سرزمین کامل اسرائیل، جنبش

این جنبش بلافاصله بعد از جنگ 1967 و همزمان با افزایش قدرت و خیالهای نژادپرستانه اسرائیل تشکیل شد در رأس آن ژنرال بازنشسته به نام "ابراهام یوفه" که در جنگ 1956 و جنگ 1967 شرکت داشت و همچنین "اسرائیل الداد" یکی از رهبران سابق سازمان تروریستی اشترن (نک، لیحی، سازمان ـ ) قرار داشتند. این جنبش از سوی طبقات وسیعی از اسرائیلیها مورد تأیید قرار گرفت و شخصیتهایی از احزاب مختلف به ویژه راستگرایان در آن عضویت یافتند. اولین بیانیه سیاسی جنبش در تاریخ 26/11/1967 در ردّ قطعنامه شماره 242 سازمان ملل صادر گردید. در بخشی از این بیانیه آمده است:

اشغال سرزمینهای عربی در سال 1967 (توسط اسرائیل) در واقع بازپس گرفتن آن است علی رغم اینکه شرق اردن همچنان از آن جدا می باشد. همچنین در این بیانیه خواسته شده به منظور اعتراض به قطعنامه شماره 242 سازمان ملل، یهودیان در تمامی مناطق سرزمینهای اشغالی اسکان یابند. اینجنبش در انتخابات هفتم کنیست (پارلمان) اسرائیل در سال 1969 در برابر لیست انتخابات تجمع گاحال شرکت نمود و ابراهام یوفه توانست به عضویت کنیست برسد.

جنبش، فعالیت های سیاسی زیادی داشت، برگزاری کنفرانسها، انجام راهپیماییهای مخالف عقب نشینی از سرزمینهای اشغالی، از جمله کنفرانس اعتراض نسبت به طرح روجرز (آب 1970)، راهپیمایی مخالف ایالات متحده در برابر سفارت آمریکا در تل آویو (أیار 1975) به منظور اعتراض نسبت تحویل سلاح به اردن و راهپیماییهای دیگر و همچنین تأیید اسکان داده شدگان در "کفر قدوم" و غیره.

در آذر 1976 جنبش، با همکاری لیست کاندیداهای رسمی (دولتی) و حزب مرکز آزاد، حزب "الاعام" را تأسیس کرد، این حزب در انتخاب نهم کنیست در چهارچوب تجمع لیکود شرکت کرد و 8 کرسی را از آن خود کرد. در انتخابات دهم نیز 5 کرسی به دست آورد. "لاعام" راست لیکود پارلمان قرار دارد ولی به حزب "هاتحیا" به رهبری گیئولاکوهِن نزدیکتر است.

مأخذ:

1. مؤسسة الدراسات الفلسطینة: الکتاب السنوی للقضیة الفلسطینیة لعام 1967، بیروت 1967.