نوبلوخ، شارلوت

شارلوت نوبلوخ (Charlotte Knobloch)در 29 اکتبر سال 1932 در شهر مونیخ آلمان متولد شد. پدر وی فریتز (Fritz) اهل باواریا و مادرش مارگارت، غیریهودی اهل برلین بود که پس از ازدواج یهودی شد.

در سال 1936 پدر و مادر وی از هم جدا شدند و سرپرستی وی به مادربزرگش آلبرتین سپرده شد. ادعا می شود که مادربزرگش در اردوگاه آشویتز کشته شده است.

پس از آن سرپرستی نوبلوخ به خانواده ای مزرعه دار در فرانکوئیز سپرده شد. در این زمان، پدر وی در جنگ جهانی دوم شرکت کرد و مدتی نیز به اسارت در آمد.

بعد از آزاد شدن پدرش، وی در سال 1945 توسط پدرش به مونیخ بازگردانده شد.

در سال 1951 نوبلوخ با ساموئل نوبلوخ که ادعا می شود از بازماندگان گتو کراکو (لهستان) است، ازدواج کرد. آنها پس از ازدواج تصمیم به مهاجرت به آمریکا گرفتند، ولی به دلیل بچه دار شدن شارلوت منصرف شدند.

شارلوت مدرک لیسانس "رشته حقوق" دارد و از این نظر دنباله رو پدر خود در این رشته است.

شارلوت نوبلوخ از سال 1981 تا سال 1997 به عضویت مراکز یهودیان در شهرداریهای مختلف آلمان درآمد. وی در شهرداری مونیخ مرکزی را راه اندازی کرد که با کمک و حمایت مالی افراد خیر از طریق آن، یک کیسه، یک موزه و چندین مدرسه ساخته شد.

وی به خاطر فعالیتهای مفید و برجسته ای که در این زمان انجام داد به عنوان شهروند افتخاری (Honorcitizen)توسط مردم برگزیده شد.

در سال 1997 نوبلوخ نایب رئیس شورای مرکزی یهودیان آلمان شد. این شورا که در سال 1950 همزمان با استمرار اشغال آلمان توسط متفقین در شهر فرانکفورت تأسیس شد، مهمترین سازمان یهودیان آلمان است و در سال 2006 حدود 105 هزار عضو داشت.

ترکیب این شورا به صورتی است که جوامع مهم یهودی در شهرهای مختلف آلمان از جمله فرانکفورت، هامبورگ، کلن، مونیخ و برلین، هر یک نماینده ای را به عنوان عضو هیأت مدیره این شورا معرفی می کنند و این هیأت نیز از میان افراد خود، فردی را به عنوان رئیس انتخاب می کند. مقر اصلیاین شورا از سال 1999 در شهر برلین بوده است.

نوبلوخ در سمت نایب رئیسی، شورای مرکزی یهودیان آلمان را به عنوان پل ارتباطی با مراکز یهودی شهرداریهای آلمانی زبان در اروپا و جامعه یهودیان آمریکا در آورد.

نوبلوخ به این فعالیت خود ادامه داد تا اینکه در 7 ژوئن سال 2006 به عنوان اولین زن در سمت رئیس این شورا برگزیده شد.

قبل از او از سال 2000، پل اشپیگل (Paul Spiegle) عهده دار ریاست این شورا بود که پس از مرگ وی بر اثر بیماری سرطان، نوبلوخ جایگزین او شد. اشپیگل نیز مانند نوبلوخ در زمان جنگ جهانی دوم توسط خانواده ای مزرعه دار که بلژیکی بودند، نگهداری می شد.

در زمان ریاست اشپیگل، قراردادی بین وی و گرهارد شروردر، صدراعظم سابق آلمان منعقد شد که امضای این قرارداد مصادف بود با ژوئیه سال 2003 که یهودیان ادعا می کنند سالگرد کشتار یهودیان در کوره های آدم سوزی است. طبق این قرارداد دولت آلمان از شورای مرکزی یهودیان حمایت مالی به مبلغ سه میلیون یورو (4 میلیون دلار) به عمل آورد و تلاش لازم برای ایجاد روابط حسنه بین آلمانیها و یهودیان ساکن این کشور صورت گرفت.

پس از انتخاب نوبلوخ برای ریاست این شورا، سازمانهای مختلفی به وی تبریک گفتند که از جمله آنها می توان کنگره جهانی یهود را نام برد.

این کنگره از طریق معاون دبیرکل خود ـ مارام اشترن (Maram Stern) ـ اعلام کرد که شورای مرکزی یهودیان مجددا یک شخصیت قابل توجه و برجسته را به عنوان رئیس خود انتخاب کرده و این انتخاب کاملاً صحیح است، چون هدف مهم این شورا برقراری صلح و آرامش میان یهودیان است و نوبلوخ قبل از احراز این سمت، توانایی خود را در سمتهای دیگر نشان داده که از جمله این سمتها می توان مرکز یهودیان شهرداری مونیخ را نام برد. وی با سخت کوشی و با استفاده از هوش بالای خود، از این طریق توانست برای دیگران شناخت و محبوبیت کافی و لازم را در رابطه با فعالیتهایش در سطح ملی و بین المللی فراهم کند.

از جمله سازمانهای دیگری که به نوبلوخ تبریک گفته، کلیسای ایوانجلیست (Evangelist)در آلمان بود. از نظر این کلیسا، همکاری متقابل این دو نهاد در ایجاد جامعه ای لیبرال نقش عمده ای دارد و دقیقا کسی مثل نوبلوخ می تواند از عهده این کار برآید، چون حس مسئولیت پذیری زیادی دارد.

علاوه بر این، آنجلا مرکل، صدراعظم آلمان نیز طی بیانیه ای ضمن تبریک به نوبلوخ گفت که اطمینان دارد نوبلوخ به دنبال همکاری متقابل بین دولت و شورای مرکزی یهودیان است.

همچنین توماس استگ (Tomas Steg) سخنگوی مرکل گفت: نوبلوخ بار دیگر از نظر برقراری صلح و آرامش در زندگی یهودیان آلمان، نقش مهمی را عهده دار شد. هورست کوهلر، رئیس جمهور آلمان نیز ضمن تبریک از وی به دلیل اینکه مسئولیت مهم و سنگینی را پذیرفته است، تشکر کرد.

نوبلوخ ششمین کسی است که از زمان تأسیس شورای مرکزی یهودیان آلمان، ریاست آن را برعهده گرفته است.

نوبلوخ علاوه بر سمتهایی که عنوان شد، مدت کوتاهی نیز (از سال 2003 تا سال 2005) نایب رئیس کنگره یهودیان اروپا (Ejc) بود.

از جمله فعالیتهای دیگر وی می توان راه اندازی بخش آلمانی "سازمان صهیونیستی بین المللی زنان" (Womens (WIZO) International Zionist Organization) و عضویت وی در فدراسیون زنان یهودی آلمان را نام برد.

وی از طریق این دو مرکز همواره در تلاش بود تا امنیت، رفاه و آسایش اجتماعی را برای زنان یهودی فراهم کند.

الف ـ اهداف، شارلوت:

از جمله اهداف مهم شارلوت نوبلوخ مخصوصا در زمان فعالیت در شورای مرکزی یهودیان در آلمان می توان به موارد زیر اشاره کرد:

ـ انجام فعالیتهای فرهنگی و حمایت از منافع اجتماعی، فرهنگی و سیاسی یهودیان آلمان.

ـ تلاش برای جبران خسارات وارده بر یهودیان و کمک به امور مهاجرتی آنان.

ـ آموزش زبان عبری.

ـ ارتقای فرهنگ سیاسی و دینی یهودیان از طریق برگزاری سمینارها و کنفرانسهای مختلف.

ـ ایجاد احترام متقابل بین یهودیان و غیر یهودیان.

نوبلوخ فردی است که همواره برای برطرف کردن مشکلات یهودیان از جمله اسکان یهودیان مهاجر از کشورهای دیگر به آلمان و ایجاد جو مخالفت با بیگانه ستیزی تلاش کرده است.

این موضوع با توجه به اینکه آلمان از لحاظ آمار جمعیت یهودیان در اروپا، مقام سوم را داراست، حائز اهمیت است و نوبلوخ در این میان نقش مهمی در برقراری ارتباط مسالمت آمیز این یهودیان با غیریهودیان داشته است.

از جمله فعالیتهای او برای تقویت این رابطه و تشویق غیریهودیان به ادامه این ارتباط، اعطای جایزه سالانه لئوبک (Leo Baeck Award) به افراد غیریهودی مدافع یهودیان و رژیم صهیونیستی از طریق شورای مرکزی یهودیان است.

از جمله فعالیتهای مهم دیگر نوبلوخ در شورای مرکزی تأسیس و افتتاح مجموعه های فرهنگی و تاریخی است که برای نمونه به مجموعه ای به مساحت شش هزار متر مربع می توان اشاره کرد که در سال 2004 تأسیس شد و فعالیتهای آن در چارچوب ادعای صهیونیستها مبنی بر دردها و رنجهای یهودیان، جنایات نازیها و هولوکاست خلاصه شده است.

ب ـ دیدگاهها:

1 ـ آنتی سمیتیسم:

از عمده ترین و مهمترین اهداف نوبلوخ مبارزه با آنتی سمیتیسم و باوراندن واقعه هولوکاست به مردم آلمان است.

از نظر نوبلوخ، جوانان آلمانی مسئول آنچه در سالهای 1934 تا 1945 رخ داده، نیستند، اما باید برای جلوگیری از وقوع مجدد چنین وقایعی بیشتر احساس مسئولیت کنند.

وی معتقد است که باید از طریق مدارس، کلیساها، احزاب سیاسی و سایر سازمانها، مردم را به این باور رساند که چنین حادثه ای (هولوکاست و جنایات نازیها) رخ داده و از همه مهمتر اینکه با فعالیتهای احزاب راستگرا برای ترویج افکار و عقایدشان در میان مردم از طریق بخش سی دی رایگان حاوی سخنان نژادپرستانه و آنتی سمیتیک، باید مبارزه کرد.

از نظر نوبلوخ از راههای دیگر برای مبارزه بافعالیتهای گروههای راست گرا از جمله حزب دموکراتیک ملی (National (NPD) Democratic Party)این است که والدین و معلمان باید به دانش آموزان در مورد عدم حمایت از عقاید و سیاستهای این احزاب آموزش بدهند. مثلاً از طریق والدین و معلمان باید به دانش آموزان تذکر داده شود که سی دی رایگان این احزاب که در مقابل مدارس توزیع می شود، را دریافت نکنند.

از نظر نوبلوخ، این احزاب مسئول فعالیتهای آنتی سمیتیک و گرایشهای نژادپرستانه بوده و همچنین با انکار جنایات نازیها و واقعه هولوکاست، دایما جو پر اضطراب و تشویش را در بین یهودیان آلمان ایجاد می کنند.

نوبلوخ همچنین از طریق شورای مرکزی یهودیان چه در آلمان و چه در خارج آن، با آنتی سمیتیسم مبارزه می کند و با جلب حمایت مقامات دولتی آلمان، از هر گونه اظهارات غیریهودی و ضد صهیونیستی، تحت عنوان مبارزه با آنتی سمیتیسم انتقاد کرده است.

از جمله کارهای وی برای مبارزه با آنتی سمیتیسم، شرکت در کنفرانسها و سمینارهای بین المللی است که از بین آنها کنفرانس آنتی سمیتیسم در برلین را می توان نام برد. این کنفرانس در 28 و 29 آوریل سال 2004 توسط سازمان امنیت و همکاری اروپا برگزار شد که در آن مقامات برجسته آلمان از جمله رئیس جمهور و وزیر امور خارجه آن کشور حضور داشتند.

این کنفرانس از طریق بیانیه ای، اصلاح نظامهای حقوقی کشورها، ایجاد محیطی فارغ از اقدامات آنتی سمیتیک و تهیه برنامه های آموزشی برای مبارزه با آنتی سمیتیسم و زنده نگه داشتن هولوکاست را لازم دانست.

2 ـ ایران:

شرولوت نوبلوخ پس از ریاست شورای مرکزی یهودیان آلمان در مصاحبه ای که با روزنامه بیلد (Bild) داشت، مانند مقامات دیگر آلمان خواستار عدم شرکت محمود احمدی نژاد برای دیدار از مسابقات جام جهانی شد و از وی به عنوان هیتلر دوم نام برد.

وی همچنین در این مصاحبه عنوان کرد که احمدی نژاد حق ندارد وارد خاک آلمان شود و از دولت آلمان خواست که در صورت ورود وی به آلمان، برای وی محافظت دیپلماتیک در نظر گرفته نشود.

براساس قانونی که در آلمان تصویب شده افراد خارجی و داخلی که هولوکاست را منکر شوند، مجازات می شوند و مجازات آنان به صورت زندان یا پرداخت جریمه نقدی است. علاوه بر این، طریق این قانون، در صورت ورود مقامات خارجی منکر هولوکاست به آلمان، مصونیت دیپلماتیک آنان لغو می شود.

وی می گوید، سخنان احمدی نژاد در رابطه با هولوکاست کاملاً اشتباه است؛ زیرا به ادعای خود نوبلوخ، او خود از بازماندگان هولوکاست است.

نوبلوخ در این رابطه از اتحادیه اروپا انتظار صدور بیانیه ای برای تحریم ورود احمدی نژاد به خاک آلمان را داشت.

وی حتی در مصاحبه با سایت اینترنتی Ejpress به این موضوع معترض شد که چرا اتحادیه اروپا، رئیس جمهور بلاروس، الکساندر لوکاسنکو (Alexander Lukashenko) را از عضویت در ایناتحادیه محروم کرده است، اما درباره ایران چنین اقدام متناسبی انجام نداده است.

مآخذ:

1. بولتن رویداد و گزارش صهیونیسم، 6/4/1385، شماره 124.
2. بولتن رویداد و گزارش صهیونیسم، 13/7/1384، شماره 89 .
3. www.tagesschau.de/akueu/meldun.
4. www.haaretz.com/hasen/abjects/pages/print articleen.jhml? item No=724271.
5. www.auswaertiges-amt.de/dlplo/en/willkommenin D/D-information.
6. www.ynetnews.com/articles/o. 7340. l-32600 31.00.html.
7. http://www.ejpress.org/printversion.aspx? idd=9064.