تایتلباوم، یوئیل (1979ـ1887)

یوئیل تایتلباوم (Joel Teitelbaum)حاخام بزرگ فرقه حسیدی "ساتمار" و گروه ارتدوکس ناطوری کارتا است. در رومانی و در یک خانواده حاخامی اصیل متولد شد؛در کودکی یتیم شد و در17 سالگی به حاخامی رسید. در سال 1906، در ساتمار رومانی یک مدرسه حاخامی تأسیس کرد. حاخام تایتلباوم از ابتدا دشمن سرسخت صهیونیسم بود و آن را منبع تمامی معاصی و پلیدی ها می دانست. وی در اردوگاه های نازی ها زندانی شد و گریخت و چند بار دیگر هم بازداشت شد.

سرانجام توانست به سوئیس بگریزد. پس از آن برای مدت کوتاهی به فلسطین رفت. در فلسطین از یهودیان جهان خواست که صهیونیسم و روش های فریبکارانه و پلید آن را محکوم کنند و خود را کاملاً از آن مبرا سازند. سپس به ایالات متحده رفت و از سال 1946 تا هنگام مرگ در آنجا ماند. در ویلیامز بورگ، واقع در حومه نیویورک، یک دهکده حسیدی تأسیس کرد و آن را دهکده یوئیل نامید.

حاخام و پیروانش برای دریافت مجوز تأسیس این دهکده با گرفتاری های بسیاری از جانب مقامات نیویورک مواجه شدند. اما سرانجام موفق به انجام این کار شدند. حاخام همواره در نوشته های خود صهیونیسم را محکوم می کرد و صهیونیست ها را نیرنگ باز و دروغگو می دانست و اعلام می کرد که صهیونیسم، یهودیان جهان را به نابودی مادی و معنوی خواهد کشاند. وی بارها نسبت به جنگ های تجاوزکارانه ای که اسرائیل به راه می انداخت، هشدار داد،حاخام، دولت صهیونیستی را به رسمیت نمی شناخت و همگان را به تحریم آن تشویق می کرد. چون حاخام قدس بود، هر چند یک بار از فلسطین دیدار می کرد؛ اما سوار قطارهایی که آرم رژیم صهیونیستی را داشتند، نمی شد.

حاخام تایتلباوم کتابی دینی در سه جلد منتشر کرد. جلد اول درباره محرمات در تلمود بود. مهم تریناین احکام آن بود که یهودیان علیه ملت های دیگر قیام نکنند و مهاجرت دسته جمعی به سرزمین مقدس نداشته باشند. در جلد دوم که مربوط به زندگی در سرزمین قدس است آمده که در تورات هیچ اصراری بر انجام این کار نیست. جلد سوم درباره استفاده از عبری به عنوان زبان گفتگوست. حاخام این کار را تحریم کرده و آن را آلودن زبان مقدس می داند.

تایتلباوم یک کتاب دینی هم درباره جنگ 1967 نوشت و آن را محکوم کرد و ادعای صهیونیست ها را مبنی بر این که پیروزی های نیروهای صهیونیستی نوعی معجزه بوده است، غیرقابل قبول دانست.

تایتلباوم حزب دینی آگودات اسرائیل را تحریم کرد؛ زیرا این حزب دست از مخالفت با صهیونیسم برداشت و وارد دولت و کنست شد.

مأخذ:

1. المسیری، عبدالوهاب: دایره المعارف یهود، یهودیت و صهیونیسم، ترجمه مؤسسه مطالعات و پژوهش های تاریخ خاورمیانه، دبیرخانه کنفرانس بین المللی حمایت از انتفاضه فلسطین، جلد ششم، چاپ اول، پاییز 1382.