منورا، کلوپ

از دانشنامه صهیونیسم و اسرائیل


مطابق اسناد ساواک کلوپ تربیتی منورا در مقطع زمانی اواخر سال 1339 و اوایل سال 1341 فعالیت خود را در جامعه یهود ایران آغاز کرد. مؤسس و بنیانگذار این کلوپ "زشویعاکوب اویج یا یعقوب اویج" نام داشت.

کلوپ منورا دارای یک باشگاه ورزشی به همین نام بود که در برخی گزارش های ساواک از آن به عنوان باشگاه وابسته به آژانس یهود یاد شده است.

نشریه کلوپ منورا با نام "ماغور منورا" ضمن نشر اخبار اسرائیلی و تبلیغ آرمان های صهیونیستی در میان جوانان یهودی ایران، اهداف و مطامع رژیم صهیونیستی را در ایران دنبال می کرد. معرفی و الگوسازی سران صهیونیسم از قبیل ژابوتنسکی (نک: ژابوتنسکی) و...، در میان جامعه یهود، موضوع رایج در نشریه مزبور بود. نشریه کلوپ تربیتی منورا وابسته به باشگاه ورزشی کوروش کبیر به مدیریت ناصر بنایان تهیه و توزیع می گردید. اسناد ساواک نیز این موضوع را تأیید می کند. در یکی از گزارش های سال 1344 ساواک (شماره 125/26 [ناخوانا] ، تاریخ 12/10/1344 چنین می خوانیم:

موضوع: نشریه منورا

"جزوه پیوست در باشگاه ورزشی کوروش کبیر که مدیریت آن به عهده آقای ناصر بنایان می باشد و یک شعبه نیز در خیابان یوسف آباد داشته و اخیرا اثاثیه آن را خارج و به خیابان گرگان منتقل و عملاً شعبه قبلی تعطیل شده و در مورخه 3/10/44 اقدام به تهیه و انتشار جزوه راجع به برگزاری جشن های حنوکا و تاریخچه مختصری از آن به وسیله نیسان کهن ملمد معلم مدرسه کوروش که حقوق بگیر آژانس یهود در ایران می باشد نگاشته شده است."

تشکیل کلاس های آموزش زبان عبری و برگزاری اردو برای جوانان دختر و پسر یهود و تبلیغ اهداف صهیونیستی در جلسات مختلف، از جمله برنامه های کلوپ تربیتی منورا در جامعه یهود ایران بود. این موارد در نشریه منورا کاملاً تصریح شده است.

در شماره دی ماه سال 1344 نشریه کلوپ تربیتی منورا به حضور چند نفر اسرائیلی در شهر بابل (مازندران) و آموزش زبان عبری به دختران و پسران یهود از سوی آنها تصریح شده است.جمع آوری جوانان یهود و تبلیغ درباره اهداف و آرمان های صهیونیستی با انگیزه جذب دختران و پسران یهودی به سمت رژیم صهیونیستی از طریق افراد اسرائیلی از قبیل "نخشون" در برخی شهرها، از جمله بابل، جزوبرنامه های مورد اشاره است که اخبار آن در نشریه کلوپ تربیتی منورا نیز به چشم می خورد.

مأخذ:

  1. اقتباس از: سازمان های یهودی و صهیونیستی در ایران، مؤسسه مطالعات و پژوهش های سیاسی، تهران، بهار 1384.