ریچمن، یوریل

یوریل ریچمن (Uriel Reichman) از جمله شخصیتهای علمی و سیاسی اسرائیل و بنیانگذار و رئیس مرکز علمی "هرتزلیا" (Inter disciplinary center Herzliya) IDC است. شهرت عمده ریچمن بیش از آنکه ناشی از فعالیتهای سیاسی او باشد، برخاسته از سوابق علمی و فرهنگی و اقدامات وی در حوزه آموزش است.

الف ـ پیشینه شخصی و علمی:

پوریل ریچمن در سال 1942 در تل آویو (Tel Aviv) متولد شد. وی در مدرسه هاگیو (Hagive) در شهر رامات گان (Ramat Gan)تحصیل نمود و دوران دبیرستان را نیز در مدرسه "هاداش" (hadash) در تل آویو گذراند. ریچمن عضو جنبش پیشاهنگان رامات گان (Ramot Gan Scouts Movement) و یکی از بازیکنان تیم فوتبال "مکابی رامات گان" (Maccabi Ramat Gan) بوده است. وی مدرک لیسانس و فوق لیسانس خود را در رشته حقوق از دانشگاه عبری قدس (اورشلیم) اخذ کرده و علاوه بر این موفق به دریافت درجه دکترای حقوق از دانشگاه شیکاگو (Chicago) شده است.

وی دوران خدمت نظامی خود را در یگان چتربازان ارتش اسرائیل با درجه افسری سپری کرد و در این دوران در جنگهای بسیاری از جمله جنگ 1956، جنگ شش روزه اعراب - اسرائیل (1967) و جنگ یوم کیپور (1973) حضور داشت.

ب ـ سوابق فعالیتهای اجتماعی:

یوریل ریچمن به عنوان استاد در دانشگاههایمختلف اسرائیل تدریس کرده است. وی طی سالهای 1985 تا 1990 ریاست دانشکده حقوق دانشگاه تل آویو را برعهده داشت. ریچمن در سال 1990 دانشگاه حقوق راموت (Romut) را تأسیس و در سمت ریاست این دانشگاه تا سال 1995 فعالیت کرد.

ریچمن در سال 1994 مرکز علمی هرتزلیا را بنیان نهاد و تا سال 2007 ریاست این مؤسسه را برعهده داشته است. وی همچنین علاوه بر فعالیت در انجمن وکلای اسرائیل ریاست کمیته حقوق مدنی این انجمن را نیز عهده دار بوده است.

وی عضو هیأت مدیره اولین بانک بین المللی اسرائیل بوده، در چندین کمیته عمومی و دولتی نیزفعالیت داشته و عضو هیأت رئیسه بانک هاپوآلیم (Hopoalim) نیز بوده است. ریچمن کارشناس حقوق مالی و املاک بوده و به عنوان محقق و استاد مدعو در دانشگاههای آمریکا و آلمان تدریس کرده است. وی مقالات متعددی در زمینه حقوق مالی در نشریات معتبر داخل و خارج اسرائیل به چاپ رسانده است.

ج ـ سوابق حزبی و سیاسی:

آغاز فعالیت سیاسی ریچمن به سال 1974 بازمی گردد. او از مؤسسان حزب سکولار شینوی (Shinui) و مدتی را نیز در سمت رئیس دبیرخانه این حزب فعالیت کرده است. وی قبل از ورود به حزب شینوی با بنیامین نتانیاهو ارتباط نزدیکی برقرار کرد تا جایی که در کابینه نتانیاهو (1999ـ1996) به عنوان کاندیدای تصدی وزارت دادگستری پیشنهاد شد. در سال 1987، کنست گروهی از اساتید دانشگاه تل آویو را مأمور تدوین و تنظیم قانون اساسی اسرائیل تحت نظارت ریچمن کرد.

در همین راستا، ریچمن در سال 1988 اقدام به تأسیس جنبشی تحت عنوان "جنبش هوکالی اسرائیل" (Hakale israel Movemtent)(قانون اساسی اسرائیل) کرد. وی همواره در سخنان خود اظهار داشته که علاقه چندانی به حضور در پارلمان (کنست) اسرائیل ندارد و بیشتر مایل است به فعالیتهای اجتماعی بپردازد. ریچمن در سال 2004 به ریاست کمیته مرکزی حزب شینوی انتخاب شد، اما در اواخر سال 2005 به دلیل اختلافاتش با یوسف لاپید (Yosef Lapid)رهبر حزب شینوی، این حزب را ترک کرد.

از آنجا که آریل شارون به وی قول داده بود تا در صورت پیوستن به حزب کادیما (حزب جدیدالتأسیس شارون)، او را به عنوان کاندیدای وزارت آموزش و فرهنگ انتخاب کند، به این حزب پیوست.

د ـ دیدگاهها و مواضع:

افکار و عقیده ریچمن که از بنیانگذاران و رؤسای سابق جنبش شینوی و عضو جدید حزب کادیما است تا حدود زیادی برگرفته از اصول و عقاید بنیادی احزاب مذکور است. او در موضوعات آموزش و پرورش و سیستم انتخاباتی اسرائیل، دین، دولت، تروریسم، صهیونیسم و مسائل مورد مناقشه فلسطین و اسرائیل دارای آراء و نظراتی است.

1 ـ آموزش و پرورش:

از نظر ریچمن، آموزش عامل معنوی مؤثری در رشد و جهش ملی و اجتماعی مردم یک جامعه است. وی بر این باور است که آموزش و پرورش زمینه های رهایی جامعه (اسرائیل) از فقر و دستیابی افراد آن به موفقیت و کامیابی در آینده را فراهممی سازد. وی از حامیان اصلاح و تغییر در سیستم آموزش و پرورش/اسرائیل است. به اعتقاد او موفقیت دانش آموزان اسرائیلی در هر گروه سنی و در هر رشته علمی، نسبت به سایر کشورهای پیشرفته اروپایی کمتر است.

از سوی دیگر ریچمن معتقد است که حقوق ناچیز معلمان و شرایط سخت کاری آنان و همچنین فشار اقتصادی وارده بر والدین دانش آموزان که سبب می شود آنها وقت کمتری برای رسیدگی به فرزندانشان اختصاص دهند، از مواردی است که باید در سیستم آموزشی (اسرائیل) مورد اصلاح و بازنگری قرار گیرد. وی در این راستا، از بین رفتن شکافهای اقتصادی و اجتماعی موجود میان طبقات مختلف در جامعه اسرائیل را یکی از راهکارهایبهبود این وضعیت می داند.

2 ـ سیستم انتخاباتی:

ریچمن از حامیان تغییر سیستم انتخاب نخست وزیر و تبدیل آن به انتخابات مستقیم به عنوان راه حلی برای جلوگیری از ورود عناصر تندرو به هرم قدرت است. به اعتقاد او لازم است اصلاحاتی در جریان انتخابات صورت گیرد تا به سیستم موردنظر ایهود باراک و سایرین بازگردیم. سیستمی که با اتکاء به آراء مستقیم مردم به نخست وزیر، قدرت عمل و تأثیرگذاری بیشتری می دهد.

3 ـ صهیونیسم:

ریچمن معتقد است که صهیونیسم یکی از محورهای موجودیت کشور اسرائیل است، زیرا به اعتقاد وی صهیونیسم شرافت و عظمت یهودیان را تضمین و از عقاید و سنتهای یهودی حفاظت می کند. وی خواستار مهار موج آنتی سمیتیک و تقبیح برنامه های ضدصهیونیستی و ضداسرائیلی برخی اساتید چپگرا است.

4 ـ دین و دولت:

یوریل ریچمن و دیگر همفکرانش در حزب شینوی در صدد اصلاح ساختار حکومتی اسرائیل از طریق تفکیک مسائل مذهبی از مباحث سیاسی و ممانعت از سودجویی و انحصارطلبی گروههای مذهبی در حوزه حکومتی شدند. وی در این راستا از تأسیس یک دولت سکولار در اسرائیل و رهایی از اجبار مذهبی در حوزه های مختلف زندگی و به ویژه جدایی دین از سیاست حمایت می کند. ریچمن در این باره می گوید: "نسل ما یک وظیفه مهم برای جدایی دین از سیاست و ارتقای دین به جایگاه حقیقی آن یعنی هدایت افراد در زندگی فردی و شخصی شان دارد.

5 ـ ترور و رابطه آن با دین:

ریچمن معتقد است که "تروریسم" باید به عنوان جنایتی علیه بشریت از سوی تمامی ملتها و دولتهای جهان محکوم شود. وی "دین" را از جمله عوامل تحریک و تقویت خشونت و ترور در جوامع دانسته و در این راستا، معتقد است که این پدیده (دین) در سالهای اخیر به یکی از علل اصلی ستیزه و جنگ در جهان تبدیل شده است. ریچمن علت این وضعیت را دخالت دانسته و از این رو خواستار جدایی دین از سیاست است.

وی معتقد است که ترور و خشونت سرانجام موجب فروپاشی و تجزیه جامعه اسرائیل خواهد شد. او عملیات شهادت طلبانه فلسطینیان را اقدامی بی رحمانه و نوعی وحشیگری (از جانب اعراب) قلمداد می کند که منجربه ضربه زدن بر پیکره اسرائیلمی شود. به گفته او بنیادگرایی اسلامی مستعد ارتکاب اعمال جنایتکارانه و اقدامات تروریستی است. زیرا به اعتقاد وی، ایدئولوژی اسلامی (افراطی) که در میان افراد بسیاری نفوذ یافته و حتی به کتب درسی فلسطینیان نیز راه یافته، بر این باور است که باید از طریق جهاد اسلامی، ادیان دیگر را شکست داده و دین اسلام را در سراسر جهان منتشر کند.

6 ـ مذاکرات روند سازش:

ریچمن از حامیان توافقات صلح اسلو بوده و معتقد است که صلح نتیجه امتیازدهی انحصاری اسرائیل است.

7 ـ دیوارحائل:

ریچمن به عنوان یکی از نخبگان حزب سکولار شینوی و یکی از اعضای حزب کادیما، ضمن حمایت از احداث دیوارحائل از سوی اسرائیل، از آنبه عنوان حصاری در برابر حملات تروریستی (فلسطینیان) یاد می کند.

8 ـ دولت فلسطینی:

ریچمن ضمن حمایت از تشکیل دولت فلسطینی، تشکیل چنین دولتی را منوط به چشمپوشی فلسطینیان از حق بازگشت به اسرائیل می داند، زیرا به اعتقاد وی اعطای حق بازگشت به فلسطینیان امری خطرناک و نوعی خودکشی همگانی و ملی برای اسرائیل است.

علاوه بر این ریچمن و دیگر همفکرانش در حزب شینوی خواستار بر چیدن شهرکهای پراکنده یهودی از مراکز جمعیتی فلسطینیان و تخلیه پایگاههای مرزی غیرقانونی اند.

مأخذ

1. بولتن رویداد و گزارش اسرائیل، 23/12/1384، شماره 287.
2. www.Pwc.idc.il/portal/pages?pageid=593,1058888-dad.
3. www.herzliya conference.org/Eng/-Article/Article.asp?Article ID=1000$$category ID=149.