مؤسسه مطالعات هولوکاست، گزارشها

مؤسسه مطالعات هولوکاست دیوید اس. وایمن The David S. Wyman Instituteاز سال 2006 میلادی شروع به تهیه گزارش درباره انکار (For Holocaust Studies)هولوکاست در جهان کرده است. گزارش 2007 آن درباری انکار هولوکاست: یک بررسی جهانی در 2007" (Holocaust Deniel: A Global Survey- 2007) منتشر کرد. این گزارش توسط رافائل مدوف است. (Rafael Medoff)و الکس گروبمن (Alex Grobman)17 صفحه تهیه شده در ذیل به مهمترین بخشهای گزارش سال 2006 اشاره میشود و سپس گزارش سال 2007 بررسی و در پایان به ارزیابی گزارش پرداخته می شود.

الف ـ مروری بر گزارش سال 2006:

مؤسسه وایمن در سال 2006 گزارش "انکار هولوکاست: یک بررسی جهانی 2006" را در 14 صفحه منتشر کرد. در مقدمه آن گزارش آمده بود: "محاکمه و مجازات منکران معروف هولوکاست در اروپا مهمترین تحول در ارتباط با جنبش هولوکاست در سال 2006 بود. محاکمه و محکومیت دیوید ایروینگ، ارنست زاندل و گرمار رادولف، اقدامات مثبتی علیه منکران هولوکاست بودند اما آزادی ایروینگ پس از تحمل مدت یک سوم محکومیت در زندان، بار دیگر منکران هولوکاست را به تشدید فعالیتهای خود تشویق کرد." همچنین در مقدمه مذکور آمده بود: "انکار هولوکاست در خاورمیانه نیز با حمایت مقامات رسمی دولتها در سال 2006 همراه بود به گونه ای که رژیمهای ایران، قطر، عربستان سعودی و حتی سوریه از منکران هولوکاست دفاع کردند. ایران برای نخستین بار کنفرانس بین المللی دولتی منکران هولوکاست را برگزار و اعلام کرد کمیته ای را به منظور انجام تحقیقات در مورد هولوکاست تشکیل میدهد و کمکهای مالی ایران باعث تقویت جنبش انکار هولوکاست شده است." همچنین آغاز به کار شبکه انگلیسی الجزیره از نظر تهیه کنندگان گزارش انکار هولوکاست در سال 2006، یکی از مهمترین منابع تقویت جریان انکار هولوکاست محسوب شده است.

گزارش مؤسسه وایمن در سال 2006 شامل سه بخش است. در این بخشها، تحولات مربوط بهانکار هولوکاست در آمریکای شمالی، اروپا و خاورمیانه بررسی شده اند. در بخش آمریکای شمالی صرفاً به ایالات متحده اشاره شده و اظهارات برخی افراد نظیر شیخ فضل (Sheik Fadhal)امام جماعت مسجد بروکلین در مورد "اغراق گویی در زمینه هولوکاست" و انتشار نامه ها و مقالات درباره تجدیدنظرطلبان در نشریات دانشگاههای آمریکا به عنوان مصادیق انکار هولوکاست درج شده است.

در بخش اروپا، تحولات مربوط در چندین کشور اروپایی همراه با روسیه و اوکراین ذکر شده است. تقلیل مدت محکومیت ایروینگ در اتریش، اظهارات جان گودنوز (John Gudenus)عضو سابق پارلمان اتریش در مورد نبود اتاقهای گاز، محکومیت یک جوان 21 ساله در چک به علت سردادن شعار در حمایت از منکران هولوکاست، محاکمه جرج تیل و محکومیت رابرت فوریسون در فرانسه، محاکمه و آزادی گرمار رادولف و محاکمه زاندل آلمانی، ابراز تأسف گروه راستگرا PEN انگلیسی از محکومیت دیوید ایروینگ، انتشار مطالب انکار هولوکاست در برخی سایت های اینترنتی روسیه و محکومیت انتشار مطالب مبتنی بر انکار هولوکاست در دانشگاه MAUPتوسط وزیر امور خارجه اوکراین به عنوان مهمترین تحولات مربوط به انکار هولوکاست در این قاره ثبت شده اند.

در بخش مربوط به ایران علاوه بر سخنان محمود احمدی نژاد رئیس جمهور ایران، اظهارات مجید گودرزی و مجید صفاتاج در یک برنامه تلویزیونی (شبکه 2 ایران)، سفر ریچارد کرک و فردریک توبن به تهران، سخنان علی رامین در دانشگاه گیلان، اظهارات حسین مظفری در مصاحبه با شبکه قرآنی صدا و سیما مبنی بر کشته شدن 600 هزار یهودی مبتلا به تیفوس در جنگ جهانی دوم و واکنش کشورهای مختلف به برگزاری کنفرانس هولوکاست در تهران به عنوان مهمترین تحولات مربوط به انکار هولوکاست ثبت شده اند.

در بخش مربوط به لبنان اظهارات سید حسن نصرا...، مصاحبه یک شبکه لبنانی با نورمن فینکلشتاین نویسنده کتاب "صنعت هولوکاست"، دربخش قطر برخی از مصاحبه هایی که در شبکه الجزیره درباره انکار هولوکاست انجام شده، در بخش سوریه اظهارات بشار اسد در مصاحبه با شبکه PBS و برخی مصاحبه ها که توسط شبکه عربستانی اقراء (Iqra)انجام شده، به عنوان مصادیق انکار هولوکاست در این سه کشور ذکر شده اند.

ب ـ گزارش سال 2007:

در مقدمه این گزارش آمده است: "انکار هولوکاست در سال 2007 به دنبال آزادی دیوید ایروینگ در اتریش افزایش یافت. در سال2007 از یک سو برخی کشورهای اروپایی تلاش کردند برخی از منکران هولوکاست را محاکمه و مجازات کنند اما برخی دیگر مانند ایتالیا کنفرانس انکار هولوکاست را برگزار کردند. در خاورمیانه نیز به ویژه در ایران حمایت از انکار هولوکاست افزایش یافت."

در مقدمه گزارش سال 2007 مؤسسه وایمن به برخی تحولات دیگر نظیر تصویب قطعنامه در سازمان ملل و یونسکو و نیز تلاش اروپاییها برای تصویب قوانین قاره ای علیه انکار هولوکاست اشاره شده است. در بخش دیگری از مقدمه، نویسندگان این گزارش به طور مختصر معرفی شده اند.

پس از مقدمه، متن اصلی گزارش به تحولات مربوط به انکار هولوکاست در پنج بخش جهان به شرح زیر پرداخته است:

1ـ آمریکای شمالی

1) کانادا:

پروفسور شیراز دوسا استاد دانشگاه سنت فرانسیس خاویر ـ که در کنفرانس انکار هولوکاست در دسامبر2006 در تهران شرکت کرده بود ـ در ژوئن 2007 مقاله ای در نشریه Liberary reviw of Canadaمنتشر کرد و در آن انتقاداتی که از وی به علت شرکت در کنفرانس مذکور شده بود را یک تحقیق بیارزش توسط دو استاد یهودی و مسیحی دانشگاه معرفی کرد. دوسا در این مقاله تأکید کرد که کنفرانس تهران، انکار هولوکاست نبود و محمود احمدی نژاد نیز هرگز یک منکر هولوکاست نبوده است.

2) ایالات متحده:

اریک هانت (Eric Hunt) منکر هولوکاست در اول فوریه به الی ویزل هنگام سوار شدن به آسانسور حمله کرد.

ـ مؤسسه مرور تاریخی که عمده ترین سازمان در زمینه انکار هولوکاست است، یک نشست عمومی را با دیوید ایروینگ برگزار کرد. در این نشست برادلی اسمیت، تومیسلاو سانیک Tomislav Sunic)و مارک وبر نیز حضور داشتند.

ـ هواداران ارنست زاندل منکر هولوکاست که در زندان به سر می برد، در برابر سفارت آلمان در واشنگتن تجمع کردند.

ـ مارک وبر در 10 می و 14ژوئن در رادیو WLRMتنسی حضور یافت.

ـ گروه نئونازی ائتلاف ملی 26تا 27 می "کنفرانس تجدیدنظرطلبی هولوکاست" را در هیلبرو (ویرجینیای غربی) برگزار کرد.

ـ کمیته فرعی عملیات خارجی (Foreign Operations)مجلس نمایندگان درخواست اعطای وام 11/6 میلیون دلاری به شبکه ماهواره ای الحره را رد کرد. این شبکه رادیویی عرب زبان که در آمریکا فعالیت می کند، در زمینه انکار هولوکاست بسیار فعال است.

ـ جنبش سوسیالیست ملی در اوهایو هفتم ژوئن نشستی را با حضور تیلور بولز (Tylor Bowles)نئونازی و منکر هولوکاست برگزار کرد.

ـ جان براوز (John Bravos)استاد 81 ساله و بازنشسته آمریکایی در مصاحبه ای گفت: تعداد 3/5 میلیون نفر در هولوکاست کشته شده اند.

ـ در سی ام ژوئن اینگر یدریملند زاندل، همسر ارنست زاندل در نشست گروه Good information advocates Sponsored

درباره موضوعی با عنوان "آزادی گم شده، آزادی پیدا شده: یک تجدیدنظرطلب آواره "در کالیفرنیا سخنرانی کرد.

ـ 4 تا 5 جولای، مایکل هافمن، اینگرید و ریملند زاندل و بروس لیچتی (Bruce Leichty)که منکر هولوکاست هستند، در مرکز information advocates Sponsored سخنرانی کردند.

ـ در نشریه شماره تابستان مرکز مرور تاریخی، مقاله ای به قلم دانیل مک گوان (Daniel Mc Gowan)رئیس مرکز گرامیداشت دیر یاسین منتشر شد. وی در این مقاله وجود اتاقهای گاز را زیر سؤال برد و گفت: در بنیاد یادواشم تنها اسم سه میلیون نفر به عنوان قربانی هولوکاست ثبت شده، پس اسامی بقیه 6 میلیون نفر کجا است؟

ـ شبکه تلویزیون Grass Roots در کالیفرنیا درخواست پخش فیلمی که در آن فردریک توبن با دیدگاه انتقادی درباره جنگ جهانی دوم سخن می گفت، را رد کرد.

ـ مارک وبر از مدیران مرکز مرور تاریخی در دانشگاه اورگان سخنرانی کرد. در این نشست 40 تا 45 نفر شرکت داشتند.

3) مکزیک:

برادلی اسمیت منکر برجسته هولوکاست، فیلم "تابو بزرگ" (The Great Taboo)را در فستیوال فیلمی که در مورخ 8 ژوئن در شهر باجا واقع در شمال مکزیک برگزار شد، نمایش داد.

2) اروپا:

1) اتریش:

دادگاه حقوق بشر اروپا در 15 نوامبر که در سالزبورگ برگزار شد، کارل فیفر (Karl Pfeifer)روزنامه نگار اتریشی که گفته بود یهودیان در سال 1933 به آلمان اعلام جنگ داده بودند را مقصر نشناخت.

ـ گرد هونس یک (Gerd Honsik)ساله به علت انکار هولوکاست به 18 ماه زندان محکوم شد. وی در کتابهای خود که طی سالهای 1986 و 1989 چاپ شدند، وجود اتاقهای گاز را زیر سؤال برده بود. هونیسک پس از محاکمه به اسپانیا فرار کرد و در آنجا مطالب نئونازی منتشر می کرد که در اکتبر 2006 بازداشت و به اتریش تحویل داده شد.

2) بلژیک:

فیلیپ دیمتروف (Filip Dimitrov)نخست وزیر سابق و معاون رئیس پارلمان بلژیک در 19 سپتامبر پیشنهاد کرد که منکرینهولوکاست جریمه شوند.

3) دانمارک:

سایمون ویزنتال از وزارت فرهنگ دانمارک خواست تا اعطای تسهیلات تحقیقاتی به اریک هائست (Erik Haaest)درباره هولوکاست را قطع کند. وی وجود اتاقهای گاز در آشویتز را منکر شده و کتابچه خاطرات آنه فرانک را حقه بازی و شیادی نامیده است.

4) فرانسه:

برونو گلنیش معاون حزب راستگرای افراطی جبهه ملی و عضو پارلمان اروپا در 20 ژانویه به علت انکار هولوکاست به پرداخت چهار هزار و 450 دلار جریمه و سه ماه زندان تعلیقی محکوم شد.

5) آلمان:

بریژیت زیپرس (Brigitte Zypries)وزیر دادگستری آلمان در نهم ژانویه گفت، کشورش ـ که در آن مقطع ریاست دوره ای اتحادیه اروپا را برعهده داشت ـ تلاش می کند تا انکار هولوکاست در کشورهای عضو این اتحادیه جرم محسوب شود. وی گفت: ایتالیا که قبلاً تلاشهایی علیه استانداردسازی قوانین انکار هولوکاست انجام داده بود، هم اکنون مخالفتی در زمینه قانون استانداردسازی درباره انکار هولوکاست ندارد. فرانکو فراتینی کمیسیونر قضایی اتحادیه اروپا در 27 آوریل اعلام کرد: قانونی علیه نژادپرستی و بیگانه هراسی تدوین شده که شامل انکار هولوکاست نیز می شود. لازم به ذکر است که این قانون باید به تصویب پارلمان های کشورهای عضو برسد.

ـ یک دادگاه در آلمان ارنست زاندل را به علت انکار هولوکاست و ایجاد تنفرنژادی به پنج سال زندان محکوم کرد. وی که پیشتر برای فرار از مجازات به کانادا گریخته بود، در سال 2005 به آلمان مسترد شد.

ـ مارسل وول (Marcell Woll)رهبر شاخه هسن حزب دموکرات یک ملی به علت انکار هولوکاست و ضرب و شتم مخالفان سیاسی خود به چهار ماه زندان محکوم شد.

ـ هورست ماهلر که به علت انکار هولوکاست، 9 ماه زندانی شده بود، در آگوست آزاد شد. بازماندگان هولوکاست و مایکل فریدمن دادستان آلمان به علت مطالبی که ماهلر در مصاحبه با یک روزنامه گفته بود،از وی شکایت کرده بود. ماهلر به علت ادای سلام هیتلری در زندان نیز به شش ماه زندان محکوم شد.

ـ یودو وویت (Udo Voigt)رهبر حزب نئونازی دموکرات یک ملی در 10 دسامبر در مصاحبه ای تلویزیونی گفت: کشته شدن شش میلیون نفر صحت ندارد و احتمالاً 340 هزار نفر در آشویتز مرده اند. یهودیان همیشه می گویند حتی اگر یک یهودی کشته شود، یک جرم است. اگر این تفسیر را بپذیریم، آن گاه تفاوت بسیار مهمی بین 340 هزار و شش میلیون نفر وجود خواهد داشت.

6) انگلیس:

ـ دیوید ایروینگ انگلیسی منکر هولوکاست 25 ژانویه در مصاحبه تلویزیونی با شبکه ایتالیا Sky TG 42 گفت: آشویتز یک جاذبه توریستی است. در آنجا کسی توسط گاز کشته نشده و اگر هم کشته شده، من سندی برای اثبات آن ندارم.

ـ دیوید ایروینگ در جمع 250 نفر در بوداپست سخنرانی کرد. حزب راستگرای زندگی و عدالت مجارستان از وی برای این سخنرانی دعوت کرده بود. کتاب ایروینگ که در آن به ناعادلانه بودن حکم دادگاه نورمبرگ اشاره شده، به زبان مجاری ترجمه شده است.

ـ تلویزیون ایتالیا در 25 مارس، فیلم دیوید ایروینگ را در حال بازدید از آشویتز پخش کرد. وی در این فیلم گفت: استفاده از گاز علیه مردم در این اردوگاه غیرممکن بود.

ـ یک کمیسیون دولتی که در زمینه تاریخ تحقیقاتی انجام می دهد، اعلام کرد: در مدارس انگلیس به منظور جلوگیری از تحریک دانش آموزان مسلمان، تدریس درسهای مربوط به هولوکاست حذف شده است. بر اساس گزارش این کمیسیون، برخی از معلمان از تدریس مطالب مربوط به هولوکاست اکراه دارند زیرا نگران آنند که موجب افزایش آنتیسمیتیسم و انکار هولوکاست در میان دانش آموزان مسلمان شود.

ـ دیوید ایروینگ 26 نوامبر در میزگرد "جامعه آزاد" دانشگاه آکسفورد سخنرانی کرد. سه نماینده پارلمان و دز براون وزیر دفاع انگلیس به علت حضور ایروینگ، در این میزگرد شرکت نکردند. جولیانلوئیس (Julian Lewis)عضو حزب محافظه کار نیز در اعتراض به حضور ایروینگ از عضویت در اتحادیه دانشگاه آکسفورد، استعفا کرد. دنیس مک شاین (Denis Macshane)عضو حزب کارگر با لغو برنامه حضور خود در این میزگرد، آن را "در رأس قرار دادن منکر هولوکاست" نامید.

7) یونان:

کوستاس پلوریس نویسنده افراطی به علت تألیف یک کتاب آنتیسمیتیستی و انکار هولوکاست در چهارم دسامبر محاکمه شد. به گفته رهبران یهودیان این کشور، پس از انتشار کتاب "یهودیان؛ تمام واقعیت" حمله به یهودیان یونان افزایش یافته است. محاکمه وی، نخستین محاکمه در تاریخ یونان به اتهام ایجاد تنفرنژادی است.

8) ایتالیا:

ـ پارلمان ایتالیا در 25 ژانویه لایحه غیرقانونی بودن انکار هولوکاست را رد کرد. این لایحه توسط کلمنت ماستلا (Clemente Mastella) وزیر دادگستری پیشنهاد شده بود.

ـ از 17 تا 19 آوریل، کنفرانس "تاریخ در قفس" در دانشگاه ترامو (Teramo)در مرکز ایتالیا برای مشروعیت بخشیدن به انکار هولوکاست برگزار شد. این کنفرانس توسط کلادیو موفا (Claudio Moffa) پروفسور تاریخ آفریقا و آسیای این دانشگاه سازماندهی شد. وی معتقد است لابی یهودی ایتالیا مانع طرح سؤال درباره هولوکاست در این کشور میشود. رابرت فوریسون فرانسوی در این کنفرانس مقالة خود را قرائت کرد. مسئولان دانشگاه با توجه به دلایل امنیتی، از دومین سخنرانی فوریسون جلوگیری کردند.

9) سوئیس:

روزنامه سوئیسی ولت واچ (Weltwoche)گزارش داد میشلین کالمی ـ ری (Micheline Calmy-Rey)وزیر امور خارجه سوئیس با سعید جلیلی (Saeed Jalili)معاون وزیر امور خارجه ایران دیدار کرد و در این دیدار پیشنهاد شد یک کنفرانس بین المللی در ژنو درباره هولوکاست برگزار شود.

3ـ خاورمیانه:

1) ایران:

ـ حسین شریعتمداری مسئول روزنامه کیهان کهبه (آیت الله) سید علی خامنه ای نزدیک است، در 28 ژانویه نوشت: "هولوکاست یا کشتار یهودیان توسط نازیها در جنگ جهانی دوم، یک افسانه و داستان اختراع شده است. تاکنون تعدادی از مورخان معروف آمریکا و اروپا وقوع این حادثه را با ارائه اسناد معتبر منکر شده اند. علی رغم آنکه انکار هولوکاست در برخی کشورهای اروپایی از جمله فرانسه جرم محسوب میشود و محققانی مانند رابرت فوریسون و روژه گارودی به این دلیل به زندان محکوم شده اند، سایر مورخان و محققان به تحقیقات خود در انکار این حادثه ادامه می دهند. افسانه هولوکاست به بهانه ای برای غرب برای ایجاد رژیم غیرقانونی صهیونیستی تبدیل شد. اگر آمریکا و متحدانش ادعا می کنند که هولوکاست رخ داده، باید برای اثبات این ادعای خود که موجب اشغال فلسطین شد، سند بیاورند، اما آنها نه تنها سند ارائه نمی دهند بلکه جلو تقاضاهای معقول و علمی برای تحقیق در این باره را گرفته اند."

ـ محمود احمدی نژاد هنگام سخنرانی در دانشگاه کلمب یا در 24 سپتامبر گفت: "اگر هولوکاست واقعاً رخ داده، پس چرا محققان نمی توانند از زوایای متفاوت درباره آن بحث و تبادل نظر کنند و به زندان میافتند. هم اکنون تعدادی از دانشمندان اروپایی به علت آنکه تلاش کرده اند از منظر دیگری درباره هولوکاست بنویسند، به زندان افتاده اند. سؤال من این است که چرا اجازه داده نمی شود تحقیقات متفاوت در این باره انجام شوند. اندیشمندان هنوز هم درباره دموکراسی، آزادی، خدا، فیزیک، شیمی و... از زوایای متفاوت، تحقیق می کنند و ما آنها را تشویق می کنیم. باید درباره یک حادثه تاریخی نیز از زوایای متفاوت تحقیق شود و به این پرسش پاسخ داده شود که آیا فلسطینیان باید تاوان آن را بدهند؟"

ـ محمود احمدی نژاد در سخنانی که شبکه اول تلویزیون ایران در ششم اکتبر پخش کرد، گفت: "رهبران قدرتهای بزرگ با صهیونیستها مصالحه کردند. آنها چیزی را اختراع کردند و آن را صهیونیسم نامید و پس از جنگ جهانی دوم نیز اصطلاح نسل کشی یهودیان اختراع شد. در سراسر اروپا وکشورهایی که تحت کنترل قدرتهای غرب بودند، جنبشهای ضدصهیونیستی ایجاد کردند. با ایجاد یک فضای روانی و پروپاگاندا و سوزاندن با گاز، از یهودیان اروپا موجوداتی مظلوم ساختند و به این صورت بهانه ایجاد رژیم صهیونیستی پس از جنگ جهانی دوم ایجاد شد. بعدها برای مظلومیت یهودیان، کشتار دسته جمعی و یا هولوکاست را اختراع کردند. در سال 1975 اصطلاح هولوکاست به کار گرفته شد."

2) اسرائیل:

ـ در یک نظرسنجی که توسط دانشگاه حیفا در ماه مارس انجام شد، 28 درصد شهروندان عرب اسرائیلی اعلام کردند که به نسل کشی توسط نازیها اعتقاد ندارند. همچنین 33 درصد دانش آموزان عرب اسرائیلی نیز هولوکاست را منکر شدند.

ـ انجمن ضدافترا در آوریل از "موسسه آموزش و تحقیقات عرب درباره هولوکاست "ـ موزه ای که برای آگاهی اعراب اسرائیلی درباره هولوکاست ایجاد شده ـ به علت مقایسه سیاستهای اسرائیل با نازیها انتقاد کرد. در این موزه تصاویر کشتار یا تهدید یهودیان توسط نازیها در کنار تصاویر آوارگان فلسطینی قرا داده شده بود. از نظر انجمن ضدافترا، خالد محمد رئیس این موزه، با کنار هم گذاشتن این تصاویر، میان اقدامات اسرائیلیها و نازیها تفاوتی قائل نمی شود. یک جوان عرب اسرائیلی پس از بازدید از این موزه گفته بود که در هولوکاست تعداد زیادی از مردم کشته شدند و حالا نیز تعداد زیادی از مردم فلسطین کشته می شوند.

3) تشکیلات خودگردان فلسطین:

ـ شبکه الجزیره در 16 جولای سخنان خالد مشعل رهبر حماس و شیخ یوسف قرضاوی را پخش کرد که گفت: "می خواهم این سؤال را بپرسم که مردم آلمان و غرب که هنوز هم به صهیونیست ها باج می دهند، چه بلایی بر سر یهودیان آوردند؟ به نظر من رفتار اسرائیل با فلسطینیان چندین برابر بدتر از آنچه گفته می شود علیه یهودیان انجام می شده، است."مشعل گفت: "ما واقعیات را منکر نمیشویم اما اگر رسانه ها از هولوکاست اسرائیل علیه مردم فلسطین و جهان عرب نام ببرند، کسی نمی تواند بگوید که درباره این کشتار، اغراق شده است."

ـ در گزارشی که ایتمار مارکوس Itmar (Marcus)مدیر Palestinian Media Watchدر هشتم فوریه به مجلس سنای آمریکا داد، آمده است که در کتب درسی مدارس تشکیلات خودگردان به طور مفصل درباره جنگ جهانی و حتی تئوریهای نژادپرستی نازیها که آریاییها را برتر می دانستند و نیز محاکمه آنها پس از جنگ اشاره شده ولی درباره هولوکاست هیچ سخنی به میان نیامده است.

ـ رادیو صدای فلسطین در 27نوامبر برنامه ای درباره زندگینامه هیتلر را پخش کرد اما بخش مربوط به هولوکاست در آن نبود. در این برنامه گفته شد که هیتلر در سال 1889 در براونائو (Braunau)در اتریش به دنیا آمد و در خلال جنگ جهانی اول به علت زخمی شدن در جنگ، مدال شجاعت دریافت کرد. وی به مدت کوتاهی در رأس یک حزب راستگرا قرار گرفت. در سال 1923 کودتای او نافرجام ماند و زندانی شد. در سال 1933 صدراعظم آلمان شد و پس از کسب محبوبیت داخلی، آلمان را وارد جنگ جهانی دوم کرد. 1940، سال طلایی برای هیتلر بود. در ادامه این برنامه به شرح وقایع جنگ جهانی دوم پرداخته شد اما هیچ اشاره ای به هولوکاست نشد.

4) لبنان:

شبکه NBNلبنان در 22اکتبر سخنان نبیه بری رئیس پارلمان لبنان را پخش کرد. در انتهای این برنامه که درباره اعتیاد بود، اعلام شد که یهودیان بر اساس تلمود معتقدند که باید قدرت به تنهایی در دست یهودیان باشد و به همین دلیل در قرن 17 روسها و سپس آلمانیها را معتاد کردند.

5) عربستان سعودی:

شبکه الجزیره در 23 اکتبر، مصاحبه محمود المبارک کارشناسان عربستانی حقوق بین المللی و مجدی خلیل (Magdi Khalil)نویسنده مصری راپخش کرد. المبارک گفت: هنوز مباحث زیادی درباره آنچه هولوکاست خوانده میشود، وجود دارد و ما واقعیت ها را درباره این حادثه نمیدانیم. وقتی که کنفرانس بین المللی هولوکاست در تهران برگزار شد، در اروپا و آمریکا درباره آن غوغا ایجاد شد: آنها از چه نوع آزادی حرف میزنند، در حالی که اجازه نمیدهند درباره هولوکاست حتی فکر و تأمل شود. یهودیان میل یاردها دلار از اروپاییها خسارت گرفته اند. همین ده سال پیش بود که میل یاردها دلار از سوئیس گرفتند زیرا سوئیس در طول جنگ در کنار آلمان ایستاد.

6) سوریه:

محمد نیمر المدنی (Muhamammd Nimr Al- Madani)در مصاحبه با یکی از شبکه های تلویزیونی ایران گفت: صحبت های محرمانه ای درباره خلاص شدن کشورهای اروپایی از دست یهودیان انجام شده است. یهودیان اروپا و به ویژه فرانسه، مردم محبوبی نیستند. بر همین اساس کشورهای اروپایی طرح صهیونیسم برای ایجاد دولت یهودی و انتقال یهودیان به فلسطین را پذیرفتند. هیتلر با ایده توافق کرد و با انتقال یهودیان به ماداگاسکار موافق بود. هنگامی که هیتلر سرزمین های اروپای شرقی را تصرف کرد. نظر کشورهایی مثل انگلیس تغییر یافت و به همین دلیل هیتلر به نسل کشی یهودیان متهم شد و این تهمت به اوست زیرا وی این نسل کشی را انجام نداد.

4ـ آسیا:

1) اندونزی:

عبدالرحمن وحید رئیس جمهور اسبق اندونزی در مورخه 11 ژوئن در یک کنفرانس بین مذاهب در بالی گفت: "من از موزه آشویتز بازدید کرده ام و کفش های کسانی که در آنجا مرده اند را دیدم. به این دلیل من می گویم هولوکاست رخ داده است. اگر چه احمدی نژاد دوست خوب من است، اما میگویم که او اشتباه میکند. این خیلی مهم است که حقیقت به او گفته شود. من تبعیض قائل نیستم. یهودیان، اروپاییها و اعراب همه با هم برابرند."

2) ژاپن:

ریچارد کوشیمیزو در ماه ژوئن حزب استقلال را تشکیل داد. وی در سایت اینترنتی خود، بر اساس تئوری توطئه، حملات 11 سپتامبر را به یهودیان مرتبط کرد. کوشیمیزو در 9 ژوئن در خوابگاه دانشجویی پلازا که زیرنظر اتحادیه دانشگاه توکیو اداره می شود، سخنرانی کرد.

5 ـ استرالیا:

فردریک توبن در 27 نوامبر به علت نقض حکم دادگاه در سال 2002 مبنی بر ممنوعیت انتشار مطالب مرتبط با انکار هولوکاست، از دادگاه عذرخواهی کرد. جرمی جونز رئیس سابق شورای اجرایی یهودیان استرالیا از توبن شکایت کرده بود. توبن پس از عذرخواهی، مطالب مذکور را در وب سایت آدلاید حذف کرد. البته توبن پس از خروج از دادگاه گفت، این اقدام وی به معنی تغییر عقایدش درباره هولوکاست نیست. وی افزود: "هنوز مطالب بسیار زیادی درباره هولوکاست وجود دارد که نیازمند تحقیق و بررسی است."

6ـ سازمان ملل:

ـ مجمع عمومی سازمان ملل در 26 ژانویه همزمان با برگزاری روز بین المللی یادبود هولوکاست قطعنامه ای درباره محکومیت انکار هولوکاست را با اجماع صادر کرد و تنها ایران بود که نماینده آن از جلسه خارج شد. این قطعنامه از 192 عضو سازمان ملل خواسته است که بدون هیچ گونه قید و شرطی انکار هولوکاست به عنوان یک واقعیت تاریخی را به طور جزئی یا کلی یا هرگونه تلاش همسو با این هدف را نپذیرند. بان کی مون دبیر کل سازمان ملل گفت: امیدواریم در نظر و عمل این اصل اساسی مورد احترام قرار گیرد.

ـ سازمان فرهنگی، علمی و آموزشی ملل متحد (یونیسف) در 23اکتبر قطعنامه ای در مورد انجام تلاشها برای آموزش درباره هولوکاست و مقابله با انکار آن را تصویب کرد. 32 عضو یونسکو در تهیهاین قطعنامه مشارکت داشتند. مصر، ایران و برخی کشورهای عربی تلاش کردند برخی کلمات قطعنامه را قبل از تصویب آن تغییر دهند، اما موفق نشدند.

جمع بندی:

با توجه به محتوای گزارش سال 2007 و 2006 مؤسسه وایمن در مورد انکار هولوکاست این نکات به عنوان ارزیابی و جمع بندی قابل طرح است:

1ـ سازمانهای صهیونیستی علیرغم تکثر زیادی که دارند، سازماندهی شده عمل میکنند و هر یک مسئولیت بخشی از مسائل را بر عهده دارد. مؤسسه وایمن به طور تخصصی درباره هولوکاست فعالیت میکند.

2ـ مرور گزارش مؤسسه وایمن نشان میدهد که این مؤسسه به صورت بسیار دقیق مسائل مربوط به حوزه خود را در سراسر جهان رصد می کند. موارد ذکر شده در گزارشهای مؤسسه وایمن از جمله رصد برخی مطالب در نشریات داخلی دانشگاهها و شبکه های رادیویی و تلویزیونی محلی حاکی از آن است که حتی کوچکترین مسئله ای در رابطه با حوزه مربوطه نادیده گرفته نمی شود. چنین رصدی نشان میدهد که یک نیروی انسانی (چه بسا محلی) و امکانات مالی زیاد برای انجام این وظایف وجود دارد. میتوان گفت که مؤسسه وایمن تجدیدنظرطلبان هولوکاست را نفر به نفر تعقیب میکند.

3ـ از میزان پوشش مطالب مربوط به حوزه ها و کشورهای مختلف میتوان، حجم فعالیت های تجدیدنظرطلبانه را مشخص کرد. ایران، اروپا و آمریکا نسبت به سایر مناطق حجم گسترده تری از گزارشهای مؤسسه وایمن را به خود اختصاص داده اند.

4ـ هدف مؤسسه وایمن این است که انکار هولوکاست را یک مسئله جهانی معرفی کند که متعاقب آن نوعی اقدام جهانی علیه آن به وجود آید.

5ـ با توجه به اینکه هولوکاست از ارکان اساسی صهیونیسم و رژیم صهیونیستی در شرائط کنونی است، در سالهای اخیر فعالیت سازمانهای صهیونیستی در این رابطه تشدید شده و انتشارگزارش مؤسسه وایمن در سالهای 2006 و 2007 مؤید این موضوع است.

6ـ گزارش مؤسسه وایمن تنها به محاکمه و اظهارات افرادی که از سوی این مؤسسه منکر هولوکاست خوانده میشوند، اختصاص نیافته بلکه برخی اقدامات سازمانهای صهیونیستی در مقابله با منکران هولوکاست و رسانه هایی که در این زمینه فعالیت می کنند نیز متمرکز شده است. برای مثال درخواست برای مقابله با شبکه الحره در آمریکا بخشی از این گزارش است.

7ـ گزارش مؤسسه وایمن نشان میدهد که با گذشت زمان، موضوع انکار هولوکاست نیز افزایش می یابد. افزایش محاکمه تجدیدنظرطلبان یکی از عمده ترین شاخص ها در این رابطه می باشد که در گزارش به همه آنها اشاره شده است. اخبار منابع صهیونیستی در نخستین ماه سال 2008 نیز حاکی از افزایش محاکمه تجدیدنظرطلبان است.

8ـ همزمان با افزایش فعالیت تجدیدنظرطلبان، صهیونیست ها در مجامع بین الملل در سطح برخی مناطق مانند اروپا به دنبال تدوین قوانین پیشگیرانه و مجازات برای تجدیدنظرطلبان هستند. با توجه به تصویب قطعنامه هایی در سازمان ملل و یونسکو، پیش بینی می شود در سال جاری میلادی در دیگر سازمانهای منطقه ای و بین المللی چنین قطعنامه هایی صادر شود.

مآخذ:

1. بولتن رویداد و گزارش، مؤسسه تحقیقات و پژوهشهای سیاسی علمی ندا، 1386/11/8، سال دهم، شماره 40، شماره مسلسل 374.
2. www.wymaninstitute.

org/Articles/HolocaustDenia/2007Pdf