بمب گذاری فرودگاه بیروت توسط اسرائیل

از دانشنامه صهیونیسم و اسرائیل


در ساعت دو و نیم روز شنبه 28/12/1968 رادار سوریه حرکت هواپیماهایی را گزارشی داد که همزمان با پرواز یک هواپیمای مسافربری مصریبه سوی سوریه، از باند فرودگاه اسرائیلی "نهاریا" واقع در نزدیکی مرزهای جنوب غربی لبنان، پرواز کردند. در ابتدا به نظر رسید که این هواپیماها برای جلوگیری از ادامه پرواز هواپیمای مصر برخاسته اند، اما در حقیقت آنها چندین هلیکوپتر اسرائیلی بودند که به سوی لبنان پرواز می کردند و در ساعت ده و بیست یک دقیقه وارد حریم هوایی فرودگاه بیروت شدند. چندین جنگنده نیز برای تأمین پوشش هوایی، هلیکوپترهای مهاجم را همراهی می کردند.

در این هنگام اوضاع در فرودگاه بسیار آرام و طبیعی بود، ناگهان صدای موتورهای هلیکوپترها که در ارتفاع بسیار کم پرواز می کردند، شنیده شد. آنها به شکل زیر تقسیم شدند:

1ـ یکی به طرف جاده بیروت حرکت کرد و برای جلوگیری از رسیدن کمک، در همان جا مشغول گشت زنی شد.

2ـ دو فروند هلیکوپتر بر روی باند فرودگاه فرود آمدند و از داخل آنها تعدادی از سربازان دشمن، پیاده شدند. عده ای دیگر برای پاکسازی باند و ترساندن نگهبانان، کارکنان و مسافران به هر سو تیراندازی کردند در حالی که عده ای دیگر برای از کار انداختن و نابودی برج مراقبت فرودگاه و آشیانه های هواپیماها به سوی آنها حرکت کردند.

3ـ چهارمین و آخرین هلیکوپتر در بالای باند فرودگاه در حال پرواز و تیراندازی گلوله های منوّر برای روشن کردن فضای تاریک شده باند ـ به دنبال قطع جریان برق توسط کارگران باند ـ مشغول رفت و آمد شد. سربازان مهاجم ابتدا چندین بمب ساعتی در داخل موتورها و جاهای دیگر هواپیماها و در آشیانه های نگهداری از هواپیماها، جاسازی کردند. آنها همزمان با اجرای این عملیات به چهار طرفتیراندازی و "بمبهای دودزا" پرتاب می کردند.

اجرای این عملیات سی و پنج دقیقه به طول انجامید و سربازان مهاجم پس از پایان عملیات خود، بلافاصله به سوی 2 هلیکوپتر مستقر در باند فرودگاه رفتند. هلیکوپترها پس از سوار شدن سربازان به سرعت از باند فرودگاه دور شدند. طولی نکشید که بمبهای ساعتی که در داخل هواپیماهای لبنان جاسازی شده بودند، یکی پس از دیگری منفجر شد. به دنبال این انفجارها شعله های آتشی و دودهای غلیظ از داخل هواپیماها، آسمان فرودگاه را فرا گرفت. هلیکوپترهای اسرائیلی به مدت پنج دقیقه به تیراندازی و پرتاب راکتهای خود به روی هواپیماها، آشیانه ها و باند فرودگاه ادامه دادند سپس از آنجا دور شدند و به سوی سرزمین اشغالی فلسطین بازگشتند.

مراحل برنامه ریزی این عملیات علی رغم آسانی آن، دقیق بود، زیرا انتخاب ساعت نه ـ شنبه شب به دو دلیل انجام پذیرفت. اول این که بیشتر مسئولین فرودگاه بیروت در این روز به مرخصی می روند. دوم این که هواپیماهای وابسته به شرکت مسافربری "خاورمیانه" در این روز از اروپا به بیروت باز می گردند. علاوه بر آن تقسیم مسئولیتها بین هلیکوپترها و گروههای سربازان که دست به تیراندازی و پرتاب "بمبهای دودزا" و جاسازی بمبهای ساعتی در داخل هواپیماها زده اند و به سرعت سوار هلیکوپترها شده اند، به دقت هرچه تمام و مطابق طرح انجام پذیرفته است.

به دنبال این عملیات بیشتر هواپیماهای مسافربری لبنان متلاشی شد. به عبارت دیگر سیزده فروند از انواع هواپیماهای غول پیکر مسافربری دچار آتش سوزی شده و منهدم شدند. تنها هواپیماهای وابسته به شرکتهای خطوط هوایی لبنان مورد اصابتقرار گرفتند و هیچ یک از هواپیماهای خارجی منهدم و یا طعمه آتش سوزیها نشد. همچنین به ساختمانها و باندها و تجهیزات فنی فرودگاه بیروت خسارات چندانی وارد نشد و هیچ کس از کارکنان فرودگاه نیز کشته و یا زخمی نشد.

رژیم صهیونیستی ادعا نمود که حمله تهاجمی به فرودگاه "بیروت" به تلافی حمله تهاجمی چریکهای فلسطینی علیه هواپیمایی مسافربری اسرائیلی ال ـ عال در فرودگاه آتن در چهار روز گذشته صورت گرفته است. در واقع زمان انجام عملیات و طرز اجرای آن ثابت می کند که دشمن این عملیات را چندین ماه قبل از عملیات آتن طراحی کرده بود، زیرا این رژیم اطلاعات را از طریق مأموران خود و با کمک مزدوران دستگاه اطلاعاتی آمریکا "سیا" به دست آورده بود. همچنین به نیروهایی که عملیات تهاجمی را اجرا می کرده اند، در منطقه ای مصنوعی شبیه فرودگاه بیروت، آموزشهای کافی داده شد و این امر به آنها در مورد اجرای مأموریت در کمال دقت و در این مدّت کوتاه، کمک زیادی کرد.

بدون شک حمله اسرائیل به فرودگاه بیروت واکنش این رژیم در برابر حمله چریکهای فلسطینی به شمار نمی رود، زیرا از لحاظ مادی تدارک این حمله تهاجمی در ظرف چند روز از عملیات فرودگاه آتن تا فرودگاه بیروت، امکان پذیر نیست. گزارشهای منتشر شده از سوی برخی از سفارتخانه های کشورهای غربی در تل آویو نشان می دهد که عملیات تدارک و برنامه ریزی حمله تهاجمی بیش از 3 ماه به طول انجامید. این به دین معناست که حمله تجاوزکارانه رژیم اسرائیل علیه فرودگاه بیروت اهداف دیگری داشت از جمله:

1ـ نابودی فعالیتهای پارتیزانی فلسطینیان درتمامی زمینه های نظامی، سیاسی، تبلیغاتی و اجتماعی. روزنامه اسرائیلی "اورشلیم پست" در شماره روز بعد از حمله تجاوزکارانه خود، نوشت: "اسرائیلیها از لبنان دولتی می خواهند که ریشه فعالیتهای پارتیزانی فلسطینیان را هر چه سریع تر نابود سازد".

2ـ نابودی یک منبع اقتصادی حیاتی لبنان یعنی هواپیماهای مسافربری آن، زیرا لبنان به عنوان مرکز فعالیتهای اقتصادی و نیز یک کشور توریستی و دیدنی، در نظر رژیم صهیونیستی رقیب سرسخت این رژیم و ارگانهای بین المللی اقتصادی آن محسوب می شود.

3ـ فراهم کردن جوّ مناسب برای نابودی جامعه لبنان، زیرا نیروهای ملّی لبنان یکی از هواداران ایستادگی در برابر تجاوز صهیونیستی و پشتیبانی از فعالیتهای پارتیزانی و نیز همبستگی با آن برای ادامه نبرد مبارزات مسلحانه علیه صهیونیسم اسرائیل می باشند.

4ـ ترساندن نیروهای ملی در کشورهای عربی و مأیوس کردن آنها از تحقق هر گونه پیروزی بر دشمنی اسرائیل از طریق اجرای حملات نمایشی به منظور نشان دادن "تکنیک و قدرت" صهیونیسم.

افکار عمومی جهان تجاوز اسرائیل به فرودگاه بیروت را محکوم کرد. این مسأله در بیشتر روزنامه های بین المللی و نیز در موضع گیریهای بسیاری از کشورهای جهان و اظهارات مسئولان این کشورها و در قطعنامه شماره 262 شورای امنیت سازمان ملل متحد مورخ 31/12/1968، نمایان شد. به عبارت دیگر تمامی کشورهای عضو شورای مذکور این تصمیم را که حاوی نکات زیر بود، تأیید کرده اند:

1ـ شورای امنیت باید اسرائیل را به خاطر حمله نظامی خود که مغایر باتعهدات این کشور نسبت به منشور شورای مذکور و تصمیمات آتش بس بود، محکوم کند.

2ـ شورای امنیت این اعمال خشونت آمیز را تهدیدکننده علیه صلح امنیت بداند.

3ـ شورای امنیت به اسرائیل هشدار شدیداللحن بدهد تا دیگر مرتکب چنین اعمالی نشود وگرنه شورای مذکور خود را مجبور به اتخاذ تصمیمات دیگری خواهد کرد.

4ـ شورای امنیت از حق لبنان مبنی بر دریافت غرامتهای ناشی از حمله تهاجمی اسرائیل به فرودگاه بیروت که اسرائیل مسئولیت این حمله را بر عهده گرفت، حمایت کند.

مآخذ:

  1. نشریات عربی و خارجی، اواخر سال 1968 و اوایل سال 1969.
  2. مؤسسه بررسیهای فلسطینی، قطعنامه های سازمان ملل متحد در مورد فلسطین و کشمکش اعراب و اسرائیل (1947ـ1974)، بیروت 1975.