کنیا، عملیات علیه اسرائیلیان در شهر مومباسای

روز پنجشنبه 27 آذر 1381/28 نوامبر 2002 دقایقی پس از آنکه هواپیمای بوئیگ 300 ـ 757 متعلق به شرکت "آرکیا"ی رژیم صهیونیستی فرودگاه شهر مومباسای در کینا را به سمت تل آویو ترک کرد، دو فروند موشک به سمت آن پرتاب شد، اما موشکها به هواپیما اصابت نکردند و این هواپیما که 261 سرنشین و 11 خدمه داشت، چند ساعت بعد در فرودگاه بن گوریون به زمین نشست. تنها پنج دقیقه پس از این حادثه بود که یک جیپ لندرور با سه سرنشین و با 200 کیلو مواد منفجره به سرعت خود را به درون سرسرای هتل "پارادایز" کوبید. این هتل که مالک آن "یهودا سولامی" اسرائیلی است، محل اقامت 235 توریستی بود که دقایقی پیش به هتل وارد شده بودند که دقایقی پیش به هتل وارد شده بودند. توریستهای مذکور همگی از اسرائیل به کنیا رفته بودند. در اثر این عملیات سه سرنشین جیپ، 10 کنیایی و سه اسرائیلی (به نامهای نوی آنتر، دویر آنتر و آلبرت دوهاویلا) کشته شدند. علاوه بر این 80 نفر از جمله 18 اسرائیلی نیز مجروح شدند. پس از این حادثه یک فروند هواپیمای 130 ـ C رژیم صهیونیستی با بیش از 150 پزشک و نیروی امدادی برای درمان و انتقال مجروحین و نیز اجساد کشته شدگان وارد کنیا شد. سپس کشته شدگان به تل آویو منتقل و به خاک سپرده شدند.

الف ـ موضع مقامات صهیونیستی نسبت به حادثه مومباسا:

پس از وقوع دو حادثه همزمان در کنیا، مقامات رژیم صهیونیستی اظهارنظرهای مختلفی درباره این حادثه کردند.

موشه کتساف، رئیس جمهور این رژیم گفت: تروریسم چون سرطان حد و مرز ندارد و تمامیکشورهای دنیا را تهدید می کند. باید تمامی کشورهای جهان با تروریسم و کشورهای حامی تروریسم مبارزه کنند.

آریل شارون نخست وزیر رژیم صهیونیستی نیز که در یک جلسه اضطراری وزرای خارجه، دفاع و مسئولان سرویسهای امنیتی به ویژه موساد را فراخوانده بود، گفت: وظیفه کشورهای مختلف صرفا این نیست که در این موقعیت به ما تسلیت بگویند، بلکه آنها باید به کمک ما برای مقابله با تروریسم بیایند.

شدیدترین اظهارنظر توسط بنیامین نتانیاهو، وزیر امورخارجه رژیم صهیونیستی صورت گرفت. وی در جلسه اضطراری که شارون تشکیل داده بود، گفت: "باید دانست که این عملیات آغاز عملیات تروریستی جهانی علیه ماست و من مدتها پیش نسبت به عواقب آن هشدار داده بودم. ما در نزاع بزرگی به سر می بریم که جرج بوش رهبری آن را علیه تروریسم جهانی به عهده دارد.

تروریسم جهانی از سوی سازمانهای تروریستی چون القاعده و رژیمهای تروریستی سازماندهی می شود. باید این گونه سازمانها و کشورها خلع سلاح شوند. هواپیماربایی در خارج از کشور در مورد هواپیمای العال از سوی عرفات و فتح در پایان دهه شصت آغاز و به سرعت در دنیا گسترش یافت و به یک بلای جهانی تبدیل شد. مشکل به ما مربوط نمی شود، بلکه مشکل تمام جهان است و باید این نکته را درک کرد که امکان سازش با تروریسم وجود ندارد.

وی با ارتباط دادن این حمله به تشکیل دولت فلسطین گفت: چنانچه در اینجا کشوری فلسطینی تشکیل گردد، تفاوت بین حادثه امروز و حادثه ای که در هنگام تشکیل چنین کشوری رخ خواهد داد، این است که چنین کشوری سلاح را در مرزهایش مستقر خواهد کرد و نمی توان یک کشور را به طور کامل خلع سلاح کرد.

علاوه بر مقامات رژیم صهیونیستی مقاماتبرخی دیگر از کشورها نیز در این رابطه واکنش نشان دادند. سخنگوی کاخ سفید با محکوم کردن این عملیات اعلام کرد که این کشور آماده هر گونه کمک به اسرائیل است.

دانیل آراب موی، رئیس جمهور کنیا ضمن صمیمی خواندن روابط کشورش با رژیم صهیونیستی گفت: این حادثه نشان داد که امروز تنها آمریکا و اروپا در زمینه مورد حمله واقع شدن توسط تروریستها) خطرناک نیستند، بلکه آفریقا نیز هست.

خاویر سولانا، رئیس کمیسیون سیاست خارجی اتحادیه اروپا نیز گفت: جهان در معرض خطر تروریستی است. جک استرا وزیر امور خارجه انگلیس گفت تروریستها در سراسر جهان فعال شده اند. یوشکا فیشر وزیر امور خارجه آلمان نیز گفت: این حادثه یک بعد از گسترش بحران خاورمیانه به حساب می آید.

ب ـ عامل حادثه مومباسا:

پس از آنکه به سوی هواپیمای اسرائیلی موشک شلیک شد و توریستهای آن در هتل پارادایز کنیا مورد حمله قرار گرفتند، برخی منابع اعلام کردند که این حمله اولین حمله مستقیم اعضای القاعده به منافع اسرائیلی در خارج است. آنان تهدیدهای بن لادن که در اعلامیه ها و پیامهای وی که از طریق شبکه الجزیره پخش شد را مستمسک قرار دادند. (هرچند از نظر یک مؤسسه سوئیسی صدای پخش شده جعلی می باشد) در این شرایط بود که گروهی به نام "ارتش فلسطین" مسئولیت این حمله را قبول کرد و تلویزیون رژیم صهیونیستی آن را منتشر نمود، ولی مقامات فلسطینی ضمن تکذیب این خبر هر گونه رابطه میان فلسطینیها و عملیات مذکور را رد کردند.

اسماعیل ابوشنب یکی از رهبران ارشد حماس نیز در این زمینه گفت: هیچ گونه ارتباطی بین حماس و عملیات کنیا وجود ندارد. وی افزود: ما تلاشهایمان را در داخل فلسطین متمرکز کرده ایم.

یکی از سخنگویان دولت آمریکا، گروه"الاتحاد اسلامیه" که یکی از گروههای موجود در لیست آمریکا پس از 11 سپتامبر در زمینه گروههای تروریستی بود را عامل این عملیات معرفی کرد. به گفته این سخنگو الاتحاد اسلامیه که توسط القاعده تأمین مالی می شود دارای دو هزار عضو است و مسئول سقوط دو بالگرد آمریکا در موگادیشو در سال 1993 و نیز بمب گذاری سالهای 1996 و 1997 در اتیوپی و ربودن امدادگران در سومالی است.

ج ـ شبهه ناک بودن عملیات:

موشکهایی که به سوی هواپیمای رژیم صهیونیستی در کنیا پرتاب شد از نوع sam 7 strale-2 بود. این نوع موشکها که توسط افراد قابل حمل بوده و از روی دوش شلیک می شوند، حداکثر 4200 متر برد دارند و تقریبا ارزش هر قبضه از آن دو هزار دلار می باشد. این اطلاعات از دو قبضه دستگاه پرتاب موشک که در حدود 25/1 مایلی فرودگاه مومباسا توسط پلیس کشف شد، به دست آمده است. این موشکها دارای دقت فراوانی هستند و احتمال خطای آنها بسیار کم است. هواپیماربایی ناکام چند روز بعد از حادثه خطوط هوایی رژیم صهیونیستی (العال) در ترکیه نیز شبهه ساختگی بودن ماجرای شلیک موشک به این هواپیماها را بیشتر روشن نمود.

مقامات رژیم صهیونیستی پس از حادثه 11 سپتامبر کوشیدند میان تمامی عملیاتهای تروریستی که در سراسر دنیا انجام می شود یک رابطه ایجاد نمایند. روزنامه صهیونیستی جروزالیم پست در مقاله ای با عنوان "کنیا"، مرحله جدید در تروریسم بین المللی نوشت: حمله انتحاری 11 سپتامبر به آمریکا، حمله به کنیسه یهودیان در تونس، حمله به یک کلوپ در جزیره بالی اندونزی، حمله به سالن تئاتر مسکو در روسیه و حمله به هتل پارادایز در مومباسای کنیا یک زنجیره می باشند.

به زعم نویسنده صهیونیستی وقوع این حوادث که درواقع تمامی قاره های دنیا یعنی آمریکا، اروپا، آسیا، آفریقا را دربرگرفته است حاکی از یک عملیاتسازماندهی شده توسط تروریستهاست که در سراسر جهان گسترده شده اند.

یکی دیگر از تلاشهای مقامهای رژیم صهیونیستی است که نه تنها عملیاتهای مذکور را از نظر جغرافیایی تحلیل و به هم ربط دهند، بلکه میان شیوه عملیات نیز نوعی یکنواختی القاء نمایند. به نظر آنان "انتحار" عامل مشترک تمامی عملیاتهای مذکور است. این انتحار با هواپیما در حادثه 11 سپتامبر، با خودروی حامل مواد منفجره در تونس، کنیا، و بالی و اشخاص مجهز به مواد منفجره در سالن تئاتر مسکو انجام شده است.

هدف این القای شیوه مشترک، همسانی آنها با عملیاتهایی است که فلسطینیها طی دو سال گذشته انجام داده اند. صهیونیستها میان فلسطینیهایی که کمربندهای انفجاری به خود می بندند و با تمامی موارد مذکور نه تنها هیچ گونه اختلافی نمی بینند، بلکه آن را یک الگو برای بقیه می داند.

رژیم صهیونیستی کوشید خود را قربانی تروریسم جهانی نشان دهد تا به این صورت لبه تیز مبارزه جهانی با تروریسم را به سمت فلسطینیها و کشورهای حامی آنان برگرداند. این رژیم پس از 11 سپتامبر خود را در اردوگاه ائتلاف جهانی مبارزه با تروریسم جای داد و اقداماتی نظیر حمله به شهروندان آن در کنیا او را در لایه های عمیق تر این ائتلاف جای می دهد. موضوع دیگر همزمانی این اقدام با یک روز قبل از روز قدس است.

طی چندین سال، جهان همواره در چند روز قبل از روز قدس شاهد یک اقدام این چنینی که بتوانند جهت گیری خبری رسانه های جهانی را به سمت دلخواه اسرائیل سوق دهد بوده است.

سؤال دیگر علت انجام عملیات انتحاری با سه نفر می باشد که موضوع را مبهم و بدون توجیه کرده است. کشته شدن تنها 3 اسرائیلی علی رغم تعداد زیاد آنان در هتل و موضع گیریهای سران رژیم صهیونیستی در این رابطه بر قوت این فرضیه می افزاید.

مأخذ:

1. بولتن رویداد و گزارش اسرائیل، شماره 157، 13/9/1381.