نوارغزه، واکنش سازمانهای صهیونیستی به بحران ـ 2008

مقدمه:

بحران نوارغزه که با محاصره شدیدتر این منطقه در اواسط ژانویه 2008 آغاز شد، یک رویداد مهم در سرزمینهای اشغالی فلسطین محسوب می شود زیرا پس از استقرار دولت تحت رهبری حماس در نوارغزه، سیاست آمریکا و رژیم صهیونیستی بر انزوا و حذف آن استوار بود اما در پی تشدید جنایات رژیم صهیونیستی علیه ساکنان منطقه کوچک نوارغزه، حل مشکلات مردم این منطقه، به یک خواسته جهانی تبدیل شد. به همین دلیل، مجامع بین المللی و به ویژه شورای حقوق بشر سازمان ملل به عنوان تنها نهاد مسئول حقوق بشر در سازمان ملل، نسبت به این امر واکنش نشان داده و با صدور قطعنامه و بیانیه هایی خواستار پایان بخشیدن به این محاصره شدند. در کنار این اتفاقات موج عظیمی از واکنش سازمانهای صهیونیستی حامی رژیم صهیونیستی پدیدار شد.

این سازمانها اغلب حول محورهایی مانند حمایت از محاصره نوارغزه و بستن مرزها برای در تنگنا قرار دادن جنبش حماس و سرکوب آن، محکوم کردن حملات موشکی حماس به شهرهای رژیم صهیونیستی به منظور انحراف افکار عمومی و توجه جهانی از جنایتهای رژیم صهیونیستی در نوارغزه، انتقاد شدید از اقدامات جامعه بین المللی شامل شورای حقوق بشر، شورای امنیت و اتحادیه عرب، ترس از به وجود آمدن یک اجماع جهانی علیه رژیم صهیونیستی و... به اظهارنظر پرداخته اند. بدین لحاظ حماس به عنوان مهمترین دغدغه رژیم صهیونیستی در سرزمینهای اشغالی به عنوان نیرویی که هم از سوی مردم فلسطین و هم از نظر جامعه بین المللی پذیرفته شده، مطرح شده است.

الف ـ واکنش سازمانهای صهیونیستی حامی اسرائیل:

1ـ حمایت از محاصره نوارغزه و بستن مرزها:

اغلب سازمانهای صهیونیستی از محاصره نوارغزه و بستن مرزها به روی ساکنان فلسطینی نوارغزه حمایت کرده و آن را راهی برای مبارزه جدی و همه جانبه علیه حماس عنوان کرده اند.

آژانس یهود (Jta)در یک تحلیل مفصل، از محاصره نوارغزه توسط رژیم صهیونیستی حمایت کرده و آن را راهی برای پایان بخشیدن به حملات موشکی حماس و سایر سازمانهای فلسطینی به اراضی اشغالی 48 می داند. آژانس یهود در تحلیل خود می نویسد: "محاصره نوارغزه توسط اسرائیل می تواند تبعات سیاسی مثبت و عمده ای به همراه داشته باشد. چنین اقدامی می تواند به منظور ایجاد یک تأثیر قاطع و سرنوشت ساز بر یک جنگ هفت ساله فرسایشی در طول مرزها، ضعیف کردن تسلط حماس بر نوارغزه و تأثیرگذاری بر روند صلح آناپولیس، صورت پذیرد. البته این محاصره ممکن است باعث محکوم شدن اسرائیل از طرف جامعه بین المللی به علت کاهش ذخایر سوختی در غزه شود زیرا این سوخت برای تولید برق به کار می رود و نبود برق باعث ایجاد بحرانهای انسانی شامل غذا، دارو و... در میان یک و نیم میلیون ساکن نوارغزه می شود."

آژانس یهود در ادامه مطلب خود برای پایان دادن به اقدامات حماس، راههایی را پیش بینی کرده است که حول محور محاصره شدیدتر نوارغزه می چرخد؛

اول: عملیات زمینی در مقیاس وسیع و اشغال دوباره نوارغزه برای چندین ماه. این روش می تواند به نیروهای دفاعی اسرائیل) IDF)کمک کند که کنترل نوار غزه را مانند کنترل کرانه باختری در دست گیرند، از حملات موشکی جلوگیری کنند، کارگاههای ساخت موشک ها را منهدم کنند و عاملان تحرکات نظامی را دستگیر کنند. به عبارت دیگر می توانند تمام زیرساخت های نظامی حماس را ویران کنند اما این روش جنبه دیگری نیز دارد و آن اینکه، اشغال نوارغزه و حضور اسرائیل در آنجا، تلفات سنگینی را برای IDFبه همراه خواهد داشت، در نظر افکار عمومی جهان پسندیده نخواهد بود و ممکن است به عنوان مانعی بر سر راه مذاکرات با میانه روهایفلسطینی در کرانه باختری به رهبری محمود عباس مطرح شود. ایهود باراک وزیر دفاع اسرائیل از طرفداران این روش است.

دوم: مذاکره و آتش بس، این سناریو ممکن است مهمترین روش برای جلوگیری از شلیک موشکهای بیشتر به سمت اسرائیل شود. این روش اگرچه ممکن است به عنوان فرصتی برای بازسازی زیرساخت نظامی برای حماس به شمار برود اما مورد پذیرش ژنرالهای بلندپایه قرار گرفته است و در حال حاضر دولت به شدت با این مسئله مخالف است.

سوم: ادامه فشارهای نظامی و اقتصادی جدی شامل کشتن سران حماس، حملات زمینی حساب شده به منظور تضعیف قدرت نظامی حماس و کاهش منابع سوختی و سایر ذخایر نوارغزه در مقیاسی که بحران انسانی ایجاد نشود. اگرچه این سناریو باعث انتقادهای بین المللی گسترده و فشارهای داخلی برای پایان جنگ شده و ممکن است باعث اتحاد شدیدتر مردم نوارغزه با حماس شود اما دولت اسرائیل گویا این روش را مناسب دیده است زیرا به محاصره ادامه داده، افراد زیادی از سران حماس را کشته و عملیات زمینی فراوانی را انجام داده است. آژانس یهود در پایان مطلب خود نتیجه گیری می کند که در هر صورت، موفقیت استراتژیهای اسرائیل در غزه در راستای متوقف کردن حملات موشکی حماس، می تواند امکان ادامه روند صلح آناپولیس با میانه روها را فراهم کند.

انجمن ضدافترا نیز ضمن تروریستی خواندن حماس، از "محاصره نوار غزه توسط نیروهای دفاعی اسرائیل" ابراز رضایت کرده و چنین اقداماتی را حق طبیعی آنها دانسته و اعلام داشته است که IDFحق دارد و مجبور است به هر طریقی از شهروندان خود دفاع کند. اگرچه آنان در چند ماه اخیر تمام توان خود را به کار برده اند اما موفق به متوقف ساختن حملات موشکی مرگبار علیه شهروندان خود نشده اند.

جینسا یکی دیگر از سازمانهای صهیونیستی، در تحلیلی که از طریق سایت رسمی خود منتشر کرد، بحران غزه را به عنوان معضلی ذکر کرد که راه حلی برای آن متصور نیست اما اشاره می کند که محاصره غزه فقط یک وضعیت نامطلوب را برای فلسطینیان ایجاد کرده، نه یک وضعیت غیرقابل تحمل و مرگ آور. جینسا می نویسد: غزه در مقابل بسیاری از جاهای پرجمعیت، یک مکان پرازدحام محسوب نمی شود و جاهایی مانند سنگاپور و هنگ کنگ، نسبت به مساحت، جمعیت بیشتری را در خود جای داده اند.

جینسا در ادامه ذکر می کند که غزه به لحاظ مالی هم در مضیقه نیست زیرا آمریکا در ژوئن 2007 اعلام کرد که 40 میلیون دلار اضافه بر مقدار سالانه به آنروا (نهاد حامی آوارگان فلسطینی در سازمان ملل) پرداخت کرده است که این رقم در سال 2006 به میزان 84/5 میلیون دلار بوده است و جامعه بین المللی نیز در طول سه سال اخیر مبلغ 7/7 میلیارد دلار به آنها اعطا کرده که بنابر اعلام جنبش فتح، 40 درصد آن در نوارغزه هزینه شده است. جینسا با اشاره به اشتباه کاخ سفید در آزاد و دموکراتیک خواندن انتخابات فلسطین در سال 2006 بیان می کند که "در حقیقت رأی دهندگان فلسطینی بین دو گروه تروریست های سکولار و تروریست هایمذهبی باید یکی را انتخاب می کردند."

این سازمان صهیونیستی با تفاوت قائل نشدن بین فتح و حماس معتقد است که "هر دو گروه درصدد نابودی دولت اسرائیل بوده اند، یکی از طریق سیاست و دیگری از طریق خشونت."

جینسا مانند دیگر سازمانهای صهیونیستی با مطرح کردن حملات موشکی فلسطینیان که از زمان فتح شروع شده و حماس آن را ادامه داده است، لزوم بستن مرزها، گذرگاهها و محاصره غزه را چنین بیان می کند: "حماس و فتح تاکنون توانسته اند از طریق مرز مصر تجهیزات نظامی و پول زیادی را به غزه منتقل کنند. در سال 2006 تعداد هزار و 100 راکت و در سال 2007 بالغ بر دو هزار موشک به سمت اسرائیل شلیک شد و از زمانی که اسرائیل از غزه عقب نشینی کرده این تعداد کلاً به چهار هزار عدد رسیده است. جینسا به این نکته اشاره می کند که تداوم این حملات ممکن است قبول بقای اسرائیل از نظر کشورهای عربی و دیگر کشورهای منطقه را با چالش جدی روبه رو سازد."

آیپک نیز علاوه بر تروریست خواندن فلسطینیان ساکن غزه، خروج رژیم صهیونیستی از نوارغزه در سال 2005 را عامل تشدید حملات فلسطینیان به مناطق اشغالی 48 می داند و با دفاع از محاصره نوارغزه و تداوم حملات به مردم فلسطین، بیان می کند که "اسرائیل در برابر حملات موشکی فلسطینیان، نهایت خویشتنداری را از خود نشان داده است اما مانند سایر دولتهای دارای حاکمیت، حق و وظیفه دارد که از شهروندان خود در برابر حملات موشکی دفاع کند. حالا که اسرائیل امکان انتقال کمک های انسانی به نوارغزه را فراهم کرده است انتظار دارد از شدت حملات موشکی کاسته شود اما نیروهای IDFاخیراً چندین تن مواد منفجره را در میان این کمک های انساندوستانه پیدا کرده اند."

از نظر آیپک، تلاش برای تخریب دیوارهای مرزی به حماس اجازه می دهد که توان نظامی خود برای ساخت موشک قسام و حمله به اسرائیل را تقویت کند. بنابراین باید از این عمل جلوگیری شود. از آنجا که حملات اسرائیل شامل مراکز نظامی حماس، پایگاههای شلیک موشک و وسایل نقلیه حمل ونقل این گونه ادوات نظامی می شود، پس علیه مردم عادی فلسطین اقدامی صورت نمی گیرد. اسرائیل همچنان به تأمین 70 درصد از برق غزه ادامه می دهد اما تمام این اقدامات فقط به افزایش حملات موشکی علیه اسرائیل انجامیده است.

کمیته یهودیان آمریکا (AJC)نیز دربارة اوضاع نوار غزه به موضع گیری پرداخته و در مورد چگونگی برخورد با این مسئله مطالبی را ذکر کرده است. این سازمان صهیونیستی در مطلبی به قلم دیوید هریس مدیر اجرایی AJCآورده است: "محاصره غزه زمانی باید پایان پذیرد که غزه و حماس، حملات تروریستی خود به اسرائیل را پایان دهند، توافقنامه پیشین اسرائیل ـ فلسطین را طبق شرایط کمیته چهار جانبه بپذیرند و اسرائیل را به رسمیت بشناسند. رهبران اسرائیلی باید این مطلب را بپذیرند که تخلیه غزه به قیمت پیروزی حماس تمام شد و نباید این اشتباه یک بار دیگر تکرار شود."

کمیته یهودیان آمریکا همچنین با تروریست خواندن حماس، اعتماد به این جنبش و پایان دادن بهمحاصره نوارغزه را اشتباه دانسته و نتیجه گیری می کند که محاصره و منزوی کردن حماس، تنها گزینه موجود برای اسرائیل و کشورهای عرب میانه رو در برابر این گروه تروریستی است.

سازمان صهیونیست آمریکا (ZOA)نیز در یک تحلیل مفصل به بررسی وضعیت نوارغزه پرداخته و با یک موضع گیری تند و انتقادآمیز از انتظار جامعه بین المللی از رژیم صهیونیستی برای کمک به مردم نوار غزه می نویسد: "اسرائیل هیچ وظیفه قانونی و اخلاقی در قبال تأمین غذا و خدمات برای دشمن خود یعنی عربهای فلسطینی در غزه و گروه حماس ندارد." ZOAدر این باره ادامه می دهد: "سازمان صهیونیست آمریکا، درخواست سازمانهای بین المللی مبنی بر اینکه اسرائیل تحت هر شرایطی باید غذا و خدمات ساکنین غزه را تأمین کند را رد می کند و ادعاهای نیویورک تایمز و دیدبان حقوق بشر مبنی بر "تنبیه دسته جمعی" نامیدن اقدامات رژیم صهیونیستی در نوارغزه را بی اعتبار می داند."

مورتون کلین رئیس ZOAدر ادامه اظهار می دارد که "این درخواست جامعه بین المللی از اسرائیل بی معنی و نامعقول است زیرا اسرائیل از طرف این سرزمین مورد حمله مداوم حماس قرار می گیرد و این سازمان، نابودی اسرائیل و کشتار یهودیان را جزء اصول خود می داند. محاصره غزه یک تنبیه دسته جمعی نیست و در حقیقت، اسرائیلی ها تنبیه دسته جمعی می شوند زیرا آنان در سدروت و سایر شهرهای همسایه غزه آماج حملات مداوم فلسطینیان قرار می گیرند، اما در عوض، مردم غزه، خود راه حمایت و پشتیبانی از حماس را برگزیده و در انتخابات سال 2006 به آن رأی دادند و از نیات سیاسی این گروه هم اطلاع دارند و خودشان از حماس می خواهند که حملات تروریستی را افزایش دهد."

مورتون کلین در ادامه اظهارات خود در مورد اشغالگر دانستن رژیم صهیونیستی در مورد غزه و دیگر سرزمینهای اشغالی می نویسد: "اسرائیل یک دولت اشغالگر نیست زیرا اولاً اگر حتی نیروهای اسرائیلی غزه را در کنترل بگیرند، این سرزمین قسمتی از سرزمین تاریخی اسرائیل است که پیش از این تحت قیمومیت انگلیس بوده و حق یهودیان برای ساختن یک وطن ملی در آن به لحاظ بین المللی، به رسمیت شناخته شده است. ثانیاً این سرزمین طبق حقوق بین الملل یک سرزمین تقسیم نشده است که نمی تواند به هیچ کشوری ملحق شود و به هیچ کشوری متعلق نیست. ثالثاً طبق ماده 6 کنوانسیون ژنو درباره حمایت از شهروندان عادی در زمان جنگ، دولت اشغالگر، تنها زمانی که کنترل سرزمین اشغال شده را در اختیار داشته باشد نسبت به آنها مسئول است، در حالی که اسرائیل در سال 1994 از 80 درصد غزه و در سال 2005 نیز از 20 درصد مابقی آن خارج شد و در حال حاضر کنترل غزه را در اختیار ندارد پس اسرائیل یک اشغالگر نیست."

ZOAدر ادامه تحلیل خود با یک بحث غیرمنطقی، این نکته را بیان می کند که فلسطینیان سالانه مبالغ هنگفتی از کمکهای بین المللی را دریافت می دارند، پس چرا نتوانسته اند به ایجاد زیرساخت های اقتصادی بپردازند و فقط دست به تخریب زده اند؟ چرا باید اسرائیل مسئول رفاهشهروندان فلسطینی باشد که در گذشته به فتح و بعد به حماس رأی دادند که نمی توانند هیچ زیرساخت اقتصادی را برایشان ایجاد کنند؟ مردم فلسطین گرسنه نیستند زیرا هر چه می کشند از دست رهبران و گروههای تروریستی است که از حمایت فلسطینیان برخوردارند. پس چرا باید اسرائیل و کشورهای غربی این مشکل را حل کنند؟ نیوریورک تایمز اظهار می دارد که باید اسرائیل غذا و خدمات فلسطینیان را تأمین کند، آیا آمریکا حاضر بود برق، غذا و دیگر خدمات آلمان در جنگ دوم جهانی و کره شمالی و ویتنام شمالی که با مردم آنها در حال جنگ بود را تأمین کند؟ ZOAاز این بحث نتیجه گیری می کند که اسرائیل طبق حقوق و اخلاق بین المللی می تواند از ابزارهای نظامی علیه تروریست ها در غزه استفاده کند، حتی اگر شهروندان نیز در این اقدامات صدمه هایی ببینید و فقط حماس مسئول چنین اتفاقاتی است.

اسرائیل همچنین حق دارد انواع تحریمهای اقتصادی را بر غزه تحمیل کند و هیچ وظیفه ای ندارد که محاصره را بشکند و مرزها را به روی آنها باز کند، همچنانکه آمریکا برای دهه های طولانی به تحریم کوبا پرداخته است. بنابراین اسرائیل حق دارد به محاصره غزه ادامه داده و به درخواست های بین المللی هیچ توجهی نکند.

2ـ محکوم کردن حملات موشکی حماس و حمایت از سرکوب آن:

سازمانهای صهیونیستی برای کم رنگ کردن و کم اهمیت جلوه دادن جنایتهای رژیم صهیونیستی علیه مردم غزه، با انجام تبلیغات و به راه انداختن هیاهو در مورد حملات موشکی حماس به مناطق اشغالی 48، سعی زیادی کردند تا توجه بین المللی را از بحران انسانی و محاصره نوارغزه منحرف کرده و آن را به سمت محکوم کردن حملات موشکی حماس سوق دهند. اما علی رغم تلاش این سازمانها، جامعه بین الملل و افکار عمومی جهان، رژیم صهیونیستی را به عنوان یک رژیم اشغالگر معرفی کرده و آن را مسئول جنایتهای اخیر غزه دانسته اند.

مرکز سایمون ویزنتال ضمن محکوم کردن حملات موشکی حماس به مناطق اشغالی 48، بیان می دارد: "چرا در هیچ کدام از قطعنامه های شورای امنیت، حملات موشکی حماس به شهروندان سدروت در طول دو و نیم سال اخیر محکوم نشده است." ماروین هایر بنیانگذار این سازمان، ارگانهای حقوق بشر را به کم کاری در زمینه جلوگیری از حملات حماس به رژیم صهیونیستی، متهم کرده و در این باره اظهار می دارد: "نظاره گری تمسخرآمیز سازمانهای حقوق بشر و سازمان ملل به حملات موشکی حماس و سایر گروههای تروریستی در غزه به مردم اسرائیل، ناشی از نگرش کوته بینانه این نهادها به اسرائیل است."

کمیته یهودیان آمریکا نیز حملات موشکی مداوم به سدروت و دیگر شهرها از سمت نوارغزه را عامل مرگ و میر و مجروح شدن افراد و غیرقابل تحمل شدن زندگی در این مناطق می داند و معتقد است که "مانند سایر دولتهای دارای حاکمیت، اسرائیل نیز وظیفه دارد از شهروندان خود دفاع کند. بنابراین درباره عملیات نظامی اخیر در غزه باید گفت که اسرائیل طبق منشور سازمان ملل متحد از حقدفاع از خود بهره می گیرد و از ابزارهای نظامی فقط در صورتی استفاده کرده که حماس به هشدارهای مکرر آن، هیچ اعتنایی نکرده است."

انجمن ضدافترا نیز مانند دیگر سازمانهای صهیونیستی با مطرح کردن حملات موشکی حماس به رژیم صهیونیستی، سعی نمود تا توجه بین المللی را به این موضوع جلب کند و آن را از مسیر واقعی خود یعنی محکوم کردن اقدامات این رژیم در نوارغزه، منحرف سازد. بنابراین در بیانیه ای که در محکوم کردن "اقدامات سازمان ملل و جامعه بین المللی علیه این رژیم" صادر کرد، بیان داشت: "بیش از دو سال است که اسرائیل مورد حملات موشکی حماس قرار گرفته و هر لحظه، مراکز غیرنظامی جنوب اسرائیل به همراه مردان، زنان و کودکان شهر سدروت در معرض این حملات و ویرانیهای ناشی از آن قرار دارند اما جامعه بین الملل نه تنها واکنشی نشان نمی دهد بلکه در عوض، اسرائیل را محکوم می کند."

نشریه صهیونیستی "فوروارد" نیز تمام توجه خود را به حملات موشکی فلسطینیان نوارغزه به مناطق اشغالی 48 معطوف کرده و خواسته است با برجسته کردن این جنبه از بحران نوارغزه، محاصره این بخش از فلسطین، حملات رژیم صهیونیستی و وجود فاجعه انسانی در این ناحیه را انکار کند. فوروارد در تحلیل خود، صرفاً به حملات موشکی حماس شهر سدروت پرداخته و می نویسد: "حملات موشکهای قسام، به قسمتی از زندگی مردم شهر سدروت تبدیل شده است و مدارس این شهر مجبور به تغییر مکان شده و به پناهگاهها منتقل شده اند و اینترنت مدارس به کلی قطع شده است." فوروارد در حالی فلسطینیان و حماس را به حمله به شهر سدروت و تخریب مدارس و سیستم اینترنت این شهر محکوم می کند که مردم ساکن نوارغزه دچار یک بحران انسانی شده و از امکانات اولیه زندگی بی بهره اند.

کمیته امور عمومی آمریکا ـ اسرائیل (آیپک) نیز در سایت رسمی خود، بحران غزه را از دریچه های گوناگون مورد بررسی قرار داد اما مهمترین محور تحلیل های آیپک محکوم کردن حماس و فلسطینیان ساکن نوارغزه به ایجاد آشوب و حملات موشکی پی در پی به مناطق اشغالی 48 بود. این سازمان در این باره می نویسد: "حماس و سایر تروریست های فلسطینی در غزه، فقط در طول ماه ژانویه بالغ بر 400 راکت به سمت اسرائیل شلیک کردند و از زمان عقب نشینی اسرائیل از غزه در سال 2005، این تعداد به بالغ بر چهار هزار راکت می رسد.

علاوه بر این، دامنه برد این موشکها نیز افزایش یافته و حتی آنها توانسته اند موشکهایی را تا فاصله 10 مایلی و به شهر اشکلون (عسقلان) پرتاب کنند."

کمیته یهودیان آمریکا (AJC)در مطلب درباره وضعیت نوارغزه، می نویسد: "رهبران حماس بدون شک درصدد نابودی کشور همسایه خود یعنی اسرائیل برآمده و به همین سبب سعی دارند سلاحهای فراوانی را برای این منظور گردآوری کنند. شهرهای اسرائیلی و سدروت هر روزه هدف چندین حمله موشکی قرار می گیرند و حماس از زمان به دست گرفتن قدرت در سال 2006 با پایه گذاری یک ایدئولوژی اسلامی، بیشتر از اینکه به دنبال ایجاد یکدولت باشد، هدفش نابودی اسرائیل بوده است."

3ـ محکوم کردن "اقدامات جامعه بین المللی برای حمایت از غزه":

سازمانهای صهیونیستی سعی زیادی کردند تا از مطرح شدن بحران غزه در سطح جامعه بین المللی جلوگیری کنند اما نهادهای حامی حقوق بشر و به ویژه شورای حقوق بشر به عنوان نهاد حقوق بشری سازمان ملل متحد توانستند با مطرح کردن جنایات رژیم صهیونیستی علیه مردم نوارغزه و محاصره این بخش از سرزمینهای اشغالی، مخالفت های بین المللی با اقدامات این رژیم را مطرح سازند. در کنار شورای حقوق بشر، شورای امنیت سازمان ملل متحد نیز درصدد بود بیانیه ای را در راستای محکوم کردن اسرائیل منتشر سازد که با مخالفت آمریکا روبه رو شد و هیچ اقدامی صورت نگرفت. اتحادیه اروپا نیز در شورای وزیران خود به حمایت از رژیم صهیونیستی پرداخت. با این وجود سازمانهای صهیونیستی به طور گسترده ای با هرگونه اقدام بین المللی در راستای حمایت از مردم نوارغزه و محکوم کردن رژیم صهیونیستی مخالف بوده و مواضع خود را در راستای دفاع از رژیم صهیونیستی ابراز داشتند.

سازمان ملل متحد و نهاد امنیتی آن یعنی شورای امنیت نه تنها نتوانستند هیچ اقدام مناسبی را در راستای حمایت از مردم غزه انجام دهند. بان کی مون دبیر کل سازمان ملل متحد در بیانیه ای، حملات موشکی حماس را مورد انتقاد قرار داد که باعث تقدیر کمیته یهودیان آمریکا از وی شد. ریچارد سایدمن رئیس و دیوید هریس مدیر اجرایی کمیته یهودیان آمریکا طی نامه ای خطاب به بان کیمون در این باره اظهار داشتند: "از بیانیه منصفانه و تلاشهای مداوم شما در جهت پیشبرد روند سازش در خاورمیانه و سایر نقاط جهان سپاسگزاریم. سازمان ما مدتهاست که از انجام مذاکرات برای حل اختلافات میان اسرائیل و فلسطین برپایه تشکیل دو دولت مستقل در کنار هم، در صلح و امنیت حمایت کرده است. ما از کنفرانس صلح آناپولیس و تلاشهای اولمرت و عباس تقدیر کردیم اما این تلاشها تنها در صورت حذف ترور و شرارت که اسرائیل سعی در انجام آن در غزه دارد، به ثمر خواهد نشست."

از جمله رویدادهایی که در سازمان ملل در رابطه با بحران نوارغزه صورت گرفت، می توان به موارد زیر اشاره کرد: آمریکا طرح یک بیانیه را به شورای امنیت پیشنهاد داد که در آن اعضای این شورا، فلسطینیان را به خاطر حملات موشکی به مناطق اشغالی 48 را محکوم می کرد. این بیانیه مورد توافق 14 عضو از 15 عضو شورای امنیت قرار گرفت اما لیبی که ریاست دوره ای شورا را بر عهده داشت تنها مخالف این طرح بود و طرح به تصویب نرسید. در پی آن، دولت لیبی پس از مشورت با اتحادیه عرب طرحی را پیشنهاد کرد که در آن نسبت به وضعیت انسانی در نوارغزه ابراز نگرانی شده، حمله به مناطق اشغالی 48 محکوم شده و از رژیم صهیونیستی خواسته شده بود که مرزها را به روی مردم فلسطین ساکن نوارغزه بازگشایی کند اما این طرح نیز با مخالفت آمریکا روبه رو شد.

همچنین شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد یک بار دیگر و برای چهارمین بار پس از تشکیل اینشورا طی یک قطعنامه، اقدامات رژیم صهیونیستی در قبال مردم فلسطین را محکوم کرد. در این قطعنامه که توسط کشورهای پاکستان و سوریه و با پشتیبانی کشورهای عربی، به شورای حقوق بشر پیشنهاد شده بود، با 30 رأی موافق در مقابل یک رأی مخالف کانادا و رأی ممتنع 15 عضو دیگر این شورا که غالباً جز کشورهای عضو اتحادیه اروپا بودند، اقدامات رژیم صهیونیستی در غزه و محاصره این بخش از سرزمینهای اشغالی را محکوم کرد. این قطعنامه خواستار، "اقدام فوری بین المللی در جهت پایان فوری خشونت های مرگبار اسرائیل اشغالگر در سرزمینهای اشغالی فلسطین" شده است. شورای حقوق بشر سازمان ملل که در ژوئن 2006 جایگزین کمیسیون حقوق بشر شد، اصلی ترین نهاد حقوق بشری سازمان ملل است که با نگاهی واقع بینانه به مسائل حقوق بشری تا به حال چهار بار رژیم صهیونیستی را به خاطر اقدامات مرگبار آن علیه فلسطینیان محکوم کرده و مورد انتقاد شدید قرار داده است.

محمد ابوکواش سفیر فلسطین در مقر سازمان ملل در ژنو، در این باره اظهار داشت: "این تصمیم شورای حقوق بشر قابل تقدیر است اما باید خواستار فشار فزاینده بین المللی علیه اسرائیل شد." کشورهای غربی خواستار این بودند که این قطعنامه حملات موشکی فلسطینیان ساکن نوار غزه را نیز محکوم کند و به همین دلیل، رأی ممتنع به این قطعنامه دادند. آمریکا و اسرائیل نیز در این جلسه حضور نیافتند، آنها در شورای حقوق بشر عضویت ندارند اما می توانند در جلسات و مذاکرات این شورا حضور یابند.

یکی دیگر از واکنشهای سازمانهای صهیونیستی، محکوم کردن این قطعنامه شورای حقوق بشر و انتقاد شدید از آن بود و برخی از آنها، شورای حقوق بشر را به برخورد دو گانه با رژیم صهیونیستی متهم کردند.

مرکز سایمون ویزنتال قطعنامه های صادر شده توسط شورای امنیت سازمان ملل و شورای حقوق بشر این سازمان در انتقاد از اقدامات رژیم صهیونیستی در نوارغزه را بی اعتبار خواند و حاخام ماروین هایر مؤس و رئیس سایمون ویزنتال در این باره اظهار داشت: "چرا هیچ کدام از قطعنامه های شورای امنیت، حملات موشکی حماس علیه شهروندان سدروت در طول دو و نیم سال اخیر را محکوم نکرده اند؟ دلیل چنین اقداماتی صرفاً نگرشهای کوته بینانه و متعصبانه کارگزاران سازمان ملل به اسرائیل بوده است و گواه چنین مدعایی، نظاره گری تمسخرآمیز ارگانهای حقوق بشر سازمان ملل به حملات موشکی حماس و سایر گروههای تروریستی در غزه علیه مردم و شهروندان اسرائیلی است."

هایر در ادامه از آمریکا می خواهد تا "هر گونه قطعنامه ای که علیه اسرائیل صادر می شود را وتو کند" و از کاندیداهای ریاست جمهوری هر دو حزب (دموکرات و جمهوریخواه) می خواهد که "فتار دوگانه سازمان ملل علیه اسرائیل را محکوم کنند."

"باراک اوباما" نیز برای حفظ آراء یهودیان آمریکا در انتخابات ریاست جمهوری پیش رو، خود را یک فرد حامی منافع رژیم صهیونیستی نشان داده و در نامه ای به زلمای خلیل زاد سفیر آمریکا در سازمانملل، نگرانی خود از اقدامات شورای امنیت در قبال بحران غزه را چنین بیان کرده است: "آقای خلیل زاد! از آنجا که شورای امنیت سازمان ملل در مورد بحران غزه تشکیل جلسه خواهد داد و احتمال صدور یک قطعنامه یا بیانیه در این زمینه وجود دارد، از شما می خواهم که تمام تلاش خود را به کار بندید تا شورای امنیت سازمان ملل، تا زمانی که حملات موشکی حماس به اسرائیل در طول دو سال اخیر را محکوم نکرده، هیچ گونه بیانیه ای صادر نکرده و هیچ بیانیه ای را به تصویب نرساند."

اوباما در ادامه نامه خود می آورد: "ما همگی از اوضاع مردم غزه نگرانیم اما از آنجا که غزه در کنترل حماس است و حماس حملات موشکی خود را علیه شهروندان اسرائیل ادامه می دهد، بنابراین اسرائیل حق دارد پاسخ این حملات را بدهد."

وی در پایان نامه خود نیز تأکید می کند: "شورای امنیت باید حملات موشکی حماس را محکوم کرده و بر حق اسرائیل مبنی بر دفاع از خود صحه بگذارد."

اندکی پس از ارسال نامه اوباما به خلیل زاد، سناتور "جان مک کین" دیگر نامزد انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، با ارسال نامه ای به کاندولیزا رایس وزیر امور خارجه آمریکا و مطرح کردن ضرورت حمایت آمریکا از رژیم صهیونیستی در قضیه بحران نوارغزه، سعی کرد از قافله انتخابات و کسب آراء یهودیان آمریکا عقب نماند. وی در نامه خود چنین آورده است: "از آنجا که می دانید سازمان ملل و شورای امنیت، همواره به عنوان سکویی برای انتقاد از اسرائیل مورد استفاده قرار می گیرد، بنابراین از شما می خواهیم که نگذارید این رویه تکرار شود.

ایالات متحده آمریکا باید با هر گونه بیانیه یا قطع نامه سازمان ملل علیه اسرائیل مخالفت کند و شورای امنیت قبل از هر گونه تصمیم گیری انسان دوستانه در مورد مردم غزه باید وضعیت امنیت اسرائیل را در نظر بگیرد زیرا حماس که بر نوارغزه مسلط است، خود را متعهد به نابودی دولت یهودی کرده و علی رغم برق رسانی مجدد به این منطقه، هنوز شلیک راکتها ادامه دارد." مک کین در پایان نامه خود از رایس خواسته است مطمئن شود که شورای امنیت، حق دفاع از خود را برای اسرائیل قائل شود و حماس را به خاطر تداوم حملات موشکی علیه شهروندان اسرائیلی محکوم کند.

انجمن ضدافترا (ADL)طی بیانیه ای جامعه بین المللی را به خاطر سکوت در برابر حملات موشکی حماس به مناطق اشغالی 48 محکوم کرد و از سازمان ملل و شورای امنیت و افکار عمومی مردم جهان به خاطر محکوم کردن اقدامات اخیر رژیم صهیونیستی در نوارغزه و در مقابل، سکوت در برابر هزاران حمله موشکی مرگبار علیه این رژیم به شدت انتقاد کرد. آبراهام فاکسمن مدیر ADLیک بیانیه در این مورد صادر کرد که به شرح زیر است: "بیش از دو سال است که مراکز غیرنظامی جنوب اسرائیل به همراه ساکنان شهر سدروت در معرض حملات و ویرانی های ناشی از حملات موشکی حماس قرار دارند. چرا جامعه بین المللی نسبت به این موضوع واکنشی نشان نمی دهد؟ چرا شورای امنیت و شورای حقوق بشر که برای محکوم کردن اسرائیل جلسه فوق العاده تشکیل می دهند، حماس را به خاطرحملاتش علیه اسرائیل محکوم نمی کنند و چرا هیچ قطعنامه ای برای رهایی گیلاد شالیت سرباز ربوده شده اسرائیلی، به تصویب نمی رسد؟ جامعه بین المللی به خوبی می داند که حماس یک سازمان تروریستی بوده و خواستار نابودی اسرائیل است."

انتقاد سازمانهای صهیونیستی از اقدامات جامعه رژیم صهیونیستی، در حالی صورت می گیرد که شورای وزرای خارجه اتحادیه اروپا، "ادامه حملات موشکی از غزه به سمت اسرائیل" را محکوم کرد و از رژیم صهیونیستی خواست تا شدت عمل بیشتری نسبت به تأمین امنیت قلمرو تحت کنترل نشان دهد. این شورا پس از شرکت در نشست بروکسل در اواخر فوریه 2008، بیانیه ای را به شرح زیر منتشر کرد: "شورای وزرای اتحادیه اروپا به شدت نگران حوادث اخیر غزه است و با غیرنظامیان رنج دیده منطقه ابراز همدردی می کند. ضمن تأکید بر حق مشروع و قانونی اسرائیل برای دفاع از خود، خاتمه هرچه سریع تر همه مظاهر شرارت را خواستاریم. اتحادیه اروپا آمادگی دارد تا مسئولیت نظارت بر اوضاع رفح را طبق مفاد توافقنامه های بین المللی سال 2005 بر عهده گیرد." این نشست شورای اروپا که در حمایت از رژیم صهیونیستی، آن هم در شرایط بحرانی نوارغزه صورت گرفت، با عکس العمل فعالان حقوق بشر و حامی فلسطین از کشورهای بلژیک، انگلیس، فرانسه، هلند و مراکش روبه رو شد و این افراد که حدود 200تن بودند در خارج ساختمان نشست، خواستار خاتمه محاصره نوارغزه توسط این رژیم شدند.

کنگره جهانی یهود (WJC)به شدت از اقدامات شورای حقوق بشر سازمان ملل درباره انتقاد از رژیم صهیونیستی به علت محاصره نوارغزه انتقاد و اعلام کرد: "شورای حقوق بشر از زمان تأسیس در ژوئن 2006 به جای کمیسیون حقوق بشر، به عنوان اصلی ترین نهاد حقوق بشری در سازمان ملل، تاکنون چهار بار به انتقاد از اسرائیل پرداخته است." همچنین WJCاز اظهارات وارن تیچنور (Waren Tichenor) سفیر آمریکا مبنی بر اینکه "رویکرد نامتعادل شورای حقوق بشر به اعتبار این شورا لطمه خواهد زد" تشکر کرد.

تیچنور همچنین بیان کرده بود: "این اقدامات هیچ کمکی به مردم فلسطین نمی کند و حامیان فلسطین باید از اقدامات تحریک آمیز این شورا جلوگیری کنند زیرا چنین واکنشهایی باعث عدم دستیابی به صلح خواهد شد." نماینده اسلوونی نیز که ریاست دوره ای اتحادیه اروپا را بر عهده دارد، این قطعنامه را به عدم رعایت احترام به حقوق شهروندی هر دو طرف متهم کرد.

کمیته یهودیان آمریکا (AJC)با محکوم کردن "نشست ویژه و یکطرفه شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد در ژنو دربارة خشونت های اخیر غزه"، آن را نتیجه تصمیم گروه کشورهای عربی سازمان کنفرانس اسلامی دانست. جیسون ایزاکسون (Jason Isaacson)مدیر AJCدر امور دولتی و بین المللی در این باره گفت: "این نشست ویژه، ششمین نشست ویژه با موضوع اسرائیل از زمان شروع به کار شورای حقوق بشر از ژوئن 2006 به بعد است که به انتشار یک قطعنامه دیگر علیه دولت یهودی پرداخته و حملات فلسطینیان از غزه به سمت اسرائیل که توسطحماس و دیگر گروههای تروریستی انجام می شود را نادیده می گیرد." AJC همچنین خروج یکجانبه رژیم صهیونیستی از نوارغزه در سال 2005 را یکی از عواملی می داند که فرصت مناسبی را برای حماس ایجاد کرد تا کنترل را به دست آورد.

ایزاکسون همچنین بیان داشت: "تصویب قطعنامه های ضداسرائیلی از این نوع باعث جسورتر شدن تروریستهای فلسطینی و حامیان آنها و تضعیف میانه روهای فلسطینی خواهان صلح می شود." علاوه بر این، AJCبا ارسال نامه های جداگانه به نمایندگان کشورهای عضو شورای حقوق بشر، از آنها خواست، "از تصویب این قطعنامه یکطرفه که از طرف کشورهای درخواست کننده این نشست ویژه ارائه شده است، خودداری کنند." انجمن ضدافترا، قطعنامه شورای حقوق بشر سازمان ملل را یک "عمل تحریک آمیز و بی شرمانه "خواند و اعلام کرد: "تصویب این قطعنامه، یک اقدام غیرمنطقی علیه اسرائیل و نادیده گرفتن حملات موشکی و تروریستی فلسطینیان است." فاکسمن مدیر ADLبا انتشار یک بیانیه در این مورد، اعلام کرد: "این قطعنامه نشان دهنده تداوم نگرش غیرمنطقی به اسرائیل از طرف نهادها و کارگزاران سازمان ملل است. شورای حقوق بشر نیز نمی خواهد واقعیات منازعه فلسطین ـ اسرائیل را بپذیرد و به تروریسم فلسطینیان بی توجه است و این اقدام شورا نیز یک تحریک بی شرمانه از طرف نهادی است که ضامن رعایت حقوق بشر در جهان است. ADLبه شدت از رأی ممتنع کشورهای عضو اتحادیه اروپا در نشست این شورا متأسف است زیرا باید کشورهای مذکور با رأی خود مانع تصویب این قطعنامه می شدند و فقط کانادا در مقابل این قطعنامه ایستاد."

بنای بریث بین المللی یکی دیگر از سازمانهای حامی رژیم صهیونیستی نیز نسبت به اقدام شورای حقوق بشر در راستای محکوم کردن اقدامات رژیم صهیونیستی در نوارغزه، واکنش نشان داد و تصویب این قطعنامه را نتیجه اقدام متفاوت نمایندگان کانادا و اتحادیه اروپا در این شورا و همچنین نگرش ناعادلانه اعضای این شورا به رژیم صهیونیستی دانست. این سازمان صهیونیستی در این باره آورده است: "یک بار دیگر در قطعنامه شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد، حق اسرائیل برای دفاع از خود طبق منشور سازمان ملل، نادیده گرفته شد. یک بار دیگر شورای حقوق بشر، اسرائیل را به خاطر تعرض به حقوق بشر در سرزمینهای فلسطین اشغالی به ویژه در نوارغزه محکوم کرد.

این قطع نامه که با پیشنهاد سوریه و پشتیبانی اتحادیه عرب و سازمان کنفرانس اسلامی ارائه شد، محاکمه اسرائیل توسط تعدادی از کشورها بود که خود سوابق متعددی در نقض حقوق بشر دارند." بنای بریث در ادامه با تقدیر از رأی مخالف کانادا به این قطعنامه از کشورهای اروپایی که رأی ممتنع دادند به شدت انتقاد کرده و این اقدام را گامی در راستای تلاشهای ضداسرائیلی شورای حقوق بشر ارزیابی می کند. بنای بریث با اعلام عصبانیت خود از اقدام این شورا، اظهار امیدواری می کند که بتواند تغییرات مثبتی را در این شورا ایجاد کند.

رژیم صهیونیستی و اتهام علیه ایران:

مرکز سایمون ویزنتال از معدود سازمانهای صهیونیستی است که ضمن محکوم کردن اقدامات شورای امنیت و شورای حقوق بشر، صراحتاً از آمریکا خواست تا هرگونه قطعنامه ای که علیه رژیم صهیونیستی صادر می شود را "وتو" کند. این مرکز همچنین از کاندیداهای ریاست جمهوری هر دو حزب دموکرات و جمهوریخواه خواست که رفتار دوگانه سازمان ملل علیه رژیم صهیونیستی را محکوم کنند.

کمیته یهودیان آمریکا (AJC)درباره اقدام بین المللی برای وادار کردن هر دو طرف حماس و رژیم صهیونیستی برای حل بحران غزه، واکنش شدیدی از خود نشان داد. AJCقرار دادن حماس و اسرائیل در کنار هم را مضحک و اشتباه دانسته و حماس را یک گروه تروریستی تعریف نمود که هدف آن نابودی اسرائیل است و عمدتاً توسط ایران حمایت می شود. کشوری که طرفدار ایده "محو اسرائیل از روی نقشه جهان "است. به اعتقاد AJC اسرائیل با عقب نشینی از غزه و مذاکره در مسیر راه حل 2 دولتی، خواهان پایان بخشیدن به منازعه با فلسطینیان است.

ب ـ واکنش سازمانهای یهودی حامی مردم فلسطین :

برخلاف سازمانهای صهیونیستی، تعدادی از سازمانهای یهودی طرفدار حقوق مردم فلسطین، اقدامات رژیم صهیونیستی در راستای محاصره نوارغزه را به شدت محکوم کردند. "صدای مستقل یهود" در روزنامه تایمز لندن مطلبی در حمایت از حقوق مردم فلسطین و به ویژه نوارغزه منتشر کرد. در این مطلب آمده است که مجازات دسته جمعی مردم غزه طبق اصول حقوق بین المللی غیرقانونی است، اگرچه ما با هر گونه حمله حتی به شهرکهای اسرائیلی نیز مخالفیم. صدای مستقل یهود که سال 2007 و برای حمایت از مردم فلسطین و انتقاد از رژیم صهیونیستی تأسیس شد، این بیانیه را به امضای 250 نفر از یهودیان ضداسرائیلی رسانده است.

از دیگر گروهها و نهادهای یهودی که به حمایت از مردم غزه پرداخته و اقدامات رژیم صهیونیستی را محکوم کرده است، می توان به سازمان "ناتوری کارتا" اشاره کرد. این سازمان که خود را متعهد به ضدیت با صهیونیسم و موجودیت رژیم صهیونیسی می داند، در تحلیل مفصلی تحت عنوان "قتل عام صهیونیستی در غزه" به بررسی بحران نوارغزه پرداخته و می نویسد: "طبق آموزه های تورات، یهودیان به تقدیر خداوند در تبعید بسر می برند و از ترک تبعید و ایجاد یک دولت یهودی با استفاده از ابزارهای فیزیکی منع شده اند. علاوه بر این، طبق قوانین دین یهود، یهودیان از سرکشی نسبت به یک ملت دیگر منع شده اند و باید به کشورهایی که در آن سکونت دارند، وفادار بوده و از قتل و کشتار و غارتگری دست بردارند. سرزمین مقدس کلاً متعلق به فلسطینیان است."

ناتوری کارتا در مورد بحران غزه، "اسرائیل جنایتکار" را محکوم کرده و یک بار دیگر، مخالفت خود را با موجودیت رژیم صهیونیستی اعلام نمود.

به همین خاطر، ناتوری کارتا در بیانیه ایخطاب به محمود الزهارـ از بنیانگذاران جنبش حماس ـ و مردم فلسطین و به ویژه مردم غزه، نگرانی خود را از وضع موجود اعلام داشته و با مردم فلسطین همدردی کرده است. در این بیانیه آمده است: "مراتب همدردی خود را نسبت به اوضاع مردم غزه ابراز می کنیم. تمام یهودیان سراسر دنیا، ماهیت پلید صهیونیسم و رژیم صهیونیستی را تقبیح می کنند. یهودیان و مسلمانان در سرزمینهای مقدس سالهای طولانی با هم زیسته اند تا اینکه صهیونیسم به عنوان یک جنبش ملی گرا پدیدار شد و با تشکیل دولتی به نام اسرائیل به اذیت و آزار مردم فلسطین پرداخت.

ما به عنوان یهودیان واقعی تورات حمایت خودمان را از شما مردم فلسطین اعلام می داریم و عمیقاً از اینکه به نام ما به تخریب خانه های دیگران می پردازند متأسفیم و امیدواریم هر چه سریع تر، سرنگون شدن این رژیم اشغالگر را با هم جشن بگیریم."

مآخذ:

1. بولتن رویداد و گزارش، مؤسه تحقیقات و پژوهشهای سیاسی علمی ندا، 1386/12/1، سال دهم، شماره 44، شماره مسلسل 378
2. www.Jta.org/cgi-bin/iowa/news/print/1210 8002212108002

gazashowdown.html

1. www.adl.org/presrele/Is1ME-62/5212-62.htm/united Natoins 94/2514-94.html.
2. www.jinsa.org/articles/print.htm/documentid/5104
3. www.aipac.org(8002/1/42)
4. www.ajc.org8002/1/81( )8002/1/22
5. www.ajc.org/site/apps/nl/content2.asp?c=ijITI2 PHKOG$$b=849241$$ct=9697694
6. www.zoa.org/2008/01/zoa-israel-unde.htm
7. www.wiesenthal.com(8002/1/32)(8002/1/22)
8. www.forward.com/articles/48521/
9. www.haaretz.com (8002/1/62)
10. www.worldjewish congress.org/news/globalnews/gn-archives 2008/01/gn-080125- un.html

www.ejpress.org/printversion.aspx?idd=

1. www.Bnaibrith.org/pubs/pr/2008/01/25- unhcr-gaza.cfm
2. www.nkusa.org/ac Tivities/statmets/20080123-usa.cfm