لِویت، آریل
محتویات
الف ـ پیشینه شخصی و علمی:
آریل لویت (Ariel Levite) در سال 1953 در تل آویو متولد شد. پس از گذراندن دوره های آموزش ابتدایی و متوسطه در اوایل دهه 1970 وارد دانشگاهشد و مدرک لیسانس خود را در رشته علوم سیاسی از دانشگاه تل آویو دریافت کرد. وی همچنین موفق به اخذ مدرک دکتری علوم سیاسی از دانشگاه کرنل (Cornell)نیویورک شد.
لویت پس از اخذ مدرک دکتری به عنوان استاد در دانشگاههای اسرائیلی (تل آویو) و آمریکایی (کرنل و کالیفرنیا) مشغول تدریس شد. وی در کنار تدریس، در بسیاری از مؤسسات و مراکز تحقیقات سیاسی اسرائیل نیز مشغول فعالیت شد.
دکتر آریل لویت متخصص در مسائل سیاست و استراتژی نظامی در رابطه با امنیت ملی اسرائیل، مسائل نظامی و موضوعات استراتژی خاورمیانه است و در این زمینه کتابهای بسیاری را به رشته تحریر درآورده است. مهمترین آثار او عبارتند از:
ـ "حمله و دفاع در دکترین نظامی اسرائیل" (1988).
ـ "سیاست بازدارندگی در خاورمیانه" (1993).
ـ "تصویر هسته ای اسرائیل و نگرش اعراب" (1999).
ـ کنترل تسلیحات و فضای امنیتی خاورمیانه جدید" (1994).
ـ وی همچنین مقالات زیادی را در زمینه های مختلف سیاسی و نظامی به ویژه در ارتباط با تسلیحات و برنامه های هسته ای اسرائیل و کشورهای منطقه (خاورمیانه) در مطبوعات داخل و خارج اسرائیل به چاپ رسانده است.
ب ـ سوابق اجرایی و مدیریتی:
دکتر آریل لویت فعالیتهای خود را در اوایل دهه 1980 به عنوان محقق ارشد در مرکز مطالعات استراتژیک جافی (در دانشگاه تل آویو) Jaffee Center for Strategic Studies. Tel-Aviv آغاز کرد. وی طی 5 سال حضور خود در این مرکز (1989 - 1984) علاوه بر فعالیتهای تحقیقاتی، ریاستپروژه های امنیتی اسرائیل را نیز برعهده داشت.
وی فعالیتهای دولتی خود را با ورود به وزارت دفاع اسرائیل آغاز کرد و در سال 1990 به سمت رئیس واحد تسلیحات وزارت دفاع منصوب شد و تا سال 1994 در این واحد به انجام وظیفه پرداخت. در پی فعالیتهای گسترده لویت در این وزارتخانه او توانست در سال 1994 به مقام ریاست دفتر امنیت بین المللی در وزارت اسرائیل دست یابد.
دکتر لویت در سال 1999 پس از ده سال خدمت در وزارت دفاع (1999 - 1989) به سمت مشاور امنیت ملی ایهود باراک نخست وزیر وقت اسرائیل برگزیده شد و تا پایان حکومت باراک در سال 2001 تصدی این پست را برعهده داشت. پس از آن، وی مجددا به فعالیتهای علمی و تحقیقاتی پرداخت و به عنوان استاد مدعو در مرکز همکاری و امنیت بین المللی Center for International Security and Cooperation (CISAC) در دانشگاه استانفورد (Stanford University)آمریکا، فعالیت می کرد و پس از مدتی به عنوان نایب رئیس مرکز (CISAC)تعیین شد و تا سپتامبر سال 2002 و انتخاب از سوی آریل شارون نخست وزیر اسرائیل به عنوان معاون کمیسیون انرژی اتمی اسرائیل (LAEC) ، در این پست انجام وظیفه کرد.
ج ـ دیدگاهها و مواضع:
مهمترین مواضع و اندیشه های دکتر آریل لویت در ارتباط با مذاکرات سازش، طرح تخلیه و برنامه هسته ای ایران عبارتند از:
1 ـ مذاکرات سازش:
دکتر لویت ضمن حمایت از روند مذاکرات صلح خاورمیانه، بر این اعتقاد است که پایان درگیریها میان طرفین اسرائیلی و فلسطینی و از سرگیری گفتگوهای صلح میان طرفین، فصل جدیدی را درروابط میان دو طرف می گشاید.
وی ایجاد ارتباط و گسترش همکاریهای اسرائیل با کشورهای منطقه خاورمیانه در زمینه های مختلف علمی، تکنولوژیک، تجاری و نظامی را بهترین راهکار برای دستیابی به صلح در خاورمیانه می داند.
2 ـ طرح شارون:
وی در صف حامیان طرح شارون مبنی بر تخلیه شهرکهای نوارغزه قرار داشت و بر این مسئله نیز تأکید دارد که "طرح جداسازی زمینه را برای تثبیت اوضاع در مناسبات میان دو طرف (اسرائیلی - فلسطینی) فراهم کرده و این امر به آرامش و ثبات در منطقه (خاورمیانه) کمک خواهد کرد".
3 ـ مواضع لویت در قبال ایران:
آریل لویت همواره در تمامی اظهارنظرات و سخنرانیهای خود، ایران را مهمترین دشمن منطقه و اسرائیل دانسته و معتقد است که اولاً ایران به دنبال سلاح هسته ای است و ثانیا دستیابی این کشور به سلاح هسته ای، برای تهدید اسرائیل و سلطه بر منطقه است. لذا به کرات ایران هسته ای را مهمترین تهدید برای اسرائیل و اعراب در منطقه معرفی می کند که حضورش برای منطقه و جامعه بین المللی خطرناک است.
مآخذ:
- بولتن رویداد و گزارش اسرائیل، مؤسسه تحقیقات و پژوهشهای سیاسی ـ علمی ندا، شماره 272، 21/8/1384.
- www.Pircenter.org/data/staff/le-econ.html.
- www.thegreatecture library.com/index. php.
- www.isbndb.com/d/person/levite-ariel.html.
- www.ceip.org/files/projects/npp/resources/moscow 2003.
