لاوُن، بِنحاس (1976ـ1904)
نام واقعی وی "بنحاس لوبیانیکر" است. در سال 1904 در گالیسیای شرقی به دنیا آمد. در اواسط دهه 20 "جنبش جوانان یهودی" گوردونیا (موسوم به گوردون) را تأسیس کرد و آن را رهبری کرد. در سال 1929 به فلسطین کوچ کرد و عضو سندیکای یهودی شد.
در خلال سالهای 1939 ـ 1938 به همراه"اسحاق بِن آهارون" به حزب ماپای پیوست و در هنگام برپایی اسرائیل دبیرکل آن شد. در خلال دهه 40 عضو هیأت اجرایی سازمان هیستادروت بود و در سالهای 1950 ـ 1949 دبیرکل سازمان گردید. وی در مجلس اول [1949] به نمایندگی انتخاب شد که تا سال 1961 ادامه داشت. در سال 1950 در دولت بن گوریون به عنوان وزیر کشاورزی منصوب شد و تا سال 1951 این سمت را به عهده داشت. سپس در سال سپس در سال 1953 وزیر مشاور و در ژانویه 1954 و پس از استعفای اولیه بن گوریون و عقب نشینی "سِدیه پوکر" به مقام وزارت دفاع رسید.
این امر منجر به تغییر و تحولاتی در نظرات سیاسی وی گردید، چنانکه از جناح "کبوتران" به جناح "بازها" یا شاهین ها (در جنبش کارگران) گرایش یافت. این تغییر موضع وی باعث ایجاد تنش در چگونگی روابط او با "موشه شارِت" نخست وزیر شد. به ویژه اینکه، وی تلاش کرد تا سیاستهای افراطی خویش را در نیروهای مسلح نیز پیاده و اجرا نماید.
در زمان حضورش در وزارت دفاع، پس از دستگیری شبکه ای از عوامل اطلاعاتی اسرائیل در مصر که با انجام انفجارهایی [در آن کشور ]باعث تیرگی روابط مصر و کشورهای غربی شده بودند، بحرانی را معروف به "رسوایی لاوُن" باعث شدند. منابع اسرائیلی به این امر اشاره داشتند که لاوُن رابطه ای با این رسوایی نداشته است ولی مسلم است که خط مشی های وی باعث شد که چنین رابطه ای امکان پذیر تلقی گردد و بنابراین به دلیل مسئولیتش بالاخره در سال 1955 مجبور به استعفاء شد. (نک: لاون، مسأله رسوایی)
در سال 1956 مجددا به دبیرکلی سازمان هیستادروت انتخاب شد و به مدت پنج سال در این مقام باقی ماند. وی دبیر کلی با نفوذ و قدرتمند توصیف گردید. در سال 1960، مسئله رسوایی لاوُنبه ویژه در خصوص پاسخ به این سؤال که "چه کسی دستور داده است؟" مجددا مطرح شد، و لذا منجر به استعفای وی از دبیرکلی سازمان هیستادروت شد. پس از آن، گروهی سیاسی به نام "مین هایسیود" (برای سازمان) را که متشکل از روشنفکران و اعضای کیبوتس ها بود، تأسیس کرد. این گروه بعدا در نوامبر 1964 در گروه ماپای ادغام شد. وی پس از جنگ ژوئن 1967 خواستار عقب نشینی اسرائیل از اراضی اشغالی شد. لاوُن پس از تحمل ناراحتی و رنج فراوان ناشی از یک بیماری طولانی، بالاخره در سال 1976 درگذشت.
مأخذ:
- شریدة، محمّد: رهبران اسرائیل، بیژن اسدی و مسعود رحیمی، انتشارات کویر، 1378.
- الموسوعة الفلسطینیة، "لافون"، ج 4، 1984.
