کشتارهای صهیونیستی/اسرائیلی (2006 ـ 1967)

برجسته ترین کشتارهایی که دولت صهیونیستی پس از سال 1967 مرتکب آن شد، به شرح زیر است:

کشتار کارخانه ابوزعبل (12 فوریه 1970):

در حالی که جنگ فرسایشی میان مصر و اسرائیل محدود به مواضع نظامی در جبهه جنگ بود، هواپیماهای بمب افکن اسرائیلی به کارخانه ابوزعبلحمله کردند. این کارخانه از آن شرکت ملی صنایع فلزی بود. حمله در بامداد روز 12 فوریه سال 1970 و در زمانی صورت گرفت که 1300 کارگر در کارخانه مشغول کار بودند. در پی این حمله، هفتاد کارگر به شهادت رسیده و 69 کارگر زخمی شدند و کارخانه در آتش سوخت.

کشتار بحرالبقر (8 آوریل 1970):

این کشتار نیز بر اثر جنگ فرسایشی رخ داد و هواپیماهای بمب افکن اسرائیلی در 8 آوریل 1970 به مدرسه ای کوچک در روستای بحرالبقر که در حومه شرقی استان قرار دارد، حمله کردند و بیش از ده دقیقه پی درپی، آن را بمباران کردند که در اثر آن 9 کودک بی گناه کشته و بیش از شصت تن دیگر، زخمی شدند. گفتنی است که هیچ گونه هدف نظامی در روستا وجود نداشت.

کشتار صیدا (16 ژوئن) 1982):

که به هنگام تهاجم اسرائیل به لبنان، صورت گرفت و نیروهای اشغالگر اسرائیلی، عملیات کشتار جمعی بیش از 80 غیرنظامی را ـ که در برخی از پناهگاه های شهر، پنهان شده بودند ـ به اجرا درآوردند.

کشتار صبرا و شتیلا (16 ـ 18 سپتامبر 1982):

(نک: صبرا و شتیلا، کشتار)

کشتار عین الحلوة (16 مه 1984):

شبی که انتظار می رفت اسرائیل از شهر صیدا در جنوب لبنان عقب نشینی کند، اسرائیل به یکی از دست نشاندگان خود به نام حسین عکر، دستور داد که به درون اردوگاه فلسطینی عین الحلوة در نزدیکی صیدا رخنه کند. سپس نیروهای ارتش اسرائیل، با 1500 سرباز و 150 جنگ افزار، در پشت سر او حمله کردند. مهاجمان، در زیر روشنایی خمپاره منور درآسمان اردوگاه، به ویرانی و کشتار در اردوگاه، پرداختند. کشتار و ویرانی، از نیمه شب تا روز بعد، ادامه یافت و نیروهای اسرائیلی، با تظاهرات اعتراض آمیز اهالی اردوگاه در بامداد، برخورد کردند. آنها همچنین، اردوگاه را محاصره کرده و آمد و شد به آن را، حتی برای آمبولانس ها ـ تا ساعات دیر وقت همان روز ـ ممنوع کردند.

این کشتار، به کشته و زخمی شدن 15 فلسطینی پیر و جوان، و کودک و زن انجامید و 140 خانه، ویران شده و 150 تن، از جمله زنان و کودکان و سالخوردگان، بازداشت شدند.

کشتار سحمر (20 سپتامبر 1984):

نیروهای اترش اسرائیل دست نشانده آن آنطوان لحد (ارتش جنوب لبنان) به روستای سحمر، واقع در جنوب لبنان، حمله بردند. سربازان، ساکنان روستا را در میدان اصلی جمع کردند تا از آنها درباره قتل چهار تن از عناصر دست نشانده لحد، در نزدیکی روستا، توسط مقاومت میهنی لبنان، بازجویی کنند. سربازان اسرائیلی و پیروان "لحد" ساکنان بی دفاع روستا را به دستور افسر اسرائیلی و خود لحد، به رگبار بستند. در میدان روستا، 13 تن در دم کشته و چهل تن زخمی شدند.

اسرائیل کوشید تا همان گونه که در مورد صبرا و شتیلا عمل کرده بود، از پیامدهای این جنایت خود شانه خالی کند؛ لذا ادعا کرد که نیروهای لحد، مسئول این کشتار هستند. اما بسیاری از رهایی یافتگان از این کشتار، تأکید کردند که بسیاری از مجریان این کشتار، با همدیگر به عبری سخن می گفتند و عربی را خوب نمی دانستند. آن چه که در سحمر رخ داد، نمونه ای از رویدادهای روزانه ای بود که لبنان و جنوب آن، در طی تجاوز و اشغالگری نیروهای اسرائیلی از ژوئن 1982 شاهد آن بودند.

کشتار حمامات الشط (11 اکتبر 1985):

حدود سه سال پس از خروج سازمان آزادی بخش فلسطین از بیروت، هواپیماهای اسرائیلی، دفاتر و رهبری آن سازمان را که به تونس منتقل شده بود، مورد حمله قرار دادند. این هواپیماها در 11 اکتبر 1985، به منطقه حمامات الشط در جنوب پایتخت تونس، حمله کردند که در پی آن، 50 تن شهید و 100 تن زخمی شدند. باران بمب و موشک بر این محله پر از ساکنان غیرنظامی که خانواده های فلسطینی در آن، با خانواده های تونسی درآمیخته بودند فرود آمد.

تل آویو، در راستای تداوم تروریسم صهیونیستی اسرائیلی ابایی از آن نداشت که مسئولیت خود را در این حمله به طور رسمی اعلام کند و به توان نیروی هوایی اش در زدن اهداف مغرب عربی افتخار کند.

کشتار حرم ابراهیمی (25 فوریه 1994 ـ جمعه آخر رمضان):

(نک: حرم ابراهیمی، کشتار)

کشتار اول قانا (18 آوریل 1996):

(نک: قانا، کشتار)

کشتار دوم قانا ـ تابستان 2006:

(نک: قانا، کشتار ـ 2006)

مأخذ:

1. المسیری، عبدالوهاب: دایره المعارف یهود، یهودیت و صهیونیسم، ترجمه مؤسسه مطالعات و پژوهش های تاریخ خاورمیانه، دبیرخانه کنفرانس

بین المللی حمایت از انتفاضه فلسطین، جلد هفتم، چاپ اول، 1383.