بِن آهارون، اسحاق

از دانشنامه صهیونیسم و اسرائیل


نام اصلی وی "اسحاق نیسینبوام" است. در سال 1906 در شهر "بوکووینا" در رومانی به دنیا آمد. در سال 1928 به فلسطین مهاجرت کرد و در سال 1933 کیبوتس [شهرک یهودی نشین ]"گیوات حییم" را ایجاد کرد. در دهه 30 در کنار "بنحاس لاوون" دبیر حزب ماپای بود. همچنین در منصب دبیر شورای کارگران تل آویو فعالیت نمود. در ایجاد شهرک یهودی نشین "هامیوهاد" سهیم بود. در شکل گیری گروه مخالفین حزب ماپای که بعدا از آن جدا شدند نیز مشارکت داشت.

در طول جنگ جهانی دوم به ارتش انگلیس پیوست و در سال 1941 در یونان اسیر شد. پس از جنگ به عضویت حزب "احدوت هاعفوداه" ـ که در تأسیس حزب ماپام در سال 1948 سهیم بود ـ درآمد. در سال 1949 نماینده اولین مجلس شد و تا سال1977 عضویت داشت. در خلال سالهای 1959 تا 1962 وزیر راه و از سال 1969 تا سال 1973 دبیرکل هیستادروت بود.

نفوذ آهارون از حدود مناصب رسمی وی بسیار فراتر بود، به گونه ای که وی یکی از شاخص ترین نظریه پردازان حزب کارگر بود. مقاله وی با عنوان "قدرت تغییر و تحول قبل از بروز فاجعه" در سال 1962 در روزنامه "داوار" منتشر شد. وی یکی از شاخص ترین کسانی است که تلاشهای وی منجر به ایجاد اتحاد و هم پیمانی بین احزاب ماپای و احدوت هاعفوداه در سال 1965 شد.

به هنگام دبیرکلی هیستادروت مواضع شدیدا مخالفی علیه گلدامایر نخست وزیر [وقت اسرائیل] اتخاذ کرد. همچنین علیه سیاستهای اجتماعی و اقتصادی "بنحاس سابیر" وزیر دارایی نیز موضع مخالف گرفت. در نهایت، اینگونه مواضع منجر به ایجاد شکاف بین او و رهبران حزب گردید و باعث شد تا از مقام خویش استعفاء دهد. در آن هنگام، حزب کارگر بر هیستادروت مسلط بود. در سال 1967 (پس از جنگ)، مواضعی اتخاذ کرد که معتدل و "کبوتری" به شمار می رفت و این امر باعث کشمکش و درگیری بین طرفداران وی در حزب کارگر با "اسحاق تابنکن" گردید.

وی رئیس کیبوتس "هامیو هاد" ـ که از جمله رهبران و مؤسسان بارز آن به شمار می رود ـ بود. علی رغم این که بعدا از صحنه سیاسی کناره گیری کرد، ولی همچنان به بیان دیدگاهها و نظرات مخالف خویش از طریق انتشار کتابها و مقاله هایش ادامه داد. وی از دیدگاه کسانی که حزب کارگر را حزبی سوسیالیست و نه میانه رو می دانند، همچنان یکی از بارزترین رهبران غیررسمی جناح "کبوتران" حزب یادشده به شمار می رود.

کتاب منتشر شده وی: "شجاعت متحول کردن" نام دارد.

مأخذ:

  1. شریدة، محمّد: رهبران اسرائیل، بیژن اسدی و مسعود رحیمی، انتشارات کویر، 1378.