ولفسون، دیوید (1914-1856)

دیوید ولفسون (David Wolffson) رهبر صهیونیست و دومین رئیس سازمان جهانی صهیونیست است. در لیتوانی متولد شد و به طور سنتی آموزش یافت و در سال 1872 به آلمان رفت. در سال 1888 به تجارت چوب پرداخت. در شهر کلن مستقر شد و در همان جا ایمان خود را به یهودیت ارتدوکس از دست داد. از طریق جمعیت ادبی یهود در کلن به فعالیت های صهیونیستی پرداخت و در آن جا کنفرانس هایی درباره تلمود و کابالا ایراد کرد. در همین جمعیت، با ماکس بودنهایمر ملاقات کرد و هر دو در سال 1893 جمعیت اسکان یهودیان در فلسطین را، با اصول و مبانی گروهدوستداران صهیون، پایه گذاری کردند.

ولفسون با خواندن کتاب دولت یهود با افکار هرتزل آشنا شد و سپس به وین شتافت و با هرتزل دیدار کرد و میان آن دو دوستی استوار پدید آمد؛ هر یک از این دو دیگری را تکمیل می کرد؛ یکی پس زمینه ای لیبرالی و همانند شده با اروپای سکولار داشت و دیگری پس زمینه ای ارتدوکس و متدین اروپای شرقی. ولفسون، اهمیت توده های یهودی اروپای شرقی را به منزله ماده انسانی در موفقیت نظریه صهیونیستی که هرتزل بدان فرا می خواند، برای او روشن کرد.

ولفسون صندوق سپرده یهودی را پایه گذاری کرد و در شیوه اداره صندوق با هرتزل اختلاف پیدا کرد. هرتزل معتقد بود که صندوق یک ابزار سیاسی است، در حالی که ولفسون به صندوق چون یک طرح مالی نگاه می کرد. ولفسون برای وحدت بخشیدن به جنبش صهیونیسم از طریق میانجیگری میان هرتزل و مخالفانش شدیداً تلاش کرد. پس از مرگ هرتزل و به رغم مخالفت صهیونیست های نفوذی، ولفسون به ریاست سازمان جهانی صهیونیسم رسید و تلاشی سخت را برای متحد کردن صفوف جنبش صهیونیسم آغاز کرد. ولفسون با شماری از شخصیت های اروپایی برای تسهیل امور جنبش صهیونیسم در اروپا ملاقات کرد. ولفسون در سال 1911، به ریاست مجدد سازمان انتخاب نشد، اما همچنان رئیس صندوق سپرده یهودی بود و این خود نشان می دهد که سیاست مالی عمل گرایانه او، سیاستی موفق بوده است.

مأخذ:

1. المسیری، عبدالوهاب: دایره المعارف یهود، یهودیت و صهیونیسم، ترجمه مؤسسه مطالعات و پژوهش های تاریخ خاورمیانه، دبیرخانه کنفرانس

بین المللی حمایت از انتفاضه فلسطین، جلد ششم، چاپ اول، پاییز 1382.