یاریو، آهارون

نظامی و سیاستمدار شاخص اسرائیلی است. در سال 1920 در شوروی [در "لاتویا" ]متولد شد. در سال 1935 به فلسطین کوچ کرد. در سال 1939 به سازمان [تروریستی] "هاگاناه" پیوست، و از سال 1941 تا سال 1946 در ارتش انگلیس با درجه سروانی خدمت نمود و در سپس از آن کناره گیری کرد. پس از ترک ارتش انگلستان به سازمان هاگاناه بازگشت و در سال 1947 معاون ستاد سازمان شد. بعدا به اداره عملیات سازمان منتقل شد و در جنگ 1948 به عنوان معاون فرمانده گردان در تیپ "الکساندرونی" و بعد فرمانده گردان در تیپ "کرمل" خدمت کرد و در اشغال نظامی ناصره نیز شرکت داشت. در سال 1950 [به منظور ادامه تحصیلات عالی نظامی] به مدرسه عالی جنگ پاریس رفت و پس از یک سال تحصیل و بازگشت به اسرائیل، به عنوان رئیس یکی از واحدهای اداره عملیات ریاست ستاد ارتش مشغول کار شد. سپس به عنوان رئیس گروه تدارکاتی مربوط به تأسیس دانشکده فرماندهی و ستاد منصوب شد، و در سال 1974 به عنوان اولین فرمانده این دانشکده تعیین گردید.

دیگر مسئولیتهای نظامی وی عبارتند از:

رئیس ستاد منطقه نظامی مرکزی 1954، وابسته نظامی اسرائیل در آمریکا و کانادا 1957، و فرمانده تیپ جولان 1960. مسئولیتهایی را در اداره اطلاعات نظامی تا سال 1961 عهده دار بود، تا اینکه در اول ژانویه 1964 به ریاست آن منصوب شد و تا سپتامبر 1972 یعنی زمانی که ارتش را ترک کرد در این مقام انجام وظیفه کرد. در جنگ 1973 مجددا به خدمت ارتش فراخوانده شد و در 13 دسامبر 1973 بعد از اتمام گفت وگوهای مربوط به جداسازی نیروها با مصر، ارتش را ترک کرد. وزیر راه و ترابری در دولت گلدا مایر (10 مارس 1974 ـ 3 ژوئن 1974)، و وزیر اطلاعات در دولت اسحاق رابین (3 ژوئن 1974 ـ 20ژانویه 1975)، مشاور ویژه نخست وزیر (خانم گُلدا مایر) اکتبر 73 ـ 1972، دستیار ویژه رئیس ستاد ارتش در خلال جنگ رمضان 1973 اعراب و اسرائیل نماینده کنست (مجلس) 77 ـ 1974، رئیس مرکز مطالعات استراتژیک دانشگاه تل آویو 1994 ـ 1977 (تا زمان فوت).

یاریو در سال 1994 درگذشت.

مأخذ:

1. شریدة، محمّد: رهبران اسرائیل، بیژن اسدی و مسعود رحیمی، انتشارات کویر، 1378.