قَلْقِیلیه، کشتار (10 اکتبر 1953)

صهیونیستها نسبت به مردم قلقلیه از مدتها قبلکینه توزی می کردند. زیرا اهالی شهر علی رغم تحریکات از فروش زمینهایشان به صهیونیستها خودداری کردند و مواظب اعمال تجاوزکارانه صهیونیستها شامل ساختن آبادیهای صهیونیست نشین برای دست یافتن بر زمینهایشان و زمینهای روستاهای مجاور، بودند. اهالی شهر که از توسعه صهیونیستی احساس خطر کرده بودند از سال صدور قطعنامه تقسیم فلسطین (نک: تقسیم فلسطین) خود را برای دفاع از روستایشان آماده کردند و شروع به جمع آوری سلاح و ذخیره سازی آن نمودند.

در روستا نزدیک به 1200 مبارز مسلح بود و همکاری در پاسداری از زمینها و جلوگیری از تجاوز نسبت به آنها بر عهده آنان بود. همچنین در دفاع از روستاهای مجاور مشارکت می کردند و در نبردهای زیاد پیروزی می شدند که از مهم ترین آنها نبرد قلنسوه، عین ورد، بیار عدس، الطیره و کفار سابا می باشد. در بعضی از مواقع آنها به آبادیهای صهیونیست نشین که تجاوز از آن جا بود حمله می بردند مانند آبادیهای "رامات هکوفیش" و "کلمانیاه".

بعد از اجرای قطعنامه ترک مخاصمه دائم بین اردن و اسرائیل اهالی قلقیلیه برای پیکار با صهیونیست ها به جمع آوری پول، خرید جنگ افزار و آذوقه اصرار داشتند و درگیری میان آنها و دشمنانشان به پایان نرسید.

درگیریها بین اعراب قلقیلیه و روستاهای نزدیک و صهیونیست های آبادیها نه تنها قطع نشد بلکه به علت مشارکت ارتش اسرائیل زیاد شد. و اسرائیلی ها خشم و غضب خود را از ناکامیشان در شکستن شکوه و سرافرازی ساکنین روستا کتمان نکردند تا جایی که موشه دایان در کنار مرزها و در میان شماری از افراد، پس از درگیری ژوئن 1953، گفته بود:

"قلقیلیه را شخم خواهم زد"

در ساعت 9 شب 10/10/1956 ارتش اسرائیل با بهره گیری از یک گردان پیاده و یک گردان زرهی و با پشتیبانی دو گردان توپخانه صحرایی و ده هواپیمای جنگنده به روستا حمله کردند.

آنها سیم های تلفن را بریدند و برخی از راه ها را مین گذاری نمودند. در همان حال، نیروی انبوهی در شهرک های نزدیک وجود داشت که در ساعت ده بعدازظهر همان روز حرکت کرد و از سه طرف به قلقیلیه حمله برد.

تلاش اصلی آنها متکی بر گردان زرهی و متوجه مرکز پلیس بود. اما پاسداران محلی، با همکاری ساکنان روستا، جلو این تهاجم را گرفتند و با نیرومندی پایداری نمودند که در نتیجه، تهاجم به شکست انجامید و نیروهای گردان زرهی عقب نشینی کردند. متجاوزان یک ساعت بعد با گردان پیاده و با پشتیبانی گردان زرهی از نو حمله کردند و پیش از حمله با آتش تهیه توپخانه صحرایی، زمینه را آماده نمودند. این تهاجم نیز ناکام ماند و دشمن پس از تحمل خسارات، عقب نشینی کرد.

اهالی روستا متوجه شدند که هدف حمله، مرکز پلیس است، لذا نیروی خود را در آنجا افزایش دادند و شمار زیادی از اهالی را برای دفاع در آنجا گرد آوردند. اما هنگامی که توپخانه، بمباران را از سر گرفت و هواپیماها روستا و مرکز پلیس را بمباران کردند، تلفات زیادی بر آنها وارد شد. در همین زمان، دشمن صهیونیستی برای بار سوم حمله کرد و توانست مرکز پلیس را به اشغال خود درآورد و سپس در خیابان ها پیشروی کرد و بر خانه ها و بر هر کس که می دیدند آتش گشودند. نزدیک هفتاد تن از ساکنان روستا و رزمندگانی که از روستاهای مجاور برای کمک آمده بودند به شهادت رسیدند و به علاوه، زیان های مالی سنگینی به بار آمد.

واحدی از ارتش اردن در منطقه نزدیکی از قلقیلیه متمرکز بود. این واحد به منظور دفع تجاوز به حرکت درآمد ولی در حین حرکت با مین های کاشته شده به وسیله مهاجمین برخورد کرد که باعث از بین رفتن نفربرها و دو خودرو بزرگشان شد. همچنین با واحدهایی از دشمن که راه را قطع کرده بودند درگیر شد. توپخانه اردن دشمن را زیر آتش گرفت و به نیروهای خساراتی وارد آورد. سپس دشمن بعد از خرابی ویرانی روستا از این روستا عقب نشینی کرد.

مآخذ:

1. المسیری، عبدالوهاب: دایره المعارف یهود، یهودیت و صهیونیسم، ترجمه مؤسسه مطالعات و پژوهش های تاریخ خاورمیانه، دبیرخانه کنفرانس بین المللی حمایت از انتفاضه فلسطین، جلد هفتم، چاپ اول، 1383.
2. العارف، عارف: النکبة، بیروت 1956.
3. حمصانی، ابراهیم، علی، علی محمدابراهیم: اسرائیل قاعدة عدوانیه، قاهره 1964