آریل، یوری

از جمله سیاستمداران فعال اسرائیلی و از رهبران سابق جنبش راستگرای اتحاد ملی (National Unionparty) است. او که سالها به عنوان نماینده این حزب در مجلس اسرائیل فعالیت کرده، از حامیان اصلی شهرک سازی و اسکان یهودیان در اراضی اشغالی است. این گزارش به شناسایی پیشینه شخصی و سیاسی این شخصیت پارلمانی و بررسی افکار و عقاید وی می پردازد.

یوری یهودا آریل (Uri Yehuda Ariel) به سال 1952 در شهر عفوله (Afula) در فلسطین اشغالی متولد شد. وی پس از پایان تحصیلات متوسطه، برای گذراندن دوره سربازی به خدمت ارتش اسرائیل درآمد و پس از پایان خدمت نظامی، در سال 1973 وارد سازمان "امانا" (Amana)(جنبش شهرک سازی گوش آمونیم) شد و مدتی بعد در سمت دبیرکل این جنبش فعالیت خود را ادامه داد. همچنین او عضو پیشتاز انجمن یشا (Yesha) و از رهبران و مؤسسان این مجلس محلی بود.

علاوه بر این، یوری آریل ریاست شورای محلی شهرک بیت ایل (Beit El) را نیز برعهده داشت و در سال 1998 به عنوان شهردار این شهر فعالیت کرد.

وی در کنار این فعالیتها، ریاست صندوق ملی یهودیان (Jewish National Fund) را نیز عهده دار بوده است.

الف ـ سوابق سیاسی:

یوری آریل از سال 1998 به طور مستقیم واردعرصه سیاسی شد. او که از اعضای حزب "تکوما" (Tekumah Party)بود، همراه با اعضای فهرست مشترک اتحاد ملی به عنوان نماینده این حزب وارد کنست پانزدهم شد. وی در این دوره به عضویت کمیسیونهای امور پارلمانی، امور خارجه و دفاع، امور داخلی و محیط زیست، مشترک بودجه دفاعی، ویژه بحث و بررسی قانون خدمات امنیتی و تحقیق درباره سوانح وسایط نقلیه درآمد. یوری آریل در آستانه انتخابات کنست شانزدهم به عضویت حزب اسرائیل بیتنیو (Yisrael Beiteinu)درآمد و در ائتلاف این حزب با حزب اتحاد ملی به عنوان نماینده این حزب (اتحاد ملی) در مجلس شانزدهم به سال 2002 برای دومین بار به کنست راه یافت.

وی در این دوره نیز چون گذشته در کمیسیونهای مختلفی چون آموزش، فرهنگ و ورزش، کمیته مشترک بودجه دفاعی، نظارت بر دولت، امورخارجه و دفاع و حقوق کودکان عضویت داشت.

از دیگر سوابق یوری آریل طی دوران حضورش در پارلمان اسرائیل، می توان به فعالیتهای وی در سمت لابی و کارگزار اشاره کرد، به طوری که وی تنها در طی سالهای 2003 تا 2006 (کنست 16) به عنوان لابی امور کشاورزی و شهری، لابی شهرکهای کرانه باختری، نوارغزه و قدس و همچنین کارگزار و لابی جاناتان پولارد (Jonathan Pollard) (جاسوس اسرائیلی که نزدیک 21 سال است که در آمریکا زندانی است) در کنست اسرائیل فعالیت کرده است.

آریل در انتخابات کنست هفدهم که در آوریل 2006 برگزار شد به عنوان نماینده حزب اتحاد ملی دیگربار به مجلس راه یافت. او همچنین عضو ائتلاف پارلمانی اتحاد ملی ـ مفدال در این دوره از کنست است.

ب ـ دیدگاهها و مواضع:

یوری آریل، نماینده حزب اتحاد ملی در کنست، به علت سابقه حضور مؤثر در سه دوره مجلس اسرائیل و فعالیت طولانی در حوزه های مختلف سیاسی، دارای افکار و آراء چندی در زمینه های مختلف به ویژه مسائل مطرح میان فلسطینیان و اسرائیل است.

1 ـ مذاکرات صلح میان اسرائیل و فلسطینیان:

یوری آریل ازجمله معترضین به روند پیشین مذاکرات صلح میان اسرائیل و فلسطینیان است و از این رو درصدد تشکیل هیأتی پارلمانی برای تحقیق و نظارت بر جریان مذاکرات بود که البته از سوی مجلس اسرائیل به تصویب نرسید.

او معتقد است که اعطای هر گونه امتیاز به فلسطینیان، مقدمه ای برای امتیازدهی های بعدی اسرائیل است. وی پیش تر، شارون را متهم کرده بود که در برابر کوتاهیهای تشکیلات خودگردان فلسطین در انجام تعهدات خود، اهمال کرده است.

به اعتقاد آریل، سیاستمداران هوادار سازش باید بیدار شوند، زیرا فلسطینیان از انعطاف و رضایت مندی اسرائیل در مذاکرات صلح سوءاستفاده کرده و در حال امتیازگیراند. از نظر او اعتماد به محمود عباس رئیس تشکیلات خودگردان که هیچ قدمی درجهت جلب رضایت اسرائیل و اعتمادسازی برنمی دارد، ممنوع است.

وی به هر گونه گفتگو با فلسطینیان قبل از آن که آنها به تعهداتشان در مذاکرات اسلو عمل کنند اعتراض کرده و می گوید: تشکیلات خودگردان فلسطین همچنان به رفتار گذشته اش ادامه می دهد و به حماس نیز اجازه فعالیت داده است. در چنین حالتی ما تنها باید شکرگزار باشیم که آنها چندان موفق نبوده اند.

او و دیگر همفکرانش در تشکیل پارلمانی اتحاد ملی ـ مفدال (NRP) معتقدند که بعد از قصور و تعلل در مذاکرات اسلو، وای ریور، کمپ دیوید و... و اقدامات حماس در قدرتمند کردن تشکیلات خودگردان فلسطین لازم است دولت اسرائیل کلیه توافقات و تعهداتش با فلسطینیان را بی اعتبار و نادیده انگارد.

یوری آریل نقشه راه را تفسیری بد از توافقات اسلو می داند و آن را نتیجه مذاکرات برای منع فعالیتهای شهرک سازی و تشکیل دولت موقت فلسطینی قلمداد می کند.

2 ـ دیوارحائل:

یوری آریل که ازجمله عناصر کلیدی در اخلال و ممانعت از تکمیل دیوارحائل است، ساخت این دیوار را بزرگترین حماقت در تاریخ اسرائیل و نوعی سیاست بافی دانست و گفت: هر کس که می گوید دیوارحائل یک دیوار سیاسی نیست و تنها در خدمت مسائل امنیتی است، به ملت دروغ گفته است.

وی پیش از این، دولت سی ام را به ایجاد شکاف و دو تکه کردن کشور و تعیین مرزهای جدید برای اسرائیل متهم می کرد. از نظر او دیوارحائل، حلال مشکلات امنیتی نیست، بلکه تنها راه حل تأمین امنیت در اسرائیل، جنگ سرسختانه با سازمانهای تروریستی است.

وی از دولتهای آتی اسرائیل می خواهد که اجازه ندهند دیوارحائل، مرزهای آینده اسرائیل را تعیین کند. آریل که سالها عضو کمیته مشترک بودجه دفاعی در کنست و مسئول بودجه بندی و طراحی هزینه های ساخت دیوارحائل بوده است به علت مخالفت با این اقدام همواره سعی داشته تا در افزودن به بودجه این بخش تعلل ورزد.

3 ـ عقب نشینی از غزه:

یوری آریل معتقد است که هرآنچه از نظر شارون و همفکرانش، مناطق اشغالی خوانده می شود، جزء سرزمین اسرائیل و متعلق به آنهاست. او اظهارات نخست وزیر پیشین، مبنی برآن که اسرائیل نباید بر فلسطینیان در مناطق اشغالی حکومت کند را رد کرده و حتی تصور عقب نشینی و خروج نیروها از این نواحی را وحشتناک و سبب سلب امنیت از اسرائیل می داند.

یوری آریل از زمان مطرح شدن طرح عقب نشینی شارون همواره با این مسئله مخالفت کرده و همچنین تشکیل دولت فلسطینی را یکی از موارد مخل امنیت اسرائیل تلقی می کرد.

به اعتقاد آریل، چنین عقب نشینیهای غیرمسئولانه ای صلح و ثباتی را به دنبال نداشته و ملت و دولت اسرائیل را با هزینه های بسیاری مواجهخواهد ساخت.

4 ـ قدس و تشکیل دولت فلسطینی:

یوری آریل و دیگر همفکرانش در حزب اتحاد ملی معتقدند که: دولت اسرائیل به هیچ وجه نباید با ایجاد دولت فلسطینی در حد فاصل رود اردن و دریای مدیترانه موافقت کند.

وی که از مخالفان تشکیل دولت فلسطینی به پایتختی بیت المقدس است، معتقد است که این شهر باید کاملاً به تسخیر اسرائیل درآید، مرزهای کنونی بیت المقدس نیز نباید تغییر یابند.

آریل می گوید: هر کجای بیت المقدس که یهودی زندگی می کند باید تحت حاکمیت اسرائیل باشد. من هرگز به 230 هزار عرب ساکن قدس اجازه نخواهم داد که شهروندان دولت فلسطینی شوند، بلکه آنها باید شهروند ما باشند، هرچند ممکن است مشکلاتی نیز برای ما پیش آید.

او که از حامیان تأسیس شهرکهای یهودی در بخش قدس شرقی است، هدف از پیشروی مهاجران یهودی و اسکان آنها در این مناطق را نزدیک شدن یهودیان مناطق مختلف به یکدیگر می داند.

این در حالی است که او اظهار می دارد: باید از جذب اعراب کرانه باختری توسط اعراب ساکن قدس و ورود آنها به این منطقه جلوگیری کرد.

5 ـ شهرک سازی و پایگاههای مرزی:

یوری آریل، از رؤسای سابق جنبش شهرک سازی گوش آمونیم (آمانا) و از رهبران برجسته یهودیان در مناطق اشغالی بوده است. وی از ساخت چنین شهرکهایی در این سرزمینها حمایت کرده و حتی آن را آرمان و هدف اصلی صهیونیسم می داند. به طوری که به شارون توصیه می کند سربازانش را برای جنگ در راه این آرمان فرا بخواند. آریل از ساخت پایگاههای مرزی در اسرائیل حمایت می کند و از عاملان اصلی در ایجاد چنین پاسگاههایی در برخی مناطق مانند شرق بیت ایل (Beit El) بوده است.

از نظر او هر حرکتی در جهت خلع سلاح و تخلیه این پایگاهها واکنش ساکنان و مهاجران این مناطق را درخواهد انگیخت. وی ضمن هشدار نسبت به چنین عکس العملهایی معتقد است که آنچه باید انجام شود، خارج کردن تروریستها و مبارزه با آنهاست، نه خلع سلاح تخلیه پایگاههای مرزی.

6 ـ تروریسم:

به اعتقاد یوری آریل، بر اثر واکنشهای نرم و ملایم دولت نسبت به اقدامات گروههای فلسطینی حملات موشکهای قسام از غزه و اقدامات تروریستی تقویت شده، همه رهبران حماس از مخفیگاههایشان بیرون آمده و آزادانه در حال تجهیز برای فعالیتهای بعدی اند.

به اعتقاد وی، چراغ سبزی که شارون به سازمانهای تروریستی نشان داد سبب شده تا آنها گمان کنند تروریسم می تواند اسرائیل را به تسلیم وادارد. از این رو وی معتقد بود قبل از آن که اسرائیل به یک کشور حامی تروریسم تبدیل شود، باید نخست وزیر وقت (شارون) استعفاء دهد، چراکه وی (شارون) هیچ ارزشی برای زندگی قائل نیست.

آریل به عنوان مقام ارشد امانا، مبارزه با تروریسم را ضرورتی برای امنیت شهروندان اسرائیل می داند و از این رو خواستار عکس العمل سریع و جدی ارتش در برابر عملیات تروریستی و حملات فلسطینیان است.

مآخذ:

1. بولتن رویداد و گزارش اسرائیل، 16/2/1385، شماره 293.
2. www.Knessel.gov.il/mk/eng/mk-print- eng.as p?mk-indnidual id-t=713.
3. www.bitterhemous.org/previous.b1 280403ed 16.html.