شاپیرا، موشه حیم (1982ـ1902)
سیاستمدار و رهبر یک جنبش دینی اسرائیلی است. در سال 1902 در روسیه به دنیا آمد. در مدارس مذهبی برلین تحصیل کرد و به جنبش "جوانان مزراحی" در لهستان و لیتوانی پیوست. وی یکی از مؤسسین حرکت "رواد مزراحی" می باشد. در سال 1926 به فلسطین مهاجرت کرد و در سال 1935 به عضویت در کمیته اجرایی جنبش صهیونیسم انتخاب شد. در خلال جنگ جهانی دوم معاون اداره مهاجرت آژانس یهود شد. وی رئیس جنبش "مزراحی" و "هاپوایل مزراحی" است.
در مسئولیت های وزارتی از جمله وزارت کشور و امور دینی و بهداری فعالیت کرد و تا زمان مرگش در دولتهای گوناگون اسرائیل مشارکت داشت. وی از جمله خواستاران و طرفداران برقراری یک حکومت متحد به هنگام شروع جنگ 1967 بود، و پس از پایان جنگ دستور یک پارچه کردن شهر بیت المقدس را به عنوان گامی مقدماتی در جهت انضمام آن به اسرائیل صادر کرد.
وی در خلال دهه های 50 و 60 رهبر حزب قومی ـ مذهبی (مِفدال) بود، از جمله تأیید کنندگان توافق تاریخی بین مِفدال و حزب کارگر به شمار می رود. به هنگام ایجاد بحران بین شارت و بن گوریون، از شخص شارت حمایت کرد. وی در سال 1969 در اثر پرتاب نارنجک به داخل کنیست طی یک عملیات انتحاری [به وسیله یک نفر یهودیافراطی]، به شدت مجروح شد و این جراحتها بالاخره پس از 13 سال باعث مرگ وی در سال 1982 شد.
مأخذ:
- شریده، محمد: رهبران اسرائیل، بیژن اسدی، انتشارات کویر، 1378.