ایمبر، نفتالی (1909-1851): تفاوت بین نسخهها
جز (۱ نسخه واردشده) |
|
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۰۶:۳۸
نفتالی ایمبر (Naftali Hmber) شاعر عبری و یدیشی است گاه به انگلیسی هم می سرود. در گالیسی در خانواده ای حسیدی متولد شد و تعلیمات دینی را فرا گرفت. با این حال، اولین جایزه ادبی که دریافت کرد به خاطر سرودن قصیده ای اتریشی با مضمون میهن پرستانه بود (1870). ایمبر پس از در گذشت پدرش به گشت و گذار، از این کشور به آن کشور پرداخت. در استانبول با "لارنس الفانت"، صهیونیست غیر یهودی، که در صدد راه اندازی جریان مهاجرت یهودیان به فلسطین بود، دیدار کرد؛ و منشی او شد و همراه او به فلسطین رفت (1882). شش سال در فلسطین زندگی کرد و مقالاتی برای مجلات عبری می نوشت.
در سال 1886 ایمبر مجموعه اشعار عبری خود را به نام ستاره صبح منتشر کرد؛ قصیده "هاتیکوا (امید و آرزو)" که در ابتدا عنوان آن "تیکواتینو" (آرزوی ما) بود و بعدها سرود ملی اسرائیل شد، در همین مجموعه به چاپ رسید. جالب است بدانیم که ایمبر مجموعه شعر ستاره صبح را به الفانت، مهمترین شخصیت تاریخ صهیونیسم غیریهودی تقدیم کرد. از دیگر اشعار ایمبر که در میان مهاجران محبوبیت پیدا کرد، شعر "پاسداری از رود اردن" بود. پس از مرگ الفانت، ایمبر به انگلستان رفت و در آنجا با اسرائیل زانگول آشنا شد؛ زانگویل در داستان بچه های گتو، چهره ای طنزآمیز (شاعر گدا) از وی ترسیم کرده بود.
سپس ایمبر به گشت و گذار در شرق پرداخت تا به بمبئی رسید. گفته می شود که در این شهر به مسیحیت گروید (و نیز گفته می شود که وی برایمدتی هم در فلسطین مسیحی شده بود که این روایت را دوستش زانگویل نقل می کند). پس از این زانگویل به ایالات متحده آمریکا رفت و در آنجا در فقر و تنگدستی و بینوایی به سر برد. ایمبر [در آمریکا] با زنی مسیحی آشنا شد که پس از ازدواج با ایمبر یهودیت اختیار کرد؛ اما این ازدواج ناموفق بود. برادر ایمبر، مجموعه دیگری از اشعار او را به نام ستاره صبح جدید منتشر کرد (1902)، اما بیشتر نسخه های آن در آتش سوخت. در سال 1909 بعد از کشتارهای کیشینف سومین مجموعه شعر ایمبر، در نیویورک منتشر شد. او این مجموعه شعر را به امپراتور ژاپن که در حال جنگ با روسیه بود، تقدیم کرد.
ایمبر همچنین نوشته هایی به زبان انگلیسی درباره کابالا دارد؛ او در مجله اریل نیز که در شهر بوستن منتشر می شد و مطالب آن درباره تصوف و عرفان بود، قلم می زد. همچنین رباعیات "عمر خیام" را به عبری ترجمه کرد.
مأخذ:
- المسیری، عبدالوهاب: دایره المعارف یهود، یهودیت و صهیونیسم، ترجمه مؤسسه مطالعات و پژوهش های تاریخ خاورمیانه، دبیرخانه کنفرانس بین المللی حمایت از انتفاضه فلسطین، جلد ششم، چاپ اول، پاییز 1382.