شالوم، سیلوان: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه صهیونیسم و اسرائیل
 
جز (۱ نسخه واردشده)
 
(بدون تفاوت)

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۷ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۲۱:۲۲


سیلوان شالوم (Silvan Shalom) در سال 1958 در تونس به دنیا آمد و در سال 1959 به همراه خانواده اش به اسرائیل مهاجرت نمود. تحصیلات خود را تا مقطع لیسانس در رشته "اقتصاد و حسابداری دولتی" دانشگاه بن گورین ادامه داد و سپس مدرک فوق لیسانس رشته "سیاست عمومی" را از دانشگاه تل آویو گرفت. پس از آن وارد ارتش شد و با درجه استواری مدتی را در ارتش سپری کرد. از سال 1992 از سوی حزب "لیکود" به کنیست راه یافت و فعالیت خود را در کنیست سیزدهم با ریاست کمیسیون "انرژی و سیاست"، کمیسیون فرعی "بازار پول" و همچنین عضویت در کمیسیونهای دارایی، اقتصاد، نظارت کشوری، بهبود وضعیت زنان آغاز نمود.

در کنیست چهاردهم به عنوان جانشین رئیس کمیسیون دارایی کنیست و رئیس مشترک در کمیسیون دارایی، رئیس کمیسیون فرعی بازارهای پول، رئیس گروه صنعت در "ساماریا" (Samaria) و رئیس فدراسیون فوتبال در اسرائیل فعالیت نمود تا اینکه در سال 1997 از سوی اسحاق مردخای (وزیر دفاع) به معاونت وزارت دفاع منصوب شد.

حفظ این پست تا ژوئیه 1998 که وی به عنوانوزیر علوم و تکنولوژی اسرائیل منصوب شد ادامه داشت. عضویت در کمیسیونهای دارایی، قانون اساسی، حقوق و دادگستری و نظارت کشوری از دیگر مسئولیتهای وی در خلال کنیست چهاردهم می باشد. وی سابقا ریاست هیأت مدیره شرکت الکتریک اسرائیل، ریاست جامعه دانشجویان دانشگاه بن گورین، مدیر کلی وزارت انرژی و زیرینایی و مشاورت وزرای: دارایی، اقتصاد، برنامه و دادگستری را بر عهده داشته است.

از دیگر مسئولیتهای وی می توان به عضویت در هیأت رئیسه مرکز کنترل فرودگاههای اسرائیل، ریاست انجمن ملی دانشجویان، ریاست خطوط هوایی بین المللی "سان دعور" (Sun dor) و معاونت شورای مردمی تبادل جوانان اشاره کرد.

وی در کنیست پانزدهم عضو کمسیونهای "امور خارجه و امنیت" و "آموزش و پرورش و فرهنگ" بود. شالوم متأهل و داری 5 فرزند می باشد و در شهرک صهیونیست نشین رامات گن سکونت دارد.

شالوم به زبانهای عبری، انگلیسی، عربی، و تا حدودی فرانسوی تسلط دارد و نظر به اینکه شغل وی روزنامه نگاری است، دارای مقالاتی در نشریات داخلی اسرائیل می باشد.

دیدگاههای سیلوان شالوم:

سیلوان شالوم در سخنرانی خود با اشاره به دستگیری صدام حسین در 14 دسامبر 2003 گفت، طی یک سال گذشته تغییرات بسیار مهمی در منطقه ایجاد شده است. در این سال انتخابات دموکراتیک در افغانستان برگزار شد، لیبی با رها کردن فعالیتهای هسته ای خود به عرب روی آورد. عراق برای برگزاری انتخابات آماده می شود. آمریکا از عربستان و دیگرکشورهای عرب منطقه خواستار انجام اصلاحات شده است.

شالوم پس از آنکه تحولات سال 2003 در حوزه های مختلف سیاست خارجی اسرائیل را برشمرد، در انتهای هر بحث، راهکارها و اولویتهای سال 2004 را نیز مشخص کرد. مهمترین پیشنهادات شالوم به شرح زیر است:

1 ـ ایران:

ـ باید فشارهای جامعه بین المللی به منظور منزوی کردن ایران ادامه یابد.

ـ باید مطمئن شویم که سناریوی مخوف هسته ای ایران هرگز تحقق پیدا نمی کند.

ـ تلاشهای دیپلماتیک اسرائیل برای آگاه کردن اروپا از خطرات ایران به ویژه موشکهای دوربرد آن ادامه یابد و تلاش شود پرونده هسته ای ایران به شورای امنیت ارجاع گردد.

2 ـ سوریه:

فشارها بر سوریه برای تغییر سیاستهایش ادامه یابد.

ـ عقب نشینی سوریه از لبنان همچنان در دستور کار جامعه بین المللی باقی بماند.

ـ همکاری اقتصادی در برخی زمینه های اقتصادی با سوریه آغاز گردد.

3 ـ حزب الله:

ـ فشارهای بین المللی به حزب الله ادامه یابد.

ـ همکاری ایران با حزب الله تقلیل یابد.

ـ شبکه های تحریک کننده رسانه ای حزب الله نظیر المنار محدودتر شود.

ـ از همکاری حزب الله با گروههای فلسطینی جهت کارشکنی در تشکیلات خودگردان ممانعت شود.

4 ـ مصر:

ـ تلاشهایی که در سال گذشته منجر به همکاری بیشتر مصر شده و آن کشور را به حضور فعال تر در طرح عقب نشینی، انعقاد موافقتنامه اقتصادی، آزادی عزام عزام و... ترغیب کرده، ادامه یابد.

ـ تقویت روابط کامل با مصر و تلاش برای بازگشت سفیر آن همچنان در اولویت قرار گیرد.

5 ـ اردن:

ـ همکاری نزدیک میان اسرائیل و اردن که برای ایجاد ثبات در منطقه ضروری است باید تداوم یابد.

6 ـ کشورهای عربی:

ـ با ابزارهای بین المللی باید با افراط گرایی در منطقه مبارزه کرد و میانه روها را در کشورهای عربی تشویق نمود.

ـ سیاست گسترش روابط با کشورهای عربی از شمال آفریقا تا خلیج فارس در دستور کار قرار گیرد و در سالهای آینده با 10 کشور عرب رابطه رسمی برقرار شود.

7 ـ فلسطین:

ـ با کمک دولت آینده فلسطین و نهادهای کمک دهنده باید مانع از طرح و تعقیب تقاضای بازگشت فلسطینیان شد تا مذاکرات صلح از سرگرفته شود.

8 ـ برگزاری کنفرانس بین المللی صلح:

سیلوان شالوم همچنین پیشنهاد کرد تا یک کنفرانس بین المللی برای صلح تشکیل شود، از انجام اصلاحات در فلسطین حمایت شود. وی گفت در این کنفرانس، آمریکا، اسرائیل، تشکیلات خودگردان، اردن و هر رهبر عرب میانه رو که تمایل داشته باشد، مشارکت نمایند.

دولت شارون گفته است که برگزاری کنفرانس و مشارکت اسرائیل در آن منوط به انجام مرحله اول طرح نقشه راه است. توقف تروریسم توسط تشکیلات خودگردان، مرحله اول طرح مذکور است.

مآخذ:

  1. شریده، محمد: رهبران اسرائیل، بیژن اسدی، انتشارات کویر، 1378.
  2. بولتن رویداد و گزارش، مؤسسه تحقیقات و پژوهشهای سیاسی علمی ندا، ضمیمه ویژه 39.