لانداو، ساموئل (1928ـ1892)
ساموئل لانداو (Samuel Landau) حاخام لهستانی الاصل و رهبر صهیونیست دینی و پایه گذار گروه کارگران مزراحی است. در محیطی حسیدی در لهستان پرورش یافت و در همان جا تعالیم سنتی دینی را در مدرسه تلمودی فرا گرفت و در 18 سالگی به حاخامی رسید. سپس خود به مطالعه کتب غیردینی پرداخت و پس از پایان جنگ جهانی اول به جنبش مزراحی در لهستان پیوست.
لانداو چند مقاله منتشر کرد که در آنها به موضع منفی یهودیان ارتدوکس در برابر صهیونیسم حمله کرده بود. در سال 1926 به فلسطین مهاجرت کرد و در آن جا به فعالیت های صهیونیستی خود ادامه داد.
اساس بینش لانداو و حلول گرایی اندام وار است و لذا او در نوشته های خود بر اهمیت مهاجرت و اسکان در سرزمین مقدس سخت تأکید می کند و اقامت در سرزمین مقدس، در نظر او، یکی از اوامر و نواهی (میتسوت) دینی است، زیرا نور الهی در ملت یهود جز در سرزمین مقدس تأثیر نمی کند؛ یعنی او نیز حول محور تثلیث حلولی اندامی (خدا ـ زمین ـملت) دور می زند. او به این نظریه حلولی اندامی، چاشنی ای از کار و کشاورزی بر زمین و پوشش های دیگر صهیونیسم کارگری را اضافه می کند؛ اما اظهار می دارد این ارزش ها در نهایت با تورات و وجود جدا [ی از دیگران ]یهودی مرتبط است. همچنین اشاره می کند که این ارزش های کارگری یهودی هیچ ربطی به مسأله نظام اقتصادی یا عدالت اجتماعی ندارد و فقط به خلق مبانی حیاتی ملی مربوط می شود و تجدید حیات ملی، ارزش مطلق حاکم است و هر چیزی جز آن تجلی و تجسمی از آن است.
مأخذ:
- المسیری، عبدالوهاب: دایره المعارف یهود، یهودیت و صهیونیسم، ترجمه مؤسسه مطالعات و پژوهش های تاریخ خاورمیانه، دبیرخانه کنفرانس بین المللی حمایت از انتفاضه فلسطین، جلد ششم، چاپ اول، پاییز 1382.
