آرماگدون

کلمه "آرماگدون" (Armagedon) از دو بخش تشکیل شده است: "آر" به معنای "تپه" و "مگدو" نام شهری در فلسطین (مجیدو) که در نزدیکی آن چند کوه با اهمیت استراتژیک قرار دارد و همین سبب شده که این شهر میدان کارزارهای نظامی بسیاری در دنیای قدیم باشد. آرماگدون همان محلی است که در آنجا آخرین نبرد میان پادشاهان زمین به رهبری شیطان (نیروهای شر) و نیروهای خدایی (نیروهای خیر) در پایان تاریخ رخ می دهد. در این کارزار نهایی دجال شرکت خواهد کرد و پیروزی حتمی از آن نیروهای خیر است و کلیسا به فرمانروایی خواهد پرداخت و همراه با مسیح برای هزار سال بر سراسر زمین سروری خواهد کرد پس از این، آسمان های جدید و زمین جدید و جاودانگی است.

ذکر آرماگدون، یک بار در عهد عتیق آمده است (مکاشفه یوحنا 16: 6 "و آنان را در موضعی گرد آورد که به عبری آرماگدونش گویند"). تمام اینها با بازگشت یهودیان به سرزمین موعود مرتبط می شود. این شرط خلاص و رهایی است (اگرچه به دو سوم یهودیان جهان می انجامد).

آرماگدون تصویر مجازی و استعاری اصلی در عقاید هزاره ای بازگشتی پروتستانی است. آرماگدون در گفتمان سیاسی دینی غرب (به ویژه در محافل پروتستان تندرو و محافل یهودی صهیونیستی) برای وصف نبردهای اعراب و صهیونیست ها یا برای وصف هر جنگ و درگیری در خاورمیانه، یا حتی در هر کجای جهان رایج و شایع است. همان گونه که درگیری اعراب و اسرائیل از طریق همین تصویر مجازی (آرماگدون) درک و فهمیده می شود.

در بسیاری از موارد بعضی رؤسای جمهور آمریکا نیز در سخنان رسمی خود به این تصویر مجازی اشاره کرده اند. در اینجا نمی توان از هیچ تأثیر یهودی یا نفوذ لابی صهیونیستی سخن گفت: نظیر این اصطلاحات مشیحانی از دوره رنسانس در گفتمان دینی پروتستان ریشه دوانده است و این به سبب بالا رفتن میانگین سکولاریسم و حلول گرایی و تفاسیر لفظی و ظاهری است که مصرانه معتقد است تعابیر و حوادث مجازی و استعاری در عهدین، پیشگویی های تاریخی است که با تمام جزئیاتش حتماً باید محقق شود.

مأخذ:

1. المسیری، عبدالوهاب: دایره المعارف یهود، یهودیت و صهیونیسم، ترجمه مؤسسه مطالعات و پژوهش های تاریخ خاورمیانه، دبیرخانه کنفرانس بین المللی حمایت از انتفاضه فلسطین، جلد ششم، چاپ اول، پاییز 1382.