یونسکو و هولوکاست

از دانشنامه صهیونیسم و اسرائیل


در سی و چهارمین نشست عمومی سازمانعلمی، آموزشی و فرهنگی ملل متحد (یونسکو) که 16 اکتبر تا 2 نوامبر 2007 در پاریس برگزار شد، پیش نویس قطعنامه ای که توسط آمریکا، روسیه، اتریش، اسرائیل و کانادا درباره تقویت گرامیداشت یاد و خاطره هولوکاست پیشنهاد شده بود، با اجماع به تصویب رسید. براساس این قطعنامه، یونسکو ابزارها و برنامه های آموزشی برای ارتقای آگاهی در مورد هولوکاست را فراهم خواهد کرد. به علاوه قرار است نمایشگاهی دائمی در زمینه هولوکاست در مقر سازمان ملل متحد در نیویورک ایجاد شود تا توریست ها و بازدیدکنندگان از آن دیدن کنند.

در واقع، یکی از مهمترین برنامه های یونسکو طی دوره پنج سال آینده (2008ـ2013)، ارتقای آموزش ها در زمینه هولوکاست و مقابله با هر نوع انکار آن است. براساس قطعنامه مذکور یونسکو در زمینه همکاریها، مطالعات و تحقیقات درباره هولوکاست و برگزاری کنفرانس هایی در این رابطه، تسهیلاتی را فراهم خواهد کرد.

الف ـ متن قطعنامه:

پیش نویس قطعنامه ای که با شماره 34c/49 مورخ 8 اکتبر 2007 توسط استرالیا، کانادا و اسرائیل، فدراسیون روسیه و آمریکا به نشست سی و چهارم یونسکو ارائه و تصویب شد، به شرح زیر است:

1ـ در اول نوامبر 2005 مجمع عمومی سازمان ملل قطعنامه تاریخی 60/7 در مورد بزرگداشت هولوکاست را تصویب کرد. در این قطعنامه آمده است که: هولوکاست که بر اثر آن، یک سوم مردم یهود و نیز تعداد بی شماری از اقلیت های دیگر کشته شدند، باید یک هشدار برای تمام مردم در زمینه خطر ایجاد تنفر، نژادپرستی و تعصب باشد. علاوه بر آن، با تعیین 27 ژانویه به عنوان روز بین المللی بزرگداشت هولوکاست، اعضای سازمان ملل باید برنامه هایی در زمینه آموزش هولوکاست به نسل های آینده را به اجرا بگذارند.

2ـ در 26 ژانویه 2007، مجمع عمومی سازمان ملل قطعنامه 61/255 در مورد انکار هولوکاست را به تصویب رساند. این قطعنامه بدون هیچ گونه شرطیانکار هولوکاست را محکوم کرده و از تمام دولت های عضو می خواهد که از انکار هولوکاست ـ به عنوان یک واقعیت ـ به طور کلی یا بخشی از آن یا هر فعالیتی در این زمینه، ممانعت به عمل آوردند.

3ـ این قطعنامه های مجمع عمومی به طور واضح بر اهمیت فعالیت نهادهای سازمان ملل در زمینه واقعیات و درس های اخلاقی هولوکاست و همچنین رد هر نوع انکار هولوکاست توسط سازمان ملل نیز تأکید کرده اند.

4ـ براساس قطعنامه 60/7 مجمع عمومی، دبیر کل سازمان ملل برنامه "هولوکاست و سازمان ملل" را اجرا می کند. یونسکو در زمینه موضوعات آموزشی نقش مهمی در سیستم سازمان ملل دارد و مدیر کل یونسکو باید با دبیرکل سازمان ملل در این زمینه به ویژه در تلاش برای آگاهی بخشی درباره بزرگداشت هولوکاست از طریق آموزش و سرکوب هر نوع انکار هولوکاست همکاری کند.

5ـ مدیر کل یونسکو باید در زمینه این همکاری گزارشی تهیه و به صد و هشتادمین نشست (پاییز 2008) هیئت اجرایی یونسکو ارائه دهد.

6ـ با توجه به بندهای مذکور، این قطعنامه در نشست عمومی پیشنهاد می شود:

1) یادآوری اینکه هولوکاست که بر اثر آن یک سوم جمعیت یهودیان دنیا همراه تعداد بی شماری از اقلیت های دیگر قتل عام شدند، باید هشداری برای تمام مردم در زمینه خطر ایجاد تنفر، نژادپرستی و تعصب باشد.

2) یادآوری قطعنامه 60/7 اول نوامبر 2005 مجمع عمومی که هر نوع هولوکاست را محکوم می کند.

3) یادآوری اینکه 27 ژانویه توسط سازمان ملل به عنوان روز بین المللی بزرگداشت یاد و خاطره قربانیان هولوکاست است.

4) یادآوری این نکته برای یونسکو که اقدامات وحشتناکی که در جنگ جهانی دوم رخ داد، ناشی از انکار اصول دموکراتیک، برابری، احترام متقابل و شرافت انسانی بوسیله تبلیغات و دکترین تبعیض نژادی و عدم برابر دانستن انسانها بود.

5) یادآوری قطعنامه 61/255، 26 ژانویه 2007 مجمع عمومی سازمان ملل و توصیه به دبیر کل سازمان ملل در مورد اجرای برنامه "هولوکاست و سازمان ملل".

6) درخواست همکاری مدیر کل یونسکو با دبیر کل سازمان ملل در این برنامه و نیز نقشی که یونسکو می تواند درباره آگاهی بخشی در ارتباط با بزرگداشت هولوکاست از طریق آموزش و سرکوب هر نوع انکار هولوکاست داشته باشد.

کشورهایی که تا 8 اکتبر رسماً از این پیش نویس حمایت کرده بودند عبارتند از: آلبانی، اتریش، بلژیک، چین، برزیل، بلغارستان، شیلی، کلمبیا، کرواسی، قبرس، جمهوری چک، دانمارک، السالوادور، استونی، فیجی فنلاند، فرانسه، گرجستان، آلمان، یونان، گواتمالا، هندوراس، مجارستان، ایسلند، هند، ایرلند، ایتالیا، ژاپن، جمهوری کره، لتونی، لوکزامبورک، موریتانی، مکزیک، موناکو، هلند، نیوزیلند، نیجریه، نروژ، لهستان، پرتغال، رومانی، صربستان، اسلواکی، اسلوونی، اسپانیا، سوئد، سوئیس، ترکیه، مقدونیه، انگلیس، ایرلند شمالی، اوکراین و اوروگوئه.

تدوین کننده اصلی این قطعنامه، بخش امور سازمانهای بین المللی و سازمان ملل وزارت امورخارجه اسرائیل بود. این وزارت طی سه سال طرحی در زمینه حفظ و یادبود هولوکاست و ممانعت از انکار آن را در دستور کار خود قرار داده و برای نخستین بار پیش نویس قطعنامه "اسرائیل برای یاد بود هولوکاست" را به یونسکو ارائه داد. وزارت امور خارجه اسرائیل براساس طرح مذکور رایزنی های گسترده ای در سطح بین المللی از جمله سازمان ملل و نهادهای وابسته به آن را انجام داده است.

این وزارتخانه قبل از تصویب پیش نویس قطعنامه مذکور اعلام کرد که توانسته است حمایت 70 کشور از جمله کشورهای عربی را برای تصویب آن به دست بیاورد. و اظهارات محمود احمدی نژاد رئیس جمهور ایران در زمینه انکار هولوکاست را عامل حمایت کشورهای عربی از این قطعنامه اعلام کرد. وزارتخانه مذکور با اشاره به دیگر قطعنامه هایمصوب مجمع عمومی و شورای امنیت درباره هولوکاست اعلام کرد: هدف این قطعنامه افزایش تلاشها برای گسترش برنامه های آموزشی درباره هولوکاست و تسری آن به سطوح تحقیقات آکادمیک و نیز مدارس است.

قبل از تصویب مصوبه اخیر توسط یونسکو، مرکز سایمون ویزنتال با ارسال نامه ای، از کویچیرو ماتوسورا مدیرکل یونسکو خواست تا برای تصویب این قطعنامه تلاش کند. در این نامه که به امضای شیمون ساموئلز مدیر بخش روابط بین الملل سایمون ویزنتال رسیده، آمده است: از طرف مرکز سایمون ویزنتال، اجازه می خواهم تا از همراهی شما برای فراهم کردن زمینه تصویب قطعنامه ای درباره آموزش هولوکاست و بزرگداشت آن قدردانی کنم. شما هنگام سخنرانی در مرکز تساهل (Tolerance Center)در نیویورک، تأکید کردید که در زمینه بزرگداشت هولوکاست و مقابله با آنتی سمیتیسم معاصر، تعهد شخصی دارید. مرکز ما بسیار خوشحال است که تعداد زیادی پروژه با یونسکو در دست اجرا دارد. ما توصیه می کنیم که قطعنامه پیشنهادی در این زمینه در یونسکو به تصویب برسد. مرکز ما آمادگی کامل برای همکاری در جهت اجرای مفاد قطعنامه آموزش هولوکاست را دارد.

بنای بریث، کنگره جهانی یهود، O.T.R1 شورای بین المللی زنان یهودی، شورای مشورتی سازمانهای یهودی و... نیز از جمله دیگر سازمانهای صهیونیستی بودند که با ارسال نامه به مدیر کل یونسکو، خواستار تصویب این پیش نویس شده بودند.

ب ـ مواضع و اقدامات یونسکو در زمینه هولوکاست:

قبل از تصویب قطعنامه اخیر در یونسکو، این سازمان مواضعی درباره هولوکاست، آنتی سمیتیسم و به طور کلی در ارتباط با یهودیان گرفته بود که به استثنای برخی موارد، اغلب در جهت همکاری با صهیونیست ها بود.

یونسکو عملاً در راستای بزرگداشتهولوکاست، اقدامات زیادی انجام داده است. برای نمونه با درخواست دولت لهستان با تغییر نام اردوگاه جمعی لهستان (Polish Concentration Campos) به اردوگاه جمعی آلمان نازی سابق آشویتزـ بیرکنائو

(Former Nazi German Concentration Camp Auschwitz-Birkenau)

موافقت کرد. سازمانهای صهیونیستی که از حامیان و حتی طراحان اصلی این تغییر نام بودند، استدلال های زیادی برای این تغییر نام ذکر کرده و آن را با یونسکو در میان گذاشتند. و برای مثال کمیته یهودیان آمریکا با ارسال نامه ای برای کویچیرو ماتسورا مدیر کل یونسکو نوشت: یونسکو می تواند با این تغییر نام اساسی، در بزرگداشت خاطره هولوکاست گام مهمی بردارد، زیرا رسانه های جمعی هم اکنون تنها به نام اردوگاههای جمعی لهستان اشاره می کنند که در آن نامی از نازی ها و هولوکاست به میان نمی آید. وقتی یونسکو در بخش میراث جهانی خود به ذکر کامل نام این اردوگاه، اقدام کند، یاد و خاطره هولوکاست برای همیشه گرامی داشته می شود.

انجمن ضدافترا نیز از این تغییر نام حمایت و اعلام کرد که این اردوگاهها نماد کامل بربریت نازیها بوده و باید نام کامل آنها یعنی اردوگاههای کشتارجمعی نازیهای سابق در یونسکو ثبت شود تا به این وسیله تاریخ به طور کامل به آیندگان منعکس شود. آبراهام فاکسمن مدیر ملی انجمن ضدافترا با ارسال نامه ای برای مدیر کل یونسکو نوشت: با ثبت نام "اردوگاه کشتارجمعی سابق نازیها" گام مهمی برای انتقال یاد و خاطره آشویتز به نسل های آینده برداشته می شود.

پس از برگزاری کنفرانس دوربان که در آن سازمانهای غیردولتی، رژیم صهیونیستی را به نژادپرستی متهم کردند، سازمانهای صهیونیستی تلاش کردند تا سازمان ملل، سمیناری در زمینه آنتی سمیتیسم برگزار کند که در نهایت در سال 2003 کنفرانسی توسط یونسکو با حضور بیش از هزار نفر از رهبران سیاسی و مذهبی از سراسر جهان در پاریس برگزار و به موضوع آنتی سمیتیسم پرداخت اما صهیونیست ها از زمان و نتایج این کنفرانس که تنها دوساعت طول کشید ناراضی بودند.

به همین دلیل بار دیگر تلاشهای خود را برای برگزاری یک کنفرانس گسترده تر توسط سازمان ملل آغاز کردند. رهبران سازمانهای صهیونیستی از جمله رؤای انجمن ضدافترا، کمیته یهودیان آمریکا، کنفرانس رؤای سازمانهای عمده یهودیان آمریکا و... رایزنی های گسترده ای را با کوفی عنان دبیر کل سابق سازمان ملل انجام دادند تا این سازمان آنتی سمیتیست نبودن! خود را اثبات کند. در این کنفرانس از سازمان ملل خواسته شد تا قطعنامه ای را در راستای محکومیت آنتی سیمتیسم صادر کرده و دبیر کل سازمان نیز فردی را به عنوان معاون ارزیابی موضوع آنتی سمیتیسم منصوب کند. علاوه بر آن، سازمانهای صهیونیستی درخواست کردند تا گزارش هایی درباره آنتی سمیتیسم توسط نهادهای حقوق بشر سازمان ملل تهیه شود، دبیر کل سالانه بیانیه ای درباره راههای مبارزه با آنتی سمیتیسم صادر کند و نهاد خاصی را برای پیگیری این موضوع در سازمان ایجاد کند تا به این وسیله برای مقابله با آنتی سمیتیسم گام عملی بردارد.

رهبران سازمانهای صهیونیستی در کنفرانس یک روزه سازمان ملل درباره آنتی سمیتیسم، درباره ضرورت مقابله با آن سخنان زیادی را بیان کردند. برای نمونه آبراهام فاکسمن مدیر ملی انجمن ضدافترا گفت: این کنفرانس آغاز راه است. باید از این فرصت بهره برداری کرد چرا که مجمع عمومی تاکنون از قرار گرفتن موضوع آنتی سمیتیسم در پیش نویس مذاکرات خودداری کرده است. مارک ویتزمن از مقامات سایمون ویزنتال نیز گفت: سازمان ملل به عنوان یک نهاد بر خاکسترهای هولوکاست بنا شده، بنابراین آنتی سمیتیسم باید توسط آن نابود شود. اگر به آنتی سمیتیسم در قالب یک گفتمان جهانی مشروعیت داده شود، سازمان ملل به ریشه خود ضربه زده و دیگر اعتباری اخلاقی نخواهد داشت. وی افزود این کنفرانس تنها در صورتی مؤر خواهد بود که نقطه آغازین باشد و گام های بعدی با تصویب قطعنامه در محکومیت آنتی سمیتیسم از سوی مجمع عمومی برداشته شود. ویتزمن گفت: این کنفرانس تنها درصورتی مؤر خواهد بود که اولین گام محسوب شود و نه آخرین گام.

کوفی عنان دبیرکل وقت سازمان ملل تحت این هجمه تبلیغاتی گفت: اعتراف می کنم که فعالیت سازمان ملل در مورد آنتی سمیتیسم کمتر از حد ایده آل بوده است. مبارزه با آنتی سیمتیسم باید برنامه اصلی سازمان ملل باشد و یهودیان در اقصی نقاط جهان این سازمان را خانه امن خود بدانند.

یونسکو همچنین به دنبال تلاش رهبران یهودی تاجیکستان و تبلیغات آنها در راستای جلوگیری از تخریب کنیسه دوشنبه (پایتخت این کشور) طی صدور بیانیه رسمی، ضمن اعتراض به اقدامات دولت تاجیکستان اعلام کرد که کنیسه دوشنبه نباید تخریب شود. در این بیانیه آمده بود که تلاش مقامات تاجیکستان برای تخریب این کنیسه ـ تنها مرکز جامعه یهودیان 500 نفره در دوشنبه ـ نقض تعهدات بین المللی از جمله تعهد این کشور نسبت به حفظ میراث فرهنگی تلقی خواهد شد. البته به گفته میخائیل عبدالرحمانف، حاخام کنیسه دوشنبه، مقامات تاجیکستان این درخواست یونسکو را نادیده گرفتند. از جمله اقدامات دیگر یونسکو انتشار مقالاتی درباره هولوکاست است. هر ساله مسابقه ای در سطح دانشگاههای روسیه درباره هولوکاست برگزار می شود که دفتر مرکزی یونسکو پنج نفر نخست این مسابقه را به پاریس دعوت کرده و ضمن تقدیر، مقالات آنها را نیز منتشر می کند. این مسابقه توسط بنیاد هولوکاست روسیه در مسکو انجام می شود.

یکی از موارد اختلاف یونسکو و صهیونیست ها، مخالفت یونسکو با حفاری های رژیم صهیونیستی در بیت المقدس است. یونسکو به خوبی هدف این حفاریها مبنی بر تخریب مسجدالاقصی را درک کرده است. روزنامه جروزالیم پست در یکی از سرمقالات خود موضوع این اختلاف نظر را تشریح کرده و می نویسد: "موضوع بازرسی یونسکو در نزاع بر سر حفاری در معبد کوهستان از ابتدا بیهوده بود، مخصوصاً با توجه به پیشینه طولانی این سازمان در خصومت با اسرائیل از زمانی که حفاری در معبدکوهستان را در سال 1996 آغاز کرد. یونسکو حتی حاکمیت اسرائیل بر اورشلیم را نیز به رسمیت نمی شناسد و هیئتی که از سوی یونسکو در سال 1998 از منطقه دیدار کرد، از دیدار با مقامات رسمی اسرائیل اجتناب ورزید. در گذشته، این سازمان خواستار تحریم مالی اسرائیل شده، صدها قطعنامه را به تصویب رسانده و از فعالیت های اسرائیل در یهودیه و سامریه و نوارغزه انتقاد و تلاش اسرائیل برای اعاده مکانهای مقدس و تاریخی اورشلیم را محکوم کرده است. زمانی که سازمان ملل پنجاهمین سالگرد تأسیس خود را جشن گرفت، یونسکو از اشاره به هولوکاست در بیانیه خود، خودداری کرد.

ج ـ مواضع مدیر کل یونسکو درباره هولوکاست:

کویچیرو ماتسورا در سال 2000 پیام مفصلی برای نشست بین المللی هولوکاست که در استکهلم برگزار شد، فرستاد. وی در این پیام گفت: من به عنوان مدیرکل یونسکو از برگزاری این کنفرانس استقبال و از کشورهایی که آموزش و تحقیق درباره هولوکاست را در کشور خود در اولویت قرار داده اند، تقدیر می کنم. یونسکو از جمله نهادهایی است که پس از مدت بسیار کوتاهی بعد از جنگ جهانی دوم تأسیس شد. بنیانگذاران این نهاد در مقدمه اساسنامه یونسکو نوشته اند: جنگ وحشتناکی که به تازگی پایان یافته، تنها با نادیده گرفتن اصول دموکراتیک نظیر برابری و احترام متقابل انسانها به یکدیگر و نیز تبلیغ دکترین نژادپرستی و نابرابری ایجاد شد.

بنیانگذاران یونسکو از جمله لئون بلوم (Leon Blum)درک کردند که آموزش، فرهنگ، علم و ارتباطات سنگرهای دفاع از حقوق بشر، دموکراسی و امنیت در میان ملتها محسوب می شوند. یونسکو با نیم قرن سابقه و تعهد درباره تساهل و حقوق بشر، آماده همکاری در این زمینه هاست. اعضای یونسکو اقدامات متعددی در زمینه مبارزه با نژادپرستی انجام داده اند. هولوکاست، تجربه ای بود که ما آن را پشت سر گذاشتیم. یاد حادثه ای که در آن تعداد زیادی مرد، زن و کودک بی گناه کشته شدند، باید گرامی داشتهشود.

البته نه تنها توسط مورخان بلکه توسط همه ما و به ویژه جوانان، هولوکاست ممکن است یک نسل کشی دولتی در گذشته باشد اما نسل کشی های زیادی نیز در جهان معاصر وجود داشته اند که از جمله آنها می توان به رواندا، بوسنی و هرزگوین و تی مور شرقی اشاره کرد و درباره تکرار حوادث مشابه در آینده هشدار داد. درسهای این نسل کشی ها به ویژه درس هولوکاست باید به منظور جلوگیری از اقدامات مشابه در آینده به دقت فرا گرفته شود.

در هولوکاست و نسل کشی های دیگر معاصر، نسل کشی هنگامی رخ داد که آزادی بیان و حقوق بشر نادیده گرفته شدند همکاری در سطح ملی و بین المللی به ویژه در سطح سازمان ملل، به اعضای آن کمک می کند تاریخ را در متن جغرافیا بازنگری کنند. حمایت از آزادی بیان و مطبوعات متکثر، برای یونسکو یک اولویت است. در برنامه میراث جهان (The World Heritage Programene)ما هدف تقویت فرهنگ و کثرت گرایی را دنبال می کنیم.

به عنوان مدیر کل یونسکو، تضمین می دهم که یونسکو شما را در زمینه آموزش کودکان برای قرن جدیدی که در آن روح تساهل و احترام متقابل حاکم باشد، کمک می کند.

مدیرکل یونسکو همچنین در دسامبر 2006 از هر گونه تلاش برای زیر سؤل بردن یا انکار هولوکاست ـ مانند برگزاری کنفرانس تهران درباره هولوکاست ـ به ویژه درباره ماهیت کشتار شش میلیون یهودی توسط نازی ها ابراز تأسف کرد. وی طی بیانیه ای گفت: در قبال تلاشهایی که اخیراً برای نوشتن مجدد تاریخ انجام می شود، اعلام می کنم که وظیفه اخلاقی ما تجزیه و تحلیل گذشته در حال بدون حذف، تغییر و غلط نویسی آن است. هر نوع تلاش برای انکار یا زیر سؤل بردن هولوکاست و سایر جرائم علیه بشریت به شدت مایه تأسف است.

یونسکو نقش عمده ای در انتقال میراث گذشته که اهمیت ویژه ای برای نسل جوان دارد، داراست.

وی افزود: اردوگاه مرگ آشویتز در فهرست میراث جهانی قرار دارد که این نشان دهنده وظیفه مادر قبال تاریخ است. هنگامی که من در سال 2001 از این اردوگاه بازدید کردم، به شدت متأثر شدم. من نیز مانند مدیر کل سازمان ملل، تمام تلاشها برای ایجاد شک و شبهه در مورد واقعیت هولوکاست به عنوان یک حادثه بی نظیر و غیر قابل انکار تاریخ را محکوم می کنم. من هم مانند عنان می گویم، هر اقدامی در این زمینه باید با مقاومت همه انسانها مواجه شود. مدیرکل یونسکو همچنین از قطعنامه مجمع عمومی در مورد تعیین روز 27 ژانویه به عنوان روز بزرگداشت قربانیان هولوکاست که هدف آن یادآوری همه جنایات گذشته و پیشگیری از جنایات علیه بشریت در آینده است، دفاع کرد.

علی رغم مواضع جانبدارانه یونسکو، سازمانهای صهیونیستی از جمله انجمن ضدافترا، این نهاد را به یکجانبه نگری محکوم کرده اند. انجمن ضدافترا در آستانه یکی از نشست های سالانه یونسکو، ضمن درخواست از این نهاد برای تأکید بر لزوم مبارزه با آنتی سمیتیسم اعلام کرد: یونسکو در مقابل تهدیدات جدی علیه صلح و تساهل سکوت کرده و همکاری میان این سازمان و کشورهای عضو در این زمینه غیرقابل قبول است. انجمن ضد افترا اعلام کرد که یونسکو همچنان بیانیه ای یک طرفه را علیه اسرائیل صادر می کند و این مسئله سیاسی بودن این نهاد وابسته به سازمان ملل را نشان می دهد. یونسکو باید به فعالیت های خود در حوزه فرهنگ آموزی و بردباری بپردازد نه آنکه اسرائیل را محکوم کند. این نهاد باید تروریسم فلسطینی را در قطعنامه های سالانه خود محکوم کند؟

همچنین انجمن ضدافترا در سپتامبر سال 2007 در یک مقاله شدیداللحن، بسیاری از نهادهای وابسته به سازمان ملل و مجمع عمومی این سازمان را به باد انتقاد گرفت. در این مقاله آمده است که موضع گیری های ضداسرائیلی همیشه توسط یونسکو به نمایش گذاشته می شوند. یونسکو از سال 1974 تا 1978 ضمن تحریم مالی دولت یهودی، صدها قطعنامه در محکومیت فعالیت های اسرائیل در کرانه باختری صادر کرده و عملیات اکتشاف در اورشلیم را نیز محکوم می کند.

د ـ آموزش هولوکاست:

یکی از مهم ترین بخشهای قطعنامه 60/7 مجمع عمومی، مربوط به هولوکاست و برنامه سازمان ملل در این زمینه و بیشتر تصمیم های بعدی نیز در چارچوب آن انجام می شود. هدف این برنامه که از سال 2006 آغاز شده، بسیج جامعه مدنی برای بزرگداشت و آموزش هولوکاست به منظور جلوگیری از تکرار نسل کشی ها در آینده است. از زمان اجرای این طرح، شبکه ای بین المللی از گروههای جامعه مدنی برای حمایت از کارشناسانی که در زمینه هولوکاست و مطالعات نسل کشی فعالیت می کنند تشکیل شده است. طرح "هولوکاست و برنامه سازمان ملل" شامل فعالیت های متنوع و گسترده ای در زمینه تهیه سریالها، برگزاری سمینارها و حمایت از برنامه های آموزشی و تحقیقاتی است.

در این راستا، سمینار "از کریستال ناخت تا امروز، چگونه می توان با تنفر مقابله کرد؟" در سالن داگ هرمرشولد سازمان ملل برگزار شد. در این سمینار مقالاتی درباره مسئولیت دولت ها در زمینه حمایت از حقوق بشر و شهروندان خود، چگونگی ایفای نقش سازمانهای غیردولتی در مقابله با ایدئولوژی نژادپرستانه و مقابله با ایجاد تنفر در اینترنت ارائه شد و در آن افرادی چون فردریکو ویلگاس بلتران (Federoco Beltran villegas) از سوئد، مارک ویتزمن (Mark Weitzman) از مرکز سایمون ویزنتال در نیویورک و... شرکت کردند.

همچنین با مشارکت همین برنامه سازمان ملل با بنیاد یادواشم، سمیناری برای آموزش برخی کارکنان سازمان ملل درباره هولوکاست و اهمیت آن در جهان امروز از 27 اکتبر تا اول نوامبر 2007 در بیت المقدس برگزار شد. کیو آکاساکا (Kiyo Akasaka)مدیر کل ارتباطات و اطلاعات عمومی سازمان ملل متحد درباره این سمینار گفت: سازمان ملل نباید هرگز فراموش کند که در واکنش به وحشیگری که در جنگ جهانی دوم رخ داد، به وجود آمده و فاجعه هولوکاست در شکل گیری این سازمان نقش عمده ای داشت.

این حادثه در منشور ملل متحد و اعلامیه جهانی حقوق بشر انعکاس یافته است. ما از یادواشم تقدیر می کنیم که زمینه برای فراهم کردن درسهای مهمی که باید از هولوکاست گرفته شود را فراهم کرده است. در این سمینار که توسط مرکز بین المللی مطالعات هولوکاست در بنیاد یادواشم هدایت می شد، شرایطی که در آن هولوکاست به وجود آمد و مسئولیت های فردی و جمعی در قبال جلوگیری از نسل کشی، تشریح شد. شرکت کنندگان در این سمینار، نیروهای فعال در مرکز اطلاعات سازمان ملل در دفاتر آنکارا، بانکوک، بخارست، کی یف، مانیل، مینسک، پرتوریا، تفلیس، توکیو و ایروان شرکت کردند. آونر شالوم رئیس بنیاد یادواشم ضمن خیر مقدم به شرکت کنندگان در سمینار برنامه بین المللی آموزش هولوکاست و ممنوعیت جلوگیری از نسل کشی گفت: درست است که هولوکاست در مورد یهودیان رخ داد اما برای همه جوامع و ملتها اهمیتی حیاتی دارد.

هولوکاست بیانگر فروپاشی و اضمحلال ارزشهای مشترکی است که تمدن انسانی را تحکیم کرده اند و ما را بر آن می دارد تا بدانیم چگونه چنین چیزی رخ می دهد برگزاری این سمینار کمک می کند تا از صحت و یکسانی اطلاعات مؤر مرتبط با موضوع هولوکاست اطمینان حاصل شود

مآخذ:

  1. بولتن رویداد و گزارش اسرائیل، مؤسسه تحقیقات و پژوهش های علمی سیاسی ندا، 1386/6/24، شماره مسلسل 365، سال دهم شماره 31.
  2. www.haaretz.com/haswn. objects/pags/print=919828/916306
  3. www.unesco.org/en/ev.php-url-id=84114
  4. www.unesdoc.unseco.org/inages/835100/5100/1587E.pdf.
  5. www.mfa.gov.il/mfa/foreignt Relations/israel+and+un
  6. www.wiesenthal.com/site/opps/nl=
  7. 312458/asp=3125777
  8. www.bnaibrith.org/pubs/pr/6/11/7002
  9. www.adl.org/pressRles/united Natins- 9984-49-94.htm
  10. www.ajc.org/site/apps/nl/contentz=1191351
  11. www.holocaustforum. gov/se/conference/official-documents/messayes/matsrua.htm
  12. www.un.org/apps/news/story.asp/news Id=35902
  13. www.adl.org/internatmnal/israel-un- bisases.asp? m-flimode=2
  14. www.un.org/news/press/doc/7002/note6117/doc.htm
  15. www.israelrainalnews.com: 80/news.aspx/