بن مناخیم، الی

الف ـ پیشینه علمی و شخصی الی بن مناخیم:

الی بن مناخیم در سال 1947 در بمبئی هند متولد و دو سال بعد یعنی در سال 1949 به همراه خانواده اش به اسرائیل مهاجرت کرد. وی در آکادمی نظامی اسرائیل آموزش دیده و آخرین درجه وی از نظر سوابق نظامی درجه سنواتی است. وی به زبانهای انگلیسی، عبری، هندی و تا حدودی فارسی تسلط دارد.

ب ـ سوابق پارلمانی و اجرایی:

1 ـ پارلمانی:

الی بن مناخیم از کنست دوازدهم تا کنست شانزدهم به عنوان یکی از اعضای حزب کارگر،مشغول فعالیت بوده است. وی در کنست دوازدهم به عضویت کمیسیونهای امور پارلمانی، دارایی، کار و امور اجتماعی و مبارزه با مواد مخدر درآمد. وی در قالب ترکیب پارلمانی حزب کارگر مجددا به کنست (سیزدهم) راه یافت. مهمترین فعالیت وی در این دوره عضویت در کمیسیون پارلمانی مبارزه با مواد مخدر بود. در جریان انتخابات کنست چهاردهم در سال 1996 نیز مجددا از طرف حزب کارگر وارد کنست شده و به عضویت کمیسیونهای مبارزه با مواد مخدر و کارگران خارجی درآمد.

الی بن مناخیم از طرف حزب اسرائیل واحد (ائتلاف پارلمانی کارگر، میماد، گیشر) وارد کنست پانزدهم (2003ـ1999) شد و در این دوره از کنست در کمیسیونهای امور پارلمانی، اقتصاد، مبارزه با مواد مخدر، کار و امور اجتماعی، بهداشت و کمیسیون ویژه برای مذاکره در مورد امنیت خدمات قانونی عضویت یافت. نهایتا بن مناخیم پس از حضور متوالی در دوره های مختلف کنست، در جریان انتخابات کنست شانزدهم (در سال 2003) موفق شد از طرف حزب متبوع خویش به این دوره از کنست نیز راه یابد و در کمیسیونهای کارگران خارجی، امور پارلمانی، امور داخلی و محیط زیست فعالیت کند.

2 ـ سوابق اجرایی:

آغاز فعالیت اجرایی بن مناخیم در کابینه های اسرائیل به کابینه بیست و پنجم (1995ـ1992) بازمی گردد. وی از تاریخ 4 آگوست 1992 تا 8 آوریل 1993 به عنوان معاون وزیر در دفتر نخست وزیری مشغول فعالیت بود تا این که در 8 آوریل 1993 به عنوان معاون وزیر مسکن و شهرسازی تعیین شد و تا تاریخ 22/11/1995 در این مقام انجام وظیفه کرد.در کابینه بیست و ششم (1996ـ1995) نیز به عنوان معاون مسکن و شهرسازی فعالیت داشت. وی همچنین در کابینه بیست و نهم (2001 تا 2003) به عنوان معاون وزیر صنعت و تجارت خدمت کرد و در دومین ترکیب کابینه سی ام (ژانویه 2005 تاکنون) به عنوان معاون وزیر مسکن و شهرسازی در حال فعالیت است.

بن مناخیم علاوه بر فعالیت در دو سطح کنست و دولت که در سطور بالا ذکر شد، دارای فعالیتهای عمومی نیز بوده است که از جمله آنها می توان به موارد زیر اشاره کرد: مدیر بخش مناطق و شهرهای در حال توسعه در کمیسیون مرکزی حزب کارگر، مسئول هماهنگی امور حزب کارگر، رئیس پیشین اتحادیه کارگری العال، رئیس پیشین اجلاس مناطق مجاور تل آویو و ریاست بر 13 کمیته بزرگ کاری در اسرائیل.

ج ـ دیدگاههای الی بن مناخیم:

1 ـ طرح عقب نشینی یکجانبه از نوارغزه:

بن مناخیم در زمره نمایندگانی است که همواره از طرح تخلیه نوارغزه حمایت کرده و در جریان رأی گیری کنست برای تصویب طرح در تاریخ 26 اکتبر 2004، به جرگه هواداران و موافقان طرح پیوست. وی حتی با پیشنهاد تعویق طرح مذکور که از سوی برخی از اعضای پارلمان مطرح شد نیز مخالفت کرد.

2 ـ مذاکرات سازش:

بن مناخیم خواستار برقراری صلح در منطقه و محترم شمردن مفاد توافقات موجود بین مقامات اسرائیلی و دولت خودگردان فلسطین است. وی همچنین با هر گونه اقدامی از جانب یهودیانارتدوکس اسرائیل که آتش بس توافق شده میان اسرائیل و فلسطین پس از مرگ عرفات را نقض کند، به شدت مخالف است.

3 ـ دیوارحائل:

بن مناخیم در این رابطه معتقد است که بدون ایجاد امنیت (که ساخت دیوارحائل در این راستاست) نمی توان به آینده صلح امیدوار بود.

4 ـ گروههای جهادی فلسطین:

وی گروههای جهادی فلسطین از جمله حماس و جهاد اسلامی را گروههایی نظامی و تروریست می داند و معتقد است که عقب نشینی از نوارغزه در صورتی معنا پیدا می کند که دولت خودگردان فلسطین، همان گونه که در توافقنامه مصر مقرر شده است، قادر باشد گروههای مسلح فلسطینی را خلع سلاح کند.

5 ـ تبعیض نژادی:

بن مناخیم از مخالفین طرح پیشنهادی زیوی هندل (Zivi Handel) از حزب راستگری اتحاد ملی به کنست، مبنی بر ساخت شهرهای مختص یهودیان و منع اعراب از سکونت در آنها بود که در هنگام رأی گیری درباره این طرح در کنست رأی منفی داد و با اجرای آن مخالفت کرد.

6 ـ بیت المقدس:

الی بن مناخیم در مورد بیت المقدس با استناد به اظهارات برخی از مقامات اسرائیلی از جمله شیمون پرز، از واگذاری برخی از شهرها نظیر الخلیل به فلسطینیان و عدم واگذاری شهرهای دیگر (که درواقع جز خطوط قرمز اسرائیل در مذاکرات با طرف فلسطینی محسوب می شوند) نظیر قدس حمایت کرده است.

7 ـ سیاستهای اقتصادی کابینه سی ام:

بن مناخیم طی نطقی در کنست در اعتراض به دولت شارون، دولت وی را از این گونه توصیف کرد: دولت شارون عامل مرگ بسیاری از سالمندانی است که توان خرید دارو و مراجعه به پزشک را ندارند. دولت شارون مادرانی که تنها سرپرست خانواده شان محسوب می شوند را وادار می کند، اعضای بدن و جوارح خود را بفروشند تا نان و غذا به خانه هایشان ببرند و دولتی است که قشر سرمایه دار فرصت طلب را به وجود آورده و کارگران را تبدیل به بنده و برده های حقیر کرده است.

8 ـ مهاجران اسرائیلی:

بالا بودن هزینه های مسکن در اسرائیل، علی رغم اعطای پاره ای از سوبسیدهای دولتی وضعیت فلاکت باری را برای بسیاری از مهاجرین تازه وارد و حتی برای آن دسته از مهاجران قدیمی که درآمد و پس انداز پایینی دارند رقم زده است. الی بن مناخیم نماینده کنست و معاون وزیر مسکن و شهرسازی در این رابطه معتقد است که این وضعیت تنها شامل حال مهاجران "یهودی" تازه وارد و اعراب 48 که از وضعیت جاری ناراضی اند، نیست. بلکه ساکنان حومه های فقیرنشین شهرهای بزرگ در اسرائیل نیز چنین حالتی دارند. وی دلیل نیز چنین حالتی دارند. وی دلیل این امر را عدم اختصاص بودجه کافی از سوی دولت به مجموعه افراد مذکور می داند.

9 ـ جمهوری اسلامی ایران:

بن مناخیم ایران را عامل اصلی بسیاری از ناآرامیها در منطقه، از جمله درگیری میان اعراب و اسرائیل می داند. به اعتقاد وی در صورت دسترسی ایران به سلاح هسته ای نه تنها اهمیت منطقه بلکه امنیت و ثبات جهانی نیز تهدید خواهد شد. لذا وی از مجامع جهانی می خواهد تا مانع دستیابی ایران به تسلیحات هسته ای شوند.

مأخذ:

1. بولتن رویداد و گزارش اسرائیل، مؤسسه تحقیقات و پژوهشهای سیاسی ـ علمی ندا، 16/6/1384، شماره 263.