تحریم علمی اسرائیل

مقدمه

انگلیس کشوری است که به خاطر قیمومت بر بسیاری از سرزمینهای برجا مانده از امپراتوری عثمانی، به ویژه فلسطین نقش عمده ای در انتقال یهودیان اقصی نقاط جهان به آنجا داشت. این کشور که تا پایان جنگ جهانی دوم ابرقدرت نظام بین الملل محسوب می شد، نقش مهمی در تشکیل دولت یهودی در سرزمین فلسطین داشت، چراکه از یک سو با حمایت از یهودیان و فراهم کردن زمینه ها و امکانات لازم رای انسجام سازمانی و تجهیز تسلیحاتی آنان و خروج برنامه ریزی شده خود از فلسطین، عملاً آن سرزمین را در اختیار یهودیان قرار داد و از سوی دیگر با صدور اعلامیه بالفور و حمایت رسمی از تشکیل دولت یهودی، برای رژیم تازه تأسیس صهیونیستی مشروعیت بین المللی قائل شده و زمینه های پذیرش آن در نظام بین الملل و سازمان ملل متحد را فراهم ساخت.

اما علی رغم حمایت سیاسی گسترده دولت انگلیس از رژیم صهیونیستی، برخی محافل مذهبی و علمی انگلیس، به خاطر سیاستهای نژادپرستانه رژیم صهیونیستی، رویکردی مغایر با سیاستهای رسمی دولت خود در قبال آن رژیم اتخاذ کرده و با دقت در برنامه ها، سیاستها و عملکرد رژیم صهیونیستی در قبال فلسطینیان به انتقاد از آن برخاسته و در مواردیبه اقدامات بازدارنده ای نظیر تحریک دست زده اند.

روابط گسترده دولت انگلیس با رژیم صهیونیستی، از بدو تأسیس آن رژیم تاکنون، ملیت انگلیسی آن رژیم تاکنون، ملیت انگلیسی تعداد زیادی از اساتید اسرائیلی و همچنین شمار قابل ملاحظه یهودیان انگلیسی، باعث شده است که روابط آکادمیک انگلیس و رژیم صهیونیستی در سطح قابل ملاحظه ای قرار داشته باشد، اما در این میان، وابستگی دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی اسرائیل به دولت رژیم صهیونیستی و حمایت این دانشگاهها از سیاستهای نژادپرستانه آن رژیم موضوعی است که علاوه بر این که اعتراض برخی از اندیشمندان و استادان دانشگاههای آن رژیم را برانگیخته، مورد توجه شخصیتهای مستقل و آزاداندیش دانشگاهی انگلیس نیز واقع شده است و این اساتید انگلیسی نیز به این وابستگی سیاسی و حمایت محافل دانشگاهی از سیاستهای نژادپرستانه رژیم صهیونیستی معترض شده اند به طوری که این موضوع در یک سال (2006 ـ 2005) دو بار از سوی سازمانهای صنفی اساتید دانشگاهی انگلیس مورد اعتراض قرار گرفته و حتی به تحریم آکادمیک انجامیده است.

طرح تحریم دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی اسرائیل با هدف اعلام مخالفت شخصیتها و نهادهای آموزش عالی اسرائیلی با سیاستهای نژادپرستانه رژیم صهیونیستی و به منظور در انزوا قرار دادن و محکوم کردن سیاستهایی همچون ساخت دیوارحائل یا ایجاد تنگناهای آموزشی برای مؤسسات آموزشی فلسطینی مطرح شده است و هرچند که در آن صراحتا با سیاستهای کلی رژیمصهیونیستی اعلام همبستگی و موافقت شده است، اما سازمانهای یهودی که کوچکترین انتقادی از آن رژیم را برنمی تابند، با آنتی سمیتیک خواندن طرح، به محکوم کردن آن پرداخته و به جای دفاع از محافل دانشگاهی و عدم وابستگی آنها به دولت، به مباحث جدلی همچون آنتی سمیتیست بودن طراحان آن یا دون شأن محافل دانشگاهی دانستن هر گونه تحریم روی آورده اند.

تصمیم دانشگاهیان انگلیس در تحریم علمی حامیان رژیم صهیونیستی بسیار با اهمیت تلقی شده و قدمی در راه افزایش تحریمها بر ضد اسرائیل محسوب شد؛ امری که نهایتا علی رغم تلاشهای سازمانها و شخصیتهای یهودی، به وقوع پیوست. هرچند ادغام اتحادیه اساتید دانشگاههای انگلیس و انجمن ملی مدرسان آموزش عالی این کشور موجب شد طرح جدید تحریم دانشگاهیان حامی رژیم صهیونیستی، از اعتبار علمی ساقط شده و تنها ارزش مشورتی پیدا کند، اما مبنای فعالیت سازمان فراگیری واقع شد که در یک سال اعضای آن مبتکر تحریم علمی مؤسسات آموزش عالی اسرائیل بوده اند.

با این که اقدام سال 2005 اتحادیه اساتید دانشگاههای انگلیس در تحریم دو دانشگاه اسرائیلی، به خاطر فشار محافل یهودی و صهیونیستی عقیم ماند، وجدان آگاه برخی از شهروندان انگلیسی باعث شد تا در سال 2006 صداهایی مغایر مواضع رسمی دولت انگلیس در قبال سیاستهای نژادپرستانه رژیم صهیونیستی در سرزمینهای اشغالی شنیده شود.

سال 2006 انجمن ملی مدرسان آموزش عالی و تحصیلات تکمیلی انگلیس

(The national associations of teachers in further and higher: NATFEH)

با تصویب طرحی در کنفرانس سالانه خود، آن دسته از دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی و اساتید اسرائیلی ـ که به طور صریح مخالفت خود را با سیاستهای تبعیض آمیز دولت اسرائیل در زمینه ساخت دیوارحائل اعلام نکنند - را مورد تحریم آکادمیک قرار داد. تصویب این طرح که از زمان اعلام آن در اوایل ماه می سال 2006 با واکنش منفی سازمانهای یهودی به ویژه در انگلیس، آمریکا و اسرائیل روبه رو شد، به عنوان یکی از مهمترین اخبار مربوط به رژیم صهیونیستی و یهودیان، در صدر توجه شخصیتها و سازمانهای یهودی قرار داشت و اقدامات متقابلی نیز ابتدا برای جلوگیری از تصویب آن و سپس در مخالفت با آن صورت گرفت.

الف ـ موارد اعمال تحریم سازمانی علیه سیاستهای رژیم صهیونیستی:

ساخت دیوارحائل در سرزمینهای اشغالی فلسطین و اقدامات آن رژیم نسبت به ساکنان فلسطین، در سراسر جهان مخالفتهایی را به دنبال داشت. از جمله در 22 آوریل سال گذشته، شورای مرکزی اتحادیه اساتید دانشگاههای انگلیس (The Association of University Thechers: AUT) در اعتراض به سیاستهای نژادپرستانه رژیم صهیونیستی در سرزمینهای اشغالی و رابطه نزدیک دو دانشگاه بار ایلان (Bar-Ilan) و حیفا (Haifa) با آن رژیم، این دو دانشگاه را تحریم کرد. به محض اعلام این تحریم، واکنشها و مخالفتهای یهودیان آغاز و در نهایت منجر به لغو این تحریم در نشست اضطراری شورای اتحادیه مذکور شد.

با این حال، اعتراض به سیاستهای رژیمصهیونیستی در سرزمینهای اشغالی، از سوی کلیسای انگلیس نیز ابراز شد و در تاریخ ششم فوریه سال 2006 کلیسای انگلوساکسون تصمیم گرفت سرمایه های خود را از شرکتهایی که محصولاتشان توسط دولت اسرائیل علیه فلسطینیان ساکن سرزمینهای اشغالی به کار گرفته می شود، خارج کند. همچون تحریم اتحادیه اساتید، این تصمیم نیز باعث نگرانی اسرائیل و سازمانهای صهیونیستی شد و مخالفت آنان را به دنبال داشت.

اما مهمترین موضوع مایه نگرانی مربوط به انگلیس برای یهودیان، در سال 2006 احتمال تحریم دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی و اساتید اسرائیلی از سوی انجمن ملی مدرسان آموزش عالی و تحصیلات تکمیلی آن کشور بود. واحد جنوب شرقی انجمن مزبور - که پیش نویس طرح را تهیه کرد - در اوایل می سال 2006 قصد خود را برای مطرح کردن پیش نویس طرح تحریم در کنفرانس سالانه مطرح کرد و از همان زمان این موضوع در کانون توجهات سازمانهای یهودی داخل و خارج آن کشور قرار گرفت.

ب ـ پیش نویس طرح تحریم:

طرح تحریم آکادمیک اسرائیل از سوی انجمن ملی مدرسان آموزش عالی و تحصیلات تکمیلی انگلیس حدودا یک سال پس از آن مطرح شد که طرح تحریم دو دانشگاه آن رژیم، یعنی بار ـ ایلان و حیفا از سوی اتحادیه اساتید دانشگاههای انگلیس (AUT) پس از یک ماه، بر اثر فشارهای وارده لغو شد. به هر حال، انجمن ملی مدرسان که در سال 2005 نیز حمایت خود از طرح تحریم دو دانشگاهاسرائیلی را اعلام کرده بود، این بار خود پیشگام تحریم تمام دانشگاههای حامی سیاستهای نژادپرستانه دولت اسرائیل شد. پیش نویس این طرح را واحد جنوب شرقی انجمن ملی مدرسان تهیه و به شماره 198 سی (198 c) در آن انجمن ثبت کرده است.

در این پیش نویس، انجمن بر "تداوم سیاستهای نژادپرستانه رژیم صهیونیستی، از جمله ساخت دیوارحائل و روال تبعیض آمیز آموزشی حاکم بر دانشگاههای آن کشور" تأکید کرد و به همین خاطر از اعضای خود خواست که با در نظر داشتن مسئولیت انسانی خود در راستای اعمال برابری و عدم تبعیض، در ارتباطات خود با مؤسسات آموزشی و اساتید اسرائیلی، آن دسته از مؤسسات آموزشی و اساتید اسرائیلی که عدم ارتباط خود (به صورت مخالفت علنی) با این اعمال تبعیض آمیز اعلام نکنند را تحریم کنند.

البته در این پیش نویس تأکید شده است که: "این انجمن سیاستهای کلی اسرائیل را به رسمیت می شناسد، اما سیاستهایی چون ساخت دیوارحائل و توسل به شیوه های آموزشی تبعیض آمیز را نژادپرستانه می داند."

این پیش نویس، یکی از دو طرح مربوط به اسرائیل است. در طرح دیگر، انجمن از مؤسسات آموزش عالی انگلیس می خواهد که در قبال حملات مداوم دولت اسرائیل، از دانشگاههای فلسطینی حمایت کنند و با برقراری ارتباط با تشکیلات خودگردان فلسطین، تأکید مجدد خود بر این حمایت را نشان دهند. در این طرح، همچنین موضع دولت انگلیس در قبال پیروزی حماس در انتخابات فلسطیننیز مورد انتقاد قرار گرفته است.

انجمن ملی مدرسان با آگاهی از ناکامی تحریم سال گذشته اتحادیه اساتید دانشگاههای انگلیس، از اعضای خود خواست تا خود رأسا هدایت این طرح را برعهده گیرند و آن را بهترین راه ضمانت اجرای طرح دانست.

در سال 2006 جان ویلکین (John Wikin) ، دنیس هایز (Dennis Hayes) و پل مکنی (Paul Mackney) ریاست، معاونت و دبیرکلی انجمن ملی مدرسان را برعهده داشتند.

ج ـ مخالفان تحریم:

همچون موارد مشابه مبتنی بر هر گونه مخالفت با اسرائیل، تصمیم انجمن ملی مدرسان نیز بلافاصله با واکنش منفی سازمانها و شخصیتهای یهودی مواجه شد از آنجا که این سازمانها سال 2005 موفق به لغو تحریم اساتید دانشگاههای انگلیس، یک ماه پس از تصویب آن شده بودند، در این مورد نیز به صورت جدی به مخالفت برخاسته و به فعالیتهای بازدارنده مشغول شدند. بیشترین واکنشها از سوی سفارت انگلیس در اسرائیل و سفارت اسرائیل در انگلیس، موضع دولت انگلیس و برخی از شخصیتها و سازمانهای یهودی پس از اعلام احتمال تحریم علمی اسرائیل انجام گرفت.

1 ـ اساتید یهودی انگلیسی مقیم اسرائیل:

یکی از اولین واکنشهای صورت گرفته پس از انتشار تصمیم انجمن ملی مدرسان انگلیس برای تحریم علمی اسرائیل، از سوی یهودیان انگلیسی مقیم سرزمینهای اشغالی ابراز شد. ابتدا چند تن ازاساتید انگلیسی ساکن سرزمینها اشغالی اعلام کردند که تلاش سال گذشته اتحادیه اساتید انگلیس برای اعمال تحریم دانشگاههای اسرائیل باعث افزایش نژادپرستی و آنتی سمیتیسم در این کشور شد. لذا آنان تصمیم خود برای مهاجرت به اسرائیل را بازتاب آن تحریم معرفی کرده و تلویحا نسبت به عواقب تصمیم امسال انجمن ملی مدرسان و رخدادهای مشابه هشدار دادند.

در این راستا رابرت وایزتریچ (Robert Wistrich) رئیس مرکز بین المللی مطالعه آنتی سمیتیسم در دانشگاه عبری (Hebrew University)بیت المقدس و یکی از بنیانگذاران گروه "تاریخ نگاران اسرائیلی اروپای مدرن" (Israeli Historian of Modern Europe)گفت: برخی امور ناخوشایند در انگلیس وجود دارند، لذا من از این تصمیم اظهار شگفتی نمی کنم. وی گفت: با این که من 26 سال پیش از آن کشور مهاجرت کردم، تفکراتی که ریشه چنین تحریمی محسوب می شوند را می شناسم. وی در تحلیلی از عواقب این تحریم گفت که این طرح ابتدا گرایشهای ضد اسرائیلی و سپس گرایشهای آنتی سمیتیک را در انگلیس به طور کلی و در دانشگاههای آن کشور به طور خاص افزایش خواهد داد.

جاناتان رینهولد (Jonathan Rynhold)استاد انگلیسی تبار دانشگاه بار ایلان (همان دانشگاهی که سال 2005 به همراه دانشگاه حیفا مورد تحریم اتحادیه اساتید واقع شد) فارغ التحصیل دانشکده علوم اقتصادی لندن (London School of Economics) و یکی از اعضای هیأت اجرایی "شورای بین المللی آزادی آکادمیک(InternationalAdvisory Board for Freedom: IAB) نیز پس از اعلام تصمیم واحد جنوب شرقی انجمن ملی مدرسان گفت: در انگلیس احساسات قوی ای وجود دارند که نمی پذیرند انسان همزمان هم یهودی باشد و هم انگلیسی.

این موضوع باعث شد که من از ترک آن کشور و زندگی در اسرائیل خشنود باشم و احساس کنم که در زادگاه خود به سر می برم. وی گفت: من به عنوان یک استاد دانشگاه که به آزادی آکادمیک باور دارم، می توانم درباره موضوع تحریم بحث و از آن انتقاد کنم، اما خوشحالم که در انگلیس زندگی نمی کنم و ناچار نیستم درباره این موضوع، در آنجا صحبت کنم.

آدام تلر (Adam Teller) فارغ التحصیل دانشگاه آکسفورد و استاد ارشد تاریخ یهود در دانشگاه حیفا نیز گفت: تبار انگلیسی من باعث می شود که نسبت به خطر یک تحریم دیگر کنجکاوتر و حساس تر باشم. بنابراین چون در پنج سال گذشته آنتی سمیتیسم به یک معضل جدی تبدیل شده است، آنچه اکنون روی می دهد را من از سالها پیش می دیدم. این طرح نشانه هایی از نژادپرستی ای که من در دهه 70 می دیدم را در خود دارد. همان چیزی که باعث شد من به اسرائیل مهاجرت کنم.

دیوید هیرش (David Hirsh) یکی از استادان علوم اجتماعی دانشگاه لندن و یک عضو گروهی که خود را متعهد (Engage)می نامد و در سال 2005 با تحریم اتحادیه اساتید به مخالفت برخاست، گفت: پیش نویس طرح تحریم واحد جنوب شرقی بدتر از طرح تحریم سال گذشته اتحادیه اساتید است، زیرا این طرح از انجمن ملی مدرسان می خواهد که تحریم اشخاص را نیز قانونی کند.

شالوم لاپین (Shlom Lappin) استاد فلسفه کالج سلطنتی (Kings College) لندن و یکی از اعضای گروه "متعهد" در مصاحبه تلفنی با نیویورک تایمز، دعوت به تحریم را نوع جدیدی از تفتیش عقاید مک کارتیسم خواند و گفت: هیچ گروه دیگری در انگلیس راه تحریم را انتخاب نکرده است. همان گونه که می بینیم، هیچ گروهی به خاطر اشغال عراق تحریم دانشگاههای آمریکایی را خواستار نشد.

کنث اشترن (Kenneth Stern) متخصص آنتی سمیتیسم و افراط گرایی در کمیته یهودیان آمریکا نیز گفت: این آهنگی است که از تجربه اتحادیه اساتید انگلیسی برجا مانده است و نشان می دهد که برای مبارزه با این نوع از تحریم (علمی) ابزارهای گوناگونی نیاز است. یکی از این ابزارها این است که مردم خود اقامه دعوا یا دست کم از حقوق قانونی خود دفاع کنند.

2 ـ سفارت انگلیس در اسرائیل:

دولتهای اسرائیل و انگلیس نیز این طرح را محکوم کردند. در موضعی رسمی، سایمون مک دونالد سفیر انگلیس در اسرائیل (Simon McDonald)پس از اعلام احتمال تحریم آکادمیک اسرائیل در کنفرانس سالانه انجمن ملی مدرسان گفت: دولت انگلیس اعتقادی به سازنده بودن تحریم آکادمیک ندارد و همکاریهای دانشگاهی را ترجیح می دهد. وی افزود: دولت انگلیس عمیقا از آزادی آکادمیک حمایت می کند و به استقلال انجمن ملی مدرسان احترام می گذارد، بنابراین نمی تواند در تصمیمات این انجمن دخالت کند.

3 ـ سفارت اسرائیل در لندن:

زوی هیفتز (Zevi Heifetz) سفیر اسرائیل در لندن هم در بیانیه ای گفت که دعوت به تحریم باعث جدایی اعضای انجمن ملی مدرسان از دیگر دانشگاهیان و به ویژه آنان که برای همزیستی مسالمت آمیز فلسطینیان و اسرائیلیها تلاش می کنند می شود.

4 ـ موضع سازمانهای یهودی:

سازمانهای یهودی مانند موارد مشابه، بلافاصله علیه این تصمیم موضع گیری کردند که به برخی از آنها اشاره می شود.

1) مرکز سایمون ویزنتال:

این مرکز علاوه بر درج خبری از انجمن دانشجویان دانشگاه علوم اقتصادی و سیاسی لندن (London School Economics and political Sciences: LSE) که در یک اقدام نمادین، سایمون ویزنتال را به ریاست افتخاری خود برگزید (رقبای ویزنتال، وینستون چرچیل (winston Cherchill) و ادوارد سعید (Edward Said) بودند)، طی نامه شیمون ساموئلز (Rishi Madlani) به ریشی مادلانی (Rishi Madlani)دبیرکل انجمن مذکور، از این اقدام اتحادیه مذکور تشکر و قدردانی کرد. وی در این نامه نوشته است: دانشجویان انجمن دانشجویان دانشگاه علوم اقتصادی و سیاسی لندن با انتخاب سایمون ویزنتال به عنوان رئیس افتخاری خود، بر ارزشمندی تساهل، عدالت و صلح تأکید کردند. این مرکز اقدام این انجمن را واکنشی در قبال طرح انجمن ملی مدرسان قلمداد کرد.

2) کمیته یهودیان آمریکا:

این کمیته در 12 می یعنی روزهای اولیه پس از انتشار خبر تصمیم انجمن ملی مدرسان، اعلام کرد که پروژه مهم جدیدی را برای مبارزه با بایکوت مؤسسات آموزش عالی، اساتید و شخصیتهای اسرائیلی در هر جای جهان آغاز کرده است.

کمیته مذکور در بیانیه ای اعلام کرد که چنین تحریمهایی، در هر جای جهان که انجام شوند، بخشی از تلاشهای هماهنگ شده برای خبیث جلوه دادن اسرائیلیها و نامشروع نشان دادن دولت یهود محسوب می شوند، لذا در هماهنگی با اشخاص، جمعیتها و مؤسسات، هر آنچه را که بتواند برای مقابله با چنین تلاشهایی انجام خواهد داد و با استخدام وکلایی، استراتژیهای لازم برای مقابله با چنین تحریمهایی را آماده خواهد کرد.

این کمیته همچنین با اعلام فعال سازی مجدد بنیاد ضد بایکوت خود، هدف از آن را کمک به افراد مشمول این طرح اعلام کرد و نوشت: کمیته یهودیان آمریکا به شدت اعتقاد دارد آنان که مورد این تحریم آنتی سمیتیک قرار می گیرند، نباید هزینه های دوچندانی را برای دفاع از خود بر دوش بشکند، بلکه این مسئولیت همه مردمانی است که حسن نیت دارند.

3) کنگره یهودیان آمریکا:

در اقدامی مشابه اقدام کمیته یهودیان آمریکا، کنگره یهودیان آمریکا نیز اقدام به تهیه یک اعتراض نامه الکترونیکی خطاب به مسئولان انجمن ملی مدرسان کرد. این کنگره با درج اخباری درباره قطعنامه پیشنهادی، واحد تهیه کننده پیش نویس آن و یادآوری اقدام قبلی اتحادیه اساتید در سال 2005 از مخاطبان خود خواست تا با ارسال ایمیل به انجمن ملی، اعتراض خود را نسبت به اینتصمیم ابراز کنند. این کنگره همچنین با پیوند الکترونیک دو سایت هارآتص (Haaretz Article) و گروه متعهد (Engage Online Blog)امکان آشنایی مراجعه کنندگان سایت خود با موضوع تحریم را بنابر نقل منابع یهودی مخالف طرح مهیا ساخت.

4) هیأت معاونان یهودیان انگلیس:

هیأت معاونان یهودیان انگلیس در واکنش به تصمیم انجمن ملی مدرسان، طی بیانیه ای اعلام کرد: مسائل اساسی مهمی به وسیله برخی از اعضای انجمن ملی پی گیری می شوند. ما مطمئنا به دقت آنچه آنان قصد انجام آن را دارند، را زیر نظر می گیریم و هر گونه کمک لازم برای مقابله با آن را تدارک خواهیم دید. این هیأت موج تحریم علمی اسرائیل در انگلیس را به آتش سوزی جنگل تشبیه کرد و نوشت: این روند (تحریم علمی) مانند آتش سوزی جنگل است. فکر می کنید آن را خاموش کرده اید، اما آتش از جای دیگر سر برمی آورد. به نظر می رسد که تحریم علمی به یک موضوع دایمی تبدیل شده است.

5) کنگره جهانی یهود:

کنگره جهانی یهود نیز در بیانیه ای تأسف عمیق خود را از این تصمیم اعلام کرد.

6) انجمن ضد افترا:

انجمن ضد افترا در 15 می تلاشهای انجمن ملی مدرسان انگلیس برای تحریم آکادمیک اسرائیل را به شدت محکوم کرد و آن را تهیه فهرست سیاه (Black List)نامید. این انجمن در بیانیه ای نوشت:

یک سال پس از دعوت به تحریمی که از سوی یک اتحادیه دیگر انگلیسی صورت گرفت، انجمن ملی مدرسان انگلیس در حال تصویب است که باعث به وجود آمدن فهرست سیاهی از مدرسان اسرائیلیخواهد شد.

انجمن ضد افترا با تشریح عواقب تصویب این طرح نوشت: در صورت تصویب این طرح، اعضای انجمن ملی مدرسان موافقت خواهند کرد که ابتدا از اساتید و مدرسان اسرائیلی درباره دیدگاههای سیاسی شان سؤال شود و در صورت قبول دیدگاههای آنان، همکاری با آنان پذیرفته خواهد شد و اگر این طرح تصویب شود، اعضای انجمن قادر خواهند بود همتاهای اسرائیلی خود را بدون دلیل و مدرک تحریم کنند.

آبراهام اچ فاکسمن مدیر ملی انجمن ضد افترا در این باره گفت: بار دیگر گروهی از دانشگاهیان انگلیسی، اسرائیل را هدف گرفته اند. اما این بار اهداف آنان بسیار غافلگیرانه است. این فعالان تحریم، با انزوای اسرائیل، یک بار دیگر برنامه آنتی سمیتیک خود که از بطن حرکت تحریم شنیده می شود را به نمایش گذاشتند. ما از اعضای انجمن ملی مدرسان می خواهیم که این طرح را رد کنند و پیشاپیش، حمایت و همبستگی خود با آن دسته از مؤسسات آموزش عالی انگلیس که با این طرح مخالفت کنند را اعلام می کنیم.

7) دوستان آکادمیک اسرائیل:

رونی فریسر، رئیس سازمانی به نام دوستان آکادمیک اسرائیل (Academic Friends of Israel) و استاد ریاضیات دانشگاه لندن که یکی از اعضای انجمن ملی مدرسان نیز است، با آنتی سمیتیک خواندن این طرح، در نامه ای خطاب به رئیس دانشگاه بار ـ ایلان نوشت: هر دعوت به بایکوتی که به دلیل حمایت آکادمیهای اسرائیلی از سیاستهای دولتشان صورت پذیرد (مانند دعوت به تحریم سال گذشته اتحادیه اساتید)،تبعیض آمیز و یک اقدام آنتی سمیتیک است. وی افزود: اگر این طرح تصویب شود، من از این که اتحادیه ای که در آن عضویت دارم، سیاستی را پایه ریزی کرده که تبعیض و نژادپرستی را ترویج می کند، احساس خوبی نخواهم داشت. فریسر در این نامه همچنین از قصد خود برای سخنرانی علیه این قطعنامه در کنفرانس سالانه انجمن ملی مدرسان خبر داد.

د ـ حامیان تحریم:

طرح تحریم آکادمیک اسرائیل علاوه بر مخالفان آن در داخل و خارج انگلیس، حامیانی نیز داشته است که در زیر به برخی از آنها اشاره می شود.

1 ـ کمیته انگلیسی دانشگاههای فلسطینی:

کمیته انگلیسی دانشگاههای فلسطینی، معروف به بری کاپ در سایت خود در دفاع از تحریم آکادمیک اسرائیل نوشت: سیاستهای اسرائیل شامل احداث آنچه دیوار امنیتی (Security Barrier) نامیده شده، زندگی و تحقیق و پژوهش را روز به روز برای کالجهای فلسطینی دشوارتر می سازند و کمتر از یک درصد دانشگاههای اسرائیلی از همتاهای فلسطینی خود حمایت می کنند. اساسا دانشگاههای اسرائیلی در بدترین حالت، از سیاستهای دولتشان حمایت می کنند و در بهترین حالت موافق آنند. لذا اعمال تحریم علیه دانشگاهها را بجا و مفید ارزیابی و از آن حمایت می کنیم.

این کمیته تصریح کرد: در این شرایط که به ویژه اسلام ستیزی و آنتی سمیتیسم در حال افزایش است، تحریم از اقداماتی است که با کمترین شکل خشونت،در مخالفت با اشغال و اقدامات ناعادلانه اسرائیل (در سطح بین المللی) روشن ترین تأثیر را به دنبال خواهد داشت. از دیدگاه این گروه، تحریم آکادمیک در هر دو سطح فردی و دانشگاهی، همبستگی با کالجهای فلسطینی ای است که آزادی آکادمیک از آنان سلب شده است.

2 ـ اتحادیه کارگران عمومی کانادا، منطقه اونتاریو:

همزمان با شروع کنفرانس سالانه انجمن ملی مدرسان، بزرگترین اتحادیه منطقه اونتاریو (Ontario) کانادا در 27 می از هر گونه تحریم و همچنین سرمایه برداری علیه اسرائیل حمایت کرد. اتحادیه کارمندان عمومی کانادا (CUPE)در بیانیه ای با نامیدن دیوارحائل به نام دیوار آپارتاید (Apartheid Wall) هر گونه تخطی از قوانین بین المللی را محکوم کرد و خواستار اعمال فشار بر اسرائیل برای احقاق حقوق فلسطینیان از جمله حق بازگشت آوارگان شد.

ه ـ استدلال موافقان و مخالفان تحریم:

عدم استقلال نهادهای آموزشی و دانشگاههای اسرائیلی از دولت و مسئله آزادی بیان و اندیشه در محافل آکادمیک آن رژیم، یکی از دغدغه های اندیشمندان در داخل و خارج آن رژیم است. به عنوان نمونه، ایلان پایه، یکی از اندیشمندان یهودی اسرائیلی، به مناسبتهای مختلف و به طرق متنوع وابستگی خطرناک محافل دانشگاهی اسرائیل به حکومت و ارتش آن رژیم را یادآور شده و حتی به همراه 9 تن دیگر از اساتید دانشگاههای اسرائیلی، با فراخوان جامعه اسرائیلی، با فراخوان جامعه اروپایی،خواستار تحریم دانشگاههای این رژیم، به خاطر عدم استقلال آنها از دولت شده اند.

به طور کلی استدلالهای ارائه شده در حمایت از طرح تحریم عبارتند از:

دانشگاههای اسرائیلی که از همتاهای فلسطینی خود حمایت کنند، بسیار اندک می باشند و اساسا این دانشگاهها در بدترین حالت، از سیاستهای دولتشان حمایت می کنند و در بهترین حالت موافق آنند. بنابراین، اعمال تحریم علیه دانشگاههای اسرائیلی بجا و مفید است. در این راستا استیون رز (Steven Rose)استاد دانشگاه آزاد (مکاتبه ای) انگلیس دفاع از دانشگاههای فلسطین، در مقاله ای که در سایت روزنامه گاردین آن کشور درج شد، در حمایت از این طرح، این سؤال را مطرح کرد که: اگر مؤسسات اسرائیلی واقعا عدالت را رعایت کرده و تبعیض آمیز عمل نمی کنند، از چه چیزی می ترسند؟

وی نوشت: آنان که خود را هواداران صلح مبتنی بر عدالت در خاورمیانه می نامند، وظیفه دارند به این سؤال پاسخ دهند که اگر ما در قبال این بی عدالتیها تحریم نکنیم، پس چه کنیم؟ 49 سال است که نامه های اشخاص معترض و قطعنامه های جوامع بین المللی نه تنها تأثیری نداشته، بلکه صرفا امنیت اسرائیل را تضمین کرده و بدبختیهای بیشتری را برای فلسطینیان به بار آورده اند.

اما در استدلالهای مطرح شده برای مخالفت با تحریم، به حواشی پرداخته شده و می توان گفت که به جای استدلال از جدل استفاده شده است، زیرا هیچ کدام از مخالفان طرح تحریم به موضوع وابستگی دانشگاههای اسرائیلی به دولت یا حمایت از سیاستهای نژادپرستانه آن رژیم که مبنای طرح تحریماست، نپرداخته و تقریبا همه آنها نفس تحریم را اقدامی آنتی سمیتیک خوانده یا تحریم را در شأن صنف اساتید دانشگاهی ندانستند. مثلاً در یکی از مخالفتها با طرح تحریم آمده است: اقدام به تحریم آکادمیک نه تنها با اصول آزادی آکادمیک، بلکه با جستجوی راه حل صلح آمیز مناقشه اعراب و اسرائیل ناسازگار است. یا در یکی دیگر از اظهارنظرهای مخالفان تحریم، تحریم آکادمیک "ترویج تبعیض و نژادپرستی" معرفی شده است.

این در حالی است که انجمن ملی مدرسان، پس از اعلام طرح واحد جنوب شرقی و قبل از شروع کنفرانس، در مواجهه با فشارهای یهودیان، موضع آشکاری اتخاذ نکرد. در این راستا، تری ور فیلیپس (Trevor Phillips)سخنگوی انجمن ملی مدرسان گفت: این یک طرح فوق العاده است و درباره همه طرحهای فوق العاده تصمیم گیری نمی شود؛ لذا به خاطر مسائل آیین نامه ای، درباره مطرح شدن این مورد هم تردیدهایی وجود دارد.

و ـ اقدامات بازدارنده سازمانهای یهودی:

سازمانهای یهودی و دیگر مخالفان طرح تحریم، همزمان با تلاشهای اولیه برای منصرف کردن مسئولان انجمن ملی مدرسان از تصویب طرح تحریم، اقدامات بازدارنده ای را نیز آغاز کردند که به طور کلی عبارتند از:

ـ فعال سازی بنیاد ضد بایکوت: کمیته یهودیان آمریکا نسبت به تلاشهای ضد اسرائیلی در سراسر جهان بسیار فعال بوده است. این کمیته در قبال تلاشهای مختلف برای سرمایه برداری از شرکتها ومؤسسات مالی شریک اسرائیل و همچنین تحریم علمی اسرائیل دست به فعالیتهای بازدارنده زده و از جمله در مقابله با تحریم سال 2005 اتحادیه اساتید دانشگاههای انگلیس (وقتی که این اتحادیه، طرح تحریم دو دانشگاه اسرائیلی را به رأی گذاشت) که بنیاد ضد بایکوت پایه ریزی کرد که حدود ده هزار دلار اعانه جمع آوری کرده بود. این کمیته با انتشار خبر احتمال تحریم دوباره دانشگاههای اسرائیل اعلام کرد بنیادی که سال گذشته به منظور کمک به دانشگاه حیفا برای مبارزه با قطعنامه اتحادیه اساتید تشکیل داده است را برای مقابله با این طرح مجددا فعال کرده و یک اعانه دیگر به مبلغ ده هزار دلار را به آن اختصاص می دهد.

ـ مخالفت از درون انجمن: در این راستا می توان از اقدامات فریسر نام برد که به عنوان عضوی از انجمن، به مخالفت با آن برخاسته و از شورای مرکزی آن خواست که به این طرح رأی ندهند و همچنین اعلام کرد که در مخالفت با این طرح، در کنفرانس سالانه سخنرانی خواهد کرد.

ـ ارسال نامه های الکترونیک خطاب به مسئولان انجمن که در این باره می توان به اقدام کنگره یهودیان آن کشور و اساتید خواهان صلح در خاورمیانه اشاره کرد.

ـ ارسال تومار به مسئولان انجمن: در مجموع، تومارهایی که برای مخالفت با هر گونه تحریم آکادمیک علیه اسرائیل تنظیم شده اند را 16 هزار نفر امضا کرده اند. یکی از تومارها را انجمن ضد افترا تهیه کرده و با جمع آوری 12 هزار امضا، برای رئیس انجمن ملی مدرسان فرستاد. همچنین تومار دیگری را گروهی به نام اساتید خواهان صلح در خاورمیانه ازکشور آمریکا امضا و آن ضمیمه کرده اند.

ـ نامه های اعتراض آمیز استادان دانشگاه: مهمترین نامه اعتراض آمیز، نامه 600 استاد دانشگاه به مسئولان انجمن ملی مدرسان است.

در این نامه 600 تن از استادان دانشگاههای سراسر جهان، از جمله چهار استاد عضو انجمن ملی به نامهای درک مئیر (Derek Meyer)از دانشگاه وست مینستر(University of Westminster) ، لسی بش (Leslie Bash) از دانشگاه آنجلیا روسکین (Angelia Ruskin University) ، پل لنگستون (Paul Langston) از دانشگاه آیلسبوری (Aylesbury College)واستن سوسکین (Stephen Soskin) از دانشگاه باکینگهام شایر کیلترنز (Buckinghamshire Chiltems University) در نامه ای به مسئولان انجمن ملی مدرسان نوشتند: ما از انجمن ملی مدرسان می خواهیم طرحی که از دانشگاهیان می خواهد تا دانشگاهها و اساتیدی که جدایی خود را از سیاستهای نژادپرستانه اسرائیل به طور صریح اعلام نمی کنند را در فهرست سیاه قرار می دهند را رد کند.

هدف از مقایسه با آپارتاید کاهش سطح تعارضات نیست، بلکه بسیج عاطفی رأی دهندگان برای تهیه یک فهرست سیاه است. ما با اشغالگری اسرائیل در کرانه باختری و خشونتهای روزمره ای که در آنجا رخ می دهد، مخالفت می کنیم. همان گونه که با مبارزاتی که منجر به کشته شدن شهروندان اسرائیلی می شود، مخالفیم. ما از صلح و به رسمیت شناختن دوجانبه بین اسرائیل و فلسطین حمایت می کنیم، اما اگر هدف طرح، تقویت روند صلح بین فلسطینیان و اسرائیلیان باشد، این طرح بیشتر از آن که مفید باشدمضر است. گرفتن آزمون سیاسی از دانشگاهیان اسرائیلی بر یک رویه سنتی که به وسیله مک کارتی (Mc Carthy)در آمریکا و برای تصفیه های آنتی سمیتیک در اروپای شرقی انجام می شد، مبتنی است.

این اساتید در نامه شان تأکید کرده اند که "دانشگاههای اسرائیلی از جمله اماکن بسیار آزاد و مخالف اقدامات نژادپرستانه در اسرائیل محسوب می شوند. آنان تعداد زیادی دانشجو و استاد عرب را در خود دارند حتی توافقنامه صلح اسلو با ارتباطات بین همین دانشگاهیان اسرائیلی و فلسطینی به وجود آمد." بنابراین، "ما با اعمال فشار بر دانشگاهیان برای بیان صریح مواضع سیاسی شان مخالفیم. اتحادیه ها باید سیاست مستمری در جهت احترام به حقوق بشر داشته باشند."

این اساتید در این نامه به نحوه تصویب طرح نیز اعتراض کرده و یادآور شدند که "حتی روند تصویب این طرح نیز دارای اشکالات اساسی است. انجمن ملی مدرسان حتی طرح تحریم را در دانشگاهها و کالجهای تحت پوشش خود مطرح نکرد. این طرح را محفل کوچکی از فعالان که نمی خواهند اراده دموکراتیک دانشگاهیان درباره آن طرح تصمیم بگیرد، به کنفرانس سالانه انجمن برده اند" و خاطرنشان کردند که طرح بایکوت وحدت ما را در زمانی که دانشگاهیان نیازمند اتحادند، خدشه دار می کند و در پایان نوشتند که "دو اتحادیه سه روز پس از کنفرانس ادغام می شوند. اگر اتحادیه جدید مسائل صنفی را به سوی ایجاد یک فهرست سیاه از دانشگاههای اسرائیل منحرف کند، ما نمی خواهیم اتحاد جدید (که به نام AndCollege Union: UCU بود) اصلاً به وجود آید."

همچنین در اقدامات جداگانه و فردی، حدود دو هزار و 500 نامه اعتراض آمیز نیز به دفتر انجمن ملی مدرسان ارسال شد که البته ارسال آن را شورای بین المللی آزادی آکادمیک (International Advisory Board For Academic Freedom: IAB) تشویق کرده و برخی از اعضای آن نیز پیشگام آن بوده اند. همچنین یکی از اعضای انجمن ملی مدرسان، به نام ریچارد سیفورد (Richard Seaford) که در راستای این تحریم از نوشتن مقاله برای یک مجله دانشگاهی اسرائیل پرهیز کرده بود، صدها نامه اعتراض آمیز دریافت کرد.

ز ـ تصویب طرح تحریم:

با شروع کنفرانس سالانه انجمن ملی مدرسان در 27 می، در شهر بلک پول انگلیس، سازمانهای یهودی بر شدت موضع گیریهای خود افزودند. از جمله کنگره یهودیان آمریکا در بیانیه شدیداللحنی، از انجمن ملی مدرسان خواست از تصویب هر گونه قطعنامه برای تحریم دانشگاهها و مؤسسان آموزش عالی اسرائیل خودداری کند و با تأکید بر این که تحریم مؤسسات آموزش عالی و دانشگاهها در تلاشهای آکادمیک جایی ندارد، هشدار داد که تصویب چنین قطعنامه ای تنها انجمن و اعضای آن را بدنام می کند. این کمیته همچنین از ادغام آینده دو سازمان (اتحادیه اساتید و انجمن ملی مدرسان) ابراز ناخشنودی کرد.

نیل گلداشتین (Nile Goldstein) مدیر اجرایی کنگره یهودیان آمریکا قطعنامه پیشنهادی انجمن ملی مدرسان را غیرقابل توجیه دانست و گفت: قطعنامه این کنفرانس، حمایت از حکومت فلسطین که تحتسلطه حماس است را تبلیغ می کند، در حالی که این گروه در سطح بین المللی به عنوان یک گروه تروریستی شناخته شده و با افتخار، کشتن شهروندان بی گناه اسرائیلی را تشویق می کند. این حمایت از تروریسم، درون مایه سیاسی یکجانبه نگر قطعنامه انجمن ملی مدرسان و کوری اخلاقی بیانیه های آن انجمن درباره مناقشه تراژیک خاورمیانه را برملا می سازد.

به هر حال، طرح تحریم با 106 رأی موافق، 71 رأی مخالف و 21 رأی ممتنع در روز دوشنبه 28 می 2006 به تصویب رسید. مقامات انجمن ملی مدرسان در بیانیه ای رسمی اعلام کردند: کنفرانس با یادآوری ادامه سیاستهای نژادپرستانه اسرائیل، شامل احداث دیوارحائل و اعمال تبعیضهای آموزشی، از اعضای خود می خواهد که با در نظر داشتن مسئولیت انسانی خود در جهت اعمال برابری و عدم تبعیض، آن دسته از مؤسسات آموزشی و اساتید اسرائیلی که عدم ارتباط خود را (به صورت مخالفت علنی) با این اعمال تبعیض آمیز اعلام نکنند را تحریم کنند.

انجمن ملی مدرسان آموزش عالی با آگاهی از ناکامی سال گذشته اتحادیه اساتید (AUT) از اعضای خود خواست، خود رأسا هدایت طرح تحریم را برعهده گیرند. در این طرح آمده است: این انجمن سیاستهای اسرائیل را به رسمیت می شناسد، اما سیاستهایی همچون نساخت دیوارحائل و توسل به شیوه های آموزشی تبعیض آمیز را سیاستهایی نژادپرستانه می داند و تحریم مورد نظر انجمن، اساتید مؤسسات علمی اسرائیل که در برابر موارد مذکور موضع گیری نمی کنند را شامل می شود.

ح ـ مواضع مطرح پس از تصویب طرح تحریم:

با تصویب طرح، شخصیتها و سازمانهای یهودی مجددا مخالفت خود با آن را به شکلی گسترده ابراز کردند. اما در این راستا مقامات دولت انگلیس و رژیم صهیونیستی نیز همچون تحریم سال 2005 اتحادیه اساتید به مخالفت با آن برخاستند.

1 ـ موضع دولت انگلیس:

وزارت امور خارجه انگلیس، یک روز پس از تصویب طرح، با انتشار بیانیه ای تصمیم انجمن مدرسان آموزش عالی انگلیس را غیرسازنده توصیف کرد. "لرد تریسمن"، معاون وزیر امورخارجه انگلیس، از تصمیم انجمن ملی مدرسان آموزش عالی این کشور ابراز تأسف کرد، اما در عین حال گفت: دولت حق تصمیم گیری انجمن ملی مدرسان آموزش عالی انگلیس را به عنوان یک سازمان رسمی به رسمیت می شناسد. وی گفت: ما اعتقاد داریم تحریم علمی استادان دانشگاههای اسرائیل غیرسازنده است و مذاکره و گفتگو همواره نتایج بهتری را در پی دارد.

2 ـ موضع رژیم صهیونیستی:

یولی تامیر (Yuli Tamir) وزیر آموزش و پرورش رژیم صهیونیستی و زولون اورلیو (Zevulum Orlev) رئیس کمیته علوم و فنون کنست، به شدت از تصویب طرح انتقاد کردند.

زوی هفتز، سفیر رژیم صهیونیستی در انگلیس نیز پس از تصویب طرح گفت: در سراسر جهان، چنین طرحهایی، به عنوان اقدام تبعیض آمیز آشکارطرد می شوند. وی افزود: با اتخاذ چنین سیاستی، انجمن ملی مدرسان به جای آن که آکادمیهای اسرائیل را منزوی کند، خود و دانشجویان و اعضای خود را منزوی کرده است، نه شخصیتهای علمی و دانشگاهی اسرائیل که خود در صف مقدم همکاریهای علمی و تحقیقاتی بین المللی با دانشگاههای مختلف جهان از جمله دانشگاهها و مراکز علمی فلسطین و جهان عرب قرار دارند. هفتز با اشاره به این که این پیشنهاد در سراسر جهان به خاطر ماهیت تبعیض آمیز آن با انتقاد روبه رو شده است، اظهار داشت: تحریم علمی اسرائیل نتایجی معکوس و خلاف انتظار به بار خواهد آورد.

با این حال، سفیر اسرائیل در انگلیس پس از تصویب طرح تحریم، به عواقب ادغام دو اتحادیه و بی تأثیر شدن مصوبات این انجمن در صورت ادغام آتی اشاره کرد.

3 ـ موضع برخی شخصیتهای یهودی و غیریهودی:

ـ دکتر "گای بنروبی" از دانشگاه فلوریدا در واکنش به تصمیم انجمن ملی مدرسان آموزش عالی و تحصیلات تکمیلی اظهار داشت: بار دیگر باید پرسید که چرا تحریم پیشنهادی، تنها مجامع دانشگاهی اسرائیل را هدف قرار داده است، در حالی که کشور چین نیز بیش از یک قرن است که تبت را به اشغال خود درآورده است. علاوه بر این، چنین سیاستهایی نظیر اشغال و ساخت دیوار در مراکش هم دیده می شود. پس چرا این انجمن پیشنهاد تحریم مراکز علمی این کشورها را مطرح نکرده است.

"آرون بن ـ زئیف"، رئیس دانشگاه حیفا نیزضمن محکوم کردن این تصمیم، دخالت سیاست در همکاریهای علمی و تحقیقاتی را نادرست خواند و گفت: دانشگاه حیفا به منظور رعایت و دفاع از اصل آزادی آکادمیک، همچنان به همکاری خود با دانشگاهها و مراکز علمی اسرائیل، انگلیس و سایر نقاط جهان ادامه خواهد داد.

"آویشای براورمن"، رئیس سابق دانشگاه بن گوریون، اقدام اخیر انجمن ملی مدرسان آموزش عالی انگلیس در تحریم اسرائیل را محکوم کرد. براورمن گفت: این تحریم موجب می شود که مواضع سیاسی که هیچ ارتباطی به فعالیت آکادمیک ندارند به طرزی بدبینانه مورد استفاده قرار گیرند.

اما در مقابل "لیسا تاراکی" و "عمر برغوثی" از مرکز "مبارزه فلسطین برای تحریم علمی و فرهنگی اسرائیل" و عماد عوده از "اتحادیه اساتید دانشگاه القدس" تصمیم انجمن ملی مدرسان آموزش عالی و تحصیلات تکمیلی انگلیس را در شرایط کنونی که تلاشهای بین المللی برای بایکوت اسرائیل روبه افزایش گذاشته اند، یک تصمیم تاریخی و امیدوارکننده توصیف کردند که می تواند به پایان اشغالگری اسرائیل و سرکوب فلسطینیان کمک کند. زیرا به عقیده آنان، دانشگاهها و مراکز علمی اسرائیل، همواره حمایت شخصیتهای علمی و دانشگاهی از پاکسازی قومی، نژادپرستی، انکار حق بازگشت آوارگان فلسطینی و تبعیض نژادی علیه فلسطینیان را نادیده گرفته یا حتی تشویق کرده اند. این دو نفر اعلام کردند که همکاری با سرویسهای اطلاعاتی و رژیم اشغالگر بخشی از فعالیت روزمره جامعه دانشگاهی اسرائیل به شمار می رود.

4 ـ موضع برخی سازمانهای یهودی:

سازمانهای یهودی نیز پس از تصویب طرح، به مخالفتهای خود ادامه دادند و به محکومیت تصویب این طرح در کنفرانس سالانه انجمن ملی مدرسان پرداختند.

1) کمیته یهودیان آمریکا:

کمیته یهودیان آمریکا که روابط نزدیکی با بسیاری از مقامات سیاسی و دانشگاهی انگلیس دارد، از این که انجمن ملی مدرسان قطعنامه ای را در حمایت از تحریم استادان و مؤسسات دانشگاهی اسرائیلی تنظیم کرد، ابراز ناخشنودی کرد. مدیر اجرایی این کمیته دیوید هریس در این رابطه گفت: این عمل انجمن سبب تبعیض و اقدامات و گرایشهای سیاسی می شود.

کمیته یهودیان آمریکا پس از تصویب طرح، خشم خود را از اقدام انجمن ملی مدرسان ابراز کرد. دیوید ای. هریس اظهار داشت: این اقدام، تبعیض آمیز و جانبدارانه بوده و با انگیزه سیاسی صورت گرفته است. وی گفت: متمایز کردن یکی از طرفهای مناقشه اسرائیل و فلسطین به منظور هدف قرار دادن و منزوی کردن آن، هیچ کمکی به حل و فصل این مناقشه و ایجاد صلح میان طرفها نمی کند. این قطعنامه واقعیت کنونی و رویارویی اسرائیل با دولتی به رهبری حماس را نادیده گرفته است. در حالی که این جنبش از سوی اتحادیه اروپا به عنوان یک سازمان تروریستی شناخته شده و برای نابود کردن اسرایی سوگند یاد کرده است. اقدام انجمن ملی مدرسان اقدامی فریبکارانه است.

2) کنگره یهودیان آمریکا:

کنگره یهودیان آمریکا با محکوم کردن اقدام انجمن ملی مدرسان درتصویب طرح پیشنهادی واحد جنوب شرقی خود، آن را وحشت آور خواند و گفت: بایکوت در زندگی آکادمیک جایی ندارد، دانشگاه جایی است که باید در آن، ارزشهای عدالت خواهانه پیگیری شوند. ایگن کورن (Eugen Korn)مدیر امور یهودیان این کنگره با اشاره به طرح دوم انجمن ملی مدرسان در مخالفت با موضع انگلیس در قبال پیروزی حماس گفت: اسرائیل از غزه عقب نشینی کرد و عقب نشینی از برخی مناطق دیگر کرانه باختری را نیز در دستور کار دارد. در حالی که در مقابل، فلسطینیان سازمان تروریستی حماس را که موجودیت اسرائیل را به رسمیت نمی شناسد، برگزیده اند؛ سازمانی که شهروندان اسرائیل را هدف می گیرد. در چنین شرایطی، انجمن ملی مدرسان هم به حمایت از این سازمان برمی خیزد.

نیل گلداشتین، مدیر اجرایی این کنگره نیز گفت: محکوم شدن این قطعنامه از سوی گروههای مختلف، از جمله انجمن آمریکاییان برای پیشرفت علم (American Association For Advancement of Science) ماهیت آن را نشان می دهد. این گونه تحریمها باید محکوم شوند؛ به ویژه که اسرائیل قدمهای مهمی را در جهت دستیابی صلح برداشته است.

3) هیأت معاونان یهودیان انگلیس:

هیأت معاونان یهودیان انگلیس یک روز پس از تصویب طرح تحریم آکادمیک اسرائیل، از تصویب آن اظهار تأسف کرد. این سازمان در بیانیه ای که در وب سایت خود درج کرد، نوشت: دانشگاههای اسرائیل در یک جامعه آزاد فعالیت می کنند و بی تردید دیدگاههای سیاسی متنوعی دارند. مؤسسات آموزش عالیاسرائیل دارند. مؤسسات آموزش عالی اسرائیل، دانشجویان و اعضای هیأت علمی دانشکده های خود را از سراسر اسرائیل شامل یهودی، مسلمان و مسیحی پذیرش می کنند. تحریم دانشگاهها و مؤسسات آموزشی اسرائیل به منظور انجام اقدامی برای تأثیر گذاشتن بر سیاستهای دولت، نامعقول و غیرعادلانه است. این روز غم انگیزی است که مدرسان آموزش عالی انگلیس، بخشی از جامعه انگلیس که باید به پرورش اذهان دانشجویان بپردازند، خود به کلی بسته می اندیشند.

جان بنیامین، مدیر اجرایی این هیأت در یادداشتی، قطعنامه تحریم را کار تنها 35 نفر دانست که البته 69 هزار عضو انجمن را به راهی کشاند که هیچ انسان تحصیلکرده ای نمی تواند آن را بپذیرد. ما امیدواریم که ادغام آینده انجمن ملی مدرسان و اتحادیه اساتید انگلیس باعث از بین رفتن سیاست تحریم آکادمیک در این سازمان جدید شود.

بنیامین همچنین اعلام کرد: "اینان نماینده عدالت یا طرفداران صلح نیستند و قطعا در مقابل یکپارچگی دانشگاهیان نمی توانند کاری کنند. آنچه اینان در قطعنامه های خود پیشنهاد می دهند، شعار توخالی، لفاظی برنامه ریزی شده و تنفر از اسرائیل است."

4) سازمان صهیونیستی آمریکا (ZOA) :

سازمان صهیونیستی آمریکا یک روز پس از تصویب طرح تحریم آکادمیک اسرائیل، آن را محکوم کرد. مورتون این کلین (Morton A. Klein) ، رئیس این سازمان، تصمیم انجمن ملی را آنتی سمیتیک خواند و نوشت که هیچ کشوری در دنیا با هر نوع رژیمی مورد این تحریم انجمن ملی مدرسان انگلیس واقع نشد وفقط دولت یهودی اسرائیل هدف آن بوده است.

5) دوستان آکادمیک اسرائیل:

این گروه و رئیس آن رونی فریسر نیز همچنان به مخالفت خود ادامه داده و تصویب طرح را محکوم کردند. فریسر با اشاره به همکاریهای علمی دانشگاههای اسرائیلی و غرب گفت: شاید حامیان این طرح در برخی اهداف خود موفق شده باشند، اما به روند همکاری و صلح در خاورمیانه لطمه زده اند.

تصمیم دانشگاهیان انگلیس در تحریم علمی حامیان رژیم صهیونیستی بسیار با اهمیت تلقی شده و قدمی در راه افزایش تحریمها بر ضد اسرائیل محسوب می شد؛ امری که نهایتا علی رغم تلاشهای سازمانها و شخصیتهای یهودی، به وقوع پیوست. هرچند ادغام اتحادیه اساتید دانشگاههای انگلیس و انجمن ملی مدرسان آموزش عالی این کشور موجب شد طرح جدید تحریم دانشگاهیان حامی رژیم صهیونیستی، از اعتبار عملی ساقط شده و تنها ارزش مشورتی پیدا کند، اما مبنای فعالیت سازمان فراگیری واقع شد که در یک سال اعضای آن مبتکر تحریم علمی مؤسسات آموزش عالی اسرائیل بوده اند.

مآخذ:

1. بولتن رویداد و گزارش صهیونیسم، 22/3/1385، شماره 121 و 1/12/1384، شماره 108.
2. www.tau.ac.il/Anti-Semitism/asw 2005/general-analysis.htm.
3. www.jta.org/page-print-story.asp? intarticleid=16618$$intcategoryid=2.
4. www.contonrep.com/index.php? ID=
5. 288479$$categ ory=24.
6. www.ajcongress.org/Action-Alert.asp.
7. www.haaretz.com/hasen/objects/pages/print Article EN. jhtml?item No=715081/723061/717632.
8. www.nytimes.com/2006/05/14/world/europe/14britain.html?ex=130529200$$en=9da2da9957c29f46$$ei=5089$$partner=rssyahoo$$e mc=rss.
9. www.wiesenthal.com/site/apps/nl/content.asp?c=fwLYKnN8LzH$$b=312458$$content-id=7AD803CE -C999-491D-A82C-1383E...
10. www.ajc.org/site/c.ijITI2PHKoG/b. 851561/apps/nl/content2.asp? content-id=9AA63812- E744-4059-8DA2- 4C5B8B343CBC$$n...
11. www.adl.org-ADLCondemns British Unions Attempt To Blacklist Israeli Scholars.
12. www.theglobeandmail.com/servelt/story/RTGAM. 20060527.wcupe0527/BN Story/National/hom.
13. www.aloufak.nte/article/php 3? id-article+113.
14. www.education.guardian.co.uk/higher/worldwide/story/0,,1784344,00html.
15. www.ajcongress.org/print-frindly.asp?Art ID=11854.
16. www.jpost.com/servlet/Satellite?cid=1148482061684$$pagename=JPost%2
17. FJPArticle %2 FP rinter.
18. www.usnewswire.com/20060530.
19. www.bod.org.uk/bod/index.jsp? page=$$address/ne ws/news.jsp$$id=145$$...
20. www.zoa.org/2006/05/zoa-condemns-vo.htm.