هنگبی، تساهی

تساهی هنگبی (Tazachi Hanegbi) در 26 فوریه 1957 در شهر بیت المقدس متولد شد. او پس از اتمام تحصیلات مقدماتی و متوسطه به ادامه تحصیل در دانشگاه "عبری بیت المقدس" پرداخت و موفق به اخذ مدرک لیسانس در رشته های حقوق و روابط بین الملل (علوم اجتماعی و انسانی) شد. وی به زبانهای عبری و انگلیسی تسلط دارد.

الف ـ سوابق و فعالیتهای سیاسی:

1 ـ سابقه نظامی:

سابقه هنگبی در زمینه نظامی به حضور او در واحد نظامی چتربازان در طی سالهای 1974 تا 1977 محدود می شود.

2 ـ سابقه حزبی:

حضور هنگبی در حزب لیکود به کنست دوازدهم یعنی سال 1988 باز می گردد. وی در دوره های 12، 13، 14، 15 و 16 کنست حضور داشت که دوره چهاردهم آن مقارن با ائتلاف احزاب تسومیت و گیشر با حزب لیکود بود.

به دنبال انشعاب در حزب لیکود و خروج برخی از اعضا به رهبری شارون، تساهی هنگبی ریاست حزب لیکود تا پیش از برگزاری انتخابات درون حزبی را متقبل شد، اما در تاریخ 10/12/2005 از حزب لیکود و ترکیب پارلمانی آن کناره گیری کرده و به حزب کادیما (تحت رهبری شارون) پیوست.

3 ـ سابقه پارلمانی:

سرآغاز فعالیتهای پارلمانی هنگبی به کنست دوازدهم (1988) باز می گردد. وی در کنست مذکور به عضویت کمیسیونهای امور پارلمانی، دفاع و امور خارجه، قانون اساسی و حقوق و دادگستری و در کنست سیزدهم به عنوان رئیس کمیسیون بودجه و عضو کمیسیونهای اقتصادی و قانون اساسی، حقوق و دادگستری و در کنست چهاردهم و پانزدهم به عضویت کمیسیون قانون اساسی و حقوق دادگستری درآمد. به دلیل حضور در ترکیب کابینه سی ام وی در هیچ یک از کمیسیونهای پارلمانی کنست شانزدهم حضور نداشته است. در پی انشعاب شارون از حزب لیکود، تساهی هنگبی به جناح محافظه کاران این حزب پیوست و به همراه اعضای برجسته این جناح (نظیر نتانیاهو و شالوم) نامزدی خود برای ریاست حزب در انتخابات کنست هفدهم را اعلام داشت. وی در تاریخ 10/12/2005 از ترکیب پارلمانی لیکود خارج و پنینا روزنبلوم (Penina Rosenblum) جایگزین وی گردید.

4 ـ سابقه اجرایی:

سوابق اجرایی هنگبی به کنستهای 14، 15 و 16 برمی گردد. وی در کابینه بیست و هفتم (کنست 14) به عنوان وزیر بهداشت، کابینه بیست و نهم (کنست 15) به عنوان وزیر محیط زیست و حمل و نقل درکابینه سی ام (کنست 16) به عنوان وزیر امنیت داخلی و سپس وزیر در دفتر نخست وزیری به انجام وظیفه پرداخته است.

5 ـ سابقه اجتماعی:

در زمینه فعالیتهای اجتماعی نیز هنگبی دارای سوابقی چون: رئیس انجمن دانشجویان دانشگاه عبری بیت المقدس و همچنین رئیس انجمن ملی دانشجویان اسرائیل بوده است.

ب ـ دیدگاهها و مواضع:

عمده ترین دیدگاههای هنگبی شامل موارد ذیل می باشد:

1 ـ طرح عقب نشینی از غزه:

تساهی هنگبی در زمره مخالفان طرح تخلیه شهرکهای نوارغزه به شمار می آمد و تخلیه شهرکهای یهودی نشین این منطقه را عقب نشینی کامل اسرائیل از نوارغزه می نامید. وی در رأی گیری که در کابینه شارون درباره این مسئله انجام شد به مخالفین طرح پیوسته و علیه آن رأی داد.

وی همچنین طی مصاحبه ای با رادیو اسرائیل تخلیه شهرکهای یهودی نشین نوارغزه را اقدامی تهدیدزا عنوان کرد.

هنگبی با آرای آن دسته از نمایندگانی که معتقدند اسرائیل برای حفظ هویت خود به عنوان یک دولت یهودی و به منظور رهایی از فشارهای بین المللی باید از بخشهایی از سرزمینهای اشغالی 1967 عقب نشینی کند، مخالف است.

2 ـ تشکیلات خودگردان:

با توجه به اندیشه های راستگرایانه هنگبی، او خواهان افزایش فشار اسرائیل بر تشکیلات خودگردان و تحت کنترل درآوردن بیشتر این تشکیلات بوده است.

هنگبی، تعلل و تأخیر تشکیلات در زمینه خلع سلاح گروههای فلسطینی را حاکی از ناتوانی آن در مقابله با تروریسم و اجرای تعهدات خویش می داند.

3 ـ گروههای جهادی:

تساهی هنگبی به طور آشکار اعلام کرد که هر کس در نوارغزه و کرانه باختری عضو گروههای جهادی (البته از نظر هنگبی "تروریستی") باشد در امان نخواهد بود.

وی همچنین در ادامه مواضع خود در قبال گروههای مذکور در جواب اعتصاب عده کثیری از زندانیان گروههای جهادی در زندانهای اسرائیل اعلام داشت که زندانیان می توانند تا سرحد مرگ به اعتصاب خود ادامه دهند و این موضوع از نظر وی اهمیتی ندارد.

4 ـ بیت المقدس:

هنگبی قدس را پایتخت ابدی دولت اسرائیل می داند و با اداره مشترک و راهکارهایی از این دست مخالف است و اعلام داشته که "اورشلیم (قدس) هرگز تقسیم نمی شود". هنگبی در یکی از سخنرانیهای خود به یهودیان وعده داده که به زودی می توانند در داخل مسجدالاقصی عبادت کنند بدون اینکه نیازی به توافق با فلسطینیان باشد.

5 ـ ایران:

تساهی هنگبی ایران را کشوری تندرو و حامی تروریسم دانسته و معتقد است که اندیشه های افراط گرایانه در ایران در حال گسترش است. وی بر این باور است که ایران در قبال تعهدات اتمی خود را مسئول نمی داند و بی توجه به موازین بین المللی کار خود ادامه می دهد. وی همچنین خواستار همسویی بیشتر آمریکا و اتحادیه اروپا در قبال پرونده هسته ای ایران و ارجاع آن به شورای امنیت است.

مآخذ:

1. بولتن رویداد و گزارش اسرائیل، مؤسسه تحقیقات و پژوهشهای سیاسی ـ علمی ندا، 30/9/1384، شماره 277.
2. www.israel-nfa. Gov.il. Mfa/mfaarchive.
3. www.biblenews l.com/fustort 5.
4. www.onegerusalem.org.
5. www.palestine campaigan.org/archives.asp.
6. www.web.israelinsider.com/bin/en.jsp.
7. www.islamonlinr.net/englih/news.
8. www.haaret zdeuliy.com.
9. www.stand forjustice. Blogspot.com/2005/11.