دفاع موشکی گنبد آهنین، سیستم

نخستین سیستم ضدموشک اسرائیل با هدف پیگیری و انهدام موشکها و راکتهای کوتاه برد به بهره برداری رسید. این سیستم دفاع موشکی که گنبدآهنین (Iron Dome)نام دارد، از علائم هشداردهنده سیستم رادار نیروی دفاعی برای شناسایی، رهیابی و انهدام موشکهای کوتاه برد استفاده می کند. سیستم گنبد آهنین علاوه بر موشکهای قسام، برای اهداف دیگری نظیر مقابله با موشکهای کوتاه برد سوریه و راکتهای کاتیوشای حزب الله نیز در نظر گرفته شده است.

این سیستم دفاعی که سرعت موشکهای پرتابی آن از سرعت موشکهای قسام بیشتر است، قادر است موشکها و راکتهای دشمن را در بالاترین ارتفاع ممکن هدف قرار دهد تا در صورت مجهز بودن این موشکها به کلاهکهای شیمیایی یا بیولوژیک آسیبی متوجه مردم نشود. سرعت هدف گیری سیستم گنبد آهنین بسیار بالاست و پس از دریافت علائم هشداردهنده از سوی سیستم رادار تنها یک ثانیه طول می کشد تا سیستم، اولین راکت خود را به سمت موشک دشمن شلیک کند. هزینه هر بار بهره برداری از این سیستم حدود 30 تا 40 هزار دلار است و از این رو، چنانچه سیستم پیش بینی کند که موشک دشمن در مناطق آزاد و غیرمسکونی فرود خواهد آمد، برای صرفه جویی در هزینه، موشکی شلیک نخواهد شد.

همزمان با ارائه پیشنهاد ساخت سیستم دفاع موشکی گنبد آهنین از سوی تشکیلات رافائل، چندین پیشنهاد دیگر نیز مانند پیشنهاد شرکت صنایع نظامی اسرائیل (IMI)برای ساخت سیستمی موسوم به سپر جادویی به وزارت دفاع اسرائیل ارائه شد که همگی به دلیل هزینه بر بودن یا طولانی بودن پروسه ساخت و راه اندازی مورد موافقت این وزارتخانه واقع نشدند. برخی کارشناسان اعتقاد داشتند که راه اندازی این سیستم با عقب نشینی احتمالی اسرائیل از کرانه باختری بی ارتباط نباشد.

ایهود باراک وزیر دفاع اسرائیل برای سرعت بخشیدن به توسعه سیستم موشکی در جبهه داخلی اهمیت فراوانی قائل بوده و آن را پیش شرطیلازم الاجرا برای هرگونه عقب نشینی احتمالی از کرانه باختری می داند. هرگونه عقب نشینی از کرانه باختری، پرجمعیت ترین مناطق مسکونی اسرائیل را در تیررس موشکهای قسام قرار می دهد و از این رو، باراک معتقد است که اسرائیل پیش از هر چیز باید نسبت به توسعه و استقرار یک سیستم دفاع موشکی مؤثر و کارآمد اقدام کند، فرایندی که بین 3 تا 5 سال به طول خواهد انجامید. باراک در سطحی بالاتر به دنبال توسعه سیستم دفاعی جبهه داخلی علیه انواع موشکهای کوتاه برد، میان برد و دوربرد است.

مأخذ:

1. Haaretz 9/8/2007.