سیپل، سیلوان
محتویات
الف ـ زندگینامه:
سیلوان سیپل (Sylvain Cypel) ، روزنامه نگار یهودی است که در روزنامه قدیمی و معتبر فرانسه (لوموند) به عنوان سردبیر فعالیت می کند. وی تاکنون گزارشهای متعددی را درباره مناقشه اسرائیل و فلسطین به رشته تحریر درآورده است.
سیپل در زمان جوانی و در دهه های 60 و 70 میلادی، حدود 12 سال در سرزمینهای اشغالی اقامت کرده بود. تحصیلات خود را در آن سرزمین به انجام رسانده و مدتی هم به کار مشغول بود. وی در رشته جامعه شناسی، تاریخ معاصر و روابط بین المللی در دانشگاه اورشلیم تحصیل کرده است. تشکیل یک کانون، خدمت در ارتش اسرائیل و مبارزه در جبهه چپ افراطی را هم باید در کارنامه سوابق و فعالیتهای او در مدت اقامت در سرزمینهای اشغالی افزود.
سیپل فرستاده ویژه روزنامه لوموند به فلسطین در ابتدای انتفاضه بزرگ بود. در ضمن وی بین سالهای 1995 تا 1998، سردبیری هفته نامه سیاسی چاپ فرانسه، "کوریه انترناسیونال" (Courier International) را برعهده داشت. و قبل از آن، در سال 1990 به مدت یک سال در ماهنامه اقتصادی Mensuelفعالیت می کرد. سیپل در طی سالهای 1978 تا 1985 در روزنامه "صبح پاریس" (Le Matin de Paris) مشغول بخش گزارشهای مربوط به خاورمیانه بود.
ب ـ آثار و نوشته ها:
1 ـ محبوسان دیوار (Les Emmures) :
جامعه اسرائیل در بن بست توسط انتشارات لادکوورت (La Decouverte) در سال 2005 در فرانسه به چاپ رسید. سیپل در این کتاب ـ که شامل تحلیلها، مصاحبه ها، مشاهدات شخصی و بررسیهای تاریخی است ـ سعی دارد تصویر روشنی از جامعه بحرانی اسرائیل ارائه و این نکته را اثبات کند که این جامعه در بن بستی که خود آن را خلق کرده گرفتار آمده است. عنوان کتاب نیز جای تأمل دارد. علی رغم تصور عمومی که "زندانیان دیوار" را معرف فلسطینیان می داند، نویسنده در این اثر ایده جدیدی طرح کرده و اسرائیلیها را هم "محبوس در دیوار" می داند از نظر سیپل، ساخت دیوارحائل بهترین گواه "بن بست فکری" اسرائیل است.
نویسنده کتاب در جهت اثبات به بن بست رسیدن جامعه اسرائیل، به بررسی عوامل و ریشه های تاریخی، سیاسی و فکری آن می پردازد. در نتیجه، به گذشته تاریخی صهیونیسم و رویه بنیانگذاران اسرائیل در نیمه اول قرن 20، به ویژه از سال 1947 به بعد پرداخته و فرایند انکار و حذف ساکنان فلسطین و مجبور کردن آنان به خروج از سرزمین خود را مورد بررسی قرار می دهد. مفهوم "انکار دیگری" یکی از مفاهیم کلیدی این اثر است که در بخش مواضع این شخصیت به آن پرداخته می شود.
این روزنامه نگار فرانسوی، در کتاب مذکور به طور موازی جامعه فلسطینی را هم مورد بررسی قرار می دهد و به دنبال اثبات این نکته است که دو جامعه اسرائیلی و فلسطینی از هم بسیار بیگانه اند. در حالی که سرنوشت آنان عمیقا به هم گره خورده است. سیپل در تحلیل جامعه فلسطین به انتقاد تندی از مقامات فلسطین به ویژه یاسر عرفات روی می آورد.
2 ـ "آنتی سمیتیسم، حق السکوت تحمل ناپذیر":
اثر جمعی چند تن از روشنفکران که بازتاب هراس آنان از حمایت فزاینده و همه جانبه نمایندگانرسمی و خود خوانده جامعه یهودیان فرانسه از دولت شارون است. سیلوان سیپل هم یکی از نویسندگان این کتاب است که در سال 2003 به چاپ رسید. وی در مقاله خود به بازخوانی فیلم تبلیغاتی ای به نام "افشاگری" پرداخته است. این فیلم که توسط تارنرو (Tarnero) و بن سوسن (Bensoussan) ساخته شده مدعی افشای دیدگاه منفی رسانه های فرانسه نسبت به نقش اسرائیل در انتفاضه فلسطین است. سیپل در مقاله خود، به نقد این اثر سینمایی پرداخته و نادیده گرفتن واقعیتهای آشکار مربوط به اسرائیل از سوی سازندگان این فیلم را مورد انتقاد قرار می دهد.
وی در این زمینه به عملکرد مطبوعات و رسانه های اسرائیل پرداخته و به عنوان نمونه به همدستی و مشارکت این رسانه ها در تهیه آمار جمعیت سرزمینهای اشغالی در جهت طرح انتقال و تبعید فلسطینیان به مناطق دیگر اشاره می کند و آن را "برنامه ای مخوف" می خواند.
3 ـ مقالات:
سیلوان سیپل همچنین تاکنون مقالات و گزارشهای متعددی درباره مسئله خاورمیانه منتشر کرده که مهمترین آنها گزارش دقیق و بسیار مفصل او از مذاکرات صلح کمپ دیوید (Camp David)است. این گزارش در دسامبر 2000 با عنوان "کمپ دیوید، مذاکره ای ناممکن" در روزنامه لوموند منتشر شد.
در این مقاله، وی ضمن شرح مبسوط مذاکرات رسمی و اظهارات طرفهای مذاکره در محافل خصوصی کمپ دیوید، به دلایل خود مبنی بر ناممکن بودن این مذاکره و مواضع مختلف آن پرداخته و مواضع مبهم و سؤال برانگیز بیل کلینتون، رئیسجمهور سابق آمریکا در جریان مذاکرات و عدم تمایل ایهود باراک در به رسمیت شناختن فلسطینیان و فریبکاری این دو مقام سیاسی را مورد توجه قرار داده است.
در گزارش سیپل از کمپ دیوید به تلاش طرفهای آمریکایی و اسرائیلی برای تضعیف موقعیت فلسطینیان در جریان مذاکرات پرداخته شده و دروغ پردازیهای این مقامات در مورد مخدوش جلوه دادن چهره یاسر عرفات را بررسی کرده است. به عنوان مثال یکی از دروغهای بزرگ بیان شده توسط باراک و کلینتون، "عدم استقبال عرفات از طرح سخاوتمندانه اسرائیل" بود.
با این دروغ، محافل رسانه ای به انعکاس این گفته دو مقام آمریکایی و اسرائیلی پرداختند که عرفات خود نتوانسته از فرصت بی نظیر مذاکرات کمپ دیوید برای بازپس گیری قدس شرقی استفاده کند. سیپل در این زمینه خاطرنشان می کند که طرح سخاوتمندانه اسرائیل به عرفات، چند دهکده بود که به عنوان پایتخت دولت آینده فلسطینی به آنان پیشنهاد شده بود. سردبیر روزنامه لوموند در این نوشتار بر مسئله اساسی بحران فلسطین (یعنی موضوع آوارگان فلسطینی) صحه می گذارد و سیاست اسرائیل مبنی بر به رسمیت شناختن حق بازگشت این آوارگان را مورد نکوهش قرار می دهد.
ج ـ مواضع و دیدگاهها:
سیلوان سیپل نسبت به منازعه اسرائیل ـ فلسطین مواضعی نسبتا پیچیده و مبهم دارد. از این رو نمی توان او را در جرگه مدافعان جدی فلسطین یا حامیان اسرائیل به شمار آورد. دیدگاههای منتقدانه او نسبت به سیاست شارون در سرزمینهای اشغالی دراغلب مقالات و گزارشهای او در لوموند دیده می شوند. وی همچون بسیاری از صاحب نظران، تحقق صلح در سرزمینهای اشغالی را منوط به عقب نشینی اسرائیل از مناطق اشغال شده در 1967 می داند و سیاست تبعیض آمیز اسرائیل نسبت به ملت فلسطین و محروم ساختن آنان از منابع طبیعی سرزمین خود را سیاستی نژادپرستانه می خواند. از طرف دیگر سیپل در برخی مقالات خود، از صهیونیسم دفاع کرده و راه نجات صهیونیسم ـ ایده ای که از نظر او هرگز هدف تسلط بر ملت دیگر را در خود نداشته است ـ را حذف آپارتاید اعمال شده از سوی رژیم صهیونیستی می داند.
یکی از مباحث کلیدی ای که سیپل در اثر جنجال برانگیز خود یعنی محبوسان دیوار و دیگر مقالات خود بدان توجه ویژه نشان داده، مفهومی به نام "انکار" است. در حوزه مربوط به منازعه اسرائیل و فلسطین، به عقیده سیپل "انکار" به این معانی است: ساختن تصویر اهریمنی از دیگری، انکار واقعیت مربوط به خود و ساختن تصویری دروغین از انکار تاریخ، هویت، رفتار و عملکرد خود. سیپل معتقد است که جریان "انکار دیگری" در منازعه اسرائیل ـ فلسطین، سهم بسزایی در پیدایش و بحرانی شدن مسئله ایفا کرده است. وی بر این باور است که اسرائیل از نخستین سالهای تأسیس خود، برنامه حذف دیگران و انکار حق آنان را در سرلوحه برنامه های خود قرار داد. در مقابل، فلسطینیان هم همواره دست به انکار "دولت یهود" زده اند.
به گمان سیپل همین سیاست به رسمیت شناختن دیگری است که هر یک از دو جامعه فلسطینی و اسرائیلی را برای دیگری، بیگانه کرده است. وی از طریق بررسی و مطالعه در نهادهاینظامی، آموزشی و سیاسی اسرائیل (همچون ارتش و سیستم آموزشی مدارس) و با تحلیل گفتمان سیاسی سیاستمداران اسرائیلی و مباحث میان روشنفکران آن، درصدد نشان دادن نمادها و نشانه های فکری و ذهنی این جامعه پیچیده و متضاد است.
در این میان، او نقش تاریخ نگاری رسمی و تقویت ناسیونالیسم رادیکال در میان روشنفکران اسرائیلی و مسئله دروغهای تاریخی اسرائیل را از جمله علتهای به بن بست رسیدن جامعه اسرائیلی می داند و معتقد است که این جامعه در فساد پیش رونده ای که اشغالگری، زمینه آن را فراهم آورده، فرو رفته است. سیپل در این کتاب درصدد اثبات این مسئله است که تلاش هماهنگ و واحد "نهادهای دینی، سیاسی و اجتماعی" اسرائیل برای انکار فلسطینیان و انکار عملکرد نژادپرستانه رژیم صهیونیستی از نخستین سالهای ظهور اسرائیل تاکنون مشاهده می شود.
درواقع این رژیم برای توجیه اشغالگری خود از ابزارهای نیرنگ، دروغ و جعل واقعیات استفاده کرد؛ اما اکنون، خود را در دام فریبکاریهای خود گرفتار آمده و این گونه است که اکنون فلسطینیان به طور فیزیکی در حصار دیوارها محبوس و اسرائیلیها در بن بستی فکری گرفتار آمده و محبوس افکار سلطه طلبانه خود شده اند.
به عقیده سیلوان سیپل، دیدگاه حاکم بر منازعه اسرائیل - فلسطین، دیدگاهی نژادپرستانه است. دیدگاهی که بر مبنای آن زور و قدرت بر حق، غلبه و برتری دارد.
این نویسنده یهودی، نسبت به خطر تغییر ماهیت موضوعاتی چون نازیسم و شوآه (هولوکاست=Shoah ) در جامعه اسرائیل هشدار داده و یادآوریو ذکر مکرر و همیشگی این موضوعات را در هر سخن و مقاله ای نامطلوب دانسته است. با این توجیه که این یادآوری، خطر ساختن تصویر اهریمنی از دیگری را در پی دارد. سیلوان سیپل نسبت به آینده بحران خاورمیانه خوش بین نیست و از رواج نوعی "خشونت گرایی" (Brutatisation) در دو جامعه اسرائیل و فلسطین سخن می گوید. سیپل راه حل بحران این منطقه را در پایان بخشیدن به منطق "انکار دیگری" و دروغهای تاریخی و ایدئولوژی نژادپرستی می داند.
وی در کتاب "زندانیان دیوار" می گوید: "اسرائیل نباید خود را قربانی ابدی بداند که برای باقی ماندن خود تنها باید بر دیگران مسلط شود."
سیپل در یکی از مقالات جنجال برانگیز خود در لوموند - که در تحلیل حادثه 11 سپتامبر نوشته شده بود - به بررسی نظریه ای پرداخت که بر مبنای آن، شبکه [[جاسوسی اسرائیل در آمریکا|جاسوسی اسرائیل در آمریکا]] در جریان حادثه 11 سپتامبر فعال بوده و یهودیان از این واقعه قبل از وقوع آن، مطلع شده بودند.
این مقاله، واکنشهای تندی را علیه روزنامه لوموند، مطبوعات فرانسه و شخص سیپل از طرف جوامع یهودی صهیونیستی برانگیخت. رسانه های صهیونیستی از این موقعیت برای زیر سؤال بردن رویه رسانه های مطبوعاتی فرانسه نسبت به اسرائیل و بحران خاورمیانه استفاده کردند. سیلوان سیپل از سوی این محافل، "یهودی بیزار خود" نام گرفته است. این روزنامه نگار یهودی، اغلب متهم شده است که در جهت منافع اعراب قلم فرسایی کرده و با طرح برداشتهای ضد یهودی خود موقعیت روزنامه لوموند را به خطر انداخته است.
مآخذ:
- بولتن رویداد و گزارش صهیونیسم، شماره 98، 20/9/1384.
- www.france-palestine.org/IMG l-article- PDF/article-2118.pdf.
- www.cowrvier international.com/articl.asp?-id=48727$$provenance=chroniques.
- www.humanite.presse.fr/journal/2005- 04-09/2005-04-09-459975.
- www.amazon.fr/exce/obidos/ASIN/2707143022/q id=11315162.
- www.islam-belgique.com/revuepresse.c fm? pressed=218.
- www.humanite.press.fr/journal/2005-04- 09/2005-04-09-459975.
- www.inprecor.org/504/lirres-cypel-par- Epsztajn.htm.
- www.sourceisrael.com/read.php?id=8.
