همجنس گرایی در اسرائیل

مقدمه:

پدیده همجنس گرایی (homosextuale) ، خالق وضعیتی متناقض برای دولت اسرائیل است؛ وضعیتی که مبین ایجاد گونه ای از تضاد سخت فرهنگی و اجتماعی است. از یک سو اسرائیل با حمایت از همجنس گرایان درصدد ارائه تصویری دموکرات از خود به جهان غرب و خلق و بهره برداری از فرصتهای ایجاد شده در سایه آن و از سوی دیگر نگران هزینه های برآمده و تضادها و درگیریهای داخلی و خارجی آن است. روند روبه رشد جایگاه همجنس گرایان، باعث تضعیف هویت یهودی جامعه شده و احساس مشترک دیگر اقلیتها ـ مسیحی و مسلمان ـ با جامعه مذهبی اسرائیل در محکوم کردن این روند، این وضعیت را تشدید کرده است.

همجنس گرایان اسرائیل زمانی که در سال 1997 اولین "راه پیمایی افتخار" همجنس گرایان(Gay pride parade) را در تل آویو به راه انداختند، هرگز باور نمی کردند که در کمتر از دو دهه خواهند توانست از موضع "آزادی انتخاب" کیش همجنس گرایی به جایگاه "مطالبه حقوق همجنس گرایی" ارتقا یافته و قادر باشند در شهر مذهبی قدس و در سایه حمایتهای دولت، آزادانه به راه پیمایی بپردازند. اکنون می توان در جای جای شهرهای اسرائیل نظیر: تل آویو، حیفا، نتانیا و حتی شهر قدس، اماکن ویژه و اختصاصی مردان و زنان همجنس گرای را مشاهده کرد که دست در دست یکدیگر با بهره گیری از امتیازات قانونی به گردش و سیاحت یا فعالیتهای روزمره خود می پردازند.

این در حالی است که تورات صراحتا همجنس گرایی را گناه کبیره دانسته، آن را حرام و مجازات مردانی که به این عمل تن درمی دهند را اعدام اعلام می کند. (سفر 23:18 و 13:20) تلمود نیز با اعتقاد به مقدس بودن بنیاد خانواده و اینکه همجنس گرایی زنان و مردان این بنیان مقدس را تضعیف و تهدید می کند هر گونه همجنس گرایی میان زنان و مردان را ممنوع و حرام می داند.

عوامل و زمینه های مؤثر در شکل گیری و تسریع شیوع این پدیده در اسرائیل چه بوده است؟ واکنش تورات و جامعه داخلی و مذهبی اسرائیل در قبال این پدیه چیست؟ پیامدهای این پدیده بر جامعه داخلی و خارجی اسرائیل چیست؟

الف ـ تاریخچه همجنس گرایی در میان یهودیان:

"عهد عتیق" رابطه جنسی با همجنس یا انحراف جنسی را برای مردان تحریم کرده و مجازات آن را اعدام دانسته است. اما "تلمود" این رابطه را هم برای مردان و هم برای زنان حرام دانسته است. هیچ توضیح مفصلی درباره همجنس بازی (Homosexuality) در عهد عتیق نیامده است به جز واقعه لوط (پیدایش 19/5) و داستان نبی بلیعال از بنیامین (داوران 19/20).

از سیره و رفتار اعضای گروههای یهودی در طول تاریخ بشر چنین برمی آید که آنان از انحرافاتجنسی خودداری می کرده اند و لذا تلمود چندان به این نوع رابطه نپرداخته است و حتی "شولحان عاروخ" ـ که خلاصه قوانین تلمود است ـ به طور کلی به آن اشاره ای نکرده است. نکته قابل ذکر، رویارویی دو فرهنگ یهودی و هلنی در قرنهای آخر پیش از میلاد است که با یونانی زدگی بسیاری از نخبگان یهودی در مصر و فلسطین همزمان بود. به رغم آنکه در فرهنگ هلنی همجنس بازی به طور آشکار دیده می شود، اعضای گروههای یهودی به این امر نمی پرداختند.

به نظر می رسد برخی ادبای سفارادی که از سنتهای شعر عربی و غزل مذکر تأثیر گرفته بودند، قطعاتی درباره عشق به همجنس سروده باشند. و حتی شاید همجنس بازی بین سفارادها پیش و پس از بیرون رانده شدن از اسپانیا شایع بوده است تا جایی که دو واژه "یهودی" و "همجنس باز" در شبه جزیره ایبریا مترادف یکدیگر بوده است. براساس فرهنگ کابالایی خدا و انسان (پیش از پراکندگی شراره ها از عناصر مختلط مذکر و مؤنث تشکیل می شدند و این تعبیری از یگانه گرایی حلولی و رد دوگانه گرایی است.

با گسترش سکولاریزاسیون در میان اعضای گروههای یهودی در عصر جدید، وضعیت به کلی تغییر کرد و رئیس اولین گروه مردان همجنس باز ماگنوس هرشفیلد (1935ـ1868) و معاون او کورت هیلر (1972ـ1885) هر دو یهودی آلمانی بودند (بلکه حتی چنین پنداشته می شود که هیلر از نسل حاخام هلیل بوده است). هیلر اولین کسی بود که خواستار حمایت از حقوق هم جنس بازان به عنوان یک اقلیت رسمی شد. همچنین مشاهده می شود که روانشناسان یهودی به موضوع هم جنس بازی پرداخته اند و گفته شده که فروید معتقد بود دوگانگی جنسی یا هم جنس گرایی نهفته، در هر انسانی وجود دارد.

اما برای این که این اطلاعات به صورت نژادپرستانه تفسیر نشود و با ساده انگاری، یهودیان مسئول شیوع هم جنس بازی شناخته نشوند، باید اشاره کرده که پذیرش هم جنس بازی به صورتفزاینده و عادی شدن این پدیده یکی از ویژگی های جامعه پیشرفته و سکولار است و نبود یقین معرفتی، مطلق اخلاقی و مرکز و محور و همچنین اهمیت یافتن امور هامشی و نیز انکار هر مفهومی برای سرشت بشری و در پی آن انکار هرگونه هنجارمندی، قطعا به چنین نتیجه ای خواهد رسید.

اگر یهودیان در حرکتهای منادی عادی سازی هم جنس بازی حضور برجسته ای دارند، این مسئله از آنجا ناشی می شود که اعضای گروههای اقلیت (که در حاشیه قرار دارند) به ویژه کسانی که تبدیل به گروههای کارکردی شده اند، نسبت به اکثریت جامعه آمادگی بیشتری برای ورود به افق ها و ماجراهای جدید دارند، چه در جهان سرمایه گذاری و اقتصاد و چه در عالم افکار و رفتار. هرچه باشد، هم جنس بازی به ویژه در جهان غرب رواج چشم گیری داشت تا جایی که قوانین بیشتر کشورهای اروپایی تغییر کرد و این نوع روابط میان افراد بالغی که بدانند چه می کنند و به آنان تحمیلی صورت نگیرد، مجاز دانسته شد و به تدریج قوانینی تصویب شد که با مشروع دانستن هم جنس بازی به عنوان یک ازدواج قانونی کلیه حقوق دولتی و حتی مزایای ویژه و حق سرپرستی فرزندان! را نیز به آنان داد.

بسیاری از کلیساهای مسیحی نیز این رابطه را پذیرفتند و حتی کلیساهایی برای هم جنس بازان تأسیس کردند و کشیش ها و واعظانی ویژه آنان منصوب نمودند. مؤسسات دینی یهودی نیز با این روند همداستان شدند و یهودیان اصلاح طلب و محافظه کار نیز اکنون همجنس بازی را حرام نمی دانند. کنیسه هایی نیز برای هم جنس بازان تأسیس شد و حاخام های همجنس بازان از هر دو جنس زن و مرد انتخاب شدند. این دلیل دیگری است بر این که وضع گروههای یهودی در نهایت، ثمره تغییرات فرهنگی و اجتماعی جوامعی است که در بستر آن زندگی می کنند و سخن گفتن از "تاریخ مستقل یهودی" یا از مسئولیت یهودیان در رواج شرور، بسی بی معناست.

انتظار ما این است که تحولات گروههای یهودی سریع تر از گروههای مسیحی باشد و این به ترکیب چندلایه و انباشتی یهودی برمی گردد که دردرون خود امور متناقضی را در بر می گیرد. از سوی دیگر تحول یهودیت و پذیرش هویت قومی به عنوان اساس و پایه وفاداری و وابستگی، به جای اعتقاد دینی، راه را برای هر رفتار منافی ارزشهای اخلاقی و دینی باز می کند؛ زیرا هویت قومی، هیچ مسئولیت اخلاقی را بر دوش صاحبش نمی اندازد.

در پژوهشی چنین آمده است که کنیسه های ویژه هم جنس بازان برای پذیرفته شدن در قوم اسرائیل (میان ملت یهود) مبارزه می کنند؛ اگرچه در تورات و سنت های یهودیت حاخامی این مسأله تحریم شده و مرتکبان به آن از حیات دینی گروه، دور و جدا دانسته شده اند.

قانون عثمانی ـ که دولت استعمارگر انگلیس آن را اجرا می کرد ـ و پس از آن دولت صهیونیستی، همجنس بازی را تحریم کرده بودند. با این حال، دستگاه های اجرایی صهیونیستی در این زمینه با تساهل رفتار می کنند و لذا هرگز کسی به اتهام هم جنس بازی محاکمه نشده است. در سال 1988، کنیست (به رغم مخالفت یهودیان ارتدوکس) قانونی را که هم جنس بازی را جرم می دانست، لغو نمود. هم جنس بازان از خدمت سربازی معاف نمی شوند، ولی به جاهای بی اهمیت از نظر امنیتی اعزام می شوند. در سال 1975 گروهی با نام جمعیت دفاع از حقوق شخصی تأسیس شد.

پس از سال 1988، مجلات مربوط به همجنس بازی به دو زبان عبری و انگلیسی در اسرائیل منتشر گشت. در ژوئن 1991، سومین کنفرانس بین المللی همجنس بازان مرد، زن و دوجنسی ها در تل آویو برگزار گردید. اکنون گرایش به آزادیهای بیشتر برای هم جنس بازان بسیار به چشم می خورد. یائیل دایان، دختر موشه دایان، تصریح کرده است که رابطه ملک داوود و یوناتان رابطه ای جنسی بوده است. همچنین نمایشنامه ای در اسرائیل اجرا شد که زندگی ملک داوود را با همین دیدگاه نمایش می داد. افزون بر آن، فیلمها و آثاری در این زمینه وجود دارد همگی چنین دیدگاهی دارند.

ب ـ همجنس گرایی در آئین یهود:

سیزده قرن پیش از میلاد، بنی اسرائیل از سرزمین مصر خارج شده و عزم سرزمین کنعان کردند. سه ماه پس از خروج از مصر، حضرت موسی به فرمان خدا در کوه سینا دو لوح دریافت کرد که ده فرمان بر آنها نقش بسته بود. این ده فرمان آغاز و مبنای شریعت موسوی است و تمام احکام شریعت یهود در همین فرامین ریشه دارند.

1 ـ منابع شریعت یهود:

1) دوره کتاب مقدس:

در این دوره، که تقریباً قرون سیزدهم تا چهارم پیش از میلاد را در برمی گیرد، کتاب مقدس عبرانی شکل گرفته است. محور اصلی بحث شریعت در کتاب مقدس، اسفار خمسه یا تورات است که به اعتقاد یهودیان از طرف خدا بر موسی (ع) نازل شده است. یهودیان آن را "عهد" و مسیحیان "عهد قدیم" می نامند.

2) دوره تلمودی:

در سال هفتاد میلادی، پس از ویرانی معبد اورشلیم به دست رومیان، علمای یهودی که در اطراف و اکناف پراکنده شده بودند، دست به تدوین "شریعت شفاهی" زدند و کتابی به نام میشنا تألیف کردند. شارحان بعدی یهودی به تفسیر می شنا پرداخته و مجموعه گسترده ای را به وجود آوردند که تلمود نامیده شد. تدوین تلمود در اواخر قرن پنجم میلادی به پایان رسید.

3) دوره پساتلمود:

پس از تدوین تلمود، بسیاری از علمای یهودی به شرح و تفسیر شریعت پرداختند که آثار آنان به عنوان مراجعی معتبر در شریعت یهود باقی ماند.

بنابراین تقسیم بندی، از نظر یهودیان، تورات کتابی است که از سوی خدا نازل شده و حاوی دستورات یهوه ـ خدای یهود ـ برای قوم برگزیده اش است و تلمود و کتب دینی دوران پسا تلمودی حاوی نوشته ها و تفسیرهای عالمان دین یهود ـ یا به عبارتی حاوی نوشته های انسان های مقدس و نه خداوند ـ است.

2 ـ همجنس گرایی در تورات و تلمود:

تورات همجنس گرایی مردان را به صورت صریح، نهی و برای آن مجازات اعدام تعیین کرده است. در حالی که تورات صراحتا به همجنس گرایی زنان اشارهای نکرده است، مفسران یهودی معتقدند دلیل این امر آنست که احکام تورات اصولا خطاب به مردان نوشته شده اند و زنان به عنوان مخاطب اصلی در تورات غایب هستند، این مسئله باعث گردیده تا زنان همجنس گرایی یهودی از شرایط فوق به عنوان سندی حاکی از عدم مخالفت تورات با همجنس گرایی زنان، یاد کنند. اما تلمود با اعتقاد به مقدس بودن بنیاد خانواده و اینکه همجنس گرایی زنان و مردان، این بنیان مقدس را تضعیف و تهدید می کند، هرگونه همجنس گرایی در سطح زنان و مردان را ممنوع و حرام می داند.

ج ـ عوامل مؤثر بر شکل گیری و رواج همجنس گرایی در اسرائیل:

هرچند منحصر کردن عوامل مؤثر بر شکل گیری و رواج یک پدیده اجتماعی نظیر همجنس گرایی، به یک یا چند عامل خاص و برجسته، تا حدودی ناممکن است، اما مهمترین عوامل مؤثر بر روند شکل گیری و رواج این پدیده در جامعه داخلی اسرائیل را می توان به شرح زیر فهرست کرد:

1 ـ مهاجر محوری:

جامعه اسرائیل از نظر اخلاقی "جامعه ای منحرف" محسوب می شود و دلیل این مسئله در مهاجر محور بودن آن است. در نتیجه موج گسترده مهاجرتهای قبایل و جوامع مختلف به اسرائیل، نوعی نسبی گرایی اخلاقی و نبود معیار اخلاقی مطلق در جامعه اسرائیل به وضوح دیده می شود. این نسبی گرایی به شکل گیری فساد در کلیه حوزه ها اعم از اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و مخصوصا اخلاقی انجامیده است.

2 ـ توسعه جهانگردی:

توسعه صنعت جهانگردی نقش برجسته ای در گسترش انحرافات اخلاقی جامعه اسرائیل داشته است. از نظر اسرائیل صنعت توریسم ابزاری برای معرفی اسرائیل به جهانیان است. بنابراین، دولت می بایست تمامی ابزارها و امکانات لازم برای جذب توریست را فراهم آورد. رژیم صهیونیستی بر آن است تا با تبدیل تل آویو به آمستردام دوم از امکانات بالقوه این مکان برای جذب توریستهای همجنس گرا بهره برداری کند. "مایلک همل" رئیس انجمن همجنس گرایان اسرائیل، "ارائه فرهنگ همجنس گرایی به عنوان مشوق سفر توریستهای همجنس گرا به اسرائیل" را پروژه ای می داند که این انجمن با همکاری دولت درصدد اجرای آن است. همچنین، مالک آلمانی تبار یکی از کلوپهای شبانه قدس در تبیین دلایل بازگشایی این کلوپ می گوید: من دوستان همجنس گرای زیادی دارم که زمانی که به اسرائیل می آیند هیچ کلوپ و مکان اختصاصی برای خود ندارند. هدف من از بازگشایی کلوپ مذکور، ایجاد چنین فضای اختصاصی بوده است.

3 ـ سیاست درهای باز اقتصادی:

برخلاف سیاستهای دولتگرا و سوسیالیستی ابتدایی، اسرائیل از دهه 80 به بعد به سیاست درهای باز اقتصادی و گسترش فرهنگ مصرف کالاهای وارداتی روی آورد. مسلما هر کالایی فرهتگ مناسب خود را به همراه خواهد آورد. در نتیجه همجنس گرایی به عنوان یک فرهنگ در جامعه اسرائیل نیز رخنه کرد.

4 ـ جهانی شدن:

جهانی شدن به عنوان مفهوم و پدیده برتر هزاره کنونی، قواعد، ابزارها، پیامدها و منطق خاص خود را دارد. در نگاه کنونی جامعه غربی، همجنس گرایی از یک "اختلال رفتاری" به یک "انحراف جنسی" صرف تبدیل شده است. این دیدگاه مسلما در نزد کشورهایی که تا حدود زیادی در روند جهانی شدنحل شده اند ـ و از آن جمله اسرائیل ـ شیوع و رواج یافته است.

5 ـ سکولاریسم:

گسترش حاکمیت سکولاریسم و نهادهای سکولاریستی در نظام سیاسی اسرائیل معادل تضعیف دین یهود و معیارها و هنجارهای اخلاقی جامعه به نفع نهادها و هنجارهای عرفی است. رواج مجلات غیراخلاقی به زبان عبری و انگلیسی و حتی پیشنهاد چاپ مجلات غیراخلاقی به زبان عبری مظهر این سیاست است.

د ـ تحولات و رویدادها:

اسرائیل یکی از معدود کشورهای پیشرو در زمینه مشروعیت بخشیدن به حقوق همجنس گرایان یهودی به عنوان اولین گروههای همجنس گرای جهانی محسوب می شود. ماگنوس هیرسفیلد (Magnose Hiresfield)معاون وی، دو یهودی آلمانی تبار بودند. حتی هیلر مدعی بود که از نسل حاخام "هیلل" است. گفتنی است هیلر نخستین کسی بود که اعتقاد داشت همجنس گرایان را باید به عنوان یکی از اقلیتهای جامعه به شمار آورد و از حقوق آنان دفاع کرد.

در مقایسه با آمریکا و دیگر کشورهای حامی حقوق همجنس گرایان، قوانین اسرائیلی در جهت حمایت از همجنس گرایی وضعیت مساعدتری یافته است. در سال 1975 انجمن همجنس گرایان اسرائیلی (Aguda) به عنوان یک سازمان ملی و به منظور پیشبرد حقوق جامعه ملی و به منظور پیشبرد حقوق جامعه همجنس گرای اسرائیلی در تل آویو تأسیس و راه اندازی شد.

مقامات اسرائیلی به مسئله انحرافات جنسی با تسامح نگاه می کنند و از همین رو هیچ فردی را تاکنون به جرم انحرافات جنسی یا همجنس گرایی محاکمه نکرده اند. در سال 1988 کنست با وجود مخالفت یهودیان ارتدوکس، قانونی که به موجب آن همجنس گرایی جرم شناخته می شد را لغو و دادگاه عالی اسرائیل نیز مجازات لواط (Sodomy) را باطل اعلام کرد. از سال 1989 چاپ و نشر مجلاتغیراخلاقی با موضوع همجنس گرایی به دو زبان انگلیسی و عبری، جای پای خود را در جامعه اسرائیل باز کرد.

در سال 1992 اعمال خشونت علیه کارگران همجنس گرای کارخانه ها، کارگاهها و ادارات دولتی ممنوع شد. سال بعد، ارتش به سربازان همجنس گرا اجازه داد تا بتوانند در هر پست و مقامی خدمت کنند. دادگاه عالی اسرائیل در سال 1994 تصمیمات دادگاههای بدوی در رابطه با الزام پرداخت مزایای عائله مندی از سوی شرکت هواپیمایی "ال آل" به کارمندانی که با همسرانشان از یک جنس واحدند را تأیید و دو سال بعد، ارتش نیز از این قانون پیروی و آن را اعمال کرد.

اولین راه پیمایی افتخار همجنس گرایان در سال 1997 در تل آویو برگزار شد. در سال 2000 دادگاه عالی از مادرخواندگی یک زن همجنس گرا که پسر چهار ساله شریک جنسی خود را به فرزندی قبول کرده بود، حمایت کرده و به وزارت کشور دستور داد این فرزندخواندگی را به ثبت برساند. مجددا در سال 2001 دادگاه عالی رأی دادگاه حاخامی بخش حیفا را باطل اعلام کرد. این رأی در مخالفت با سپردن حضانت موقت یک کودک از سوی مادرش به شریک همجنس گرای او صادر شده بود.

در سال 2001 اولین زوج همجنس گرای مرد یهودی، "دانیل گراس" و "استیون گلواشتایس" در مونترال کانادا با یکدیگر ازدواج و یک سال بعد گروهی از حاخامهای لیبرال و اومانیست با صدور بیانیه هایی ضمن حمایت از ازدواج همجنس گرایان، مراسم پیوند آنان را برگزار کردند. مناخیم مازوز دادستان کل کشور در سال 2004 مراکز مربوط به ازدواج همجنس گرایان را به رسمیت شناخت. طبق تصمیم مازور با همجنس گرایان همچون افرادی که به موجب قانون همسر یکدیگر محسوب می شوند، رفتار می شود و علی رغم آنکه ازدواج رسمی صورت نگرفته است این افراد در موضوعات مربوط به دارایی از حقوق قانونی برخوردار شدند.

براساس این تصمیم، همجنس گرایان در مورد موضوعات مربوط به مالیات و مستغلات از حقوققانونی برخوردار بوده و به آنان اجازه داده شد تا بدون پرداخت "مالیات زندگی مشترک بدون ازدواج"، اموال را میان خود تقسیم کنند.

در سال 2005 ایتای پینکاس عضو(Itai "شورای pinkas) شورای شهر تل آویو، رئیس حقوق بشر شهری" و از اعضای حزب عضو (Uzi میرتس، سعار ناتال (Saar Natanel)شورای شهر قدس و پرفسور یوزی ایون عضو Even) سابق کنست و اولین نماینده همجنس گرای راه یافته به کنست طی نامه ای به زیپی لیونی وزیر دادگستری به مخالفت با انتصاب پرفسور روث گاویسون به (Ruthپرداختند. Gavison) سمت ریاست دادگاه عالی این افراد طی این نامه از مواضع گاویسون نسبت به جامعه همجنس گرایان ابراز نگرانی کردند.

در این نامه آمده بود که گاویسون طرحهایی را ارائه کرده است که به افراد غیرمذهبی پیشنهاد می کند مؤسسه ازدواجهای عرفی و تمام حقوقی که جامعه همجنس گرایان در طول سالها به دست آورده اند را رها کنند و این به معنای مقابله با حقوق جامعه همجنس گرایان در بهره مندی از ازدواجهای قانونی است.

در تبلیغات انتخاباتی سال 2005، یولی از تامیر متعهد (Yuli Tamir) اعضای حزب کارگر شد تا در راستای احقاق حقوق جامعه همجنس گرای اسرائیل مبارزه کند.

البته در راه پیمایی افتخار همجنس گرایان در همین سال به دلیل حمله یک ارتدوکس افراطی، یک نفر کشته و سه نفر دیگر مجروح شدند.

جامعه همجنس گرایان اسرائیل در آخرین اقدام خود از تصمیم پنج زوج مرد برای ثبت ازدواج شان حمایت کرد. این پنج زوج همجنس گرای مرد، که در کانادا ازدواج کرده اند از وزارت کشور اسرائیل خواسته بودند که ازدواج آنها را به صورت رسمی ثبت کند. این زوجهای همجنس گرا ادعا می کردند که امتناع وزارت کشور از ثبت ازدواج آنها به منزله نقض حق مساوات آنهاست. البته دولت با درخواست آنها مخالفت و اعلام کرد که اسرائیل در مورد به رسمیت شناختن ازدواجهای همجنس گرایان، مدل قانونیمناسبی ندارد.

وزارت دادگستری اسرائیل لایحه ثبت زوجیت را تهیه و تدوین کرده است که به موجب آن ثبت ازدواج زوجهایی که اجازه ازدواج در اسرائیل به آنها داده نمی شود - از جمله همجنس گرایان - امکان پذیر خواهد بود.

اماکن ویژه و اختصاصی همجنس گرایان در اسرائیل از جمله منطقه معاشیریم (Mea Shearim) در شهر قدس و پارک گان ها آتزماوت (Gan Ha Atzmaut) به عنوان پارک اختصاصی و مستقل همجنس گرایان که اتفاقا از سطح امنیتی بالایی نیز برخوردار است، از مراکز مهم همجنس گرایان در اسرائیل به شمار می رود.

ه ـ راه پیمایی سال 2006:

راه پیمایی افتخار همجنس گرایان اسرائیل در سال 2006 به عنوان پنجمین راه پیمایی افتخار در شهر قدس، متأثر از شرایط و فاکتورهای ویژه ای بود. اولاً قرار بود این راه پیمایی به عنوان بخش و قسمتی از راه پیمایی جهانی همجنس گرایان جهانی در تابستان برگزار شود، اما جنگ اسرائیل علیه حزب الله لبنان، باعث به تعویق افتادن زمان برپایی این راه پیمایی شد. ثانیا این راه پیمایی تحت تدابیر شدید امنیتی دولت و نیروهای پلیس قرار داشت. در آخرین نظرسنجی از ساکنان قدس 70 درصد از مردم با برگزاری این راه پیمایی مخالف بودند. سال 2005 نیز یک یهودی متعصب و ارتدوکس به جمع راه پیمایان حمله کرده و موجب کشته شدن یک نفر و زخمی شدن دو نفر از ایشان شده بود.

ضمن آنکه نگرانی از حملات تلافی جویانه فلسطینیها به دنبال حملات اسرائیل به بیت حانون و به شهادت رساندن 19 فلسطینی یکی دیگر از عوامل تعویق زمان برگزاری این راه پیمایی بود. مجموعه این عوامل به همراه مخالفت جامعه مذهبی اسرائیل که اتفاقا حمایت مسلمانان و مسیحیان را همراه خود داشت باعث شده بود که دادگاه عالی نسبت به صدور مجوز راه پیمایی تردید زیادی داشته باشد.

در حالی که مؤسسه "خانه آزاد قدس" به عنوانبازوی اجرایی جامعه همجنس گرایان اسرائیلی و حامی اصلی برگزاری راه پیمایی، به همراه برخی از مقامات اسرائیلی از جمله یوزی ایون (Uzi Even) از حق همجنس گرایان برای راه پیمایی دفاع می کردند، جامعه حریدیها، و شخصیتهای سیاسی - مذهبی نظیر: ایلی یشای وزیر صنعت، تجارت و کار از حزب شاس، باروخ مارزل (Baruch Marzel) مؤسس جنبش شهردارZAKA و یوری لوپلیافسکی (Uri lopo Liafsiki)قدس، به شدت با برگزاری آن مخالفت می کردند.

شهردار قدس معتقد بود که راه پیمایی باعث درگیری و خشونت می شود، در حالی که یوزی ایون راه پیمایی را به مثابه برداشتن گامهای بلند جامعه همجنس گرایان برای کسب حقوق مساوی می دانست و معتقد بود که لغو راه پیمایی به معنای افتادن در سیاه چاله جامعه مذهبی است.

ایلی یشای بر این باور بود که راه پیمایی به مانند یک موج انفجار، تمامی خاورمیانه را تکان خواهد داد و مارزل نیز تهدید می کرد که ما مجبوریم یک "جنگ مقدس" را اعلام کنیم.

علی رغم تمامی شرایط فوق، دادگاه عالی اسرائیل مجوز برپایی راه پیمایی برای روز جمعه 10 نوامبر را صادر کرد. ابتدا قرار بود که مسیر راه پیمایی از مرکز شهر و از بخش قدیمی قدس عبور کند، اما به خاطر تدابیر امنیتی و همجواری مسیر راه پیمایی با مراکز مذهبی، مسیر راه پیمایی به خارج از مرکز شهر انتقال داده شد، ضمن آنکه می بایست راه پیمایی در ساعت سه بعدازظهر (یعنی 4 ساعت پس از آغاز) در استادیوم دانشگاه عبری قدس خاتمه می یافت. سه هزار نیروی پلیس مأموریت برقراری امنیت برای پنج هزار شرکت کننده در راه پیمایی را برعهده داشت. اگرچه در پایان مراسم حدود پنجاه همجنس گرا و پنج یهودی متعصب دستگیر شدند و حدود 860 شیکل به اموال عمومی خسارت وارد شد، اما مقامات اسرائیلی معتقد بودند که مراسم آرام تر و کم حادثه تر از آنچه انتظار آن را داشتند به پایان رسید.

و ـ مخالفان و موافقان:

موضع گیری درباره پدیده همجنس گرایی به دو طیف کلی "یهودیان اصلاح طلب و لیبرال" و "یهودیان ارتدوکس و سنتی" قابل تقسیم است. در ذیل مجموعه طیف موافقان ـ یهودیان اصلاح طلب ـ می توان به احزاب سکولار میرتس و شینوی (سابق)، بنیاد اسرائیل جدید، خانه آزاد اورشلیم (Jerusalem open House) ـ به عنوان حامی اصلی راه پیمایی ـ و جامعه حاخامهای اصلاح طلب و در ذیل مجموعه مخالفان ـ یهودیان ارتدوکس ـ می توان به حزب مذهبی شاس، جامعه حریدی و یشیوا اشاره کرد. هر یک از این دو طیف دلایل خاصی را برای مخالفت و موافقت با این پدیده ابراز می دارند.

از نظر جامعه همجنس گرایان اسرائیلی اجازه فعالیت به همجنس گرایان نماد تعهد دولت به دموکراسی است و از این طریق اسرائیل می تواند یک تصویر بشردوستانه از حقوق بشر و دموکراسی به اروپاییان و آمریکاییها نشان دهد.

همجنس گرایان با نارضایتی از تبعیضی که به دلیل گرایشهای جنسی علیه آنها اعمال می شود، درصددند تا از طریق راه پیمایی، تغییراتی را در مفهوم سنتی خانواده ایجاد کنند، به گونه ای که زندگی مشترک همجنس گرایان قانونی اعلام شود. خواسته آنان این است که با خانواده هایی که ارکان آن از یک جنس واحدند نیز به لحاظ اجتماعی و حقوقی مانند خانواده های سنتی برخورد شود.

حاییم اورون از حزب میرتس ـ که در اکثر راه پیماییها پرچم این حزب به همراه پرچمهای رنگین همجنس گرایان و شعارهای حقوق بشر در جلو تظاهرکنندگان دیده می شود ـ معتقد است که مبارزات جامعه همجنس گرا به خلق یک جامعه اهل مدارا و پلورالیست کمک خواهد کرد. یوسی لاپید از اعضای همین حزب، حزب خود و جامعه همجنس گرا را شرکای طبیعی یکدیگر می داند.

یال گلمن (Yael Gelman) شهردار هرتزلیا خواهان برگزاری راه پیمایی افتخار در تمامی شهرهای محل سکونت همجنس گرایان است. وی از تمامیشهرداران می خواهد تا به شهر قدس آمده و به همراه راه پیمایان در راه پیمایی شرکت کنند. او از حق همجنس گرایان به عنوان یک حق بنیادین در اسرائیل یاد کرده و معتقد است که هیچ خشونتی نمی تاند مانع آن شود. گروهی از همجنس گرایان با ادعای تلاش برای ایجاد یک جامعه اهل تسامح و مدارا و با پوشیدن تی شرتهای سیاه و نوشتن عبارت Black Lundry تمایلات جنسی خود را با مبارزه برای آزادی فلسطینیها پیوند زده اند. آنان با مخالفت علیه اشغالگری اراضی فلسطینی خواهان تحقق عدالت اجتماعی شده اند.

وزیر امورخارجه کنونی اسرائیل نیز از تلاشهای همجنس گرایان به عنوان نماد تعهد اسرائیل به لوازم دموکراسی و حقوق بشر حمایت می کند.

در مقابل مخالفان همجنس گرایان و عمدتا احزاب ارتدوکس همچون شاس، همجنس گرایی را "گناه کبیره" می دانند شلومو بنیزری، همجنس گرایی را یک بیماری می داند و معتقد است که همجنس گرایان باید به تیمارستان بروند.

آریه دری رهبر سابق حزب شاس با اشاره به راه پیمایی و مبارزات همجنس گرایان معتقد است: تحقق آنچه تورات آن را منع کرده، یک اقدام فجیع و نفرت انگیز است. انجام این اعمال و گفتن اینکه ما می خواهیم راه پیمایی کنیم و به این اعمال افتخار می کنیم، یک عمل تحریک آمیز علیه جامعه مذهبی یهود است." این طیف که همجنس گرایان را با حیوانات قابل قیاس می دانند، معتقدند که اسرائیل سرزمین مقدس . (Holly land) است و نه سرزمین همجنس گرایان (Homo Land)

مخالفان همجنس گرایی معتقدند تضعیف بنیادهای خانواده از جانب همجنس گرایان، به کاهش جمعیت اسرائیل انجامیده و نتیجه آن افزایش جمعیت عرب و مسلمان اسرائیل خواهد بود. از سوی دیگر جامعه مذهبی، بسیج چند هزار افسر برای حفاظت از جوامع و راه پیمایان همجنس گرا و مقابله با آشوبهای احتمالی را به معنای تضعیف جبهه دفاعی اسرائیل در مقابل حملات دشمنان خارجی می داند.

در سطح مقامات اجرایی نیز ایهود اولمرت نخست وزیر اسرائیل، اگرچه در موضعی مخالف با راه پیمایی همجنس گرایی، آن را یک عمل تحریک کننده شهوت می داند، حامیان Prouocative actاما دانا دختر وی از و شرکت کنندگان در راه پیمایی افتخار بوده است. (ن. ر: آگودا، سازمان).

یک وزیر پیشین اسرائیل و یک روزنامه نگار آمریکایی از حقیقت "همجنس باز" بودن تزیپی لیونی وزیر امورخارجه رژیم صهیونیستی خبر دادند و از وجود روابط جنسی وی با خانم "رایس" وزیر امورخارجه آمریکا پرده برداشتند.

"گلن کاسلر" روزنامه نگار آمریکایی در کتاب خود از "همجنس باز" بودن لیونی پرده برداشته بود.

خبرنگار مذکور آمریکایی در این کتاب می نویسد: تزیپی لیونی با دوست دختر خود که "ریندی بین" نام داشت معاشرت جنسی داشته است.

ایلاف علاوه بر این افزود: همچنین از جمله این شایعات می توان به تصریحات خانم "لیمور لیونات" وزیر پیشین آموزش اسرائیل از اشاره کرد که وی نیز [چند ماه گذشته] وجود روابط جنسی میان لیونی و خانم "کاندولیزا خبر رایس" [وزیر امور خارجه آمریکا] داده بود.

ز ـ واکنش گروههای مذهبی در قبال همجنس گرایی:

گروههای متفاوتی در اراضی اشغالی 1948 نسبت به مسأله همجنس گرایی موضع گیری می کنند که در میان آنها طیفهای متنوعی نظیر بنیادگرایان مذهبی و جریانات سکولار قابل مشاهده است.

1 ـ یهودیان ارتدوکس:

بسیاری از یهودی های ارتدوکس که معتقد به اجرای دقیق و مو به موی احکام تورات هستند، بر مبنای نص صریح تورات، با همجنس گرایی (لااقل همجنس گرایی مردان) به شدت مخالفت می کنند. این دسته از یهودیان، همجنس گرایی را عدول آشکاری از فرمان خداوند دانسته و افراد همجنس گرا را گناهکارمی دانند. به عقیده یهودیان مذهبی، همجنس گرایی به عنوان گناهی آشکار خشم خداوند را بر می انگیزد و عقوبت الهی را در پی خواهد داشت. حاخام "شلومو بنیزری"، عضو حزب شاس در کنست و از وزرای اسبق رژیم صهیونیستی، رفتار همجنس گرایی را علت بروز زلزله عنوان کرده و انتظار دارد "که یک زلزله خانمان سوز، اسرائیل را از بین ببرد چرا که دولت با حضور همجنس گرایان در کشور و فعالیت های آنان موافقت کرده است."

مصادیق این مخالفت را می توان در حاشیه تظاهرات همجنس گرایان با عنوان "افتخار همجنس خواهان" در (Goy pride parade)سالهای گذشته ملاحظه کرد. در راهپیمایی همجنس گرایان در سال 2007، یکی از یهودیان مذهبی به جمعیت همجنس گرا حمله ور شد و یکی از راهپیمایان را کشت و دو نفر را زخمی کرد. البته با وجود این مخالفت ها، همجنس گرایان همچنان در حال افزایش قدرت و نفوذ خود هستند.

مسأله کشانده شدن راهپیمایی 10 آگوست 2008 به شهر مذهبی چون قدس، مسأله ای تازه و حاکی از قدرت گرفتن همجنس گرایان است. در سال 1975 وقتی که به (Gay) قرار شد تشکیلاتی نظیر آگودا (Aguda)عنوان انجمنی برای همجنس گرایان مرد همجنس گرایان زن و (Lesbian)دوجنس گرایان تأسیس شود، (Bisexual) تغییر جنسیت داده ها به عنوان یک (Transgender) هیچ کس به قدس گزینه فکر نمی کرد و منطقی ترین گزینه تأسیس انجمن در شهر سکولار تل آویو بود.

یکی از حاخام های مخالف با گلایه از رشد همجنس گرایی در اسرائیل و سرایت مراسم ایشان به شهر قدس، می گوید: "در گذشته تل آویو مرکز تجمع سکولارها، و قدس نیز پایتخت یهودیان متدین بود. ولی دیگر اوضاع به هم ریخته است. دیگر فرقی میان تل آویو و قدس وجود ندارد. محل های فروش مجلات غیراخلاقی و ابزار فساد، در مناطق مختلف قدس و حتی در نزدیکی دیوار ندبه نیز دیده می شوند."

2 ـ ارتدوکس های همجنس گرا:

مخالفت های ارتدوکس ها به این معنا نیست که آنها جماعت یکپارچه ای هستند که به صورت متحد با همجنس گرایی مخالف اند و یا هیچ همجنس گرایی در میان ایشان نیست. علی رغم مخالفت ها و حکم صریح تورات، همجنس گرایی در بین یهودیان ارتدوکس و حاخام های یهودی، طرفدارانی پیدا کرده است. آمریکا در این زمینه الگوی جامعه صهیونیستی برای مواجهه با همجنس گرایان می باشد که در آن یهودیان ارتدوکس همجنس گرا، در تلاش اند تا تضاد بین یهودی ارتدوکس بودن و یک همجنس گرا بودن را از بین بردارند.

این دسته از یهودیان ارتدوکس بر این عقیده هستند که خداوند از بندگانش می خواهد به صورت طبیعی به رفع نیازها و تمایلات خود بپردازند و وقتی که تمایل طبیعی ایشان به سوی همجنس ایشان است، آنها نمی توانند خلاف طبیعت خود عمل کنند. ایشان بر این نکته تاکید دارند که همجنس گرایی پدیده ای است که همیشه در طول تاریخ، با بشر همراه بوده است و به طور بیولوژیک همیشه حدود 10% افراد یک جامعه به جنس موافق تمایل دارند. لذا از نظر ایشان نادیده گرفتن همجنس گرایان به مثابه نادیده گرفتن بخشی از جامعه است در سال 2003 حاخامهای ارتدوکس، یک مناظره عمومی بی سابقه را در مورد هم جنس گرایی برگزار کردند.

در این کنفرانس، حاخامهای همجنس گرا از حاخام "الیاهو بیرنبائوم" مدیر مؤسسه آموزشی آمیل مستقر در قدس خواستند تا به آنها اجازه دهند که در جوامع خود فعالیت کنند.اکنون یهودیان ارتدوکس همجنس گرا توانسته اند که برای خود مجمع ها و حاخامهای ارتدوکس داشته باشند و حاخامهای ایشان، مانند سایر فارغ التحصیلان مدارس مذهبی، در بین مردم عادی یا همجنس گرا به فعالیت های مذهبی بپردازند.

3 ـ حاخامهای حاحانتسامهوادار حقوق بشر:

این دسته از حاخامها از اولین گروههای مذهبیبودند، که به یهودیان همجنس گرا خوشامد گفتند و ایشان را از محافل مذهبی خود بیرون نراندند. این حاخامها که در مقایسه با حریدی ها، ارتدوکس ها و یهودیان افراطی، رویکرد انعطاف پذیرتر و ملایم تری نسبت به دین و احکام شریعت دارند، در مواجهه با همجنس گرایی انعطاف بیشتری نشان دادند. در سال 1998 یکی از حاخامهای اصلاح طلب، دو مرد را در مقابل دیوار ندبه به عقد یکدیگر درآورد. این در حالیست که جنبش های تجدیدنظرطلب و اصلاح طلب نیز به اعضای خود اجازه می دهند تا چنین مراسم مذهبی را برگزار کنند. در سال 2003 چند گروه از حاخامهای لیبرال از قانونی ساختن ازدواج مدنی همجنس گرایان حمایت کردند.

کنفرانس مرکزی حاخامهای آمریکا، انجمن اصلی حاخامهای اصلاح طلب، 95 تن از حاخامهای وابسته به جنبش های محافظه کار، اصلاح طلب و تجدیدنظرطلب و انجمن حاخامهای هوادار حقوق بشر، با صدور بیانیه هایی از تصمیم دادگاه عالی اسرائیل مبنی بر حمایت از ازدواج همجنس گرایان، پشتیبانی کردند.

در کنار این افراد می توان از احزاب سیاست سکولار میرتس و شینوی (سابق)، بنیاد اسرائیل جدید، خانه آزاد اورشلیم به عنوان اصلی (Jerusalem open House)حامی راهپیمایی 10 آگوست 2008 و جامعه حاخامهای اصلاح طلب یاد کرد.

این دسته از حاخامها براین عقیده اند که تأکید دین یهود بر پرهیز از همجنس گرایی برای حفظ خانواده (به عنوان منبع تولید نسل جامعه) و نگهداری و پرورش کودکان بوده و اگر زوج همجنس خواهی بتواند این امور را محقق سازد، دلیلی ندارد که از آرامش و آمرزشی که مذهب یهود به پیروانش اعطا می کند محروم باشد. گروه دیگری از طرفداران این عقیده، بر این باورند که همجنس خواهان با دشواری هایی که از ناحیه در اقلیت قرار داشتن متحمل می شوند، نیاز بیشتری به آرامش و تسلی دارند و اگر این آرامش و تسلی را در کنیسه می جویند، کسی حق ندارد آنها را از این حقمحروم کند.

این دسته از حاخامها به اموری چون، طرفداری دین یهود از حقوق بشر، برابری انسانها و عدالت طلبی آن، برای دفاع از حقوق همجنس گرایان اشاره کرده و معتقدند که وقتی همجنس خواهی بخشی از واقعیت جامعه ای است که در آن زندگی می کنند، بهتر است به جای سرکوب کردن آن، درصدد نظام مند کردن آن برآمده و آن را تحت نظارت قانونی و مذهبی در آورند.

ح ـ همجنس گرایی و مسائل حقوقی آن در اسرائیل:

اگرچه تا سال 1988 قانونی که همجنس گرایی در رژیم صهیونیستی را جرم اعمال می کرد، لغو نشده بود، اما دستگاه قضایی این رژیم نسبت به این مسأله، همیشه از خود مدارا نشان می داد و به ندرت به خاطر همجنس گرایی علیه کسی اعلام جرم می کرد. از سال 1988 که کنست این قانون را لغو کرد، همجنس گرایان اسرائیل از امتیازات مدنی برخوردار شدند. امتیازاتی چون: ثبت رسمی ازدواج، برخورداری از حقوق قانونی زوجهای غیرهمجنس مانند حقوق مالی و ارثی، حق حضانت فرزند، حق عائله مندی، حق اشتغال در همه سطوح و رفع همه تبعیض هایی که ممکن است به خاطر گرایش های جنسی شان بر آنها تحمیل شود.

1 ـ ثبت ازدواج:

گرچه حاخامهای اصلاح طلب از اواخر دهه 1990 زوجیت افراد همجنس را پذیرفته بودند، در سال 2003، کنست، ثبت ازدواج زوج های همجنس گرا را تصویب کرد. پس از آن زوج های همجنس گرا، از دولت خواستند تا مانند سایر زوج ها بتوانند برای شرکای همجنس خود - حتی بدون ثبت ازدواج - ویزای اقامت در اسرائیل بگیرند.

طبق قانون جدید وزارت کشور، شهروندان غیراسرائیلی که همسران عرفی شهروندان اسرائیلی به شمار می روند و یا شریک جنسی همجنس گرای آنها محسوب می شوند، قادر خواهند بود، برایدریافت مجوز اقامت دائم، درخواست دهند. طبق قوانین مهاجرت که سابقاً اعمال می شد، افراد خارجی که به طور قانونی با شهروندان اسرائیلی ازدواج نکرده بودند، فقط می توانستند ویزای گردشگری و مجوز کار دریافت کنند. اما بر اساس قانون جدید وزارت کشور، همسران خارجی همجنس خواهان نیز قادر خواهند بود تا شهروند دائم رژیم صهیونیستی شده و از حقوق مدنی و اجتماعی برخوردار گردند. دادگاه عالی رژیم صهیونیستی در سال 1994، تصمیمات دادگاه های بدوی در رابطه با الزام شرکت هواپیمایی "ال آل" مبنی بر پرداخت مزایای عائله مندی به کارمندانی که همسران همجنس دارند تأیید شد و دو سال بعد، ارتش نیز از این قانون پیروی و آن را اعمال کرد.

در سال 2000 دادگاه عالی از مادرخواندگی یک زن همجنس گرا که پسر چهار ساله شریک جنسی خود را به فرزندی قبول کرده بود، حمایت کرده و به وزارت کشور دستور داد این فرزندخواندگی را به ثبت برساند. مجدداً در سال 2001 دادگاه عالی رأی دادگاه حاخامی بخش حیفا را باطل اعلام کرد. این رأی در مخالفت با سپردن حضانت موقت یک کودک از سوی مادرش به شریک همجنس گرای او صادر شده بود.

مناخیم مازوز دادستان کل کشور، در سال 2004، مراکز ثبت ازدواج همجنس گرایان را به رسمیت شناخت. طبق تصمیم مازور، با همجنس گرایان، همانند افرادی رفتار می شود که به صورت متعارف و با جنس مخالف ازدواج می کنند. براساس این قانون در مواردی که زوجهای همجنس ازدواج رسمی نداشته باشند، باز هم در موضوعات مربوط به دارایی، از حقوق قانونی برخوردار می شوند.

براساس این تصمیم، همجنس گرایان در مورد مالیات و مستغلات از حقوق قانونی برخوردار بوده و به آنان اجازه داده می شود تا بدون پرداخت "مالیات زندگی مشترک بدون ازدواج"، اموال را میان خود تقسیم کنند.

2 ـ بهره مندی از سایر مزایای اجتماعی:

در کنار اعطای حقوق مربوط به ازدواج و بهره مندی از مزایای قانونی آن، همجنس خواهان از اعمال تبعیض در شغل و پیشرفت حرفه ای نیز تا حدودی رهایی یافته اند. در سال 1992 اعمال خشونت علیه کارگران همجنس گرای کارخانه ها، کارگاه ها و ادارات دولتی ممنوع شد. سال بعد، ارتش نیز امکان ارتقای پست و مقام همجنس گرایان مرد را تصویب کرد تا بتوانند در هر پست و مقامی خدمت کنند.

ط ـ مخالفت ها و حمایت های اجتماعی:

علاوه بر حمایت ها و مخالفت هایی که در جامعه دینی با همجنس گرایان می شود، این افراد در بین اقشار سکولار، از حمایت یا حداقل عدم مخالفت بیشتری برخوردارند. اقشار سکولار رژیم صهیونیستی، که اراضی اشغالی را به عنوان کشوری مدرن، توسعه یافته و البته لاییک توصیف می کنند، خواهان آنند که رژیم صهیونیستی نیز پابه پای کشورهای غربی در زمینه آزادی های جدید پیشرفت کند. این دسته از شهروندان، گرایش جنسی افراد را در حوزه مدیریت عمومی نمی دانند.

اقشار و گروههای مذکور به رسمیت شناختن حقوق همجنس گرایان را بخشی از تحقق حقوق بشر می دانند. عده ای از این افراد در کنار حمایت از حقوق همجنس خواهی، از تبعیض هایی که بر اقلیت عرب ساکن در اراضی 1948 نیز اعمال می شود شکایت داشته و خواهان رفع این تبعیض ها و تبدیل رژیم صهیونیستی به جامعه ای برابر و دموکراتیک هستند. با این حال در میان جامعه سکولار رژیم صهیونیستی نه به دلایل مذهبی که بنا بردلایلی چون ترس از گسترش بیماریهای جنسی، تغییر اخلاق جنسی جامعه و... با همجنس گرایی مخالف اند و با برگزاری راهپیمایی و اعتراضات مدنی، مخالفت خود را با این پدیده نشان می دهند. پروفسور روث گاویسون (Ruth Gavison)عضو ارشد کمیته انتصاب قضات دادگاه عالی که همجنس گرایان از انتصاب وی به اینمقام ابراز نگرانی کرده اند، در زمره افراد سکولار و نگران از پیامدهای ترویج پدیده همجنس گرایی است. وی به افراد غیرمذهبی پیشنهاد می کند، مؤسسات ازدواج های عرفی که محصول مبارزات جامعه همجنس گرایان در طول سال های گذشته است را رها کنند.

از نظر همجنس گرایان این وضعیت به معنای مقابله با امتیازات جامعه همجنس گرایان در بهره مندی از ازدواج های قانونی است.

حمایت های دولتی و حقوقی از همجنس گرایان، ضرورتاً به تغییر سریع دیدگاههای فرهنگی و هنجاری جامعه اسرائیل منجر نمی شود. همان طور که همجنس گرایان در اولین راهپیمایی خود در سال 1997 اعلام کردند، هدف از راهپیمایی، شکستن تابو و ممنوعیت ذهنی جامعه در برابر همجنس گرایی است که تا تحقق کامل و تغییر ذهنیت مردم راه درازی در پیش دارد.

با وجود اینکه همجنس خواهان دارای کلوپ ها و پارک های اختصاصی هستند که از آن میان می توان به منطقه "معاشیریم" Mea shearim در شهر قدس و پارک "گان هاآتزماوت" و (Gan Ha Atzmaut) به عنوان پارک اختصاصی مستقل همجنس گرایان که با تدابیر شدید امنیتی اداره می شود، اشاره کرد. ولی همجنس خواهی تا دستیابی به پذیرش اجتماعی، راه درازی در پیش دارد. نمونه این مقاومت اجتماعی را می توان در واکنش های مردم به تظاهرات مشاهده کرد. هر ساله در کنار راهپیمایی 10 اگوست، راهپیمایی هایی هم از سوی مردم عادی در مخالفت با این پدیده اتفاق می افتد. هر ساله تعدادی از مردم در مخالفت با این مسأله طومار تهیه کرده، اعتراض می کنند و یا به سادگی در رفتارها و انتخاب های اجتماعی خود تجدید نظر می کنند.

به نظر عده زیادی از آنها فارغ از اینکه این رفتار تخلف از تورات باشد یا نه و یا اینکه این امر اصولاً اهمیتی داشته باشد یا خیر، همجنس گرایان انسانهایی بیمار و یا حداقل عجیب هستند. در نظرسنجی که در بیستم آگوست2004 از پاره ای از بزرگسالان اسرائیلی (از جمله اعراب اسرائیلی) به عمل آمد، از مخاطبانپرسیده شد که اگر کاندیدای نخست وزیری از میان گروههایی چون عرب، همجنس خواه، عضو کیبوتص و... بود، به کدامیک از آنها رأی می دادند؟ که در پاسخ به این پرسش 42 درصد افراد پاسخ دادند که اگر کاندیدای نخست وزیری فردی همجنس گرا باشد به او رأی نمی دهند.

نتایج نظرسنجی های مشابه بیانگر آن است که علی رغم تغییرات حقوقی و قانونی، همجنس گرایی هنوز در اذهان مردم اسرائیل امری عجیب و نامقبول است.

ی ـ سیاست رژیم صهیونیستی نسبت به مسأله همجنس گرایی:

از اواخر قرن بیستم (دو دهه آخر) مخالفت رژیم صهیونیستی با مسأله همجنس گرایی رو به تعدیل و کاهش گذاشته است. در این مدت، همجنس گرایان توانسته اند خود را به عنوان یک اقلیت معرفی نمایند و از بسیاری از حقوق مدنی برابر با کشورهای غربی نظیر هلند، بلژیک و بعضی ایالت های آمریکا بهره مند شوند. رژیم صهیونیستی اقدامات گسترده ای را برای برقراری امنیت راهپیمایی سالانه هم جنس گرایان صورت می دهد. در این رابطه دولت، احکام دادگاههای مذهبی در مخالفت با همجنس گرایی را باطل خوانده و به ادارات و نیروهای دولتی و ارتش ابلاغ می شود که به خاطر گرایش های جنسی کارمندانشان، با آنها برخورد نکنند.

رژیم صهیونیستی همه این فعالیت ها را با پوشش گسترده تبلیغاتی انجام می دهد، روزنامه ها و خبرگزاری ها به دقت، کوچکترین تحولات جامعه همجنس خواه را، از ثبت ازدواج یک زوج گرفته تا قبول فرزندخواندگی و... انعکاس می دهند. آنها تحولات جامعه صهیونیستی را با کشورهای غربی مقایسه کرده و این مسأله را در صدر اخبار نگاه می دارند. رژیم صهیونیستی از این رویکرد و این همه تبلیغات چه ادهدافی را دنبال کرده است؟

1 ـ اهداف تبلیغاتی:

رژیم صهیونیستی همیشه به خاطر نقض آشکارحقوق بشر مورد مؤاخذه بوده است. گذشته از نابرابری های اجتماعی که در بین یهودیان با خاستگاه های مختلف وجود دارد (موقعیت فروتر اجتماعی و اقتصادی یهودیان سفاردی نسبت به یهودیان اشکنازی) و یا تبعض علیه جمعیت عرب اسرائیل و جرایم جنگی که علیه نیروهای حماس یا سایر فلسطینیهای مبارز اعمال می شود، نیز همیشه این رژیم را در موقعیت متزلزلی نسبت به اجرای حقوق بشر قرار داده است. از این رو رژیم صهیونیستی تلاش کرده با تأکید بر مسائل حاشیه ای نظیر، حقوق همجنس گرایان، تصویری دموکراتیک از خود در سطح جهانی ارایه دهد و خود را آنگونه بنمایاند که در آن همه اقلیت ها، حتی اقلیت هایی که در مخالفت با رویکردهای مذهبی جامعه هستند، از حق زندگی برخوردارند. رژیم صهیونیستی تلاش نموده تا از این طریق تبعیضات و بی عدالتیهایی را که هر روزه از سوی نیروهای امنیتی، انتظامی، دادگاههای کیفری و زندگی روزمره علیه فلسطینیها اعمال می کند را از تیررس نگاههای منتقد خارج کند. از سوی دیگر رژیم مذکور می کوشد بیش از پیش از تصویر یک جامعه دینی فاصله گرفته و خود را کشوری مدرن و سکولار تعریف کند. کشوری که به ادعای این رژیم شبیه ترین مدل منطقه ای به مدلهای غربی است.

2 ـ اعمال سیاست تعادل قوا در جامعه:

حمایت های دولتی از رشد و رواج آشکار همجنس گرایی نوعی سیاست برای تعادل قوا بین نیروهای مذهبی و سکولار اسرائیل بوده است. دولت با ارائه امتیازاتی به همجنس گرایان و بی توجهی به مخالفت های احزاب مذهبی، به نحوی از قدرت یابی بیش از حد احزاب مذهبی و سنتی جلوگیری کرده و موازنه قدرت را میان گروههای سکولار و مذهبی برقرار نبوده است.

3 ـ گسترش صنعت گردشگری:

رژیم صهیونیستی برنامه های زیادی برای گسترش صنعت گردشگری داشته است. چرا که ازنظر رژیم صهیونیستی صنعت گردشگری ابزاری برای معرفی قابلیت های این رژیم به جهانیان است و از سوی دیگر درآمدهای زیادی نصیب اقتصاد آن می کند. از این رو، رژیم مذکور تلاش کرده تا تمامی ابزارها و امکانات لازم برای جذب توریست را فراهم نماید. در این میان اعطای حقوق و آزادیهای همجنس خواهانه در گسترش صنعت گردشگری این رژیم سهم داشته است.

از آنجا که همجنس گرایی در کشورهای بسیاری هنوز جرم محسوب می شود، آزادی روابط همجنس خواهانه می تواند به جذابیت گردشگری رژیم صهیونیستی بیافزاید و گردشگرانی که نمی توانند در نقاط دیگر دنیا به گردش بپردازند را جذب اراضی اشغالی فلسطین کند. "مایکل همل" رئیس انجمن همجنس گرایان اسرائیل "تدارک امکانات همجنس گرایی به عنوان مشوق سفر گردشگران همجنس گرا به اسرائیل" را پروژه ای می داند که این انجمن با همکاری دولت درصدد اجرای آن است.

همچنین، مالک آلمانی تبار یکی از کلوپ های شبانه قدس در تبیین دلایل ارائه خدمات ویژه به همجنس گرایان در این کلوپ می گوید: من دوستان همجنس گرای زیادی دارم که زمانی که به اسرائیل می آیند هیچ کلوپ و مکان اختصاصی برای خود ندارند. هدف من از بازگشایی کلوپ مذکور، تدارک چنین فضای اختصاصی بوده است.

ک ـ مشکلات و پیامدهای ناشی از همجنس گرایی در اسرائیل:

همجنس گرایی اگرچه پدیده ای تاریخی و مختص به اقلیتی از جامعه بشری بوده است، اما تنها از اواخر قرن بیستم میلادی و آن هم در نقاط خاصی از جهان، منجر به کسب امتیازات قانونی برای همجنس گرایان شده است. کشورهای طرفدار این پدیده اعطای امتیاز به همجنس خواهان را بخشی از تحقق آزادی و حقوق بشر می دانند و بر این عقیده اند که روابط جنسی بین دو انسان بالغ، در حیطه امور شخصی است و دولت یا سایر نیروهای اجتماعیاجازه مداخله در این حوزه را ندارند.

با این حال اعطای چنین امتیازاتی همواره با پذیرش اجتماعی همراه نیست. حتی در کشورهای غربی نیز مخالفت های زیادی از نظر اجتماعی و فرهنگی با این پدیده وجود داشته است. با توجه به نقش مذهب و احزاب مذهبی در رژیم صهیونیستی، این مخالفت ها به صورت جدی تری در قبال همجنس گرایان اسرائیل، اعمال می شود. بسیاری از یهودیان مذهبی بر این عقیده اند که نباید سرزمین مقدس را با گناه قوم لوط آلوده سازند. در حالی که رژیم صهیونیستی به بهانه حمایت از همجنس خواهان به بخش مذهبی بی توجهی کرده و خشم و نارضایتی این افراد را نادیده گرفته است.

رژیم صهیونیستی در حمایت از همجنس گرایی، ناچار به پرداخت هزینه های اجتماعی و حتی گاه اقتصادی شده است. دولت برای تأمین امنیت روز راهپیمایی ناچار است که تعداد بسیار زیادی نیروی پلیس-حدود 2000 نفر- را در خیابانهای مسیر راهپیمایی مستقر کند. این امر بخش عمده ای از توان پلیس را به خود اختصاص می دهد و از توان پلیس در سایر مناطق امنیتی می کاهد. البته حضور این تعداد نیروی پلیس باز هم به معنای امنیت کامل راهپیمایان نیست. چرا که در راهپیمایی سال 2007 یک نفر در جریان راهپیمایی کشته و دهها تن زخمی شدند و حدود 800 شیکل نیز به اموال عمومی آسیب رسید.

از سوی دیگر مذهبیونی که از برگزاری این راهپیمایی ناراضی هستند، بابت اعطای مجوز برای راهپیمایی در شهر قدس، از دولت خشمگین هستند که این نارضایتیها گاهی اوقات به بروز مشکلاتی منجر شده است. راهپیمایی 10 آگوست 2007، همانند یک مرز، نیروهای لاییک و مذهبی را از یکدیگر متمایز کرده و گاه در مقابل یکدیگر قرار می دهد.

اگرچه رژیم صهیونیستی ظاهراً و با استناد به توصیه های جامعه شناسان، سرکوب این پدیده اجتماعی را منجر به زیرزمینی شدن آن می داند و در صدد بوده است تا با اتخاذ تمهیدات قانونی اززیرزمینی شدن این پدیده جلوگیری کرده و امکان کنترل و نظارت بر آن را برای دولت فراهم کند، اما بی پرواییها و سهل انگاریهای این رژیم در گسترش حمایت از این گروه، با تنش های اجتماعی همراه بوده و چالشی جدی برای جامعه صهیونیستی به همراه داشته است

مآخذ:

1. المسیری، عبدالوهاب: دایره المعارف یهود، یهودیت و صهیونیسم، ترجمه مؤسسه مطالعات و پژوهشهای تاریخ خاورمیانه، دبیرخانه کنفرانس بین المللی حمایت از انتفاضه فلسطین، جلد پنجم، چاپ اول، پائیز 1382.
2. عهد قدیم.
3. بولتن رویداد و گزارش، مؤسسه تحقیقات و پژوهش های سیاسی علمی ندا، دوره جدید، 19/4/1387، شماره 7.
4. بولتن رویداد و گزارش اسرائیل، مؤسسه تحقیقات و پژوهش های سیاسی علمی ندا، 6/9/1385، شماره 320 و 321.

ـ مرکز اطلاع رسانی فلسطین (16/7/1384).

1. بولتن هفتگی اخبار فلسطین، کمیته حمایت از انقلاب اسلامی مردم فلسطین، 6/7/1387.
2. www.my jewish learning.com/ideas-belief/Sex-Sexuality/overview-Homosexua...
3. www.Jpost.com/Servlet/Satellite?cid.
4. www.in thesetimes.com/issue/26/12/culture 2. Shtml.
5. www.aguda-ta.org.il/content/aguda.asp.
6. www.haaretz.com/hasen.objects/pages/print Article En.Jhtml?item No=785072.
7. www.Haaretz.com/hazen/spages/456334.html
8. www.Scifaq.org/faq/81- 03-08.html

www.monstersandcritics.com/news/middleeast/news/article.1320721.php/Jerus-alem-Gay-pride-parade-begins-amid- protests-Ist-L.ead