سازمانهای نظامی صهیونیستی پیش از تشکیل اسرائیل

تشکل های نظامی صهیونیستی پیش از تشکیل اسرائیل در سال 1948 را از نظر مأموریتی که انجام می دادند می توان به دو گونه تقسیم کرد: برخی تشکل ها، علیه ساکنان عرب فلسطینی ـ که صاحبان کشور بودند ـ دست به عملیات نظامی می زدند و برخی دیگر در خدمت دولت امپریالیست حمایت گر و درگیری های مستمر آن در خارج از منطقه بودند. این دوگانگی در وظایف، نتیجه ماهیت وضعیت مهاجران صهیونیست، به عنوان یک گروه کارکردی (و سپس به عنوان یک دولت کارکردی) در یک محیط ناسازگار بود. این کشور در جنگ با این محیط، نیازمند حمایت امپریالیستی از خارج بود که می بایست بهای آن را بپردازد. همچنین باید خود را در اختیار امپریالیست حمایت گر قرار می داد.

از سازمان هایی که برای اهداف داخلی (یعنی تهاجم به اعراب)، تأسیس شد سازمان بارگیورا و سپس، سازمان پاسدار (هاشومر) است که در سال 1909 تأسیس شد. همچنین سازمان نوطریم نیز توسط مقامات سرپرستی انگلیسی و با همکاری هاگاناه تأسیس شد تا در سرکوب انتفاضه های فلسطینی عربی در فلسطین ـ که طی سال های 1936 تا 1939 رخ می داد ـ کمک کند؛ و نیز از جمله اینها سازمان اتسل است که در سال 1931 و براساس دیدگاه های ولادیمیر ژابوتنسکی در فلسطین تأسیس شد.

اما سازمان هایی که به منظور مشارکت در جریان تلاش جنگی استعماری تأسیس شدند، عبارتند از خود سازمان هاشومر (پاسدار)، گردان قاطری و گردان های 38، 39 و 40 که لشکر یهود را در جنگ جهانی اول تشکیل می دادند. همچنین هاگاناه، پالماخ و تیپ یهودی که با تصمیم دولت انگلیس در سال 1944 تشکیل شد و سازمان لحی (اشترن) را باید به آنها افزود. سازمان لحی (اشترن) همان سازمانی است که طرح همکاری با آلمان نازی را برای خلاص شدن از اشغالگری انگلیس در فلسطین و سپس تأسیس کشور یهودی مطرح کرده بود.

تجمع صهیونیست اسکانی در فلسطین، در سال 1948 سه تشکل نظامی داشت: هاگاناه، که بزرگترین این تشکل ها و زیر نظر آژانس یهودی بود؛ سازمان اتسل که مبتنی بر افکار تجدیدنظرطلبانه ژابوتنسکی کار می کرد و رهبری آن را در آن زمان، مناخیم بگین بر عهد داشت، و سازمان لحی که کوچکترین سازمان ها بود و به نام رهبر آن، آبراهام اشترن، معروف بود. ارتش اسرائیل بر پایه این سه سازمان، شکل گرفت. در 26 ماه مه 1948 و در گیرودار نخستین جنگ های اعراب و اسرائیل،تأسیس ارتش دفاعی اسرائیل اعلام شد. سازمان هاگاناه، به هسته این ارتش تبدیل شد و دو سازمان دیگر ـ اتسل و لحی وارد دایره این هسته شدند.

مأخذ:

1. المسیری، عبدالوهاب: دایره المعارف یهود، یهودیت و صهیونیسم، ترجمه مؤسسه مطالعات و پژوهش های تاریخ خاورمیانه، دبیرخانه کنفرانس بین المللی حمایت از انتفاضه فلسطین، جلد هفتم، چاپ اول، 1383.