قوه قضائیه اسرائیل

اسرائیل از لحاظ اداری به پنج منطقه قدس، تل آویو، بئرالسبع، حیفا و ناصره تقسیم می شود و هر منطقه شامل یک یا چند دادگاه مصالحه و دادگاه اجرایی و دادگاه منطقه ای می باشد، طبق مصوبه دولت در تاریخ 24 ژوئن 1948 و قانون دادگاههای سال 1957، دادگاههای اسرائیل سه نوع هستند. 1 ـ دادگاههای عادی که شامل دادگاههای زیر است: الف ـ دادگاه مصالحه، که به دستور وزیر دادگستری تشکیل می شود و به کل و یا جزئی از یک مسأله قضایی می پردازد و قاضی آن می تواند با اجازه رئیس دادگاه در دادگاه دیگری هم قضاوت کند و گاه دادگاه از چند قاضی تشکیل می شود و یکی از آنها که تجربه بیشتری دارد رئیس می شود. این دادگاه در مورد مسائل تعدیات و سوءاستفاده های عادی قضاوت می کند به جز اموال غیر منقول قاضی این دادگاه باید وکیل ماهر و با تجربه ای باشد و یا حداقل سه سال در مورد قانون سابقه کار داشته باشد. ب ـ دادگاه منطقه، این دادگاه نیز زیر نظر وزیر دادگستری تشکیل می شود و به جرائم مالی می پردازد البته جرائمی که قیمت آن بالاتر از ده هزار لیر اسرائیل می باشد. همچنین جنایاتی که عقوبت آن از 100 سال تا حبس ابد باشد. تعداد رؤای دادگاه به طور رسمی توسط وزیر دادگستری تعیین می شود و یک رئیس می تواند همزمان ریاست دو دادگاه را به عهده گیرد همچنین این صلاحیت برای قضات این دادگاهها با اجازه رئیس دادگاههای مربوطه وجود دارد. قاضی این دادگاه باید حداقل 5 سال سابقه وکالت یا 4 سال قضاوت در دادگاه مصالحه را داشته باشد. 2 ـ دادگاهعالی: قانون پارلمان در سال 1957 اختیارات و جایگاه این دادگاه را به شرح ذیل تعیین نموده است: محل این دادگاه در قدس است و اعضای آن توسط پارلمان تعیین می شوند و تعداد آنان نباید از سه نفر کمتر باشد. قضات نیز توسط رئیس دادگاه تعیین می شوند اختیارات دادگاه عالی: 1 ـ مخالفت با احکام دادگاههای مناطق. 2 ـ رسیدگی به بازداشتهای غیر قانونی. 3 ـ سلب قدرت از هر نیرو یا فردی در دولت. 4 ـ نقض احکام صادره دادگاههای مناطق در صورت ناحق بودن و یا اثبات بی گناهی متهم. قاضی دادگاه عالی باید حداقل 10 سال سابقه وکالت و یا 5 سال قضاوت در دادگاه منطقه را داشته باشد. 3 ـ دادگاههای ویژه که شامل دادگاههای زیر است: الف ـ دادگاههای دینی، هر طایفه دینی برای خود یک دادگاه دینی دارد طبق قانون عثمانی دادگاههای اسلامی هم وجود دارند و دادگاههای یهودی طبق قانون 1948 و 1949 و 1955 و قانون ازدواج و طلاق سال 1953 و قانون تحریم تربیت خوک در سال 1956 رسمیت یافته اند. سال 1967 پارلمان نسبت به تشکیل دادگاههای دینی دروزی نیز مصوبه ای صادر کرد. قضات دادگاههای دینی طبق قانون باید حداقل 2 سال سابقه کار داشته و با تأییدیه خاخام و با تعیین وزیر دادگستری به کار مشغول می شوند. دادگاههای "خاخام" از سه قاضی یا بیشتر تشکیل می شود. ب ـ دادگاههای نظامی، این دادگاهها به دو نوع تقسیم می شوند: ـ دادگاههای خاص سربازان که قضات آن را، افسران تشکیل می دهند. ـ دادگاههای نظامی برحسب سازمانهای ویژه امنیت دولت. ج ـ دادگاههای اجرایی: این دادگاهها در مورد اختلافات بین کارگران و سرکارگران تشکیل می شود و در تمامی مناطق فعالیت دارند و دادگاهها نهایی آن در قدس می باشد. د ـ دادگاه دریایی: که مقر آن در حیفا است. ه ـ دادگاههای نوجوانان: که به جرایمافراد زیر هیجده سال رسیدگی می کند. و ـ دادگاههای اداری: که به جرایم کارمندان و اعضای سندیکاها می پردازد. عزل و نصب قضات: قضات توسط هیأتی به نام "هیأت تعیین قضاة" نصب می شوند که از هفت نفر از نمایندگان نیروهای سه گانه به شرح ذیل تشکیل یافته است: 1 ـ سه قاضی دادگاه عالی. 2 ـ دو وزیر که یکی وزیر دادگستری است. 3 ـ دو وکیل سندیکای وکلا. کاندیداهای قضات توسط وزیر دادگستری و رئیس دادگاه عالی و سه عضو از کمیته معرفی شده تا در نهایت توسط نخست وزیر به عنوان قاضی تأیید شوند. عزل قاضی به علت امور زیر می باشد: ـ سوءاستفاده از اختیارات. ـ سوءاستفاده از منصب قضاوت. ـ اگر به شکل غیر قانونی به منصب قضاوت رسیده باشد، انجام کاری رسواکننده.