لِوین، مایر (1981ـ1905)

مایر لوین (Meyer Levin) داستان نویس آمریکایی و صهیونیست که البته از نویسندگان درجه یک به شمار نمی رود. در شیکاگو از پدر و مادری مهاجر به دنیا آمد. اگرچه در داستانهای اولش هیچ نشانی از موضوعات یهودی دیده نمی شد، اما از آغاز دهه سی با نوشتن رمان یهودا رابطه ای عمیق با صهیونیسم برقرار کرد.

این نخستین داستان درباره زندگی در کیبوتس بود. پس از این زمان، تقریبا همه آثارش به موضوعات یهودی ـ با دیدگاه قومی و صهیونیستی ـ اختصاص یافت.

در 1932 مجموعه داستان حسیدیستی کوهزرین را منتشر کرد که در سال 1975 با نام داستانهای کلاسیک حسیدیستی تجدید چاپ شد. گروه قدیمی از مهمترین آثارش بود که در 1937 منتشر شد. این کتاب، گزارشی مطبوعاتی و وصفی درباره زندگی جوانان یهودی شیکاگو در دوران بحران اقتصادی بود. نیویورک تایمز، لوین را ستایش کرده است، اما یکی از منتقدان یهودی، وی را نمونه ای از یهودیان بیزار از خویش معرفی کرده است.

لوین خبرنگار چند روزنامه در فلسطین و اسپانیا بود و پس از جنگ در مهاجرت غیرقانونی یهودیان نقش داشت. در 1947 کتابی با نام خانه پدرم منتشر کرد که به سرنوشت یهودیان در آلمان نازی و فلسطین می پرداخت. وی چند سناریو نیز برای فیلمهای صهیونیستی نوشت. در 1952 نمایشنامه ای برگرفته از زندگی آن فرانک نوشت.

رمانی نیز با نام اجبار داشت که درباره جنایت مشهور دو جوان یهودی و ثروتمند شیکاگویی بود. لوین از 1958 مقیم اسرائیل شد. ادبیات وی از این پس به شکل زننده ای جنبه صهیونیستی و نژادپرستانه یافت. او جامه ای رمانتیک بر یهودیان می پوشانید و با استفاده از ادبیات یهودستیزانه، عبریها را به زشت ترین صورت نشان می داد. درواقع عنصر عرب در رمانهای او جایگزین عنصر یهودی در ادبیات یهودستیزانه شده است.

لوین دارای مجموعه داستانهایی درباره تجربه صهیونیستی است: ساکنان مهاجر (1972) و درو (1978). چنانکه پیش از این گذشت، نوشته های لوین برای بیشتر منتقدان جالب نیست و آنها او را از نویسندگان خوبی نمی دانند که باید آثارشان مورد بررسی جدی قرار گیرد. لوین این واقعیت را به یهودی بودن موضوع آثارش ربط می دهد و می گوید: "کتابی که درباره یهود باشد در جریان اصلی ادبیات آمریکا قرار نمی گیرد".

به عبارت دیگر، او بی توجهی به آثار خویش راناشی از یهودی بودنش می داند و نه ضعفش. اما این ادعا و توجیه، بی پایه است؛ زیرا بسیاری از آثار نویسندگان اسرائیلی به انگلیسی ترجمه می شود و منتقدان آمریکایی بر آن مقدمه می نویسند. برای مثال، منتقدان آمریکایی از آثار برنارد مالامود، نویسنده آمریکایی یهودی که آثارش آشکارا یهودی است، استقبال شایانی کرده اند. لوین نویسندگان بزرگ آمریکایی یهودی همچون فیلیپ راث و سول بیلو را مورد حمله قرار می دهد و آنها را به بی اعتنایی به یهودیت و حتی یهودستیزی و بیزاری از خویش متهم می کند. به هر حال آثار لوین نمونه خوبی از ادبیات صهیونیستی است.

مأخذ:

1. المسیری، عبدالوهاب: دایره المعارف یهود، یهودیت و صهیونیسم، ترجمه مؤسسه مطالعات و پژوهشهای تاریخ خاورمیانه، دبیرخانه کنفرانس بین المللی حمایت از انتفاضه فلسطین، جلد سوم، زمستان 1382.