یعاری، مایر

نام اصلی وی "مایر فالدو" است. سیاستمدار و از جمله مؤسسین "جنبش کارگران اسرائیل" بود. در سال 1897 در "گالیسیا" متولد شد. در جنگ جهانی اول در ارتش اتریش خدمت کرد و در سال 1920 به فلسطین کوچ کرد. وی از جمله مؤسسین کیبوتس "هاشومیر هاتزایر" و کیبوتس های دیگر، و نیز از شاخص ترین مؤسسین سازمان "هیستادروت"، و همچنین حزب "ماپام" در سال 1948 به شمار می رود. در سال 1949 به نمایندگی اولین مجلس انتخاب شد که تا سال 1973 نمایندگیش ادامهداشت.

در خلال دهه 1950 یعنی زمانی که به دلیل حوادث پراگ [چکسلواکی] و اختلاف نظر درباره موضع شوروی چنددستگی داخلی در درون حزب ماپام وجود داشت، رهبری حزب را به عهده داشت. در سال 1955 با حزب ماپای متحد شد ولی مسئولیت وزارتی نپذیرفت تا اینکه در سال 1969 همراه حزبش با حزب کارگر هم پیمان شد. در دهه 1970 از فعالیتهای سیاسی کناره گرفت و به نویسندگی پرداخت. در سال 1972 دبیرکلی ماپام را رها کرد و در سال 1973 از نمایندگی مجلس نیز استعفاء داد، ولی تا زمان مرگش در سال 1987 همچنان به عنوان رهبر عقیدتی و رهبر بالقوه ماپام تلقی می شد.

وی در دانشگاه وین (اتریش) و مؤسسه کشاورزی وین تحصیل نمود. با صندوق ملی یهود و سازمان صهیونیسم همکاری داشت، عضو شورای اجرایی "هاشومیر هاتزایر" (ناظر جوان: سوسیالیستی ـ صهیونیستی جوانان یهود)، عضو شورای مشترک صهیونیسم، عضو مؤسس "فدراسیون کارگر یهود"، دبیر کل حزب ماپای (حزب کارگران موحّد) در دهه 1950 تا 1972 (استعفاء) بود، فعالیتهای نویسندگی 87 ـ 1973 نیز داشت.

مأخذ:

1. شریدة، محمّد: رهبران اسرائیل، بیژن اسدی و مسعود رحیمی، انتشارات کویر، 1378.