نیریا، ژاک

از دانشنامه صهیونیسم و اسرائیل


در سال 1950 در بیروت در خانواده ای از مهاجرین روسی متولد شد. پدرش در ارتش تزاری افسر بود. در سال 1968 به فلسطین اشغالی مهاجرت کرد. شرق شناس و با درجه سرهنگی عضو سابق اداره اطلاعات نظامی "آمان" بود. پس از ترک ارتش اسرائیل، در اول دسامبر 1992 به عنوان مشاور اسحاق رابین نخست وزیر مشغول به کار شد. به عنوان نماینده و فرستاده ویژه رابین نخست وزیر مشغول به کار شد. به عنوان نماینده و فرستاده ویژه رابین بارها در مذاکرات اسرائیل با فلسطینیها شرکت کرد. همچنین به منظور مذاکره با یاسر عرفات رئیسسازمان آزادی بخش فلسطین، چند بار به تونس عزیمت کرد. رساله علمی خویش را در دانشگاه تل آویو درباره "بَشیر جُمَیل" رئیس جمهوریدست نشانده اسرائیل در لبنان تدوین کرد.

وی در خلال چند دیدار مناخیم بگین نخست وزیر متوفی [اسرائیل] با انور سادات رئیس جمهوری متوفی مصر مترجم همزمان بود. در مذاکرات کمپ دیوید بین اسرائیل و مصر در سال 1978، به عنوان کارشناس هیأت نمایندگی اسرائیل شرکت کرد. همچنین عضو هیأت اسرائیلی شرکت کننده در کنفرانس صلح خاورمیانه منعقده در مادرید در اکتبر 1991 در مذاکرات با لبنان بود. در گفت وگوهای دو جانبه با سوریه نیز در واشنگتن شرکت کرد.

بنابه گفته وی، به دلیل بروز اختلاف نظر با برخی از مسئولین ارتش اسرائیل و سازمان اطلاعات، در ژوئن 1994 از مقام خود استعفاء داد. رئیس شورای صهیونیسم در سازمان صهیونیسم، وزیر آموزش و پرورش در دولت اسحاق شامیر 1986، دارای وِجهه و پایگاه مردمی در حزب کارگر بود به گونه ای که نامزد رهبری حزب شد اما او از رقابت با اسحاق رابین و شیمون پرز خودداری کرد. به زبانهای عِبری، عربی، یدیشی، انگلیسی، اسپانیایی و فرانسه مسلط است.

مأخذ:

  1. شریدة، محمّد: رهبران اسرائیل، بیژن اسدی و مسعود رحیمی، انتشارات کویر، 1378.