بارلیو، حیم (1994 ـ 1924)
نظامی سپهبد و سیاستمدار برجسته اسرائیلی است. در سال 1924 در اتریش متولد شد. و در سال 1936 به فلسطین مهاجرت کرد. در سال 1942 از دانشکده کشاورزی "حکفی اسرائیل" فارغ التحصیل شد و در همان سال (1942) به گروه [تروریستی] پالماخ پیوست و فرماندهی گردان هشتم تیپ "نَقب" را در سال 1947 به عهده گرفت. افسر عملیاتی تیپ در ژوئن 1948، سپس فرمانده گردان نهم اکتبر 1948، رئیس ستاد منطقه شمالی در سال 1952، و فرمانده تیپ "غفعانی" در سال 1954 بود. در سال 1956 دوره ویژه افسران ارشد را در انگلیس گذراند و پیرو آن در همان سال به عنوان رئیس بخش آموزش ستاد کل منصوب شد و سپس فرمانده تیپ 27 زرهی شد که در عملیات "رَفَح" و "اَلْعَریش" در خلال جنگ 1956 شرکت داشت.
در سال 1961 به آمریکا رفت و در رشته علوماداری و اقتصاد در دانشگاه کلمبیا به تحصیل پرداخت. رئیس اداره ستاد کل اول ژانویه 1964 تا 27 آوریل 1966، عزیمت به فرانسه برای انجام مطالعات [نظامی] تا ماه مه 1967 که به [اسرائیل ]فراخوانده شد. سپس انتصاب به عنوان معاون ستاد از اول ژوئن 1967 [تا پایان 1967]. رئیس ستاد [ارتش] از اول ژانویه 1968 تا ژانویه 1972 که خدمت [نظامی ]وی پایان یافت.
بارلیو در سال 1971 از مقامش بر کنار شد ولی در جریان جنگ اکتبر 1973 مجددا به خدمت ارتش فراخوانده شد و فرماندهی جبهه جنوبی را از تاریخ 10 اکتبر 1973 تا پایان جنگ به عهده گرفت و پس از پایان جنگ، ارتش را ترک کرد. طرّاحی و نظارت خط دفاعی مشهور "بارلیو" واقع در طول کانال سوئز در صحرای سینا را به انجام رساند که در طول جنگ 1973 توسط نیروهای مصری شکسته [و تصرف] شد.
در حکومت [خانم] گُلدا مایر 10 مارس 1974 تا 3 ژوئن 1974، و نیز در دولت اسحاق رابین 3 ژوئن 1974 تا 20 فوریه 1977. وزیر صنایع و بازرگانی بود. در سالهای 1978 تا 1984، دبیر کل حزب کارگر بود. در دولتهای شیمون پرز و اسحاق شامیر (دولت ائتلافی دوره ای) 13 سپتامبر 1982 تا نوامبر 1988، وزیر پلیس بود. سپس از نوامبر 1988 تا ژوئن 1992 وزیر پلیس در دولت اسحاق شامیر شد. بعدا به عنوان سفیر اسرائیل در مسکو منصوب شد. وی در سال 1994 درگذشت. متأهل و دارای یک پسر و یک دختر بود.
بارلیو به خاطر حملات هوایی وحشیانه علیه غیرنظامیان مصری و تخریب منازل اعراب در کرانه شرقی شهرت پیدا کرد.
صرف نظر از تغییر سمتهای رسمی بارلیو، وی از شخصیتهای متنفذ اسرائیل محسوب می شد.
مآخذ:
- شریدة، محمّد: رهبران اسرائیل، بیژن اسدی و مسعود رحیمی، انتشارات کویر، 1378.
- کیالی، عبدالوهاب: موسوعة السیاسة، المؤسة العربیة للدراسات و النشر، جلد اول، چاپ سوم، 1990.
