حکومت صهیونیستی، اندیشه و تفکر

از دانشنامه صهیونیسم و اسرائیل
نسخهٔ تاریخ ‏۱۷ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۲۱:۱۸ توسط Wikiadmin (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


اندیشه حکومت صهیونیستی ـ یا مترادف آنحکومت یهودی ـ مفهوم محوری را در عقیده صهیونیستی تشکیل می دهد. هنگامی که صهیونیست را مشکل یهودیت می یابی که براساس برتری یهود و جدایی قدرت یا میل در اختلاط، استوار است، در نتیجه سامی ستیزی و ظلم و ستم همراه و ملازم وجود آنان است و آن به علت فقدان تمدن است. و غربت روحی و جسمی به جدایی یهود از فلسطین نسبت داده می شود و به دنبال آن، حل این مشکل در بازگشت به فلسطین و ایجاد حکومت یهودی در آن است. و این تعبیر در مورد بخش مشترکی بین مدارس صهیونیستی مختلف از صهیونیستهای روحی بیان می شود که می خواهند حکومت مانند مناره ای برای فرهنگ یهودی و ارزشهای دینی سنتی یهودیان باشد.

صهیونیستهای سیاسی معتقدند که حکومت امروزی باید با امپریالیستها به صورت محکم و قوی هم پیمان باشد و به جز آن در کشورهای اروپایی هم الگو باشد. و صهیونیستهای جهانی معتقدند که دولت باید از الگوهای عمومی و همگانی در تولید پیروی کند با توجه به این که هویت نژادی جامعه صهیونیستی و (پاکیزکی اش) را حفظ کند یعنی عدم وجود عرب در میانشان از طریق امکان یهودیها و حمله و نیروی مسلحانه.

واقعیت این است که صهیونیستها از هدفشان دور شده و کتاب هرتزل (حکومت یهودیان) در مشخص کردن هدف بسیار واضح است در حالی که بعضی از رهبران کم کم از پناهگاهها به وطن قومی خود آمدند مانند مونولوث و تقسیم فلسطین تا این که به مرزهای امن از سوئیس تا نهر اردن و تپه جولان رسیده و وجود ملّت عرب فلسطین را انکار کردند.

برخلاف توافق در مورد کم ترین مرز مشترک، اختلافات بی شماری بین مکاتب صهیونیستها به وجود آمد شاید مهمترین آن اختلاف بعضی از آنها با تفکر بن گورین باشد که معتقد به جمع آوری همهیهودیان در فلسطین است و این که وجود یهودیان خارج از فلسطین مانند این است که خدایی برای او وجود ندارد و تفاوت موجود کنونی در داخل جامعه صهیونیستی میان کسانی که به ادامه حکومت صهیونیستی و رابطه مرکزی آن با یهودیان جهان معتقد می باشند، و میان کسانی که به ادامه حکومت اسرائیلی به عنوان یک تعبیر قانونی از وجود تجمع اسکان اسرائیل فعلی که احساس قومی اسرائیل آنان را در فلسطین جمع کرده (مثل سازمان ماتزوپن و یوری اونیری و غیره) معتقد است، موجب شده تا گروه اول به سوی حل مسأله یهودی توجه کند، گروه دوم به حل مسأله اسرائیلی روی آورد.

مأخذ:

  1. کیالی، عبدالوهاب: موسوعة السیاسة، "الدولة الصهیونیة"، المؤسسة العربیة للدراسات و النشر، جلد دوم، 1991.