آژانس یهود، انهدام ساختمان
در سال 1948، عبدالقادر حسینی، فرمانده ارتش جهاد مقدس، در چارچوب برنامه خود برای ضربه زدن به هدفهای عمده صهیونیستها، تصمیم گرفت ساختمان آژانس یهود را در خیابان جورج پنجم بیت المقدس، منفجر سازد، به ویژه از آن دفاتر صندوق یهود (معروف به کرِن هالیسود) و مقر مجلس ملی یهود و نیز دفاتر اداره سیاسی محل کار رهبران صهیونیستی در فلسطین، در همان ساختمان قرار داشت.
برای اجرای این مأموریت، مبارز جوانی به نام آنطون داوود از اهالی بیت لحم که راننده سرکنسول آمریکا در بیت المقدس بود، داوطلب شد. او در تاریخ 11/3/1948 با اتومبیل کنسول که پرچم آمریکا را بر خود داشت به راه افتاد و به آسانی از پاسگاههای بازرسی انگلیسیها و نیز پاسگاههای صهیونیستها که در مدخل محله های گوناگون یهودی نشین دایر بود، گذشت. مبارز دیگری به نام فوزی القطب، فرمانده گروه انهدام عرب، بسته ای از مواد منفجره به وزن 250 کیلوگرم در صندوق عقب اتومیبل تعبیه کرده بود.
آنطون داوود، اتومبیل را تا در ورودی ساختمان آژانس یهود به پیش راند و چون مهمترین دفاتر ساختمان در بخش شمالی آن قرار داشت، اتومبیل را به صورتی پارک کرد که انهدام این بخش تضمین شود. آنگاه آرام و خونسرد پیاده شد، فتیله انفجار را روشن کرد و محل را ترک گفت.
در ساعت 45/9 صبح 11/3/1948 بسته یاد شده منفجر شد، بخش شمالی ساختمان را منهدم ساخت و به سایر بخشهای آن آسیب رساند. در نتیجه این انفجار، آتش سوزی هولناکی روی داد که بیشتر پرونده ها و اسناد را از میان برد. سی وشش تن کشته و عده بسیاری مجروح شدند. تعدادی از رهبران صهیونیستی که درآن هنگام جلسه ای به منظور بررسی اختلافات میان سازمانها تروریستی صهیونیستی هاگاناه، ارگون و اشترن (نک: لحی، سازمان) تشکیل داده بودند، در میان کشته شدگان و مجروحان بودند.
حسن انتخاب هدف، شیوه اجرا و تلفات و خساراتی که در نتیجه این عمل به صهیونیستها واردآمد، موجب خشم و خروش درنده خویانه رهبران صهیونیستی گردید. اینان فریاد انتقام برآوردند و خواستار حمله به بیشتر محله های عرب نشین شدند. این کار فورا آغاز شد. ولی مبارزان عرب و در رأس آنان عبدالقادر حسینی که عکس العمل صهیونیستها را پیش بینی کرده بودند، اقدامات احتیاطی را تدارک دیده بودند. محله های عرب نشین به وسیله تعدادی مبارز مسلح حفاظت می شد و فرماندهی دفاع از هر محله به مسئول معینی سپرده شده بود. بدین ترتیب، مبارزان عرب در برابر حملات انتقامی صهیونیستهاایستادگی کردند، تلفات بسیاری به مهاجمان وارد ساختند و آنان را از اجرای مقاصد خود بازداشتند.
این عملیات اثر بدی بر روحیه صهیونیستها گذاشت، زیرا آنان همه پیش بینی های لازم را برای جلوگیری از چنین اقداماتی کرده بودند. از سوی دیگر، در نتیجه این عملیات، روحیه فلسطینیان بهتر شد و تصمیم آنان بر دفاع از محله ها و میهن خویش قوت گرفت.
مآخذ:
- بدری، حسن: الحرب فی الارض السلام، قاهره 1976.
- العارف، عارف: النکبة، ج 1، بیروت، 1956.
- Dupuy, I.N. Elusive victory, New York, 1978.