خاورمیانه، قطعنامه 2949 مجمع عمومی سال 1972 راجع به موقعیت
مجمع عمومی
پس از بررسی فقره ای به نام "موقعیت در خاورمیانه"، پس از دریافت گزارش دبیرکل سازمان مورخه 15 سپتامبر 1972 راجع به فعالیتهای نماینده مخصوص او در خاورمیانه، و با تأکید مجدد بر قطعنامه شورای امنیت (1967) 242 مورخه 22 نوامبر 1967 و اجرای کامل آن،
شدیدا نگران عدم اجرای قطعنامه 242 شورای امنیت 1967 و قطعنامه XXVI)) 2799 مجمع عمومی مورخه دسامبر 1971 و در نتیجه عدم استقرار صلح عادلانه و پایدار در خاورمیانه، و با ابراز تأثر شدید خود بر ادامه اشغال سرزمینهای اعراب توسط اسرائیل از جنگ 5 ژوئن 1967، با تأکید مجدد بر این که خاک یک کشور را نمی توان با تهدید و یا اعمال زور مورد اشغال و تجاوز کشور دیگر قرار داد.
با اذعان بر این که تغییرات در خصوصیت جغرافیایی و یا ترکیب جمعیتی در مناطق اشغالی بر خلاف مقاصد و اصول منشور سازمان ملل و مقررات قراردادهای بین المللی در این باره است، متقاعد از این که موقعیت بحرانی خاورمیانه تهدیدی جدی برای صلح و امنیت بین المللی است، با تأکید مجدد بر مسئولیت سازمان ملل برای بازگرداندن صلح و امنیت در خاورمیانه در اسرع وقت،
1 ـ [اجرای] قطعنامه XXVI)) 2799 خود راباز هم تأکید می کند؛
2 ـ بر عدم اجرای قطعنامه XXVI)) 2799 مجمع عمومی توسط اسرائیل که در آن به خصوص از این کشور خواسته شده بود که به ابتکار صلح نماینده مخصوص سازمان ملل در خاورمیانه جواب مساعد بدهد ابراز تأسف می کند؛
3 ـ نسبت به فعالیتهای دبیرکل سازمان و نماینده مخصوص وی پشتیبانی کامل خود را ابراز می دارد؛
4 ـ بار دیگر اعلام می دارد که تحصیل سرزمین به وسیله زور غیر قابل قبول است و این که سرزمینهایی که بدین وسیله اشغال شده اند باید بازگردانده شوند؛
5 ـ تأکید می کند که استقرار صلحی عادلانه و پایدار در خاورمیانه باید متضمن اجرای دو اصل زیر باشد:
الف) عقب نشینی نیروهای مسلح اسرائیل از مناطق اشغالی در جنگ اخیر؛
ب) پایان دادن به هرگونه ادعا، حالت جنگی و شناسایی و احترام به حاکمیت، تمامیت ارضی و استقلال سیاسی تمام کشورها در این منطقه و حق زندگی مسالمت آمیز در مرزهای امن و شناخته شده دور از هرگونه تهدید و یا اعمال زور؛
6 ـ از اسرائیل دعوت می کند که رسما وفاداری خود را نسبت به اصل عدم الحاق سرزمینهایی که از طریق زور به دست آمده است، اعلام دارد؛
7 ـ اعلام می دارد که تغییراتی که بدین وسیله توسط اسرائیل در مناطق اشغالی برخلاف معاهدات ژنو 1949 ادغام شده است کان لم یکن است و از این کشور می خواهد که فورا تمام این اقدامات را لغو نماید و از انجام هرگونه سیاست و اعمالی که بر خصوصیت فیزیکی و ترکیب جمعیتی این مناطق اثر می گذارد دست بردارد؛
8 ـ از تمام کشورها می خواهد چنین تغییرات واقداماتی را که توسط اسرائیل در مناطق اشغالی انجام می شود به رسمیت نشناسد و از هرگونه عملی، از جمله اقداماتی در زمینه کمک، که باعث شناسایی چنین اشغالی می گردد اجتناب ورزند؛
9 ـ تصدیق می کند که احترام به حقوق فلسطینیان یک اصل اساسی در استقرار یک صلح عادلانه و پایدار در خاورمیانه می باشد؛
10 ـ از شورای امنیت تقاضا می کند که با مشورت با دبیرکل سازمان و نماینده مخصوص وی، جهت انجام کامل و سریع قطعنامه 242 شورای امنیت (1967) در حالی که تمام قطعنامه ها و اسناد مربوط سازمان ملل در این باره را به حساب می آورد اقدامات مناسبی را ترتیب دهد؛
11 ـ از دبیرکل سازمان تقاضا می کند که پیشرفتی را که به وسیله وی و نماینده مخصوص او نسبت به انجام قطعنامه 242 شورای امنیت (1967) و قطعنامه حاضر حاصل شده است به شورای امنیت و مجمع عمومی گزارش کند؛
12 ـ تصمیم می گیرد که قطعنامه حاضر را به شورای امنیت به خاطر اقدام مناسب تسلیم نماید و از شورا می خواهد که مجمع عمومی را [نسبت به انجام این امر ]مطلع نگاه دارد.
دو هزار و یکصد و پنجمین اجلاسیه کامل، 8 دسامبر 1972.
مأخذ:
- کتان، هنری: فلسطین و حقوق بین الملل، غلامرضا فدایی عراقی، انتشارات امیرکبیر، 1368.
