رافی، حزب

نام اختصاری آن در واژه عبری "رشیحات بوعلی اسرائیل" یعنی "جناح کارگران اسرائیل" است. این حزب در سال 1965 در پی جدایی ماپای ناشی از بروز اختلافات شدید بین دیویدبن گورین نخست وزیر سابق و لیوی اشکول همکار او در کابینه و حزب پیرامون مسأله مشهور لاون تأسیس گردید. بن گورین قصد داشت گروهی از جوانان حزب امثال موشه دایان و شیمون پرز را برای به دست گرفتن سکان رهبری بعد از کناره گیری خود تشویق نماید در حالی که لیوی اشکول و گلدامایر با این هدف مخالفت می کرد و اختلاف زمانی شدت یافت که بن گوریون و جمعی از جوانان حزب ایده هم پیمانی با حزب احدوت هاعافودا را مردود دانستند.

مجموعه رافی توانستند 12% از آرای انتخابات هیستادروت سال 1965 را به دست آورد و همچنین ده کرسی را در انتخابات کنیست که در ماه نوامبر همان سال برگزار گردید، به خود اختصاص دهند.

تعداد اعضای مورد تأیید حزب در ماه مه 1966 به حدود 23000 نفر بالغ گردید. در برنامه ای که حزب طی جلسه خود در آن ماه اعلام داشت. مسأله تعدیل قانون انتخابات، تضمین بیمه درمانی، رایگان بودن آموزش در سطح مدارس متوسطه، شکوفایی اقتصاد و تشویق بحثهای علمی تصریح شده بود. حزب رافی در کنیست ضمن پیوستن به صفوف مخالفین، برای همکاری با ائتلاف گاحال اعلام همکاری نمودند.

هنگام اختلاف شدید بین مصر و (اسرائیل) به دنبال عقب نشینی نیروهای ویژه بین المللی ظاهر گردید و پس از اینکه محرز شد که موشه دایان به عنوان وزیر دفاع در کابینه ائتلافی شرکت خواهد کرد، حزب رافی تقاضای بازگشت به صفوف ماپای را مطرح ساخت، و هنگامی که حکومت بعد از برگزاری انتخابات سال 1969 مجدد تشکیل گردید، شیمون وارد کابینه شد.

بعد از انجام مذاکراتی بین ماپای، رافی و احدوت هاعافودا مقرر گردید که سه حزب تحت عنوان حزب کار اسرائیل در یکدیگر ادغام شوند. این موضوع در تاریخ 21/1/1968 اعلام گردید. سپس حزب یاد شده به حزب ماپام ملحق شد و در سال 1969 با هم ائتلاف معراخ را تشکیل دادند.

مأخذ:

1. الموسوعة الفلسطینیة: رافی (حزب)، جلد دوم، 1984.