تابوت عهد

تابوت عهد یا صندوق عهد، صندوقی است که حضرت موسی(ع) به امر خدا، آن را از چوب شطیم ساخت، و بیرون و درون آن را با طلا پوشانید، و دو لوح محتوی احکام عشره و عصای هارون و توراترا در آن قرار داد. تابوت عهد نماینده خدا در میان قوم اسرائیل بود، و در جنگها آن را پیشاپیش خود حرکت می دادند، و وسیله پیروزی می دانستند. دست زدن به آن گناه بود، برای حرکت دادن آن چوبی از حلقه های زرین دو طرف می گذرانیدند، و چوبها را به دست گرفته حرکت می کردند. فلسطینیان آن را گرفتند، این امر سبب بدبختی ایشان شد، و ناچار آن را به زمین اسرائیل پس فرستادند.

داوود آن را به اورشلیم آورد، و سلیمان آن را در معبد گذاشت. از آن زمان از دیده ها پنهان شد. (خروج 10025ـ21؛ اعداد 33010ـ36؛ تثنیه 1010ـ5؛ یوشع 3ـ6؛ اول سموئیل 4ـ7؛ دوم سموئیل 6 ؛ 24015، 29؛ اول پادشاهان 90308؛ اول تواریخ 13؛ 15ـ6016؛ دوّم تواریخ 5؛ ارمیا 1603: عبرانیان 409). در قرآن در این باب تنها در این آیه آمده است (بقره 249) که چون پس از موسی کار بنی اسرائیل به نابسامانی کشید از یکی از پیغمبران خود درخواست کردند که پادشاهی برایشان برگزیند، و او طالوت را از جانب خدا به این پادشاهی مبعوث کرد، و در جواب اعتراض ایشان که وی مالی ندارد، گفت که تابوتی بروی خواهد آمد که در آن سکینه [=آرامش ]است. مفسران این را همان تابوت عهد دانسته اند که دوباره به تصرف بنی اسرائیل درآمد و به نام تابوت سکینه خوانده اند، و درباره اصل محتویات آن و تفسیر کلمه سکینه سخن دراز کرده اند، و بیشتر این سخنان از اسرائیلیات است.

مأخذ:

1. مصاحب، غلامحسین: دایره المعارف فارسی، جلد اول، 1 ـ س، دفتر دایره المعارف، با همکاری مؤسسه انتشاراتی فرانکلین، تهران، فروردین 1345 ه . ش.