیک با آمریکا تعیین شده و طی سال 2007 دو بار با مقامات آمریکایی در مورد ضرورت و اهمیت پاسخگویی به تهدیدات ایران به گفت وگو نشسته، معتقد است ایران به فناوری هسته ای به عنوان ابزاری برای تبدیل به یک قدرت هژمونیک منطقه ای نگاه می کند. وی در این باره تصریح کرد: "یک ایران هسته ای، فاجعه ای بزرگ برای خاورمیانه محسوب می شود چرا که میتواند با اتکا به قدرت هسته ای خود، باورها و ارزشهای خود را بر دولتهای ضعیف تر منطقه تحمیل کند." موفاز اضافه کرد: "حتی یک نهاد اطلاعاتی هم در جهان وجود ندارد که ایران را یک قدرت بالستیک نداند. موشکهای دوربرد این کشور که میتوانند پایتخت های تمام کشورهایاروپایی و سواحل شرقی آمریکا را هدف قرار دهند، نباید از دید قدرتهای بزرگ جهان پنهان بمانند چرا که پروژه توسعه موشکهای بالستیک مکملی برای پروژه هسته ای این کشور به شمار می رود."

وی در ادامه با ب یان اینکه ایران در صورت متوقف نشدن، ظرف چند ماه و ـ نه چند سال ـ به توانایی ساخت بمب اتم دست خواهد یافت، خاطرنشان کرد: "دور اخیر تحریمهای اقتصادی علیه جمهوری اسلامی ایران توأم با تحریم برخی بانکهای ایرانی از سوی آمریکا، وضعیت متفاوتی را نسبت به گذشته در ایران رقم زده است. اکنون که ما در اینجا گرد هم آمده ایم، فقر در ایران بیداد میکند، نارضایتی از رژیم در حال افزایش است و مردم در کوچه و خ یابان از خود میپرسند وقتی که در کشور خودمان قحطی است چرا باید به فکر حماس و حزب ا... باشیم." وزیر حمل و نقل رژیم صهیونیستی در بخش دیگری از سخنانش اضافه کرد: "ایران به سرعت در مسیر هسته ای شدن گام برمیدارد در حالی که جهان همچنان به حرکت آهسته خود ادامه میدهد. باید پذیرفت که تلاشهای دیپلماتیک نتیجه ای را عاید ما نخواهد کرد و برای اجتناب از اینکه فردا به فکر مهار ایران هسته ای باشیم بهتر است که امروز با توسل به شیوه های جدید از هسته ای شدن آن جلوگیری کنیم."

شائول موفاز ژنرال سابق ارتش رژیم صهیونیستی که طبق اعلان سایت وزارت امور خارجه این رژیم دارای اصلیت ایرانی است، در خاتمه تأکید کرد، توپ هنوز در زمین جامعه بین الملل است و با در نظر گرفتن تمامی گزینه ها می توان از هسته ای شدن ایران جلوگیری کرد.

در کنفرانس 2008، اگر چه شخصیت هایی نظیر بنیامین نتانیاهو رهبر حزب افراطی لیکود، شیمون پرز رئیس جمهور و موشه یعلون رئیس اسبق ستاد کل ارتش اسرائیل که بیش از سایر مقامات اسرائیلی اقدام به طرح مواضع ضدایرانی در مطبوعات و رسانه های گروهی جهان میکنند، علیرغم حضور در این کنفرانس، حول محور ایران به ایراد سخن نپرداختنداما چیزی از محتوای ضدایرانی این کنفرانس کاسته نشد و حتی لزوم برخورد نظامیبا ایران بیش از سال قبل در آن تکرار شده بود.

مآخذ:

1. بولتن رویداد و گزارش، مؤسسه تحقیقات و پژوهشهای سیاسی علمی ندا، 1386/11/24، سال دهم، شماره 43، شماره مسلسل 377.
2. www.herzliyaconference. - org/Eng/-Articles/Article.asp?CategoryID$$86$$ArticleID$$18.
3. www.herzliyaconference.org/Eng/- Uploads/1920programE.pdf
4. www.herzliyaconference.

org/Eng/-Articles/Article.

asp?ArticleID=4402/$$8302/$$5402/$$2402/$$7402/$$9302/$$3302/$$5302/$$4302/$$7302/$$1302/$$/9202/$$7202/$$8202$$

CategoryID=842.