قطعنامه 242 شورای امنیت سازمان ملل متحد، متن ـ 22 نوامبر 1967
شورای امنیت با اظهار نگرانی نسبت به اوضاع وخیم خاور میانه با تاکید بر عدم قبول تصرف اراضی از طریق جنگ و لزوم تلاش در راه صلحی عادلانه و پایدار که هر دولت در منطقه بتواند در امنیت و آرامش زندگی کند. و با تاکید بیشتر بر این نکته که تمام دول عضو (ملل متحد) در قبول منشور ملل متحد تعهد نموده اند که برطبق ماده 2 منشور اقدام نمایند.
1 ـ تأیید می نماید که اجرای اصول منشور ملل متحد مستلزم برقراری صلح عادلانه و پایدار در خاورمیانه است که این صلح باید اجرای دو اصل زیر را دربرداشته باشد:
الف) عقب نشینی نیروهای مسلح اسرائیل از سرزمینهایی که در مناقشه اخیر اشغال نموده است.
ب) خاتمه تمام ادعاها و حالت جنگ و احترام و شناسایی حاکمیت و تمامیت ارضی و استقلال سیاسی هر دولت در منطقه و حق آن دولتها به زندگی در صلح در داخل مرزهای امن و شناخته شده که از تهدیدات و یا اعمال زور آزاد باشد.
2 ـ و لزوم موارد زیر را تأیید می نماید:
الف) تضمین آزادی کشتیرانی از راههای بین المللی در منطقه.
ب) نیل به یک راه حل عادلانه مسئله پناهندگان.
ج) تضمین غیر قابل نقض بودن (غیر قابل تجاوز بودن) سرزمین و استقلال سیاسی هر دولت در منطقه از طریق اقداماتی از جمله تأسیس مناطق غیر نظامی.
3 ـ از دبیرکل سازمان ملل متحد می خواهد که نماینده ویژه ای را به منظور نیل به توافق و کمک به تلاشهای حل مسالمت آمیز و مورد قبول بر طبق مفاد و اصول این قطعنامه و برقراری تماس با دول زیربط در خاورمیانه اعزام دارد.
4 ـ از دبیرکل می خواهد که پیشرفت تلاشهای نماینده ویژه را در اسرع وقت ممکن به شورای امنیت گزارش کند.
مأخذ:
- کتان، هنری: فلسطین و حقوق بین الملل، غلامرضا فدایی، انتشارات امیرکبیر، 1364.
