پناهگاههای هسته ای

سخن گفتن از تهدیدات هسته ای دهها ثروتمند صهیونیستی را بر آن داشته است تا پناهگاههای هسته ای در زیر منازل خود احداث کنند. بنا به اعلام رسانه های صهیونیست، هزینه احداث هر کدام از این پناهگاه ها یکصد هزار دلار برآورد شده است. از سوی دیگر، حکومت اسرائیل پناهگاه هسته ای بزرگی در قدس احداث کرده است که در وضعیت اضطراری رهبران و مقامات عالی رتبه صهیونیستی و نزدیکان آنها به آنجا پناه می برند. هزینه احداث این پناهگاه میلیاردها شیکل اعلام شده است.

ثروتمندان اسرائیل معتقدند که بالاخره روزی بمبهای اتمی بر سر "اسرائیل" فرود می آیند و اینپناهگاه ها از آنها در برابر این حملات محافظت می کند. شایعات رسانه های اسرائیل در خصوص خطرات تلاشهای ایران برای دستیابی به سلاح اتمی، این قشر ثروتمند را پریشان کرده و آنها را به این فکر واداشته است که در آینده جنگی اتمی در منطقه روی خواهد داد و در جریان آن بمبی اتمی بر سر اسرائیل هسته ای فرود خواهد آمد. پس از دو هفته از این جنگ، وقتی ابرهای سیاه اتمی از آسمان منطقه دور می شوند، از پناهگاه های خود خارج می شوند، بدون این که آسیبی به آنها رسیده باشد و به فعالیت روزمره خود ادامه می دهند.

این پناهگاه های اتمی در شهرهای محل سکونت ثروتمندان یهود روبه گسترش است. پس از به قدرت رسیدن دکتر محمود احمدی نژاد به ریاست جمهوری ایران در اکتبر سال 2005 میلادی و اظهارات ایشان مبنی بر محو "اسرائیل" از نقشه جهان، شمار این پناهگاه ها افزایش چشمگیری داشته است.

صاحبان این پناهگاه ها نمی خواهند، اسامی شان فاش شود. مهندسان و پیمانکاران فعال در زمینه ساخت وساز پناهگاه اتمی می گویند که صاحبان این پناهگاه ها (که بیش تر آنها از رهبران و مقامات صهیونیسم هستند) از ترس انتقادات شدید مردم عادی "اسرائیل" نمی خواهند که اسامی شان فاش شود.

از سوی دیگر، به نوشته روزنامه های عبری زبان، ثروتمندان یهود از آن بیم دارند که مورد حسادت قرار گیرند و یا این که در روز وقوع جنگ اتمی مهمانانی ناخوانده به این پناهگاه ها بیایند و عرصه را بر آنها تنگ کنند. به همین خاطر، ثروتمندان یهود از پیمانکاران خود تعهد کتبی می گیرند که ازفاش ساختن اسامی شان خودداری کنند. در این تعهدنامه آمده است که اگر شخص پیمانکار به مفاد آن عمل نکند، صاحبکار حق دارد که از وی به مراجع قانونی شکایت کند.

مقاله "رؤیین یدهستور" تحت عنوان "به دلیل هزینه بالا و زیانهای بعدی نیازی به ساخت پناهگاههای هسته ای برای میلیونها شهروند در اسرائیل نیست" که در تاریخ 23 ژوئیه 2007 در روزنامه هاآرتس انتشار یافت، منعکس کننده وضعیت بغرنج روانی اسرائیلیهاست. نویسنده این مقاله معتقد است که باید برای همه توضیح داد که نیازی به احداث پناهگاههای اتمی برای میلیونها شهروند در "اسرائیل" نیست. این پناهگاهها هیچ فایده ای ندارند و هزینه آنها بسیار بالاست و زیانهایی هم در بر دارد.

احداث چنین پناهگاههای عمومی به میلیاردها دلار بودجه نیاز دارد و علاوه بر آن میلیون ها دلار هزینه جانبی هم در بر دارد. تعداد کمی از این افراد که به پناهگاهها پناه می برند، از حمله اتمی در امان و زنده می مانند و کسانی هم که در قید حیات خواهند ماند، مجبور خواهند بود ماهها در این پناهگاهها حضور داشته باشند تا در فرصت مناسب و پس از پایان جنگ از آنها خارج شوند.

وی این سؤال را مطرح می کند که در صورت وقوع حمله اتمی ناگهانی این پناهگاهها چه فایده ای دارند؟ جواب آن کاملاً روشن است و آن این که بسیاری از مردم در راه از بین می روند و نخواهند توانست به این پناهگاهها برسند.

مأخذ:

1. المسیری، عبدالوهاب: "از موشکهای قسام تا پناهگاههای هسته ای"، نشریه پیام فلسطین، جنبش مقاومت اسلامی فلسطین "حماس" ـ دفتر تهران، شماره 48، خرداد 1387.