شازار، زلمان

مورخ و سیاستمدار صهیونیستی است که در 1889 در شهر "میر" روسیه متولد شد، تعلیمات مذهبی را در آنجا فراگرفت و سپس به تشکیلات کارگران صهیون پیوست. مطالعات خود را در آموزشگاه علوم یهودیان در "لنینگراد" دنبال کرد و در دانشگاه فرای بورگ و استراسبورگ و برلین به تدریسمشغول شد. در سالهای 1911 تا 1920 و 1924 از فلسطین دیدار کرد.

بین سالهای 1925 تا 1948 در روزنامه "داوار" به نوشتن مقاله مشغول بود. در سال 1949 از طرف حزب ماپای عضو کنیست شد و در سال 1950 سردبیر روزنامه داوار گردید. وی یکی از سازمان دهندگان جنبش کارگران در اسرائیل و اولین کسی بود که پست وزارت آموزش و پرورش را در اسرائیل به عهده گرفت.

شازار زمانی که وزیر آموزش و پرورش بود، آموزش را اجباری کرد و عضو فعال در ایجاد "هاباد" بود. وی پس از کناره گیری از وزارت در آژانس یهود مشغول به کار شد و در سال 1951 دبیر کمیته اجرایی آن گردید. وی عضو پارلمان اول، دوم و سوم و رئیس اداره فرهنگ در خارج از فلسطین شده بود. هنگامی که شوروی پست سفارت او را در مسکو تأیید نکرد خود را وقف تعلیم و فرهنگ در "دیاسیورا" کرد. در سال 1953 رئیس جمهور اسرائیل شد و در سال 1968 برای بار دوم به این سمت انتخاب گردید. او به فعالیت در راه احیای سنتهای مذهبی یهود معروف بود.

وی دارای تألیفات و پژوهشهای متعددی به ویژه درباره جنبش مسیحیت است. و به زبانهای عبری، ییدیش (مخلوطی از آلمانی و عبری)، آلمانی و روسی شعر گفته است.

مآخذ:

1. کیالی، عبدالوهاب: موسوعة السیاسة، مؤسسة العربیة للدراسات و النشر، جلد سوم، 1983.
2. مرکز دراسات العالم العربی: النظام السیاسی فی اسرائیل، بیروت.