شارِت، موشه

شارت یکی از رهبران صهیونیست و از پایه گذاران رژیم صهیونیستی بود که در سال 1894 در شهر "کرسون" روسیه به دنیا آمد. هنوز کودکی بیش نبود که به همراه خانواده اش به فلسطین مهاجرت کرد ولی به علت مشکلات و دشواریهایی که برایشان پیش آمد مجبور شدند دوباره به روسیه بازگردند. در سال 1906 درحالی که دوازده سال داشت مجددا به فلسطین بازگشت.

طی سفری که به اسلامبول داشت در دانشکده حقوق آنجا به تحصیل پرداخت. بعد از آن به لندن رفت و در رشته اقتصاد و علوم سیاسی مشغول به تحصیل شد.

شارت در جنگ جهانی اول به ارتش عثمانی پیوست بعد از پایان جنگ به "اتحاد کارگران" درفلسطین بازگشت و به عضویت حزب فلسطین درآمد. در عین حال عضو کمیته اجرایی حزب "بوآلی تسیون" انگلیس نیز بود در سال 1920 در لندن به جمع شاگردان "خارولولاسکی" پیوست.

از سال 1948ـ1933 ریاست اداره سیاسی آژانس یهود را به عهده گرفت. در جنگ جهانی دوم مسئول جذب نیرو بود همچنین به عضویت حزب "ماپای" اشتغال داشت.

بعد از تشکیل رژیم صهیونیستی در سال 1948 به مقام وزارت خارجه این رژیم رسید و تا سال 1956 بر این پست باقی ماند. در آن زمان نامش را از "شرتوک" به "شارت" تغییر داد. لازم به ذکر است که در تأسیس رژیم صهیونیستی از همکاران نزدیک بن گورین بود.

او همچنین جزء نمایندگان پارلمان اول تا پنجم رژیم صهیونیستی بود.

شارت در سال 1956 به علت رسوایی مسأله لاون (نک: لاون، مسأله ـ) مجبور به استعفا از وزارت خارجه شد ولی متعاقب آن به عضویت هیأت رئیسه سازمان جهانی صهیونیسم درآمد.

یکی از ویژگیهای شارت، اعمال زور علیه اعرب ساکن فلسطین بود که این مسأله باعث پیدایش اختلاف بین او و بن گورین شد.

شارت تألیفاتی به زبان عبری دارد. از جمله کتاب "پیشرفت در آسیا" و "بر دروازه ملل" را نام برد.

او در سال 1965 درگذشت.

مآخذ:

1. مصاحب، غلامحسین: دایره المعارف فارسی، ج 2، چاپ و نشر دایره المعارف، با همکاری مؤسسه انتشاراتی فرانکلین، تهران فروردین 1345.
2. کیالی، عبدالوهاب: موسوعة السیاسیة، مؤسسة العربیة للدراسات و النشر، جلد سوم، 1983.