فرام، فردریک پل

فردریک پل فرام (Frederick Paul Fromm) از تجدیدنظرطلبان تاریخی است که در سوم ژانویه سال 1949 در کانادا متولد شد و پس از طی تحصیلات متوسطه وارد شعبه ای از دانشگاه تورنتو (University of Torento) شد و در همین دانشگاه اولین فعالیت سیاسی قابل ملاحظه خود را آغاز کرد. وی هنگامی که دانشجوی این دانشگاه بود، در سال 1967 انجمن ادموند برک (Edmund Burke Society)را به همراه یکی از دوستانش به نام دونالد کلارک اندروس (Donald Clarke Andrews) معروف به دن اندروس بنیان نهاد.

این انجمن در ابتدا به عنوان یک انجمن ضد کمونیست، ضد مسائل غیراخلاقی (آموزش جنسی، همجنس بازی و سقط جنین) و ضد مهاجرت پایه گذاری شد و همچنین علیه جنگ ویتنام فعال بود و در این زمینه نشریه ای به نام گفتگوی صریح (Straight Talk) را منتشر می کرد؛ اما بعدها با جذب اعضایی از حزب نازی کانادا (Canadian Nazi Party) و ورود اشخاصی چون ادگارفوث (Edgar Foth) ، ولفگانگ دروگه (Wolfgang Droege) ، جان روز تایلر (John Ross Taylor)و پل هارتمن (Paul Hartmann)که به نژادپرستی معروف بودند، به "حزب نگهبان غربی برتری سفید" (Whitesupremacist Western Guard Party) تبدیل شد و وقتی که حزب تاکتیکهای خشونت باری برای پیشبرد برنامه های خود اتخاذ کرد، فرام آن را در سال 1972 ترک کرد. فرام بعد از مدتی رهبر گروهی به نام "جبهه میراث" (Heritage Front) شد ودوستش اندروس نیز حزب ملی گرای کانادا (Nationalist Party of Canada) را تأسیس کرد.

فرام پس از فارغ التحصیلی از دانشگاه با یک مدرک آموزشی (دبیری) به عنوان عضوی از هیأت آموزشی منطقه پیل (Peel Region)شروع به کار کرد و در این مدت هم مانند گذشته سعی کرد از گروههای سیاسی نژادپرست فاصله بگیرد. او سپس گروه کونت داون (Countdown)را بنیان نهاد که خود سنگ بنای تأسیس سه گروه دیگر او شد. فرام بعد از تأسیس این گروه در سال 1979، گروه شهروندانی برای اصلاح کمکهای خارجی (Citizens for Foreign Aid Reform: C-FAR) را به همراه چند تن از معلمان دبیرستانهای منطقه تورنتو بنیانگذاری کرد. این گروه اولین گروه کانادایی بود که با ارسال کمکهای خارجی به جهان سوم مخالفت کرد. فرام یک سال بعد از تأسیس این گروه، یعنی در سال 1980 مهمترین گروهش، یعنی "انجمن کانادایی آزادی بیان" (Canadian Association for Free Expression: CAFE) را در مخالفت با اهداف پشت پرده تأسیس کمیسیون حقوق بشر کانادا (the Canadian Human Rights Commission) بنیانگذاری کرد و علنا با تحت پیگرد قرار گرفتن افراد به خاطر انکار هولوکاست که در آن کمیسیون مطرح بود مخالفت کرد و به همین خاطر از سوی گروههای یهودی به آنتی سمیتیسم و نژادپرستی متهم شد. فرام همچنین گروه دیگری نیز به نام کمیته اصلاح مهاجران نخست کانادا (the Canada First Immigration Reform Committee) که طرفدار کاستن از روند مهاجرت و مخالف مهاجرت غیرسفیدها به کانادا بود، تأسیس کرد. این سه گروه تأسیس شده از سوی فرام برپا بوده و همچنان زیر نظر شخص او اداره می شوند.

در دهه 1990 فرام در مراسمی که به مناسبت سالروز تولد هیتلر از سوی نئونازیهای کانادا برگزار شده بود، شرکت کرد و با استناد به بخشی از فیلم مراسم که او را در حال سخنرانی در این مراسم نشان می داد، از شغل معلمی اخراج شد. فرام در سالهایبعد همزمان با شدت یافتن فشارها بر تجدیدنظرطلبان، فعالیتهای خود و سازمان متبوعش را به حمایت از این دسته از روشنفکران متمرکز کرده و در این راستا ضمن شرکت در راه پیماییهایی که در حمایت از دیوید ایروینگ ترتیب داده شده بود، خود نیز راه پیمایی دیگری را در حمایت از ارنست زاندل ترتیب داد. او در سال 2004 برای متحد کردن راستگراهای فعال کانادا، تحت عنوان توافقنامه نیو اورلئان (New Orleans Protocol)با دیوید دوک (David Duke)همکاری کرد. فرام پس از اخراج از هیأت آموزشی پیل و شغل رسمی معلمی، در کالج اوناریو (Onario College) که غیردولتی است، به تأسیس مشغول شد.

الف ـ فعالیتها و اقدامات:

فرام در سال 1981 فعالیت رسمی سیاسی خود را با پیوستن به حزب ترقی خواهان محافظه کار (Progressive Conservative: PC)آغاز کرد، اما به خاطر برخی عقایدش از جمله مطرح کردن طرح اخراج مهاجران ویتنامی از کانادا، از آن حزب اخراج شد. وی در نیمه دوم دهه 1980 عضو فعال حزب اصلاحات کانادا (Reform party of Canada) شد؛ اما اندکی بعد در سال 1988 پرستون مانینگ (Preston Manning) رهبر وقت حزب در نامه ای رسمی از وی خواست که همکاریش را با حزب قطع کند و بدین ترتیب او را از حزب اخراج کرد.

در مجموع، فرام در طول سالهای تحصیل و اشتغال خود به فعالیتهای مهمی دست زده است که فهرست وار به آنها اشاره می شود.

1 ـ تأسیس گروه کونت داون.

2 ـ بنیانگذاری گروه "دوستان کانادایی رودزیا" (Canadian Friends of Rhodesia) در دهه 1970 برای حمایت از حکومت وقت زئیر.

3 ـ تأسیس سازمان.

"شهروندان برای اصلاح کمکهای خارجی" (C-FAR) در سال 1979؛ که در چارچوب فعالیتهایانتشاراتی خود کتابهایی در حمایت از تجدیدنظرطلبان منتشر کرد و خود فرام نیز به عنوان رهبر این سازمان سلسله سخنرانیهایی در نقاط مختلف کانادا انجام داد.

4 ـ تأسیس "کمیته اصلاح مهاجران نخست کانادا"؛ که طرفدار کاستن از روند مهاجرت و مخالف مهاجرت غیرسفیدها به کانادا بود.

5 ـ تأسیس سازمان "انجمن کانادایی آزادی بیان" همان گونه که ذکر شد، مهمترین سازمان تأسیس شده از سوی فرام است و در حال حاضر نیز او به عنوان رئیس این انجمن در سطح جهان شناخته شده است. فرام مجموعه سخنرانیهای جدید خود در نقاط مختلف کانادا و جهان را در چارچوب برنامه های این انجمن انجام می دهد. این انجمن از تجدیدنظرطلبان حمایت کرده و همچنین با شخصیتهایی همچون جیم کیگسترا (Jim Keegstra) و مالکوم رز (Malcolm Ross) روابط خوبی داشته است. مالکوم رز در مخالفت با سقط جنین، نقش یهودیان را به عنوان توطئه ای علیه مسیحیان مطرح می کند و می گوید: طرح آزادی سقط جنین توطئه ای از سوی یهودیان برای قتل کودکان مسیحی است.

6 ـ شرکت فعال در راه پیماییهای ترتیب داده شده در حمایت از دیوید ایروینگ، تجدیدنظرطلب انگلیسی که مدتی در کانادا اقامت داشت.

7 ـ ترتیب دادن راه پیماییها و تظاهرات از سوی "انجمن کانادایی آزادی بیان" به نفع تجدیدنظرطلبانی چون ارنست زاندل و نماینده قانونی او در زمان حبس، برای رسیدگی به اتهامات وارده. فرام در گزارش دفاعیه زاندل، او را به عنوان "کسی که برای ترویج اندیشه هایش واهمه ای از جنجال تبلیغاتی ندارد و حتی جویای آن است"، معرفی کرد.

8 ـ همکاری با دیوید دوک (David Duke) برای متحد کردن فعالان راستگرای کانادا تحت عنوان توافقنامه نیو اورلئان.

9 ـ تلاش برای تبلیغ و احیای پرچم قرمز و آبیکمرنگ کانادا و استفاده از آن در راه پیماییها و تظاهراتی که ترتیب می دهد. این پرچم بیانگر اتحاد آن کشور با انگلیس است.

10 ـ کاندیدای انتخابات شهرداری در سال 1997 از سوی "هیأت آموزشی پیل" که موفق به کسب 857 رأی (39/10%) از مجموع کل آرا شد.

11 ـ شرکت در انتخابات فدرال کانادا، به عنوان کاندیدای متحد احزاب محلی در سال 1988 در بخش میسیساگای شرقی (Mississauga East) که موفق به کسب 288 رأی شد.

12 ـ تلاش برای تشکیل حزب "اول، کانادا" (Canada First) که البته تاکنون موفق به دریافت مجوز آن نشده است.

این دسته از فعالیتها و به ویژه حمایت گسترده فرام از تجدیدنظرطلبان باعث شده تا کنگره یهودیان کانادا حتی اشتغال او به تدریس در آموزشگاههای غیردولتی را برنتابد و با طرح شکایتهای پی درپی ممانعت از تدریس او در این دسته از آموزشگاهها باشد. طرح اتهامهای این چنینی باعث شد که فرام در ژانویه سال 2005 در دادگاهی از این اتهام خود مبنی بر کوتاهی در رعایت معیارهای حرفه ای تدریس مورد نظر کالج اوناریو بازخواست شود.

ب ـ دیدگاهها و نظرات:

فرام از یک سو به خاطر بیان صریح و بی پروای اندیشه هایش درباره یهودیان و مهاجرت و... تأسیس و مدیریت انجمن کانادایی آزادی بیان، در سال 1991 از سوی بنیاد شمالی (the Northem Foundation) به عنوان "اندیشمند و فعال آزادی" معرفی شد و از سوی دیگر به خاطر همین مواضع از سوی یهودیان، نژادپرست و نئونازی معرفی می شود. خود فرام از اینکه یهودیان به او لقب نئونازی داده اند، شاکی بوده و در این راه از کنگره یهودیان کانادا (Canadian Jewish Congress) که این نام را بر وی گذاشته و آن را ترویج می کند، شکایت کرده است؛ هر چند خود یهودیان شکایت او را "منافی ادعای طرفداری او ازآزادی بیان" تبلیغ می کنند.

ضدیت صهیونیستها با فرام و فعالیتها و همچنین ریاست فرام بر گروههای سه گانه مورد اشاره به ویژه مؤسسه کانادایی آزادی بیان، باعث حضور او در برخی رسانه ها از جمله گفتگوهای رادیویی و بیان و یا چاپ نامه هایش به سردبیران روزنامه ها به عنوان موضع این گروهها (به ویژه در کانادا) شد. اما تعلق خاطر و حمایت او از تجدیدنظرطلبان باعث انعکاس دیدگاهها و اندیشه های او در سراسر جهان شد.

1 ـ تجدیدنظرطلبی:

فرام بحث درباره مسائل تاریخی را حق مسلم انسانها می داند و لذا به تجدیدنظرطلبی به عنوان یک نوع برخورد علمی با یک موضوع تاریخی می نگرد و با هر گونه جنجال سازی علیه این دسته از اندیشمندان مخالف است. فرام ادعای اینکه تجدیدنظرطلبانی همچون زاندل ممکن است، تهدیدی برای امنیت ملی کانادا باشند را یک نوع بدجنسی احمقانه خواند و با انتقاد از برخورد غرب با منتقدان هولوکاست گفت: حامیان هولوکاست از بحث و گفتگوهای عقلایی اجتناب می کنند و این گونه القا کرده اند که زیر سؤال بردن این مسئله، عملی ارتدادی است و مرتدین باید تنبیه شوند.

فرام مسبب برخورد با تجدیدنظرطلبان را یهودیان می داند و معتقد است یهودیان برخوردهای خشنی با تجدیدنظرطلبان دارند و زندانی شدن افرادی چون ایروینگ و زاندل و حتی اخراج خودش از مؤسسه هیأت آموزشی پیل را نمونه های بارزی از برنتافتن شک در هولوکاست از سوی آنان معرفی می کند. او دلیل اخراج خود از هیأت آموزشی پیل را این می داند که از آزادی بیان افرادی از جمله "دو کالینز" قهرمان جنگ و روزنامه نگار انگلیسی که برخی از ابعاد داستان هولوکاست را در فیلم تبلیغاتی "فهرست شیندلر" ساخته "استیون اسپیلبرگ" زیر سؤال برده بود، دفاع کرده است."

2 ـ اسرائیل:

فرام نگاه واقع بینانه ای به اسرائیل دارد و بدون توجه به هیاهوی تبلیغاتی جاری در غرب، بر این باور است که به راستی تنها کشوری که در خاورمیانه با سلاحهای کشتارجمعی خوی جنگ طلبی دارد، اسرائیل است. از نظر فرام، اسرائیل دولتی است که در پشت پرده، باعث حمله آمریکا به عراق، به بهانه وجود سلاحهای کشتارجمعی شده است. در حالی که خود دارنده این سلاح هاست. وی با مقایسه بهانه دیگر حمله آمریکا به عراق (یعنی تجاوز عراق به همسایگانش) با اقدام اسرائیل در حمله به سرزمینهای فلسطینی، آن را (همچون حمله عراق به همسایگانش) دستبرد به اراضی فلسطینی و یک تجاوز آشکار به سرزمین فلسطین می داند. فرام این مسائل را نشانه هایی می داند که اسرائیل بزرگترین خطر برای صلح در خاورمیانه است.

3 ـ هولوکاست:

مهمترین دیدگاههای مطرح شده فرام درباره هولوکاست است. فرام از جمله آن دسته از اندیشمندانی بود که پس از سخنرانی محمود احمدی نژاد، رئیس جمهور ایران، درباره هولوکاست و افسانه خواندن آن، بلافاصله از آن استقبال کرد و با ارسال نامه ای تأکید کرد: "هولوکاست امروزه تبدیل به یک مذهب شده است و با کسانی که در این باره شک و تردید می کنند، مانند مرتدین برخورد می شود و این از لحاظ عقلانی و منطقی اشتباه و فریبکارانه است.

وی پس از این نامه نیز در مصاحبه ای گفت: "من با رئیس جمهور ایران موافقم و معتقدم اشتباه است که فلسطینیان تاوان گناه اروپاییها را بپردازند و کشور خود را از دست بدهند. من همچنین بر این باورم که داستان دروغین هولوکاست برای اینکه به اروپاییان و ساکنان آمریکای شمالی این حس داده شود که گناهکارند، ایجاد شده است.

فرام تأکید دارد که "هولوکاست تبدیل به یکمذهب شده است. مذهبی که یهودیان آن را برای غیریهودیان درست کرده اند." او گفت: همان طور که رئیس جمهور ایران گفت، در اروپا شما می توانید وجود خدا را انکار کنید، لیکن اگر درباره ابعاد داستان خود ساخته رنج یهودیان در جنگ جهانی دوم موسوم به هولوکاست، کمترین شکی کنید به زندان خواهید رفت. کسانی مانند "دیوید ایروینگ"، "ارنست زاندل" ناشر و "گرمار رودولف"، محقق و نویسنده نمونه های خوبی در این زمینه هستند.

وی در این باره که چرا تجدیدنظرطلبان از گفتگو درباره هولوکاست منع شده اند و چرا با کسانی که در این باره اظهارنظر می کنند، مانند مرتد برخورد می شود، گفت: "مذهب هولوکاست به هدف کنترل مردم به یهودیان خدمت می کند و مصونیت مهمی را برای اسرائیل فراهم می آورد، به طوری که نمی توان از آن انتقاد کرد. وی هولوکاست را داستانی خودخواهانه می داند که به منافع اقتصادی و سیاسی صهیونیستها کمک می کند و درباره فواید هولوکاست برای یهودیان و رژیم صهیونیستی می گوید: افسانه هولوکاست به یهودیان اجازه می دهد تا رفتار ویژه ای در بسیاری از کشورهای غربی داشته باشند.

همچنین این پدیده به یهودیان در غرب اجازه می دهد تا "در حالی که خود را به عنوان یک اقلیت تحت تعقیب به تصویر می کشند"، کنترل شدیدی بر رسانه ها و اقتصاد داشته باشند؛ مثلاً هالیوود به طور گسترده ای توسط صهیونیستها کنترل می شود و آنان از این طریق فیلمهای بی شماری درباره هولوکاست به جامعه عرضه می کنند، اما برای مثال رنج دیگران مانند پاکسازی قومی 16 میلیون آلمانی از اروپای شرقی در سالهای 1948 ـ 1944 را نادیده می گیرند. هولوکاست به یهودیان امکان می دهد تا میلیاردها دلار از آلمان و دیگر کشورها غرامت بگیرند. هولوکاست همچنین اذهان مردم آمریکای شمالی و اروپا را برای پذیرش ددمنشیها و خشونتهای اسرائیل آماده می کند؛ بنابراین زیر سؤال بردن هولوکاست مزایا و موضع قدرتمند صهیونیستها را که در بسیاریاز کشورهای غربی از آن برخوردارند، قطع خواهد کرد؛ لذا از نظر یهودیان، هر کس که در این باره بحث کند و یا ابعادی از داستان هولوکاست را زیر سؤال ببرد، باید ساکت شود.

مآخذ:

1. بولتن رویداد و گزارش صهیونیسم، 2/3/1385، شماره 119.
2. www.answers.com/topic/paul-fromm.
3. www.web.apc.org/ara/documents/frmed.html.
4. www.zundelsite.org/zundel-persecuted/who-is-zundel.html.
5. www.cjc.ca/template.php? Story=213$$action=itn.
6. www.stormfront.org/forum/showthread. php? t=257435
7. www.nationalvanguard.org/story.php? id=2244.