هِرتزوگ، حیم

وی در سال 1918 در بلفاست (ایرلند شمالی) به دنیا آمد. پدر وی که حاخام بزرگ یهودیان ایرلند بود در سال 1953 به فلسطین کوچ کرد، وی بعدا حاخام بزرگ یهودیان غربی (اَشکنازها) شد. هرتزوگ در فلسطین در یک محیط دینی پرورش یافت و به کسب معارف دینی پرداخت. رشته حقوق را در دانشگاههای لندن و کمبریج خواند. در مدتی که در انگلستان بود ریاست سازمان دانشجویان یهودی انگلیس و ایرلند را به عهده داشت. در زمان جنگ دوم جهانی داوطلبانه به ارتش انگلیس پیوست و به درجه سرهنگ دومی رسید. وی در جبهه اروپا جنگید. پس از ترک ارتش انگلیس به فلسطین بازگشت و مسئولیت سازمان امنیتی آژانس یهود را در خلال سالهای 1948 ـ 1947 به عهده داشت. در جنگ 1948 به عنوان افسر عملیات یکی از تیپ ها در منطقه قدس جنگید. پس از آن وابسته نظامی اسرائیل در واشنگتن شد. در سال 1954 که به عنوان فرمانده نظامی قدس برگزیده شد به فلسطین بازگشت و از سال 1954 تا 1957 در این سمت باقی ماند.

وی پس از تشکیل کشور اسرائیل مسئولیتهایزیر را داشت: رئیس اداره اطلاعات نظامی ارتش 1950 ـ 1948 ، وابسته نظامی اسرائیل در واشنگتن 1954 ـ 1950 ، فرمانده منطقه نظامی قدس 1957 ـ 1954 ، رئیس ستاد منطقه نظامی جنوب 1959 ـ 1957 ، و رئیس اداره اطلاعات نظامی ارتش 1962 ـ 1959 .

پس از ترک ارتش با درجه سرلشکری، به شغل وکالت دادگستری پرداخت. وی همچنین عضو هیأت مدیره چند شرکت بود. در خلال جنگ ژوئن 1967 اداره جنگ روانی در ارتش اسرائیل را عهده دار شد.

اولین فرماندار نظامی کرانه باختری پس از اشغال آن در سال 1967 بود، بعدا رئیس هیأت نمایندگی [دائمی ]اسرائیل در سازمان ملل 1978 ـ 1975 شد. در سال 1962 به حزب ماپای پیوست و به فعالیت سیاسی پرداخت، پس از انشعاب از ماپای به بن گوریون و تشکیلات حزب رافی پیوست. در سال 1968 به حزب کارگر بازگشت، و در سال 1981 [تا سال 1983 ]به نمایندگی مجلس دهم انتخاب شد. در پنجم ماه مه 1983 نیز به ریاست جمهوری اسرائیل انتخاب شد تا ماه مه 1994 در این سمت باقی ماند.

وی از سردمداران افراطی حزب کار به شمار می رود و مواضع سیاسی و نزدیک به مواضع مبلغان "سرزمین کامل اسرائیل" است.

دیگر سوابق وی عبارتند از:

رئیس صنایع نظامی اسرائیل 1972 ـ 1962، عضو دفتر سیاسی حزب کارگر، مفسر سیاسی رسمی رادیو ـ تلویزیون اسرائیل و برنامه های برون مرزی آن، وکیل دعاوی 1993، دریافت درجه دکترای افتخاری از دانشگاه "یشیوا" در نیویورک و چند دانشگاه دیگر، دریافت نشان درجه دوم امپراتوری انگلستان (E.B.K) 1970. آثار مکتوب او نیز عبارتست از: آخرین ساعتِ اسرائیل، روزهای "آو" (عِبری)، یهودگرایی قانون و اخلاق، جنگ کفّاره، چه کسی متهم به ایستادگی است؟، جنگهای انجیل (تألیف مشترک)، جنگهای اعراب و اسرائیل، و غیره.

مأخذ:

1. شریدة، محمّد: رهبران اسرائیل، بیژن اسدی و مسعود رحیمی، انتشارات کویر، 1378.
2. مؤسسة الدراسات العالم العربی، النظام السیاسی اسرائیل، بیروت 1992.