کرسون، واردر (1860-1798)

واردر کرسون (Warder Cresson) صهیونیست مسیحی یهودی و شخصیت محوری تاریخ صهیونیسم است. وی که شخصیتی ناپایدار داشت. در خانواده ای پیرو فرقه کویکر متولد شد، سپس به مورمون ها و بعدها به فرقه های پروتستان دیگر پیوست و پس از برخورد با حاخام اصلاح طلب"اسحاق لیزر"، نظرش به یهودیت جلب شد.

کرسون به شدت تلاش کرد تا به عنوان سرکنسول ایالات متحده در فلسطین منصوب شد، اما متهم به جنون گشت و حکم انتصابش لغو شد. البته این لغو حکم به او ابلاغ نشد تا به فلسطین رفت.

کرسون چند مقاله علیه انجمن لندن برای مسیحی کردن یهودیان نوشت. در سال 1848، با پایان کارش به عنوان کنسول، یهودیت اختیار کرد و نام خود را به میخائیل بوعاز اسرائیل تغییر داد.

وقتی که کرسون در سال 1849 به ایالات متحده بازگشت تا به منظور اقامت دائمی در فلسطین کارهای خود را در آمریکا حل و فصل کند، خانواده اش کوشیدند تا از طریق اقامه دعوی دیوانگی و جنون، او را در آمریکا نگه دارند، اما کرسون در این دعوا پیروز شد و در سال 1851 به فلسطین مهاجرت کرد. در آن جا تلاش کرد با کمک موسی مونتفیوری و دیگران در وادی رفائیم مهاجرنشینی تأسیس کند که ناکام ماند. کرسون لباس یهودیان سفاراد شرقی بر تن می کرد و با یک زن یهودی سفارادی ازدواج نموده، طبق تعالیم یهودیت ارتدوکس زندگی می کرد.

دو شاهد: موسی و الیاهو، شجره طیبه زیتون، قدس مرکز عالم و منبع سرور آن، از تألیفات اوست که همه آنها را در سال 1849 انتشار داده است. او در تمام نوشته های خود به تبیین این مطلب پرداخته است که حضور یهودیان در فلسطین باید ویژگی کشاورزی داشته باشد. کرسون بسیاری از مشکلات پیش پای استعمار مهاجرتی صهیونیستی و سپس دولت صهیونیستی را مثل مخالفت حاخام های ارتدوکس با تأسیس دولت صهیونیستی و نیز مخالفت ساکنان اصلی فلسطین با این دولت، پیش بینی کرده بود و بنابر همین پیشنهاد کرد که مهاجرنشین های کشاورزی مسلحی تأسیس شوند که قادر به جنگ و دفاع از خود باشند؛ بعدها صهیونیست ها به این پیشنهاد عمل کردند.

مأخذ:

1. المسیری، عبدالوهاب: دایره المعارف یهود، یهودیت و صهیونیسم، ترجمه مؤسسه مطالعات و پژوهش های تاریخ خاورمیانه، دبیرخانه کنفرانس بین المللی حمایت از انتفاضه فلسطین، جلد ششم، چاپ اول، پاییز 1382.