وینگیت، چارلز (1944-1903)

از دانشنامه صهیونیسم و اسرائیل


افسر انگلیسی و صهیونیست مسیحی است. وی در هند و در یک خانواده با سابقه در فعالیت های تبشیری مسیحی به دنیا آمد. در بیست سالگی به ارتش پیوست و در سال 1927 به سودان اعزام شد و تا سال 1933 در آنجا بود. در این مدت زبان عربی را فراگرفت، اما هرگز نتوانست بر نفرت عمیقش از قرآن و اسلام فائق آید. پدربزرگش مبلغ مسیحی بود.

در سال 1936 به عنوان افسر اطلاعاتی به فلسطین منتقل شد تا مسائل سیاسی و نظامی [آنجا] را بررسی کند. در همانجا نسبت به صهیونیسم شور و شوقی پیدا کرد، اما او نیز همچون بیشتر صهیونیست های غیریهودی، حوادث عهد عتیق را ظاهری، لغوی و نظامی تفسیر می کرد، گویی (به قول بن گوریون) این حوادث همین دیروز اتفاق افتاده است. او بر سازمان دهی و آموزش گروههای ویژه شبانه و تابع هاگاناه نظارت داشت و در شیوه های شکنجه مهارت خاصی داشت و در برابر این خدمات به دریافت نشان ممتاز خدمت نائل آمد. همچنین بادادن اطلاعات کافی درباره اوضاع فلسطین و رهبران سرشناس فلسطینی و مبارز به صهیونیست ها، آنان را یاری داد. او در تکامل روش های تروریستی صهیونیست ها علیه روستاییان عرب نقش مهم داشت و اسلوب های ابتکاری او بعدها در عملیات نظامی صهیونیست ها به کار گرفته شد.

گرایش او به صهیونیسم به حدی بود که از جنبش صهیونیسم به خاطر اتخاذ نکردن مواضع تندتر در جهت تحقق اهدافش انتقاد می کرد؛ به همین خاطر صهیونیست ها او را "دوست" و "لورنس یهودیه" می نامیدند.

در بهار 1938، وینگیت در برابر کمیسیون وودهد در شهر قدس شهادت داد که هر گونه پیشروی اعراب در فلسطین به ضرر یهودیان است و دولت صنعتی مدرن صهیونیستی تحت حمایت بریتانیا، تضمین کننده حضور بریتانیا در منطقه و نماینده آمال و آرزوهای جهان غرب خواهد بود.

وینگیت در سال 1939 از فلسطین به کشورش بازگشت و با شماری از فرماندهان بزرگ نظامی انگلیسی دیدار کرد و برای آنان توضیح داد که تنها راه پیش روی انگلستان برای بازگرداندن صلح و آرامش به فلسطین، همراهی و هماهنگی با صهیونیسم است.

با آغاز جنگ جهانی دوم، وینگیت اظهار تمایل کرد که فرماندهی سپاهی یهودی را برعهده گیرد؛ او پیشنهاد کرد که سپاهی از شصت هزار رزمنده یهودی تشکیل شود تا این سپاه ایتالیا را از شمال آفریقا به عقب راند، اما با این پیشنهاد او موافقت نشد.

وینگیت در سال های 1940 و 1941 فرمانده نیروهای ویژه در اتیوپی بود. سپس به هند اعزام شد تا برای عملیات در پشت خطوط ژاپنی ها در برمه، گردان ویژه ای را سازمان دهی کند. او در یک سانحه هوایی در برمه کشته شد. هم اکنون نام وی بر شماریاز اماکن در اسرائیل نهاده شده است؛ مثل دهکده کودکان ـ دانشکده تربیت بدنی ـ میدانی در شهر قدس ـ و یک جنگل مصنوعی که توسط صندوق ملی یهود احداث شده است.

مأخذ:

  1. المسیری، عبدالوهاب: دایره المعارف یهود، یهودیت و صهیونیسم، ترجمه مؤسسه مطالعات و پژوهش های تاریخ خاورمیانه، دبیرخانه کنفرانس بین المللی حمایت از انتفاضه فلسطین، جلد ششم، چاپ اول، پاییز 1382.