محصولات صنعت هولوکاست

از دانشنامه صهیونیسم و اسرائیل
نسخهٔ تاریخ ‏۱۷ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۲۱:۲۹ توسط Wikiadmin (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


مقدمه:

در اواخر قرن بیستم، هولوکاست از منظر اصطلاحی و مفهومی تداعی کننده اسطوره کشته شدن شش میلیون یهودی در طول جنگ جهانی دوم بود به گونه ای که نابودی این تعداد یهودی مبتنی بر برنامه ای از پیش تعیین شده و در چارچوب راه حل نهایی هیتلر برای حل مسئله یهود، یعنی نابودی کامل این نژاد، تعریف می شد؛ برنامه ای که یکی از راههای تحقق آن استفاده از کوره های آدم سوزی و تبدیل آنها به کوره های یهودی سوزی بود. بنابراین پیامد و نتیجه قبول این اسطوره (به عنوان دال) به پذیرش مظلومیت یهودیان (مدلول) می انجامد که نتیجه آن تأمین مطالبات آنان است.

بخش عمده این مطالبات در قالب مطالبات مالی یهودیان و دریافت غرامت آنان از کشور آلمان و دیگر کشورها بود؛ مطالباتی که پیگیری صحت و سقم و تعیین میزان آنها از طریق تشکیل دادگاههای رسیدگی به دعاوی قربانیان و بازماندگان هولوکاست محقق می شدند. میزان سودآوری رسیدگی به این سطح از مطالبات و دعاوی یهودیان باعث شد که در این مقطع برخی از کارشناسان و تحلیلگران مسائل سیاسی، از هولوکاست به عنوان "صنعت هولوکاست" یاد کنند.

صنعتی که به دلیل سرمایه گذاری یهودیان تحتسازماندهی و حمایت صریح رژیم صهیونیستی، به یکی از سودآورترین فعالیتهای اقتصادی قرن بیستم تبدیل شده بود. لیکن با آغاز قرن بیست ویک و در واقع آغاز هزاره جدید و لزوم و رویکردهای نو به پدیده ها از یک سو و شروع نظریه پردازی درباره تعاملات بین تمدنی از سوی دیگر، زمینه های متنوع کارکردی هولوکاست و در واقع استخراج محصولات جدید هولوکاست در سه عرصه سیاسی، فرهنگی و بین المللی فراهم شد. در این گزارش به مناسبت نزدیکی شصت ویکمین سالگرد آزادی اردوگاه آشویتز (که به عنوان یکی از نمادهای اصلی هولوکاست شناخته می شود) به این محصولات اشاره می شود.

توضیح اینکه سازمانهای یهودی سراسر جهان متولی تولید اصلی این محصولات محسوب می شوند و با اتکا به حمایت رژیم صهیونیستی، از طریق سازماندهی جوامع یهودی همه کشورهای جهان این منافع را تعقیب می کنند.

الف ـ محصولات فرهنگی:

سازمانهای یهودی در هزاره جدید همواره تلاش کرده اند تا امکان تولید محصولات فرهنگی هولوکاست مبتنی بر دو محور آموزش و پژوهش امکان پذیر شود. هدف اصلی از فعالیت در این دو عرصه، تبدیل هولوکاست به شاخصی ارزشی برای ارزیابی میزان خوب یا بد بودن رفتارهای فردی و جمعی در کشورهای مختلف است.

بدیهی است تبدیل هولوکاست به یک ابزار و کالای ارزشی جهانی، نه تنها تقویت کننده مبادی و بنیان های اصلی تشکیل دهنده این اسطوره است، بلکه امکان بازخوانی و تجدیدنظر در پیش فرضهای آن را نیز نفی می کند. بخشی از فعالیتهای یهودیان برای تبدیل هولوکاست به فرآورده های فرهنگی، این فعالیت ها در دو محور تشریح و آخرین مصادیق و نمونه های این فعالیتها در سال 2005 ذکر می شوند:

1 ـ برنامه های آموزشی:

انجام و اجرای فعالیتهای آموزشی هولوکاست، یکی از فعالیتهای مستمر و ویژه سازمانهای یهودی در سراسر جهان است. این فعالیتها در قالب تهیه و تولید بولتن، کتاب و جزوه آموزشی، اجرای برنامه هایآموزشی، سفرهای آموزشی و تدوین برنامه های آموزشی برای افراد، گروهها و ملیتهای مختلف به اجرا گذاشته می شوند.

1) اجرای برنامه آموزشی در مورد هولوکاست:

جدیدترین برنامه های آموزشی در مورد هولوکاست در تاریخ 31 جولای 2005 (9/11/1384) با همکاری سازمانهای مهم یهودی همچون بنیاد تاریخی شواه (Shoah)، یادواشم (Yadvashem) و انجمن ضدافترا در دبیرستانهای آمریکا برگزار شد. طی این برنامه آموزشی با عنوان "طرح بازتاب هولوکاست"، دانش آموزان ضمن اطلاع از "فجایع هولوکاست" با پیامدها و مخاطرات تکرار این رویداد آشنا شدند.

2) اجرا و انجام سفرهای آموزشی:

یکی از مهم ترین سفرهای آموزشی با موضوع هولوکاست، در تاریخ 1/8/2005 از سوی موزه یادمان هولوکاست، مؤسسه آموزش هولوکاست براون (Braun)، کنفرانس دعاوی یهودیان علیه آلمان و انجمن ضدافترا به اجرا گذاشته شد. در این سفر، جمعی از آموزگاران مدارس کاتولیک سراسر آمریکا به اسرائیل سفر کردند تا دوره آموزشی "جمع آوری آخرین شواهد مربوط به آنتی سمیتیسم و هولوکاست" را فرا گیرند.

هدف اصلی اجرای این طرح نیز آموزش و ارائه آخرین منابع آموزشی هولوکاست به آموزگاران مدارس کاتولیک آمریکا برای آموزش به دانش آموزان بود. این در حالی بود که تنها بعد از گذشت دو ماه از اجرای این برنامه ویاچسلاو کانتور (vyacheslav Kantor)رئیس هیئت مدیره کنگره یهودیان اروپا و رئیس مؤسسه همایش جهانی هولوکاست از اجرای این برنامه برای معلمان روسیه خبر داد.

3) تهیه کتب و جزوات آموزشی:

یکی از مهمترین سازمانهای فعال یهودی که در امر تهیه و تولید جزوات آموزشی هولوکاست فعالت است، مرکز جسپا (Jcpa) وابسته به کنفرانس مهم ترین سازمانهای یهودی آمریکا است. عمده فعالیتهای این مرکز، تهیه بولتن و کتب آموزشی درباره هولوکاست و ارائه آن به مراکز مختلف آموزشی است.

2 ـ برنامه های پژوهشی:

انجمنها و سازمانهای یهودی و صهیونیستیصرف نظر از اجرای فعالیتهای آموزشی هولوکاست، از انجام تحقیق و سندسازی درباره هولوکاست نیز غافل نمانده اند. این سطح از فعالیتها در چارچوب تأسیس مؤسسات تحقیقاتی و در نتیجه، اجرای پروژه های تحقیقاتی درباره این موضوع انجام می شوند تا از این طریق در کنار انجام امور آموزشی، امکان نیازسنجی و اثرسنجی دوره های آموزشی هولوکاست مهیا شود.

1) تأسیس مؤسسات تحقیقاتی:

جدیدترین مؤسسه تحقیقاتی با هدف سندسازی برای اسطوره هولوکاست در تاریخ 11/10/2005 در بخارست رومانی تأسیس شد. در مراسم بازگشایی این مؤسسه مقامات رومانیایی ابراز امیدواری کردند که: "این مؤسسه که به نام الی ویزل [از به اصطلاح بازماندگان هولوکاست ]نامگذاری شده، در آینده بتواند آگاهی جهانیان را از نقش کشور رومانی در واقعه هولوکاست افزایش دهد." سفیر اسرائیل در رومانی نیز در جریان افتتاح این مؤسسه ابراز امیدواری کرد که این مؤسسه بتواند برای همیشه یاد و خاطره قربانیان هولوکاست را زنده نگه دارد.

2) اجرای طرحهای تحقیقاتی آموزشی:

آخرین طرح تحقیقاتی برای ارزیابی نیازسنجی هولوکاست، در اوایل سال 2005 میلادی توسط یک سازمان یهودی در آمریکا به نام جامعه بین المللی سفاردی ISFSPانجام پذیرفت. به ادعای این سازمان یهودی، نتایج این طرح نشان می داد نزدیک به 63 درصد از پاسخ دهندگان آمریکایی اعتراف کرده اند که نام آشویتز برای آنان آشنا نیست. این در حالی بود که به ادعای این سازمان یهودی که در نظرسنجی صورت گرفته در انگلستان مشخص شده بود، تنها 43 درصد از شهروندان این کشور، نام این اردوگاه را شنیده اند.

در پایان این تحقیق نیز چنین نتیجه گیری شد که با توجه به عمق این فاجعه، آموزش هولوکاست امری بسیار ضروری است.

ب ـ محصولات سیاسی:

در کنار محصولات فرهنگی هولوکاست که پیش تر مورد اشاره قرار گرفت، محصولات سیاسی هولوکاست مبتنی بر سه محور اعتراف اکثرکشورهای جهان به واقعیت هولوکاست، توجه مقامات دولتی و نمایندگان مجالس کشورها به این مقوله از طریق شرکت در مراسم مختلف برگزار شده در مورد گرامیداشت هولوکاست و اختصاص بودجه از سوی دولتها نسبت به تأسیس نمادها و سمبل های ویژه هولوکاست، طراحی می شوند.

بدیهی است پیامد اصلی این تلاشها صرف نظر از تبدیل هولوکاست به ارزشی جهانشمول و فراگیر، زمینه سازی برای طرح مطالبات هرچه بیشتر سیاسی سازمانهای یهودی و صهیونیستی به دلیل قبول انگاره مظلومیت یهودیان از سوی مقامات سیاسی است. در واقع، پذیرش این انگاره به معنای فراگیر شدن احساس گناه در قبال هولوکاست و در نتیجه لزوم جبران خسارت وارد شده بر یهودیان است.

بدیهی است محصولات سیاسی صنعت هولوکاست نیز مبتنی بر مظلوم نمایی هرچه بیشتر یهودیان زمینه سازی برای امکان طرح مطالبات هرچه بیشتر است. برای نمونه، انجمن ضدافترا با صدور بیانیه ای به مناسبت ایام گرامیداشت شصتمین سالگرد هولوکاست از طرح درخواست خود برای افشای اطلاعات مربوط به مجرمان جنگی نازی توسط سیا خبر داد که تا پیش از این سازمانهای اطلاعاتی و امنیتی آمریکا از انتشار آن خودداری می کردند.

طرح این درخواست با توجه به امکان طرح مطالبات جدید یهودیان همچون دریافت غرامت و تعقیب و مجازات جنایتکاران جنگی صورت گرفت که همواره از سوی سازمانهای یهودی، همچون "سایمون ویزنتال" به عنوان سازمان مدعی شکار نازیها و دستگیری مجرمان جنگی دنبال می شد. به همین دلیل نیز تنها یک روز پس از طرح این درخواست از سوی انجمن ضدافترا، سایمون ویزنتال نیز با صدور بیانیه ای همین درخواست را تکرار کرد.

در این بیانیه نیز بر ضرورت افشای اطلاعات سیا پیرامون عاملان کشتار یهودیان تصریح و از عملکرد کنونی سیا در این باره انتقاد شده بود.

"سایمون ویزنتال" در هفتم فوریه 2005 نیز اقدام به تنظیم دادخواستی کرد که در آن به نقل از اعضای سازمان نوشته شده بود: ما افشای هرگونه اطلاعات مربوط به نازیها در طول جنگ جهانی دومرا خواستاریم و اطمینان داریم که ارائه و افشای آنها می تواند نقش مهمی در شناسایی متهمان داشته باشد. متعاقب طرح این درخواستها و تکرار آن به صورت زنجیره ای از سوی اکثر سازمانهای یهودی، در نهایت، "سیا" مجبور شد با انتشار این اسناد موافقت کند.

برخی از این اسناد مربوط به افسران سابق نازی شاغل در نهادهای امنیتی آمریکا ـ و حتی اعزام آنها به شوروی ـ بود و نظر به تجارب امنیتی این افسران در جمع آوری حفظ و انتقال اطلاعات، معرفی آنها ضربه سختی به سیستم امنیتی و اطلاعاتی آمریکا وارد می کرد.

در اینجا با توجه به آنچه بیان شد، نمونه هایی از سه محور مذکور ارائه می شود.

1 ـ اعتراف اکثر کشورهای جهان نسبت به "واقعیت هولوکاست":

برای اطلاع از اذعان و اعتراف اکثر کشورهای جهان نسبت به "واقعیت هولوکاست" واکنش چهار کشور مهم از چهار قاره جهان مورد ارزیابی قرار می گیرد. این واکنشها متعاقب صدور قطعنامه یادبود هولوکاست در سازمان ملل در اول نوامبر 2005 صورت

1) کشور آمریکا از قاره آمریکا:

جان بولتون، سفیر آمریکا در سازمان ملل، در سخنرانی خود درباره هولوکاست ضمن تأکید بر اهمیت توجه به آن اظهار داشت: جهان نباید اجازه دهد یک هولوکاست دیگر علیه یهودیان تحقق یابد. وی همچنین اعلام کرد که راه جلوگیری از این تراژدی، آموزش فراگیر هولوکاست و انجام هر گونه اقدام لازم در این راستا است.

2) آلمان از قاره اروپا:

پس از آنکه گانتر پلیوگر (Gunter pleuger) سفیر آلمان در سازمان ملل از هولوکاست به عنوان "تاریک ترین فصل تاریخ آلمان" یاد کرد که به هیچ وجه نباید اجازه داد بار دیگر تکرار شود، یوشکافیشر وزیر امور خارجه سابق این کشور با تأکید بر این اظهارات اعلام کرد: وقایع مربوط به هولوکاست تاریک ترین بخش تاریخ آلمان محسوب می شود و ملت آلمان نیز از تصویب روز گرامیداشت درگذشتگان و بازماندگان هولوکاستابراز شادمانی می کند.

3) اردن از قاره آسیا:

شاهزاده زیدالحسین (Zeid Al-Hussein) سفیر اردن در سازمان ملل هولوکاست را جنایتی در عظیم ترین مقیاسها توصیف کرد و یادآوری لحظات تاریک و جنایت باری که یهودیان درک کرده اند را برای فهم میزان مهلک بودن ایده های نژادپرستانه لازم دانست. جالب اینکه زیدالحسین شرط جلوگیری از تکرار پدیده نسل کشی را مشروط به مقابله همه کشورها با عقاید منکران این حوادث در داخل و همچنین حمایت جمعی کشورها از اقدامات دادگاه کیفری بین المللی دانست.

4) مصر از قاره آفریقا:

ماجد عبدالعزیز (Maged Abdulaziz) نماینده مصر در سازمان ملل نیز ضمن استقبال از تصویب روز یادبود هولوکاست در سازمان ملل و تصریح رأی مثبت دولت مصر به این قطعنامه، خواستار توجه به هر گونه نسل کشی و پاکسازی نژادی در جهان شد.

2 ـ توجه مقامات دولتی و نمایندگان مجالس کشورهای مختلف نسبت به هولوکاست:

الف) توجه مقامات دولتی:

ادای احترام مقامات دولتی نسبت به هولوکاست، از طریق شرکت در مراسم یادبود سالانه هولوکاست و سخنرانی در محافل یهودی درباره این اسطوره برای تأکید بر واقعی بودن، آن در کشورهای مختلف اروپایی تحقق می پذیرد. در اینجا به نمونه هایی از توجه مقامات دولتی نسبت به این مقوله، اشاره می شود.

1) فرانسه:

به گزارش روزنامه هاآرتس دومینیک دوویلپن نخست وزیر کشور فرانسه، ضمن شرکت در مراسم شصت وسومین سالگرد بزرگداشت یهودیانی که در جنگ جهانی دوم در منطقه ول دیو (Vel dhiv) فرانسه دستگیر شده بودند، بر اهمیت توجه به مقابله با تمامی اشکال ترویج نفرت به ویژه آنتی سمیتیسم تأکید کرد. همچنین در این مراسم، نخست وزیر فرانسه تأکید کرد که دولت این کشور با تمام توان با آنتی سمیتیسم و اشکال مختلف آن مبارزه می کند. در پایان مراسم حاضران به همراه نخست وزیران فرانسه برای آموزش قربانیانهولوکاست دعا کردند.

2) آلمان:

به گزارش کنگره جهانی یهود، یوشکا فیشر وزیر امور خارجه سابق آلمان، ضمن شرکت در مراسم یادبود هولوکاست که به مناسبت شصتمین سالگرد آزادی اردوگاه آشویتز در شهر مقدونیه یونان برگزار شد، نسبت به قربانیان این واقعه ادای احترام کرد. فیشر در این مراسم که هر سال از سوی محافل یهودی به مناسبت یاد و خاطره قربانیان هولوکاست برگزار می شود، خواستار توجه کشورهای جهان به هولوکاست و اتخاذ اقدام لازم در این راستا شد.

3) رومانی:

ترایان باسسکو (Traian Basescu)رئیس جمهور رومانی همزمان با گرامیداشت مرگ یهودی ها در خلال جنگ جهانی دوم و بزرگداشت روز هولوکاست، در جایگاه اختصاص داده شده به بنای یادبود قربانیان هولوکاست در این کشور شرکت کرد و با گذاشتن دسته گل روی این بنای یادبود در محوطه تورال شهر بخارست یاد و خاطره آنان را گرامی داشت.

4) پاپ:

پاپ بندیکت شانزدهم در یکی از سفرهای خود به آلمان به عنوان کشور زادگاهش، ضمن محکوم کردن تلاش نازی ها برای کشتن دسته جمعی یهودیان، از آن به عنوان یک لکه ننگ در تاریخ بشر یاد کرد؛ لکه ننگی که تا ابد از دامان تاریخ بشریت پاک نخواهد شد.

ب) توجه نمایندگان پارلمانی نسبت به هولوکاست:

صرف نظر از ادای احترام مقامات دولتی کشورهای مختلف نسبت به بزرگداشت هولوکاست، نمونه های متعددی از توجه نمایندگان پارلمانی کشورهای مختلف نسبت به این اسطوره وجود دارد. برای نمونه، همزمان با نزدیک شدن سالگرد هولوکاست، شماری از نمایندگان پارلمان ایالت ساکسون در آلمان فدرال، خواهان یک دقیقه سکوت به نشانه همدردی با یهودیان کشته شده توسط نازیها در دوران جنگ جهانی دوم شدند. لیکن طرح این پیشنهاد با مخالفت نمایندگان عضو حزب دموکراتیک ملی روبه رو شد. متعاقب این مخالفت، موج انتقاد از سوی سازمانهای یهودی و گروهها و مقامات آلمان متوجه این حزب شد.

برای نمونه، شورای مرکزی یهودیان آلمان که مهمترین تشکل یهودی این کشور است، خواستار انحلال این حزب شد. این در حالی بود که نمایندگان پارلمان اتریش، به مناسبت گرامیداشت سالگرد تأسیس صندوق غرامت هولوکاست، از یکی از بازماندگان هولوکاست در این کشور، دعوت به سخنرانی کردند. موشه جوداهه (Moshe Judahe) در این نشست، از نمایندگان اتریش درخواست کرد برای کمک به بازماندگان هولوکاست، از هیچ کوششی دریغ نکند.

3 ـ اختصاص بودجه از سوی دولتها برای تأسیس نمادهای هولوکاست:

صرف نظر از حمایت صریح دولتها در تأسیس بناهای یادبود هولوکاست و همچنین سرمایه گذاری برای سازمانهای یهودی در امر آموزش هولوکاست، اکثر دولتها به ویژه در اروپا در تأسیس چنین بناهای یادبودی سرمایه گذاری می کنند. به عنوان نمونه می توان به سرمایه گذاری دولت رومانی، اوکراین، لهستان و مقدونیه در ایجاد بناهای یادبود هولوکاست اشاره کرد.

سرمایه گذاری دولت مقدونیه در احداث این بنای یادبود و همچنین تأسیس محلی برای فعالیتهای فرهنگی یهودیان این کشور اعم از تئاتر و موسیقی، بالغ بر 14 میلیون دلار تخمین زده شد که از محل تأمین اعتبار برای پرداخت خسارت غرامت یهودیان این کشور تأمین شد.

ج ـ محصولات بین المللی:

محصولات بین المللی یا بین الدولی هولوکاست، یکی از مهم ترین فرآورده های این صنعت به شمار می روند. به تعبیر واضح تر، قبول و پذیرش ایده هولوکاست از سوی اکثر کشورها و مشارکت یا حضور مشترک اغلب کشورها در اقداماتی که منجر به اهمیت بخشی هرچه بیشتر به هولوکاست می شوند، تحت عنوان محصولات بین المللی هولوکاست قرار می گیرند.

جنبه بین المللی صنعت هولوکاست در محدودیت هرچه بیشتر تجدیدنظر در هولوکاست آشکار می شود، به گونه ای که نه تنها امکان بازاندیشیدرباره انگاره های اصلی هولوکاست و حتی امکان تشکیک در آن وجود ندارد، بلکه هرگونه اظهارنظر در این مورد و حتی جانبداری از شخصیتهای تجدیدنظرطلب معروف همچون ایروینگ، زاندل و فوریسون، جرم تلقی می شود.

بدیهی است این نمونه ها نشان می دهد متأثر از قطعنامه سازمان ملل، یک اجماع بین المللی میان اکثر کشورها در مورد دستگیری و محاکمه منکران هولوکاست و تجدیدنظرطلبان شکل گرفته است.

محصولات بین المللی هولوکاست تاکنون با سه عنوان در عرصه بین المللی مطرح شده اند.

1 ـ برگزاری مراسم بین المللی و بین الدولی گرامیداشت هولوکاست در آشویتز لهستان:

هر ساله در تاریخ 27 ژانویه مراسم ویژه ای در گرامیداشت یاد و خاطره قربانیان هولوکاست برگزار می شود که توسط مؤسسه یادواشم و کنگره یهودیان اروپا به عنوان دو سازمان مهم یهودی و با همکاری وزیر فرهنگ لهستان سازماندهی می شوند در این مراسم اکثر شخصیتها، مقامات و مسئولین کشورهای مختلف حضور می یابند. برای نمونه در مراسم پنجاه ونهمین سالگرد آزادسازی آشویتز در سال 2004، حدود هفت هزار نفر و در مراسم شصتمین سالگرد آزادی آشویتز در سال 2005 بیش از هفت هزار نفر شرکت کردند.

شرکت کنندگان در این مراسم به سه گروه تقسیم می شوند: گروه اول، کسانی که به ادعای صهیونیستها جزء بازماندگان هولوکاست محسوب می شوند و دیگر یهودیان شرکت کننده در این مراسم گروه دوم، مقامات سازمانهای مختلف یهودی و صهیونیستی که از آن جمله می توان به اعضای هیئت مدیره کنگره جهانی یهود، مقامات انجمن یادواشم، اعضای هیئت مدیره بنیاد خاطره هولوکاست و اکثر رؤسای سازمانهای یهودی و صهیونیستی در سراسر جهان اشاره کرد. گروه سوم نیز مقامات سیاسی کشورهای مختلف اعم از رؤسای دولتها و وزرای امور خارجه اند.

برای نمونه می توان به شرکت ولادیمیر پوتینرئیس جمهور روسیه، ژاک شیراک رئیس جمهور فرانسه، الکساندر کواسنینسکی رئیس جمهور لهستان، سیلویوبرلوسکنی نخست وزیر ایتالیا و موشه کتساف رئیس جمهور اسرائیل در مراسم سال 2004 اشاره کرد. همچنین 25 نفر از شخصیتها و مقامات مهم از جمله کواسنینسکی، ولادیمیر پوتین، ویکتور یوشنکو، دیک چنی و موشه کتساف در مراسم سال 2005 حضور داشتند.

در این مراسم صرف نظر از سخنرانی هر یک از این مقامات درباره لزوم زنده نگه داشتن یاد هولوکاست، مقامات و رهبران سازمان های یهودی و همچنین برخی از بازماندگان هولوکاست به ایراد سخنرانی می پردازند.

2 ـ تعیین روز یادبود هولوکاست در اتحادیه اروپا:

در سال 2004 نمایندگان پارلمان اروپا، متأثر از چانه زنی سازمانهای یهودی، برای اولین بار روز 27 ژانویه را به عنوان روز یادبود هولوکاست در سراسر اتحادیه اروپا تعیین کردند. همچنان که پیشتر اشاره شد، این در حالی بود که پیش از این هر یک از کشورهای اروپایی به صورت منفرد و مجزا در کشور خود اقدام به تأسیس بنای یادبود هولوکاست کرده بود.

این کشورها همچنین مقامات خود را برای حضور در مراسم که عموما در اواخر ماه ژانویه و در محدوده زمانی 20 تا 30 ژانویه به مناسبت روز هولوکاست در این اماکن برگزار می شد، ارسال می کردند. لیکن با به رسمیت شناخته شدن 27 ژانویه به عنوان روز هولوکاست در اروپا، گرامیداشت این اسطوره از سطح ملی به سطوح منطقه ای ارتقا یافت و اولین گام بین المللی کردن هولوکاست فراهم شد.

در قطعنامه مصوب اتحادیه اروپا درباره هولوکاست، همه کشورهای اروپایی ملزم به درنظر گرفتن اقدامات ویژه برای معرفی یاد و خاطره هولوکاست شدند. این کشورها همچنین ملزم شدند که نسبت به برخورد با هرگونه رفتار علیه یهودیان در قالب پدیده هایی همچون نژادپرستی، آنتی سمیتیسم و بیگانه گریزی مقابله کنند.

3 ـ تعیین روز یادبود هولوکاست در مجمع عمومی سازمان ملل:

تنها یک سال بعد از تعیین روز یادبود هولوکاست در اروپا، رژیم صهیونیستی تلاش کرد تا شناسایی روز هولوکاست از سطح منطقه ای به سطح بین المللی ارتقا یابد. از این رو پس از انتصاب سفیر رژیم صهیونیستی در سازمان ملل ـ برای اولین بار ـ به سمت معاونت ریاست مجمع عمومی این سازمان، تلاشهای اسرائیل برای جهانی کردن هولوکاست آغاز شد.

در همین راستا، دان گیلرمن (Dan Gillermon)تنها در عرض دو ماه پس از انتصاب خود به سمت مذکور، ضمن کسب حمایت آمریکا، استرالیا، کانادا و روسیه، طرح مقدماتی قطعنامه یادبود هولوکاست در سازمان ملل را در ژوئن 2005 منتشر کرد.

متعاقب این حمایت رایزنی های سازمانهای یهودی برای کسب حمایت شخصیتها و مقامات مؤثر در سراسر جهان آغاز شد. برای نمونه، رایزنی های سازمان سایمون ویزنتال با کوفی عنان دبیرکل سازمان ملل باعث شد تا نامبرده در 28 سپتامبر 2005 موافقت خود را از قطعنامه پیشنهادی اسرائیل اعلام کند. در نهایت نیز در تاریخ اول نوامبر 2005 این قطعنامه پس از دو روز بحث و بررسی در مجمع عمومی سازمان ملل متحد، با اجماع آرا و بدون رأی گیری به تصویب رسید.

در این قطعنامه ضمن اشاره به تعیین روز 27 ژانویه به عنوان روز بین المللی هولوکاست، کشته شدن یک سوم از جمعیت یهودیان مورد تأیید قرار گرفت و هر گونه نفی و انکار هولوکاست به عنوان یک پدیده تاریخی به صورت کلی و جزئی مردود اعلام شد و محدودیتهایی برای آن وضع شد. در این قطعنامه، همچنین از همه کشورهای عضو سازمان ملل خواسته شد که نسبت به ایجاد برنامه های آموزشی برای آموختن درسهای هولوکاست به نسلهای آینده توجه کنند تا زمینه پیشگیری از نسل کشی در آینده فراهم شود.

نکته قابل توجه اینکه در قطعنامه تصویب شده از سوی مجمع عمومی سازمان ملل، بودجهپیشنهادی برای اجرایی کردن این قطعنامه نیز درنظر گرفته شده است، به گونه ای که این بودجه باید برای برگزاری سمینار سالانه ای که به مدت دو روز برپا می شود، هزینه شود. این سمینار به عنوان "درسهای هولوکاست" از سوی کمیته ای متشکل از کارشناسان این موضوع برگزار خواهد شد.

مآخذ:

  1. بولتن رویداد و گزارش صهیونیسم، مؤسسه ندا، 9/11/1384، شماره 15.
  2. www.adl.org(2005/9/2)(2005/2/1)(2005/8/1)
  3. www.wjc.org(2005/10/12) (2005/1/5) (2004/1/27) (2005/1/28) (2005/8/31) (2004/1/28)
  4. www.cjp.org/content. Sisplay.html? article id=166205
  5. www.org.news/press/docs/2005/galo? 13.htm
  6. un.org/News/press/2005/galo413.htm
  7. www.harretz.Com (2005/7/17) (2005/10/11) (2005/8/11) (2005/12/14)
  8. www.la.croin.com
  9. www.jta.org(2004/1/27)(2004/1/4)(2005/10/21) (2005/12/23)
  10. www.un.org.apps? New/story.asp=news id=16017
  11. www.daccessdds. Un.orh/doc/undoc/ltd/572/70/pdf/no55 7270
  12. www.un.org/news/press/docs/2005 gaab 3701. doc.htm
  13. www.wiesnthal.Com (2005/2/2) (2005/2/7)